متكي درگفتگوبا فصلنامه سياست بين المللي: توافق دوحه به اجرا درآيد امكان حمله آمريكا درشرايط حاضر نيست رييس جمهور آينده آمريكا به تغييرات عميق ساختاري دست زند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: متكي درگفتگوبا فصلنامه سياست بين المللي: توافق دوحه به اجرا درآيد امكان حمله آمريكا درشرايط حاضر نيست رييس جمهور آينده آمريكا به تغييرات عميق ساختاري دست زند

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي خارجي

منوچهر متكي گفت: در دوره جديد ديپلماسي فرانسه اميدوارم كه فرانسه با تعقل و در نظر گرفتن ويژگي‌ها و ظرافت‌هاي لازم براي هر اقدام در خاورميانه به ويژه در قبال سوريه، بتواند به نتايج مورد نظر دست يابد.

به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متن كامل گفت‌وگوي منوچهر متكي وزير امور خارجه با ماهنامه"سياست بين المللي "چاپ پاريس كه سوالات آن را ژان پي‌ير پرن، خبرنگار روزنامه ليبراسيون براي اين ماهنامه طرح كرده و قرار است در شماره پاييزي اين فصلنامه منتشر شود به شرح زير است:

«سوال: آقاي وزير، ‌از ژوئن 2005 يعني از زمان پيروزي آقاي محمود احمدي‌نژاد در انتخابات رياست جمهوري ايران، سيماي ايران (در جهان)‌ بسيار تيره‌تر شده است. حتي در داخل ايران بسياري از رهبران نگران اين موضوع هستند. آيا دولت شما متوجه اين مطلب است؟

پاسخ: بي شك رويكرد جديدي در عرصه بين‌المللي تطبيق يافته است. در اين ترديدي نيست. اما اين نتيجه منطقي تعاملات صورت گرفته طي دو دهه بين ايران و غرب است. در اين 20 سال ايران تلاش كرده است با رويكردي كاملا سازنده به تعامل با غرب و گفت‌وگو با آن پردازد؛ به گونه‌اي كه غرب واقعيات ايران را درك كند و مناسبات دوجانبه در چارچوب منطقي و احترام به منافع متقابل تعريف شود. ما اميدواريم كه همه چيز بر پايه‌هاي محكم و مبتني بر درك متقابل باشد.

متاسفانه رفتار چند دولت متنفذ در غرب به آن‌ها اجازه نداده است كه نگرشي درست، مبتني بر واقعيات ايران داشته باشند. به طور كلي رويكرد و سياست آن‌ها در خصوص ايران تماما غلط است و به مبنايي براي اين مبادلات مبدل شده است.

از ياد نبريم كه "صدام حسين" در سال 1980 نيز در جنگي كه عليه ايران به راه انداخت از حمايت كشورهاي غربي كه از آن‌ها حرف زدم، برخوردار بود و اين كشورها امكانات زيادي در اختيار عراق قرار دادند. آن‌ها حتي مانع آن مي‌شدند كه قطعنامه‌اي عليه عراق و براي واداشتن اين كشور به بازگشت به مرزهاي شناخته شده بين المللي تصويب شود.

آن‌ها اتهامات غيرموجهي عليه ايران وارد مي‌آوردند و هر بار كه مي توانستند به تكرار آن ها مي‌پرداختند. همين كه اقدامي تروريستي در هر گوشه جهان مانند ظهران در عربستان سعودي يا در كنيا صورت مي‌گرفت همين كشورهاي غربي فوري مي‌گفتند كه كار ايران است. آيا مردم ايران كه سابقه چند هزار ساله تمدن دارند مخالف تروريسم نيستند؟

سوال: اين‌ها مربوطه به گذشته است؛ در اوت 2006 كاندوليزا رايس، وزير امور خارجه آمريكا پيشنهاد مذاكره با ايران را داد. از طرفي ايران با آمريكا در موضوع عراق در حال مذاكره است...

سوال: همه از مناسبات استراتژيك بين ايران و سوريه آگاهند، آيا روابط ديپلماتيكي كه پاريس و دمشق برقرار ساخته‌اند موجب نگراني ايران نمي‌شود؟

پاسخ: چرا بايد مناسبات بين فرانسه و يك كشور ديگر به زيان كشوري ديگري باشد؟

سوال: اما مساله اسراييل كه همه مي دانند دوست ايران نيست در ميان است...

