واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > آسیب ها - تحقیقات نشان داده احتمال سیگاری شدن افرادی که تصور میکردهاند به سیگار معتاد نمیشوند، بیشتر از دیگران است فرنوش صفویفر: در اطراف خودمان کم نمیبینیم افرادی را که بیماریها و مشکلات را تنها برای دیگران میدانند؛ گویی که آنها ذاتا در مقابل مبتلا شدن به بیماری، مقاوماند. هر قدر هم که به این افراد بگویید با سیگار کشیدن یا ورزش نکردن به فلان بیماری یا مشکل دچار میشوید، فایدهای ندارد؛ جواب میدهند که: «من طوریام نمیشود.» جالب این که تازهترین تحقیقات نشان میدهد اتفاقا این افراد بیش از دیگران در معرض رفتارهای پرخطری هستند که سلامتشان را تهدید میکند. مطالعهای که این نتیجه را به همراه داشته است، در شماره آنلاین نشریه بهداشت عمومی آمریکا منتشر شده و خبرگزاری رویترز آن را گزارش کرده است. در این مطالعه معلوم شده نوجوانانی که بیش از دیگران به خودشان اعتماد داشتهاند و تصور میکردهاند که هیچگاه به سیگار معتاد نخواهند شد، در عرض 2 سال بعدی مطالعه، تا 3 برابر بیش از دیگران احتمال داشته که به طرف سیگار بروند. از دیگر یافتههای این تحقیق، که به نوعی میتواند درس عبرتی برای همه باشد، آن است که مشخص شده نوجوانانی که تصور میکردند عوارضی همچون سرطان، بیماریهای قلبی و ریوی و ...، دیگران را مبتلا میکند و نه آنها را، 3 تا 4 برابر بیشتر از بقیه سراغ سیگار رفتهاند. مورد دیگری که محققان دانشگاه کالیفرنیا در این طرح بررسی کردهاند، نگرش نوجوانان دبیرستانی پیرامون ارزش اجتماعیای است که سیگار کشیدن در بین همسالان نوجوان، به آنها میدهد. همان طور که میدانیم یکی از علل گرایش نوجوانان و جوانان در سنین پایین، احساس بزرگتر نشان دادن خود و گرفتن تایید آن از طرف همسالان و حتی نوجوانان بزرگتر است. این مطالعه نشان داده نوجوانانی که این موضوع برایشان مهم بوده، در معرض خطر بزرگتری برای گرایش به سیگارند. البته مجریان این مطالعه گوشزد میکنند که نباید برای رفع این خطر، اهمیت این موضوع، یعنی پذیرفته شدن توسط گروه همسالان را رد کرد؛ چرا که چه بخواهیم و چه نه، سیگار کشیدن در بین نوجوانان، ژستی نشانه بزرگ شدن است. بهتر است به جای نفی صد در صد این موضوع، آنها را با روشهای مطمئنتر و سالمتر برای نشان دادن این که بزرگ شدهاند، آشنا کنند. در این صورت، خود به خود ارزشهای مثبت، جایگزین ارزشهای منفی خواهد شد و آنها ناچار نیستند برای این که استقلال فکری و تواناییهایشان را به رخ بکشند، سیگار دستشان بگیرند. همچنین بر اساس این مطالعه، مشخص شده حتی تاکید بیش از حد روی عوارض وخیم و درازمدت سیگار هم ممکن است راه چاره دور نگه داشتن نوجوانان و جوانان از سیگار نباشد. به نظر آنها، یکی از مهمترین شیوههای تاثیرگذاری بر این گروه سنی خاص، آن است که روی عوارض کوتاهمدت سیگار، مانند تنگی نفس، سرفههای مزمن، زرد شدن پوست، از بین رفتن دندانها و پیری زودرس پوست، در کنار عوارض درازمدت، تاکید شود. مطالعاتی از این دست، از آنجا اهمیت دارد که عصر ما، نه دوران بیماریهای عفونی و واگیری که با واکسن قابل پیشگیری است، و نه صرفا عصر بیماریهای مزمن، بلکه عصر و دوران بیماریهای رفتاری است. بیماریهایی که هم ممکن است واگیردار باشند مانند ایدز، و هم غیرواگیر، مانند بیماریهای قلبی، ممکن است مزمن یا حاد باشند، مانند فشارخون بالا یا مرگ ناگهانی در اثر مصرف هروئین. بیماریهایی که در یک کلمه میتوان آنها را ناشی از رفتارهای ناسالم و غلط دانست. بیماریهایی که راه درمان و پیشگیری آنها، هر دو، از آموزش و تغییر رفتار میگذرد. آموزشی که با دادن اطلاعات صرف، تفاوت دارد. در آموزش، باید به همه مواردی مشابه آنچه که در این مطالعه به آن توجه داده شده، توجه کرد. نیاز و نگاه مخاطب، یکی از مهمترین ارکان یک برنامه آموزشی صحیح است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]