تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816392950
ابزاري براي واگويي مشكلات زنان
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: تئاتر- آذر مهاجر: از سهشنبه گذشته هفتمين جشنواره تئاتر بانوان كارش را آغاز كرده است. اين جشنواره در بدو امر به همت وزارت ارشاد ايجاد شد اما بنا بر مشكلاتي متعدد اين وزارتخانه نتوانست بيش از 3 دوره برگزاري آن را تقبل كند و بعد از آن با تلاش معاونت هنري سازمان فرهنگي و هنري شهرداري تهران جشنواره تئاتر بانوان ادامه پيدا كرد تاكنون كه هفتمين دوره آن برگزار ميشود و با همه مشكلاتي كه تئاتر در كشور ما با آن روبه‌روست، در اين دوره‌هاي اخير رشد كيفي و كمي محسوسي داشته است. مهم‌ترين مسئله اين است كه به نظر مي‌رسد حالا جشنواره تئاتر بانوان به تعريف مشخص و درستي دست پيدا كرده و ميتواند در حوزه‌اي كه تعريف كرده بر تئاتر كشور تاثير بگذارد. درباره اين تاثيرها و سؤالات احتمالي درباره جشنواره‌اي با عنوان تئاتر بانوان با مريم معترف، دبير هفتمين دوره گفت‌وگو كرده‌ايم كه در ادامه مي‌خوانيد: جشنواره تئاتر بانوان بارها اعلام كرده است كه يك جشنواره زنانه نيست. لطف مي‌كنيد درباره ماهيت و اهداف اين جشنواره توضيح بدهيد؟ تئاتر مانند زندگي است و نمي‌توان در آن زن و مرد را از هم جدا فرض كرد با اين وصف جشنواره تئاتر بانوان، قصد دارد به سوژه‌هايي با محوريت بانوان ايراني و فعاليت آنها در تئاتر كشور بپردازد. البته مي‌توان مانند گذشته از حضور كارگردانان يا زنان نمايشنامه‌نويس زن نيز بهره برد. به نظر مي‌رسد هنوز هم خيلي مشخص نيست اين جشنواره قرار است نگاه جنسيتي به تئاتر داشته باشد و فضاي رقابتي زنانه را براي بانوان فراهم كند يا اينكه مي‌خواهد به موضوعات زنانه بپردازد! ببينيد تا زماني كه من به خاطر مي‌آورم و با توجه به اينكه يك دوره در گذشته هم خودم دبير جشنواره بودم و چه بعدها كه كساني چون خانم بروجردي دبيري جشنواره را برعهده داشتند، هميشه صحبت از سوژه و محتوا بود و نه چيز ديگري. در حقيقت جشنواره تئاتر بانوان نمايش‌هايي را مدنظر قرار مي‌دهد كه سوژه يا محور اصلي داستان يك زن يا درباره زنان باشد.اين جشنواره به موضوعات زنانه مي‌پردازد و همواره هم پذيراي مردان هنرمند به عنوان نمايشنامه‌نويس و كارگردان و... بوده و از اين بابت تكليفش روشن بوده است. همچنين در اين سال‌ها جشنواره همواره رو به رشد بوده است. در دوره‌هاي اوليه كارها به لحاظ كيفي ضعيف‌تر بود، اما در 3 دوره اخير كه اعظم بروجردي دبيري جشنواره را برعهده داشت، جشنواره به اهدافش نزديك‌تر شد. البته اين به معناي رسيدن به ايده‌آل نيست، بلكه اگر جشنواره به صورت مستمر و با حمايت بيشتر ادامه پيدا كند و تا سال‌ها برگزار شود، ميتواند موفق‌تر عمل كند. شما بعد از انتشار فراخوان جشنواره به عنوان دبير به جشنواره پيوستيد. در راستاي همين اهداف تغييري هم در برنامه‌ها ايجاد كرديد؟ بيشتر سوژه‌هايي كه در فراخوان هفتمين جشنواره مطرح شد، به بانوان مذهبي، اسطوره‌اي و ايران امروز مربوط مي‌شد و من نيز سعي كردم در همين راستا در بخش بازخواني و بازبيني آثار جشنواره شرايطي را براي حضور پررنگ‌تر بانوان هنرمند در داوري ايجاد كنم. كساني كه بخواهند درباره زنان بنويسند هميشه اين امكان را دارند و حتي ممكن است چنين جشنواره‌اي اين حس را براي نمايشنامه نويسان فراهم كند كه قرار است سفارشي بنويسند. اهالي تئاتر چندان حس خوبي درباره متون سفارشي ندارند! كساني كه چنين حسي ندارند و دوست دارند در جشنواره ما شركت كنند، مي‌توانند بنويسند. ما فراخوان جشنواره را در اختيار اهالي تئاتر قرار مي‌دهيم، ممكن است نمايشي متناسب با اين جشنواره قبلا كار كرده باشند و با همان نمايش شركت كنند، ممكن است نمايشي را متناسب با اهداف اين جشنواره تدارك ببينند و ممكن هم هست اصلا نخواهند در جشنواره شركت كنند! يك نكته ديگر هم كه درباره جشنواره تئاتر بانوان وجود دارد اين است كه ممكن است ما نمايشنامه‌نويساني داشته باشيم كه به موقعيت و موضوع زن مي‌پردازند ولي مجالي براي اجرا پيدا نمي‌كنند. من هميشه تاكيد كرده‌ام كه كمبود سالن اجرا از معضلات تئاتر ماست. اگر سالن به اندازه كافي باشد ديگر نيازي به برگزاري اين تعداد جشنواره نيست. زيرا در اين صورت همه هنرمندان مي‌توانند كارهايشان را اجرا كنند. به خاطر مي‌آورم در دوره‌هاي اول مهم‌ترين مشكل جشنواره سالن‌هاي نامناسب و عدم‌استقبال مخاطب بود. برخي نمايش‌ها در سالن‌هاي فرهنگسراها اجرا مي‌شدند و اين سالن‌ها اصولا براي تئاتر ساخته نشده بودند. به نظر مي‌رسد در اين دوره مشكلاتي از اين دست، كمتر شده‌اند! تا جايي كه من مي‌دانم آثار اين جشنواره مورد توجه مخاطب قرار گرفته است. سالن‌ها پر شده بودند و حتي گاه بيش از ظرفيت تماشاگر به تماشاي نمايش‌ها مي‌آمد. البته مشكلاتي وجود داشت. طبيعي است سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران به عنوان برگزار‌كننده از سالن‌ها و امكانات خودش در فرهنگسراها استفاده كند. اما خوشبختانه در اين دوره مشكلي در زمينه سالن، نور، صدا و تجهيزات فني وجود ندارد و فرهنگسراهاي خانواده، خاوران و بهمن كه براي اجراي آثار اين جشنواره در نظر گرفته شده‌اند، امكانات كافي را دارند ضمن اينكه نمايش‌هاي بخش مسابقه در سالن‌هاي مهر، خانه نمايش و تالار بزرگ مولوي اجرا مي‌شوند كه اين سالن‌ها از جمله سالن‌هاي خوب كشورمان هستند. در اين دوره از جشنواره چند نمايش شركت كرده‌اند و چند نمايش اجرا مي‌شوند؟ با وجود محدوديت زماني حدود 500 نمايشنامه به دبيرخانه جشنواره رسيد كه پس از بازخواني 225 متن انتخاب شد و در نهايت 80 متن در اين جشنواره پذيرفته شدند. نيمي از اين نمايشنامه‌ها از هنرمندان تهراني است و نيمي ديگر از شهرستان ها. پس از آن آثار پذيرفته شده بازبيني شدند. در نهايت در اين دوره از جشنواره 21 نمايش صحنه‌اي و 12 نمايش خياباني به اجرا در خواهند آمد. از 21 نمايش صحنه‌اي 18 نمايش در بخش مسابقه به اجرا در مي‌آيند و 3 نمايش ديگر هم مربوط به بخش جنبي هستند. مانند دوره‌هاي قبل اين جشنواره هم بخش‌هاي جنبي دارد: مثلا به جاي نقد و بررسي جلسات گفت و شنود در محل اسكان هنرمندان شهرستاني برگزار ميشود و در اين جلسات هنرمنداني مانند گلاب آدينه، نغمه ثميني، رضا كيانيان، حميد سمندريان، فاطمه معتمد آريا و... حضور دارند. فهيمه ميرزاحسيني در فرهنگسراي بانو ساخت عروسك نمايشي به وسيله روزنامه را آموزش مي‌دهد و نمايش‌هاي خياباني در پايانه‌ها و پارك‌ها و دادگاه اطفال اجرا مي‌شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها