مؤتمن: «فيل» منتقد جامعه آمريكا است

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: مؤتمن: «فيل» منتقد جامعه آمريكا است خبرگزاري فارس: فرزاد موتمن در نشست موسسه ناجي‌هنرگفت: «اچ‌پي‌او» تهيه كننده‌اي است كه سياست خاصي دارد و اساسا فيلم‌هايي را تهيه مي‌كند كه بيشتر به لحاظ فكري واخلاقي موضع منتقدي به‌جامعه آمريكا دارد. به گزارش خبرنگار باشگاه خبري‌فارس«توانا»، ششمين جلسه نمايش و نقد فيلم‌هاي اجتماعي و پليسي در موسسه ناجي‌هنر برگزار شد. مراسم راس ساعت 17 در خانه هنرمندان ،«تالارناصري»باحضور فرزاد موتمن‌آغازشد،سپس سرود جمهوري اسلامي ايران پخش شد و بعد از آن نمايش فيلم «فيل»ساخته «گاس ون سنت» محصول آمريكا پخش شد. بعد از نمايش فيلم رضا داوويي مجري برنامه روي سن آمد و به تماشاگران خيرمقدم گفت و سپس از فرزاد موتمن در خواست كرد روي سن بي‌اييد،موتمن روي سن آمد و جلسه نقد فيلم آغاز شد با اين توضيح كه اميرپوريا منتقد فيلم به اين جلسه نيامده و عذرخواهي كرده است. مؤتمن گفت: من دوست دارم جلسه پرسش و پاسخي باشد،ما موقعي از تماشاي فيلم لذت مي‌بيريم كه سعي كنيم آن فيلم را بازكنيم. من هم از اظهارنظر صريح پرهيز نمي‌كنم و سعي مي‌كنم دنياي فيلم را جستجو كنم و ببينم سرنوشت فيلم چه مي‌شود. وي ادامه داد: من «فيل» را سه سال پيش ديدم و خاطرات زيادي از فيلم دارم، من اهل اينترنت نيستم و سعي مي‌كنم خودم بي‌واسطه‌تر با فيلم روبه‌رو شوم. «فيل»داستان يك شب تا صبح و يك صبح تا بعد از ظهر يك روز است و ما در كل فيلم دو تايم زماني داريم،اما ما اين زمان را به شكل خطي مي‌بينيم. قصه از نيمه شروع مي‌شود، تقريبا كمي مانده تا پايان قصه. و بعد با موقعيت هاي فيلم آشنا مي‌شويم و به جلو و عقب مي‌رويم. كارگردان«باج‌خور» در ادامه افزود: فيلمساز در ميان كار از روايت خطي پرهيز كرده و به لحاظ روايت چيزي به پايان داستان مانده تازه قصه را شروع مي‌شود و بازهم كمي عقب و جلو مي‌رويم و بعد ناگهان به انتهاي داستان مي‌رسيم و مثل يك پازل فريم‌ها به هم مي‌چسبند و در نهايت تماشاگران هستند كه بايد پازل را كنار هم بچسبانند و تناشاگر بايد در نهايت برداشت كند. كارگردان«شب‌هاي ‌روشن»تصريح كرد: سئوال اين‌جاست كه چرا فيلم قصه رو راست ندارد و تكه تكه است و يك فيلم معمولي نيست؟ در ادامه دو نفر از تماشاگران به پرسش فرزاد موتمن پاسخ دادند و وي در ادامه افزود: بله درست است،كارگردان دارد قصه‌اي مي‌سازد كه همه مي‌دانند كه پايان ماجرا چه مي‌شود و اصل ماجرا واقعي است،يك قتل عامي رخ داده آن هم توسط دانش آموزان مدرسه‌اي كه در آن درس مي‌خواندند و اين واقعه مانند يك شوك بود براي آمريكا كه چرا دانش آموزان بايد به معلمان ،مديران و مشاوران شليك كنند. مؤتمن ادامه داد: اگر روايت خطي بود چيز تازه‌اي ديده نمي‌شود اما وقتي پازل‌پازل مي‌شود در واقع مخاطبان با قصه جلو مي‌روند و فيلم دارد مي‌گويد من قصه نيستم و حول و حوش موقعيت هستم و در اين نوع فيلم‌ها كاراكترها خيلي مهم نيستند. وي در مورد ضعف‌هاي فيلم«فيل» گفت: فيلم كاراكترها براي ما باز نمي‌كند اما اساسا موقعيت كاراكترها را براي مخاطبان شرح مي‌دهد، ابتداي فيلم روايت خطي است و ما با «جان» آشنا مي‌شويم. «جان»پدري الكلي دارد و پدرش به وي پيشنهاد شكار مي‌دهد با پدرش به مدرسه مي‌رود و در مدرسه با ناظم درگير مي‌شود و به كلاس مي‌رود و بايد از شر كليدها خلاص شود، با ورود«جان»فضاي مدرسه آرام است و فيلم كلوزآپ‌دارد و فلوشاپ است دارد و مديوم و مديوم‌لاين است و فيلم مي‌گويد بيشتر اتمسفر دارم و مخاطبان بيشتر به اتمسفر و جو فيلم را نگاه كن، اين يك روز معمولي است و حالا با كاراكترها كمي آشنا مي‌شويم. وي تصريح كرد: صحنه بعدي صحنه زمين ورزش است و مشخص مي‌شود فيلم با مديوم ديجيتالي كارشده و نگاتيو 35 نيست و نوع سيستم ويدئويي كارشده است. به محض ورود دخترسفيدپوش كه خيلي هم