پاسخ: شما آن چه را كه گفتم متوجه نشديد، من پرسيدم چرا بايد مناسبات كشوري مانند فرانسه با كشور ديگري در جهان بايد ضرورتا به زيان كشور ثالثي هر كه مي‌خواهد، باشد. ما مناسبات خود با فرانسه را با فرض بر اين كه مي‌تواند اثر سوئي بر كشور ثالثي داشته باشد، تعريف نمي‌كنيم؛ چرا بايد نزديكي بين سوريه و فرانسه اين گونه تعبير شود كه مي‌تواند به زيان ايران باشد؟

سوال: به اين دليل كه پاريس مي‌تواند از دمشق بخواهد از تهران قدري فاصله بگيرد...

پاسخ: من تصور نمي‌كنم كه فرانسه چنين رويكرد سياسي را تاييد كند.

سوال: ما در مورد فرانسه حرف نمي‌زنيم... در مورد اين كه شما چه فكر مي‌كنيد مي‌گوييم...

پاسخ: هرگز شنيده نشده است كه مسوولان سياسي فرانسه بگويند مناسبات جديد با سوريه به زيان كشور ديگري خواهد بود. مساله اين است كه فرانسه در گذشته اشتباهات سياسي در منطقه ما انجام داده است. اكنون فرانسه مي‌خواهد اين اشتباهات را اصلاح كند و اين خوب است؛ ما از هر دو طرف مي‌خواهيم به اين سمت حركت كنند. اين امر در هيچ حالتي به زيان ما نيست.

در منطقه ما سوريه كشوري مستقل، مهم و داراي سياستي هوشمندانه است. فرانسه تا سال گذشته داراي پيش ذهنيت‌هايي از منطقه به ويژه سوريه بود اما اين امر نتيجه اي نداشت. از اين پس و در دوره جديد ديپلماسي فرانسه اميدوارم كه فرانسه با تعقل و در نظر گرفتن ويژگي‌ها و ظرافت‌هاي لازم براي هر اقدام در خاورميانه به ويژه در قبال سوريه، بتواند به نتايج مورد نظر دست يابد.

سوال: آيا شما از سوي دمشق تعهدي مبني بر اين كه سياستهاي سوريه تغيير نخواهد يافت، دريافت كرديد؟

پاسخ: من فكر نمي‌كنم كه فرانسه مناسبات خود با كشوري را بر پايه بر هم زدن مناسبات آن با كشور ثالثي تعريف كرده باشد. اگر اين گونه كه شما مي‌گوييد باشد بدانيد كه چنين سياستي از همين حالا با شكست روبروست. من تلاش كردم به شما با نگرشي مثبت در تشويق فرانسه به داشتن مناسباتي ملايم با كشورهاي منطقه پاسخ دهم.

سوال: فكر مي‌كنم شما متوجه شده‌ايد كه از زمان به قدرت رسيدن نيكلا ساركوزي موضع فرانسه در قبال ايران سخت تر شده باشد...

پاسخ: با طرح كلماتي مانند" بهتر " يا "بدتر" نيست كه مي‌توان سياست خارجي فرانسه را تعريف كرد. نكته مهم اين كه ديپلماسي فرانسه در دوره جديد به زمان احتياج دارد و بايد درخصوص اروپا، آمريكا، خاورميانه، افغانستان، عراق، افريقا و ساير نقاط جهان به نقطه تعادل برسد؛ نقطه‌اي كه بتوان روي آن حساب كرد.

