زیباترین نوع دوست داشتن

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: از همان آغاز دوران کودکی دختران به سراغ عروسک می روند تا لحظه های خود را با در آغوش کشیدن موجودی همسان اما کوچک تر از خود پر کنند...

[تصویر: 11513314115313469186193132141125148206177232124.jpg]

[تصویر: 11513314115313469186193132141125148206177232124.jpg]

موجودی که برای آنان نمادی از کودکشان است. او را در آغوش می کشند، به او محبت می کنند، تر و خشکش می کنند، او را می خوابانند، غذا می دهند و گاهی تنبیهش می کنند؛ اینها به نوعی تمرین مادری کردن برای این فرشته های کوچک است که قرار است روزی به جای این عروسک ها، کودکی واقعی را حمایت کنند.

عشق مطلق علاقه و محـبتی است که فرد بدون اینکه هیچ گونه انتظاری از طرف مقابل داشته باشد، همه چیز به او می بخشد و هیچ حدو مرز و یا تعریف خاصی رای علاقه خود قائل نمی شود. بـعــبارت دیگر زمانیکه شما فردی را به صـورت مـطلق دوست داشته باشید، به او ابراز احساس میـکنیـد و این کار را بدون هر گونه انتظاری انجام می دهید، توقع ندارید که طرف مقابل احساسات شما را عیناً بازتاب دهد، برای ابراز عشق و علاقه خود نیاز به زمان و یا مکان خاصی ندارید، هیچ پارامتر معینی برای اینکه کی، کجا و چرا عشق باید ابراز شود، قائل نیستید. روابط مختلفی وجود دارند که در آنها عشق و علاقه به صورت مطلق و بی قید و شرط است. علاقه ای که میان همسران ، والدین و فرزندان، خواهر و برادرها، و حتی برخی از دوستان وجود دارد، می تواند نمونه های مناسبی برای این نوع عشق و محبت به شمار رود، اما یکی از تظاهرات جلوه گر این عشق، عشق مادرانه است.
نگهداری از فرزند، از خودگذشتگی به دلیل رسیدگی به نیازهای فرزند، تحمل رنج و ناکامی به دلیل سازگاری با شرایط نوزاد یا فرزندی که در حال رشد است، مهربانی و عطوفت، نگرانی و احساس مسوولیت و... همگی از ویژگی های احساس مادری هستند.
عشق مادرانه زیباترین نوع مهرورزی و دوست داشتن است، زیرا مادر تمام سختی‌ها را در برابر تولد و پرورش فرزند تحمل می‌كند. بدون اینكه توقعی از او داشته باشد و تمام این محبت‌ها و تكریم‌ها بدون هیچ چشمداشت و انتظاری است. حتی اگر فرزندان احترام مادر را نگه ندارند تحت هیچ شرایطی مادر نمی‌تواند به شیوه مسالمت‌آمیزی درصدد جبران بی‌مهری فرزند برآید. بنابراین عشق و علاقه مادر به فرزندان و در تمام اموری كه برایش به انجام می‌رساند بلاعوض است.
از آنجا كه مادر در خانواده كانون محبت، الفت و امنیت محسوب شده و كودكان در سایه بارقه امید و لطف مادران پرورش پیدا می‌كنند، نیكی كردن و احترام گذاشتن به او در رأس سفارشات دینی قرار گرفته و از منظر روانشناسی و جامعه‌شناسی نیز بسیار با اهمیت تلقی می‌شود

با نگاهی دقیق به وظایف مادران می‌توان به این نتیجه رسید كه بیشترین زحمات را برای فرزندان تا زمانی كه حداقل كودك راه رفتن را می‌آموزد و استقلال پیدا می‌كند حتی در تمام زمینه‌های حسی، حركتی، عاطفی، اجتماعی و نیازهای فیزیولوژیك به عهده مادر است. همچنین نقش مادر در تعلیم و تربیت فرزندان بر هیچ‌كس پوشیده نیست و در این زمینه روانشناسان معتقدند اگر نیازهای روحی روانی و جسمانی مادر درست و صحیح برآورده نشود تأثیرات منفی و مخربی بر رشد جنین و نوزاد خواهد داشت. به‌طور مثال اگر مادری تغذیه درست نداشته باشد سوءتغذیه او تأثیر منفی بر رشد كودك خواهد داشت. همچنین برآورده شدن نیازهای اولیه مادر معادل رشد صحیح فرزندان است.

[تصویر: 371371956147214185169111552525743110206232.jpg]

[تصویر: 371371956147214185169111552525743110206232.jpg]

