بررسی مادربورد Gigabyte P55-UD6 2

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: Lynnfield دنیایی دیگر از اینتل

مدت زمان نسبتا زیادی نیست که از زمان عرضه پردازنده های Lynnfield و چیپست P55 میگذرد اما همین زمان برای دوست داران سخت افزار کافی است که از مشخصات این خانواده , ویژگی ها و نوآوری های آنها آگاه شوند. بهمین جهت از بررسی دقیق و جزئی این خانواده گذر کرده و تنها به معرفی کلی آن و اشاره به نوآروی های بکار گرفته شده توسط اینتل در این خانواده خواهیم پرداخت.
اولین و مهم ترین نکته ای که در پلتفورم جدید اینتل به چشم می خورد, گذر از پلتفورم های دو چیپ به تک چیپ است. همانطور که می دانید پلتفورم های قبلی بر اساس ساختار دو چیپ طراحی می شدند. بعبارت بهتر در این پلتفورم ها شاهد یک چیپ با نام پل شمالی و نیز یک چیپ با نام پل جنوبی بودیم که هریک وظایف خاص خود را بر عهده داشتند. اما در معماری جدید اینتل که با نام Ibex Peak آن را می شناسیم, این ساختار تغییر کرده و عملا با ایجاد تغییراتی پل شمالی حذف گردیده است.
در تصویر زیر این نکته را به خوبی شاهد هستید:

[تصویر: i22879_IbexPeak.gif]

در سمت راست تصویر ساختار جدید مورد بحث و در سمت چپ ساختار قدیمی اینتل را مشاهده میکنید. آنچه در اینجا مهم است ( و در تصویر به خوبی نمایان است ) اجتماع " کنترلر حافظه " و " کنترلر PCI Express " در هسته پردازنده است! کنترلر حافظه را قبلا در پردازندههای Bloomfield مشاهده کرده بودیم , اما با اجتماع کنترلر PCI Express در داخل پردازنده , عملا تمام وظایف یک " پل شمالی " به پردازنده سپرده شده است. به این ترتیب میتوان گفت عملا پل شمالی از ساختار جدید حذف شده است. حال با دانستن این دو نکته مهم , P55 را مورد بررسی قرار میدهیم.

[تصویر: i22880_P55BlockDiagram.gif]

در بلاک دیاگرام فوق ساختار " تک چیپ " جدید اینتل با نام P55 را مشاهده میکنید. برخی از سایتهای سختافزاری در این رابطه اشاره کردهاند که P55 به نوعی یک پل جنوبی بهبود یافته است. اما از لحاظ فیزیکی تغییرات مشخصی دارد که نمیتوان آن را لزوما یکی از پلهای جنوبی قدیمی اینتل دانست. در تصویر شماره سه مقایسه مناسبی بین P55 و دیگر پلهای جنوبی اینتل ارایه شده است :

[تصویر: i22881_Pic3.gif]

نکته قابل توجه استفاده از استاندارد قدیمی DMI جهت ارتباط بین P55 و پردازنده است که در مقایسه با QPI در خانواده Bloomfield نکته قابل توجهی به حساب میآید. حساسیت این قضیه زمانی بیشتر می شود که رابط DMI , علاوه بر بار " کنترلر حافظه داخلی " باید بار " کنترلر PCI Express داخلی " را نیز تحمل نماید.
حال پس از معرفی معماری Ibex Peak و چیپست P55 بد نگاهی نگاهی به تغییرات اساسی صورت گرفته در پردازنده های Lynnfield داشته باشیم.
انتقال کنترلر حافظه به داخل پردازنده

تا پیش از ارایه پردازنده های Bloomfield , AMD مدت ها قبل توانسته بود کنترلر حافظه را به داخل پردازنده های خود انتقال دهد. بنابراین انتقال کنترلر حافظه به داخل پردازنده را هم در پردازنده های AMD و هم در پردازنده های Bloomfield شاهد بودیم. بهمین جهت آن را یک نوآوری جدید نمی دانیم.
اولین و مهترین نکته وجود کنترلر حافظه DDR3 دو کاناله در پردازنده های Lynnfield است. فرکانس پشتیبانی شده بصورت پیش فرض 1333 مگاهرتز می باشد. این در حالیست که در پردازندههای Bloomfield حافظه DDR3 با فرکانس 1066 مگاهرتز و بصورت سه کاناله پشتیبانی می شود. وجود حالت دو کاناله می تواند سبب کاهش اسلاتهای حافظه شده و در نهایت از منظر حجم قابل پشتیبانی مقداری کمتر در مقایسه با پردازندههای Corei7 LGA1366 نتیجه دهد.
برخلاف پردازنده های AMD Phenom II که با کنترلر حافظه داخلی خود توانایی پشتیبانی از هر دو نوع حافظه DDR3 و DDR2 را دارا هستند , پردازندههای اینتل تنها از حافظه های DDR3 پشتیبانی میکنند.
انتقال کنترلر PCI Express به داخل پردازنده