جذاب نيست و با معلم درگير مي‌شود ما با نوعي اسلوموشن روبرو مي‌شويم و از طريق تدوين به اين كار «گاس ون سنت» رسيده است. در اين زمان اندازه فريم ‌زياد و كم مي‌شود تا به نرمال برسد و اينجا است كه مشخص مي‌شود. فيلم ديجيتالي است و نگاتيو دراماتيك است و «گاس ون سنت» انتخاب درستي انجام داده است و تصوير تلخ و كمي نزديك به زندگي است و در لحظاتي با حس و حال تماشاگران با موسيقي نرم، آرام و عاشقانه بازي‌مي‌كند. مؤتمن ادامه داد: زمين ورزش با كنتراست خوبي ساخته شده و دنياي تخيلي است و مخاطب با اين پسر به راهرو مي رويم و اين صحنه بارها تكرار مي‌شود و صحنه پيوند دوستي پسر با دختر فيلم كه انگار دوست هستند آزاردهنده نيست و اتفاقات همزماني رخ مي‌دهد و ما با عكاسي به نام«الياس»آشنا مي‌شويم و حسن فيلم اين است كه هنرپيشه‌ها با نام خود بازي كرده‌اند در نتيجه كارگردان واقعيت‌ها را خوب كاركرده و حس خود را خوب بيان مي‌كند و ما با «الياس»بازهم وارد راهرو مي‌شويم و در سه موقعيت از«جان»عكس مي‌گيرد. اين بار ما با ديد«جان»وارد راهرو مي شويم و بارآخر از ديد دختر وارد راهرو مي‌شويم،اين راهرو كاراكترها را به قتل‌گاه خود مي‌برد و همه ازطريق راهرو به قتلگاه مي‌روند و همه از طريق همين راهرو به قتلگاه مي‌روند. دختر و الياس به كتابخانه مي‌روند و كشته مي‌شوند،سه‌دختر محصل در رستوران به‌سرمي‌برند و بعد به دستشويي مي‌روند و در آنجا كشته مي‌شوند و دختر سياه پوش كه «جان» ملاقاتش مي‌كند وارد كلاس مي‌شود و در كلاس كشته مي‌شود. كارگردان «جعبه‌موسيقي» ادامه داد: ما به كلاس مي‌رويم و در كلاس معلم دارد فضاي الكترون و نوترون را درس مي‌دهد و خون رنگ پرده را مي‌گيرد و در كلاس وقتي متوجه قتل عام قرار مي‌گيرند شاگردان پراكنده مي‌شوند و از پنجره فرار مي‌كنند و يك دختر مي‌ماند كه در كلاس كشته مي‌شود. كارگردان «هفت‌پرده» تصريح كرد: فيلم تكه تكه است اما در واقع گاس‌ون‌سنت از طريق لوكيشن فيلم را ساده كرده و كمتر ميزان تعبير ممكن است و فيلم خيلي اجازه تشبيه به ما نمي‌دهد. جامعه نشان مي‌دهد آرام است اما در بطن آن خشونت روزي بيرون مي‌زند، امتحان زمان را پس مي‌دهد و اين فيلم را ماندگار مي‌كند و مخاطبان با فيلم زندگي مي‌كنند. نكته مهم محوه انتخاب كاراكترها است كه در اپيزودهاي كوتاه با هر كدام آشنا مي‌شويم،به طور مثال «جان» پدري الكلي دارد كه خرده داستان و كم اهميت است. اين كم اهميتي من را در طول فيلم اذيت كرد و معتقدم بايد ما با كاراكترها بيشتر آشنا شويم و كاراكترها بايد به ما فرجه بيشتري بدهند. كارگردان «بيداري» افزود: ما شاهد كاراكترهاي تلخ و سياه هستيم. در زمين ورزش با «بني»آشنا مي‌شويم. وي آرام است و انگار هيچ اتفاقي نيفتاده است. لحظه‌اي كه همه مضطرب هستند، «بني» به قلب حادثه مي‌رود و كشته مي‌شود و اين نشان مي‌دهد اين كاراكتر ميل به خودكشي دارد،اين كاراكتر دقيق واكاوي نشده است و اين يكي از ضعف‌هاي فيلم به شمار مي‌رود. كارگردان«بيداري»در مورد بازي‌ها افزود: يكي از ضعف‌هاي فيلم بازيگرهاي غيرحرفه‌اي فيلم هستند و مخاطبان قبلا آنها را در فيلم‌هاي آمريكا نديده‌اند و دركل، بازي‌شان در نيامده است و براي مخاطب غريبه‌اند. مثل فيلم‌هاي عباس كيارستمي. ديالوگ‌هاي فيلم خيلي ماندگار نيست و دائما قطع مي‌شود. در سكانس پاياني فيلم بازيگري كه مي‌داند كشته مي‌شود ، لحظه مرگ را خيلي مصنوعي بازي كرده و نگراني و اضطراب در چشمانش ديده مي‌شود و بايد ديالوگ بگويد و وسط ديالوگ بميرد اما او ديالوگ را تمام مي‌كند و بعد مي‌ميرد چون بازيگر حرفه‌اي نيست. وي افزود: از طرفي فيلم‌نامه هم مجال نمي‌دهد و اين مي‌تواند موجب خسته شدن تماشاگر ‌شود. من هم اين تجربه را در فيلم آخرم«صداها»داشته‌ام. «صداها»در 97 دقيقه ساخته شد اما بعد ترسيدم كه تماشاگر نتواند فيلم را تحمل كند و علي‌رغم ميلم يك سكانس 12 دقيقه‌اي پگاه آهنگراني