همه مادران وظیفه‌شناس و مسئولیت‌پذیر بر این امور آگاهی دارند، به همین دلیل مسئولیت سنگینی در قبال رشد و تربیت فرزند احساس می‌كنند. دغدغه‌های فكری، ارضای نیازهای اولیه و اساسی فرزند همیشه بر عهده مادر بوده است. از این‌رو دانستن مشكلات و مسائلی كه مادر در قبال فرزندان خود متحمل شده است وظیفه اساسی هر فرزندی عنوان می‌شود. تنها انتظار هر مادر برای جبران گوشه‌ای از تمام زحمات، قدرشناسی و احترام است. برخی زنان به خاطر تولد فرزندان گاهی دچار افسردگی بعد یا قبل از زایمان می‌شوند. دلیل اصلی این مشكلات دغدغه فكری بیش از حد برای آینده فرزندان است و این دغدغه حتی از دوره اولیه كودكی تا دوران بزرگسالی مانند (خوشبختی در ازدواج، پیدا كردن شغل مناسب، سلامت جسم و...) همیشه و به‌طور دائم برای مادر ادامه دارد. پس هیچ‌وقت نقش مادری از زندگی یك زن حذف یا كمرنگ نخواهد شد.
از آنجا كه مادر در خانواده كانون محبت، الفت و امنیت محسوب شده و كودكان در سایه بارقه امید و لطف مادران پرورش پیدا می‌كنند، نیكی كردن و احترام گذاشتن به او در رأس سفارشات دینی قرار گرفته و از منظر روانشناسی و جامعه‌شناسی نیز بسیار با اهمیت تلقی می‌شود. روانشناسان، آرامش خانواده و استحكام پایه‌های نخستین كانون شكل‌گیری اندیشه‌ها و عواطف انسانی را در گرو امنیت خاطر و سلامت روان مادر دانسته و معتقدند در صورتی كه غذای روح مادر از طریق محبت و امنیت از سوی فرزندان و همسر تأمین نشود، شكل‌گیری ارزش‌ها و پیروی از الگوهای صحیح امكان‌پذیر نخواهد بود و كشتی خانواده در توفان و طغیان زندگی به ساحل نخواهد رسید. از این رو در مضامین دینی و اسلامی، سفارش شده است تا پدر و فرزندان به منبع عاطفه و مهر در خانواده نیكی كرده و احسان و احترام نسبت او را از یاد نبرند. به گفته محققان علوم دینی، احسان به والدین مسئله‌ای بیشتر از اطاعت و احترام است و این مسئولیت مهمی است كه بر گردن فرزندان نهاده شده است.
عشق مادرانه زیباترین نوع مهرورزی و دوست داشتن است، زیرا مادر تمام سختی‌ها را در برابر تولد و پرورش فرزند تحمل می‌كند. بدون اینكه توقعی از او داشته باشد و تمام این محبت‌ها و تكریم‌ها بدون هیچ چشمداشت و انتظاری است

در قرآن كریم آیات متعددی وجود دارد كه احترام به والدین را بعد از توحید و نفی شرك از واجبات بیان كرده است.
به عنوان مثال در آیه 23 سوره اسراء آمده است: پروردگارت فرمان داده كه جز او را نپرستید و به پدر و مادرتان نیكی كنید و حتی به آنها اوف نگویید.
همچنین در آیه 15 سوره احقاف، انسان، به نیكی كردن به والدین سفارش شده است و در ادامه آیه فرموده شده، انسان یاد كند كه مادر چگونه با رنج و زحمت، او را حمل كرده و با درد و مشقت وضع حمل نموده است.
مقام مادر آنچنان رفیع است كه در روایتی از حضرت رسول اكرم (ص) آمده است: اگر مشغول خواندن نماز مستحبی هستی و پدرت تو را صدا كند، حق نداری نمازت را قطع كنی اما اگر مادرت تو را صدا كرد موظفی نماز مستحبی‌ات را قطع كنی و سخن مادر را اجابت كنی.
مادر مظهر زیباترین عواطف بشری است، در رساله حقوق امام سجاد (ع) در مورد حق مادر نسبت به فرزند این‌گونه نقل شده است:

[تصویر: 10725318018211660476524421190515116289132.jpg]

[تصویر: 10725318018211660476524421190515116289132.jpg]

حق مادرت این است كه بدانی، او تو را در مكانی نگه‌داشته است كه كسی نگه نمی‌دارد (رحم) و از میوه دلش به تو داده است كه كسی به تو نمی‌دهد (شیر) و از تو با همه وجودش و با شادمانی و سرور نگهداری و نگهبانی كرده است. او ناملایمات، غم، اندوه و نگرانی‌ها را تحمل كرده و شادمان است كه تو را سیر نگه دارد و خود گرسنه بماند، تو را بپوشاند و خود بدون لباس باشد، تو را سیراب كند و خودش تشنه بماند، خود در آفتاب باشد و بر تو سایه افكند، با تحمل مشقت، آرامش تو را فراهم آورد و با پذیرش رنج بی‌خوابی، تو را از لذت خواب بهره‌مند سازد.
شكمش ظرف وجودی تو و دامنش پناهگاه امن تو، سینه‌اش چشمه جوشانی برای رفع عطش تو و جانش فدای تو شده و سرد و گرم و ناملایمات روزگار را به خاطر تو پذیرا گشته است، پس بایستی به پاس این همه محبت و زحمت، شكرگزار او باشی و بدان كه، هرگز نمی‌توانی شكرگزار او باشی مگر اینكه خدا تو را یاری كند.

با نگاهی دقیق به وظایف مادران می‌توان به این نتیجه رسید كه بیشترین زحمات را برای فرزندان تا زمانی كه حداقل كودك راه رفتن را می‌آموزد و استقلال پیدا می‌كند حتی در تمام زمینه‌های حسی، حركتی، عاطفی، اجتماعی و نیازهای فیزیولوژیك به عهده مادر است

با دانستن این مسائل، قدردانی به هر طریق كه ممكن است باعث سلامت روان مادر شده و سلامت روان را تضمین می‌كند، شاد كردن دل مادر، كمك در گرفتاری‌ها، دستگیری در دوره سالمندی و بیماری، توجه و محبت غیرمشروط به مادران و زحماتی كه برای فرزندان متحمل شده‌اند وظیفه هر فرزندی محسوب می‌شود. همچنین گرفتن هدایای زیبا به مناسبت‌های متفاوت، تبریك مناسبت‌های مربوط به زنان، همراهی كردن آنها در گردش و تفریح و... برای مادران می‌تواند تنها گوشه‌ای از زحمات آنها را جبران كند اما افراد نباید فراموش كنند كه حتی با انجام دادن سخت‌ترین كارها نمی‌توانند از عهده حق مادر خارج شوند.

فرآوری: نسرین صفری

تبیان
منبع:
سایت آفتاب /روزنامه ایران

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 381]