انتقال کنترلر PCI Express به داخل پردازنده نوآوری جدیدی است که تا قبل از آن بر روی پردازنده دیگری دیده نشده است. کنترلر PCI Express مجتمع در داخل پردازنده به معنای کاهش تاخیر در ارتباط مابین پردازنده و کارت گرافیکی است اما در برخی تست های انجام گرفته در سایتهای معتبر , عملا افزایش کارآیی چشمگیری مشاهده نشده است. کنترلر PCI Express مجتمع دارای 16 Lane PCI Express است. این مقدار در مقایسه با چیپست X58 ( که دارای 36 Lane PCI Express بود ) مقدار کمی است اما این قابلیت را داراست که همزمان از دو تکنولوژی SLI و CrossFire پشتیبانی کند. این تعداد Lane می تواند مابین دو کارت گرافیک تقسیم شده و ساختار 8x-8x را فراهم آورد.

[تصویر: i22882_PCIExpress.jpg]

نکته دیگری که در این رابطه می توان اشاره کرد وجود 8 Lane PCI Express در چیپست P55 است که میتواند برای تغذیه قطعات دیگر جانبی ( مانند پورت FireWire ) و حتی یک اسلات PCI Express x4 مورد استفاده قرار گیرد. البته لازم به ذکر است که این اسلات سوم نمی تواند در ترکیب با دو اسلات دیگر تکنولوژی 3-Way SLI یا حالت سه کارته CrossFire را ایجاد کند چرا که منبع این سه اسلات با یکدیگر متفاوت است. اسلات اول و دوم توسط پردازنده و اسلات سوم ( در صورت وجود ) توسط چیپست P55 تغذیه خواهند شد.
Turbo Boost

Turbo Boost ویژگی بسیار جالب توجه و جدیدی است که از خانواده Bloomfield با آن آشنا شدیم. اساس کار این تکنولوژی بدین صورت است که بصورت خودکار این اجازه را به هسته پردازنده می دهد که در فرکانسی بالاتر از فرکانس اصلی خود فعالیت کند. این تغییر در فرکانس از طریق تغییر خودکار در Multiplier پردازنده صورت می پذیرد بطوریکه اگر تنها یک هسته فعال باشد این تغییر می تواند تا دو پله و اگر بیش از یک هسته فعال باشند این تغییر تا یک پله خواهد بود. لازم به ذکر است که این ویژگی برای نرمافزار هایی بسیار مناسب است که اصطلاحا Single Thread باشند. بعبارت بهتر تنها یک هسته جهت پردازش نرم افزار کافی باشد.
در پردازندههای Lynnfield بدلیل تغییر در واحد کنترل توان و بهبود آن , Turbo Boost نیز تغییر کوچکی داشته است. در ویرایش جدید ( که البته اینتل نام جدیدی برای آن انتخاب نکرده ) تغییر چهار تا پنج پله ای امکان پذیر شده است. واضح است که تغییر حداکثر پنج پلهای Multiplier در Lynnfield در مقایسه با حداکثر دو پله در Bloomfield افزایش فرکانس بالاتر و در نتیجه کارآیی بسیار بهتری را به دنبال خوهد داشت. به تصویر زیر که مقایسه بین ویرایش قبلی و ویرایش جدید است توجه فرمایید :

[تصویر: i22884_lynnfieldturbobost.gif]

لازم به ذکر است عواملی چون دمای پردازنده , میزان بار و تعداد هسته های فعال , میزان جریان و توان مصرفی می تواند در میزان تغییر Multiplier و مدت زمان قرار گیری پردازنده در حالت Turbo Boost تاثیرگذار باشد.
[/font]
[font=tahoma]در ادامه توجه شماره به دو تصویر منتشر شده از سوی اینتل جلب می کنیم. تصویر شماره یک مدل ها و مشخصات پردازنده های Lynnfield و تصویر شماره دو مقایسه ای از این پردازنده های با پردازنده های Bloomfield را ارایه می دهد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 155]