سوال: من به مذاكرات مستقيمي كه خانم رايس به شما پيشنهاد داده است اشاره داشتم؛ مي‌توان تصور كرد كه رئيس جمهور آينده آمريكا نيز چنين مذاكراتي را پيشنهاد كند. آيا براي اين كار شما شرطي قائليد؟

پاسخ: تاكنون تمام روساي جمهور آمريكا همين كه به قدرت مي‌رسند بعد از مدتي بسيار كوتاه به تحليلي جامع كه من آن را تحليلي منطقي و عاقلانه از شرايط توصيف مي‌كنم، مي‌رسند. اين تحليل (بدان‌ها ) مي‌گويد كه بايد با ايران مذاكره شود، برخي از نامزدهاي رياست جمهوري آمريكا نيز در حال حاضر چنين پيشنهادي را داده‌اند. اما چيزي كه قبلا گفته شده اين است كه اظهارات اين سياستمداران را زماني كه قدرت را ترك مي‌كنند يا در آستانه ترك قدرت قرار دارند، نمي‌توان به عنوان سياست دنباله‌دار تلقي كرد؛ نه نمي تواند اين چنين باشد.

اشخاص يا احزاب سياسي آمريكا تفاوت زيادي ندارند. طي 30 سال گذشته ما 16 سال حضور جمهوري خواهان و 12 سال حضور دمكرات ها را ديده‌ايم و در چارچوب مناسبات دوجانبه هم چنين روابط كلي سياست آنها قابل توجيه نبوده است؛ عاقبت اين كه هر اتفاقي كه افتدآن‌ها جملگي از سياست تحريم و مجازات‌ها دفاع كردند، اما ما خود را تطبيق داده‌ايم.

ما سياست يك جانبه‌گرايي آمريكا را در قبال ايران در چارچوب مناسبات بين المللي هرگز نپذيرفته‌ايم؛ سياستي كه دولت آمريكا در عراق دنبال كرده است با شكست كامل روبرو بوده؛ در افغانستان نوعي يك جانبه گرايي برقرار است و آنها بدون موافقت سازمان ملل زمين گير شده اند نگاهي به آخرين سفر جورج بوش به اروپا بيندازيد. او خود نيز اعتراف كرد كه مردم اروپا مردم آمريكا را دوست دارند اما رييس جمهور آمريكا را نه. اين اعترافي واضح و شفاف است. مردم به او گفته‌اند كه " ما آمريكايي‌ها را دوست داريم اما از دولت آمريكا متنفريم" . مردم و افكار عمومي آمريكا نيز از رئيس جمهور آينده مي خواهد كه به تغييرات عميق ساختاري دست زند؛ در نتيجه درخصوص مناسبات دو جانبه اگر ما چنين تغييراتي را واقعا ببينيم مايل به مطالعه آن خواهيم بود.

سوال: در خصوص لبنان زماني كه متحد شما حزب الله به غرب بيروت حمله كرد آيا شما با اين عمليات موافقت بوديد؟ آيا اين كار موجب تعجب شما نشد؟ با آگاهي از اين امر كه شما بر اين حزب كه مرجع تقليد رئيس آن سيد حسن نصر الله، آيت الله خامنه‌اي است، نفوذ داريد...

پاسخ: بحران لبنان 19 ماه طول كشيد و به استثناي آمريكا و رژيم صهيونيستي هيچ كس از اين وضعيت خوشحال نبود. طي اين 19 ماه ايران با لبناني‌ها ، عربستان سعودي، سوريه، قطر، هم چنين چند كشور منطقه و خارج از منطقه به ويژه فرانسه كار كرد و از تمام طرح ها و پروژه‌ها براي يافتن راه حل حمايت كرد.

سال گذشته فرانسه چندبار فرستاده‌اي را راهي تهران كرد. تهران نيز از كنفرانسي كه در حومه پاريس توسط فرانسه تشكيل شد حمايت كرد، اما در عين حال به دوستان فرانسه فرانسوي خود گوشزد كرديم كه كنفرانسي كه ماهيت عميق مشكلات را در نظر نگيرد الزاما با موفقيت بايسته همراه نخواهد بود. فرانسه اصرار كرد و گفت مي‌خواهد آن را برگزار كند و قصدش فقط برگزار كردن آن بود. ما هم موافقت كرديم. بنابراين در طول 20 ماه گذشته ايران به طور مستمر بخشي از راه حل بوده است.

آنچه كه اخيرا در لبنان رخ داد ناشي از دخالت خارجي بود. تصميماتي كه اتخاذ شد واكنش‌هاي خاصي داشت و رهبران لبناني را جدا از وابستگي‌هاي آن‌ها به گفت‌وگو و تعامل مستقيم براي يافتن راه حل واداشت. نتيجه آن نشست دوحه بود. ما حتي قبل از آن كه اين نشست برگزار شود ازآن حمايت كرديم؛ درست در اوج اين نشست زماني كه شركت كنندگان در مذاكره به بن بست رسيدند ما مستقيما از طريق قطر و برخي سازمان دهندگان ديگر مداخله كرديم و مانع از شكست مذاكرات شديم و به نتيجه‌اي مناسب رسيديم.

اما اجازه دهيد در خصوص اتفاقات مورد اشاره كه محصول مستقيم وقايع ديگر است را ديگر توضيح ندهم. ما همه بايد كاري كنيم كه توافق دوحه به اجرا در آيد. نخستين گام كه انتخابات رياست جمهوري بود برداشته شد؛ اكنون دو مرحله ديگر مانده است؛ نخست تشكيل دولت و سپس سازمان دهي انتخابات.

سوال: اگر اسراييل مزارع شبعا، تكه خاك ناچيز لبنان را پس دهد، چه زماني كه شما به حزب الله توصيه خواهيد كرد سلاح خود را كنار بگذارد؟

پاسخ: من با نگاه شما به مسايل موافق نيستم كه تمام آن چه كه توسط احزاب لبناني صورت مي گيرد از جمهوري اسلامي ناشي مي‌شود؛ من با اين تحليل اصلا موافق نيستم.

سوال: من نگفتم كي شما " دستور" مي‌دهيد گفتم" توصيه" مي‌كنيد...

پاسخ: ما فكر مي‌كنيم كه لبنان ساختار تصميم گيري خاص خود را كه ناشي از وجود سه جامعه مسيحي، سني و شيعي است، دارد. روساي جمهور، رييس دولت و رييس پارلمان نمايندگان اين سه جامعه مي باشند. ما اميدواريم كه رهبران لبناني خرد لازم را براي اين كه تصميم گيري‌ها در چارچوب اجماع و گفت‌وگو بين خود اتخاذ شود داشته باشند. مساله سلاح هاي حزب الله كه براي مقاومت مورد استفاده قرار مي‌گيرد و بايد در دستان مقاومت قرار داشته باشد، بايد در چارچوب چنين ديالوگي مورد بررسي قرار گيرد. روزي كه اين مكانيسم به اين جمع بندي رسد كه بايد گونه ديگري عمل شود ما نيزاز آن حمايت خواهيم كرد.

سوال: آيا ايران از حمله آمريكا مي‌ترسد؟

پاسخ: انقلاب جوان ايران در دهه اول پيدايش خود جنگي وحشتناك را تحمل كرد. هيچ كس نمي‌توانست تصور كند كه اين انقلاب بتواند 8 سال جنگ را دوام بياورد. زماني كه جنگ آغاز شد امام خميني (ره) گفتند "ديوانه‌اي سنگي پرتاب كرد و شيشه‌اي را شكست اما بدانيد كه جوانان ما به او پاسخ خواهند گفت."

اين جمله اساس مقاومتي بود كه طي 8 سال اين مقاومت پابرجا ماند. با اين حال جنگ تحميلي جنگي نابرابر بود. طي سال هاي دهه 90 ما موفق شديم به دبيركل وقت سازمان ملل متحد بقبولانيم كه رژيم عراق متجاوز بود؛ با اين حال شوراي امنيت سازمان ملل متحد شرافت لازم براي تكميل كاري كه از وظايف آن بود را نداشت؛ يعني اعلان كندكه عراق كشور تجاوزگر است و بايد به مرزهاي بين المللي بازگردد. ببينيد شواري امنيت زماني كه عراق به ايران حمله كرد و زماني كه عراق به كويت حمله كرد چگونه رفتار كرد؛ هر دو را مقايسه كنيد!

براي پاسخ مستقيم به سوال شما ما آمريكا را بعد از شكست‌هايي كه در منطقه تحمل كردند و اعتبارخود را نزد افكار عمومي خود و جهانيان از دست دادند در موضعي نمي‌بينيم كه بخواهند به ماجراجويي تازه‌اي دست زنند. در نتيجه امكان حمله آمريكا در شرايط حاضر وجود ندارد.»

انتهاي پيام
شنبه 16 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 404]