كه ديالوگ‌هاي به يادماندني داشت، از آن حذف كردم ولي اين به قيمت لذت‌بردن تماشاچي خوب بود. «گاس ون سنت» هم مثل من كاركرده، پيش‌زمينه زيادي نمي‌دهد. «بني» مجهول است، «جان»را درك كردم،«جان»احساس مسئوليت دارد و عملا نقش پدر را ايفا مي‌كند و پدر، پدرش است‌ و وقتي مي‌بيند كه دو جوان مصلح وارد مدرسه مي‌شوند، فوري مي‌فهمد و زودتر از همه نگران مي‌شود و به مردم اخطار مي‌كند كه وارد راهروي مدرسه نشوند و از خطر دوري كنند اما ما در اين فيلم به «بني»،«الياس» و چهار دختر نزديك نمي‌شويم و آشكارا به لحاظ رواني به دو شخصيت جنايتكار نزديك مي‌شويم. «اريك»و«الكس» به عنوان دوجوان ناآرام، ناموزون، ناهماهنگ ،متلاطم و مخدوش هستند. محيط خانه آرام است،مادر جو را آرام كرده است و بعد «اريك» موسيقي بتهوون مي‌نوازد، به اينترنت مي‌رود و دنبال كاتالوگ اسلحه است. او دائم اين كاتالوگ را سرچ مي‌كند و دوست و همدستش هم بازي خشن را انتخاب كرده و سه‌گا بازي مي‌كنند كه بازي خشونت است و با كشتن هر كدام خون مي‌پاشد و وي لذت مي‌برد...بعد هيتلر را نگاه مي‌كنند ولي كمابيش پانك هستند، فاشيست نيستند و «گاس ون‌سنت» قضاوت صريح انجام نمي‌دهد. اينها فقط نامتعادل‌اند و علاقه‌شان به هيتلر هم چيز دقيقي نيست و احتمالا مفهوم صليب شكسته سكانس فينال را هم نمي‌دانند در يك كلام اين دو سرخورده‌اند. يكي‌شان كمي خجالتي و سربزير هم هست و در كلاس درس مورد آزار و اذيت هم قرار مي‌گيرد و در ذهنش دوستان خود را مي‌كشد و اين موقعيت اين دو بچه نامتعادل خيلي خوب از آب درآمده است و اين دو را هم كمي نزديك مي‌شويم و درك‌شان مي‌كنيم. مؤتمن ادامه داد: از نكات مثبت ديگر فيلم اين‌است مه در ميان راه روايت خطي مي‌شود و بعد بازهم غيرخطي مي‌شود و اين چند ساعت اصلي خيلي جذاب است و ما با فيلم به عقب و جلو مي‌رويم و در نهايت در تيراژ پاياني كه صفحه تيره و تار مي‌شود، يك نوري مي‌بينيم و بازي زمان در تيتراژ كار فوق‌العاده است. مؤتمن گفت: در نگاه اول بايد به موضوع فيلم نزديك نشويم بلكه بايد به المان‌هاي فيلم نزديك شويم. فيلم مهندسي دارد و معماري كار فوق‌العاده و مثل يك خانه است. ما در خانه آجرها روي هم مي‌گذاريم تا خانه ساخته شود. در سينما فريم‌هاي را كنار هم مي‌گذاريم يك پلان درست مي‌شود. اگر بخواهيم اين ساختمان را بررسي كنيم، بايد بگوئيم نماهاي فيلم كند است. اين نه عيب است و نه حسن. فيلم از پلان‌هاي تركيبي درست شده است. رنگ و فضاي فيلم نيز اول روشن است و بعد تيره و تار مي‌شود. در فيلم پلان‌ها طويل‌اند و ريتم فيلم كند است و ريتم دروني و نافذ اثر است كه تماشاچي را تحت تاثير قرار مي‌دهد. فيلم در اين زمينه موفق است شايد در اوايل فيلم كمي گيج شويم و دائما كلانجار برويم كه چرا قصه شروع نمي‌شود و چرا كاراكترها منفعل‌اند اما به‌تدريج ما با فضاي آشنا مي‌شويم. وي افزود: فيلم‌آمريكايي است اما فيلم هاليوودي نيست. تهيه كننده اچ پي او است. اچ پي او تهيه كننده سياست خاصي دارد. اساسا فيلم‌هايي هستند كه بيشتر به لحاظ فكري دارد و به اخلاقيات جامعه آمريكا موضع منتقدي دارد. فيلمساز خشونت پنهان جامعه را بازگو مي‌كند. فيلم ديالوگ و بازي نيست. فيلم قرار است فيلم اتمسفر و جو باشد پس كم‌تر از كلوزآپ استفاده مي‌كند. در مديوم شات مي‌گذرد و دوربين جستجوگر است و دائما با كاراكترها همراه مي‌شود. مؤتمن در مورد نورپردازي كار افزود: در مجموع نورپردازي به تماشاگر حس و حال مي‌دهد و نماها از سفيد به قرمز مي‌رود و نور به نوعي فلش فوروارد است. وي درپايان تصريح كرد: من خيلي اين فيلم را دوست دارم چون پايان آن باز است و حس تعليق عالي درآمده است. در پايان فيلم تماشاگر دريغ و افسوس مي‌خورد كه با يك معضل اجتماعي و سياسي روبرو است و اين كه ما چطور مي‌توانيم به جامعه‌اي برسيم كه در آن خشونت نباشد و اين كه آيا اين امكان وجود دارد يا خير؟ انتهاي پيام/ا

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 200]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

مؤتمن: «فيل» منتقد جامعه آمريكا است
مؤتمن: «فيل» منتقد جامعه آمريكا است خبرگزاري فارس: فرزاد موتمن در نشست موسسه ناجيهنرگفت: «اچپياو» تهيه كنندهاي است كه سياست خاصي دارد و اساسا فيلمهايي را ...

فرهنگ و هنر

حسین کشفی اصل: تئاتر باید به زندگی مردم راه پیدا کند

آغاز برنامه‌های وزیر فرهنگ با دیدار جمعی از هنرمندان پیشکس...

تفریحی که طبیعت را می‌کشد؛ واکاوی عادت اشتباه رها کردن زبا...

تهران آماده همفکری برای حل چالش‌های فرهنگی جهان

عسگرپور: سینمای ایران در آستانه طوفان است

پوریا تاجیک وارد مرحله پیش‌تولید مستند جدید خود شد؛ سفری ب...

سینمای ایران در آستانه خاموشی: سانسور، قاتل هنر هفتم

آتیلا پسیانی کجاست؟ تئاتر ایران به تذکرهای او نیاز دارد

از جبهه تا بیمارستان؛ زندگی پرافتخار شهید صنیع خانی

تعطیلی موزه‌ها به مناسبت رحلت پیامبر و شهادت امام حسن مجتب...

حماسه‌آفرینی سردار احسانی‌نژاد در جبهه‌های حق علیه باطل