واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تجسمی - موزه هنرهای معاصر بعد از ۳۱ سال از تاریخ افتتاحش تبدیل به موزه دائمی آثار تجسمی میشود. حسین ذوقی: بعد از گذر سه دهه؛ موزه هنرهای معاصر تهران به عنوان دارنده یکی از گرانبهاترین مجموعه آثار هنری جهان، تصمیم گرفته تا این مکان موزهای دائمی برای گنجینههای خود باشد و از حالت نمایشگاهی فعلی خود خارج شود. این خبر را محمود شالویی مدیر کل دفتر امور هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تقریباً یک هفته پیش اعلام کرد. او این خبر را در روز افتتاح نمایشگاه اسما الحسنی بیان کرد و از سال آینده موزه هنرهای معاصر تهران به شکل دائمی اداره خواهد شد و از حالت گالری بودن خارج شده و صرفاً به محل نمایش آثار گنجینه تبدیل خواهد شد. اما چرا تا امروز که بیش از 31 سال از عمر موزه هنرهای معاصر تهران گذشته این اتفاق میسر نشده است؟ دلیل عمده مطمئناً این است که فضای نمایشگاهی در تهران به عنوان مرکز اتفاقات هنرهای تجسمی در این سه دهه بسیار پایین است و تنها فضای مناسب در این سالها موزه هنرهای معاصر بوده است. در حال حاضر هم تنها مرکز فرهنگی صبا متعلق به فرهنگستان هنر توانایی برگزاری نمایشگاههایی را دارد که موزه مکان برگزاری آنها بوده است. مشکل عمده در این بین همین نکته است. با تبدیل شده موزه هنرهای معاصر تهران به محل دائمی نمایش گنجینه خود، این حجم نمایشگاههای ملی و بینالها در کدام مکان برگزار خواهد شد. مدیرکل مرکز و سرپرست موزه در این باره گفته است: «دوسالانهها و جشنوارههایی که تاکنون در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار میشدند، با برنامهریزیهای لازم در محلی خارج از موزه برگزار خواهند شد و موزه هنرهای معاصر تهران نمایشگاه دائمی آثار موجود خود به ویژه آثار گنجینه میشود. در آینده با برنامهریزی دقیق فضاسازیهایی در داخل موزه انجام میشود که در واقع استفاده بهتر از فضای نمایشگاهی داخل موزه خواهد بود و این فضاسازیها به نحوی انجام خواهد شد که به شکل و ترکیب موزهای آن آسیب وارد نکند. با فضاسازیهای جدید در موزه تلاش خواهیم کرد تا آثار بیشتری را در معرض نمایش عموم علاقهمندان بگذاریم.» با توجه به حرفهای شالویی چنین برمیآید که تلاش میشود تا فضایی جدید در کنار ساختمان موزه ساخته شود تا به محل برگزاری نمایشگاهها تبدیل شود. البته این طرح مربوط به گذشتههاست. مدتهاست که زمینی در کنار موزه در نظر گرفته شده تا ساختمانی در آن ساخته شده و تبدیل به نمایشگاه شود. آیدین آغداشلو به برپایی نمایشگاههای موقت در کنار نمایش دائمی آثار گنجینه اشاره کرده و میگوید: «در کنار نمایشگاههای ثابت موزه، میتوان تالاری را نیز به نمایشگاههای موقت و نمایش نمونههایی از هنر معاصر جهان به صورت مدعو اختصاص داد. اجرای این طرح کار بسیار درستی است، اما نمیدانم با چه نوع برنامهریزی اجرا خواهد شد و اگر فضای محدود و مجموعه عظیم آثار گنجینه موزه را هم در نظر بگیریم، پیچیدهتر هم خواهد شد.» حسینیراد از مدیران قبلی مرکز و موزه نیز بر این نکته تأکید میکند و میگوید: «با عملی شدن این تصمیم میتوان فکری برای مکان برگزاری دوسالانهها کرد. ما در حال حاضر با کمبود فضای نمایشگاهی مواجه هستیم و دوسالانهها باید جای خودشان را داشته باشند. با ساختن سالنهای جدید، موزه به روال عادی کار خود بازخواهد گشت و در راستای اهدافش عمل خواهد کرد.» اما در حال حاضر هیچ طرحی در این مورد ارائه نشده است و مشخص نیست چه فضایی برای این منظور در نظر گرفته شده است. «یعقوب عمامهپیچ» هنرمند نقاش طرح درباره کاربری صحیح موزه هنرهای معاصر تهران به «خبر» میگوید: «موزه هنرهای معاصر بنا به نامش محل نمایش آثار معاصر و مدرن است و باید با برپایی نمایشگاههای معاصر و به روز به وظیفهاش عمل کند. موزه هنرهای معاصر فرانسه در حاشیه برنامههای موزهای خود، کارهایی را نیز جمعآوری میکند و همچنین نمایشگاههای فصلی برگزار میکند.» مشخصات موزه هنرهای معاصر تهرانموزه هنرهای معاصر در ضلع شمالی بلوار کشاورز و غرب پارک لاله واقع شده است و درسال 1356، فعالیت فرهنگی و هنری خود را آغاز کرد. این موزه در زمینی به وسعت 2000 مترمربع و پیرامون آن فضایی سبز و زیبا موسوم به پارک مجسمه با تندیسهایی ارزشمند از هنرمندان پر آوازه معاصر ایران و جهان قرار گرفتهاست. ساختمان موزه که یکی از نمونههای با ارزش و کم همتای معماری نوین ایران است، با الهام از معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی آن بنا شده است. طراحی و معماری این بنا به دست کامران دیبا انجام گرفته است. هشتی، چهارسو، معبر و گذرگاه از جمله عناصر چشمنوازی هستند که بازدیدکنندگان هنر دوست را به تأمل در هنر و فرهنگ ایرانزمین وا میدارند. موزه هنرهای معاصر مرکز فعالیتها و رویدادهای مهم هنری ایران در زمینه هنرهای تجسمی به شمار میآید. گالری موزه مکان برگزاری نمایشگاههای مختلف هنری است. به هنگام برپایی هر نمایشگاه، یک یا دو گالری نیز به نمایش گنجینههایی از هنرمندان بزرگ جهان اختصاص مییابد. ساختمان موزه تلفیقی ازمعماری مدرن و سنتی است که با الهام از بادگیرهای مناطق حاشیه کویر ایران ساخته شده است. تندیسهایی زیبا و با ارزش از هنرمندان معاصر همچون هنری مور، آلبرتو جیاکومتی و پرویز تناولی فضای سبز اطراف را به پارک مجسمه بدل ساخته است. بیننده مسیری چرخشی را در پیرامون فضای اصلی موزه میپیماید و پس از تماشای نگارخانهها به هشتی میرسد. در دل هشتی اثر زیبا و نوین ماده و فکر، که آن را هنرمند ژاپنی نوریوکیهاراگوچی، از روغن و پولاد ساخته است خود نمایی میکند. مجموعه دائمی موزه هنرهای معاصر تهران از نزدیک به 3000 اثر ارزشمند و یکتا تشکیل شده که به نخبگان دیروز و امروز هنرهای تجسمی ایران و جهان تعلق دارد و در مالکیت موزه است. بحث مهم دیگر درباره به روزرسانی آثار به نمایش درآمده در موزه است. بسیاری از هنرمندان و کارشناسان هنری معتقدند که آثار فعلی آخرین بار 30 سال پیش به روز شدهاند و در حال حاضر لازم است تا آثار جدیدی خریداری شود. آیدین آغداشلو در این باره به «خبر» میگوید: «این موضوع بستگی به برنامهریزی طراحان موزه دارد، میتواند مانند موزه هنرهای مدرن نیویورک، مهمترین نمونههای هنری را به صورت ثابت حفظ کند و نمونههای دیگر را به تدریج جایگزین کند تا تازگی آثار موزه برای بینندگان باقی بماند. نیاز به خرید آثار خارجی هم داریم، چون در جهان با فرهنگی پویا و با داد و ستدی مداوم سروکار داریم، اما این که آیا بودجهای برای برآوردن چنین نیازی در اختیار داریم یا نه، گمان نمیکنم چنین بودجهای متصور باشد. یادمان باشد که مجموعه آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران تا سال 1979 میلادی گردآوری شده است و ما تقریباً هیچ اثری از هنر معاصر جهان که متعلق به سالهای پس از آن باشد، در اختیار نداریم.»البته محمود شالویی نیز چنین باوری دارد: «خرید آثار جدید و توسعه فضای نمایشگاهی داخل موزه هنرهای معاصر تهران در دستور کار قرار دارد و به تناسب نیازمندی برای خرید آثار داخلی و یا خارجی برنامهریزی خواهیم کرد. ارتباط موزهای خود را با کشورهای مختلف دنیا حفظ خواهیم کرد و البته اولویت با کشورهایی است که ارتباط دیپلماتیک و سیاسی نیز با آنها داریم.» حسینی راد هم معتقد است: «در گنجینه موزه هنرهای معاصر آثار بسیاری موجود است که به یکباره نمیتوان آنها را نمایش داد و آثار پس از مدتی تعویض میشوند. موزه بودجهای را برای خرید آثار هنری در اختیار دارد که در حال حاضر این بودجه به خرید آثار داخلی تعلق گرفته است و اگر گنجینه موزه به طور دائمی به نمایش درآید، بودجهای هم برای خرید آثار خارجی در نظر گرفته خواهد شد و به این ترتیب ارتباط موزه هنرهای معاصر تهران با موزههای دیگر جهان هم خود به خود برقرار میشود.» نکته مهم دیگر در مورد اینکه موزه حالتی دائمی داشته باشد و آثار ارزشمند متعلق به خود را به صورت دائمی به نمایش بگذارد جذب توریست است. مطمئناً بسیاری در جهان علاقه مند هستند تا آثار منحصر به فرد حاضر در موزه را تماشا کنند. بسیاری از آثار گنجینه موزه از مهمترین آثار نقاشان و مجسمهسازان جهان است. دیدن اثر گرانقیمت جکسون پولاک یا مجسمههای زیبای جاکومتی برای هر گردشگر علاقهمند به هنر خالی از لطف نیست. شالویی نیز بر این باور است که: «با تبدیل موزه هنرهای معاصر تهران به نمایشگاه دائمی آثار خود، زمینه جذب گردشگران خارجی و همه علاقهمندان به بازدید از آثار اصل این موزه فراهم خواهد شد. نباید انتظار داشت که موزه هنرهای معاصر تهران حالت گالری داشته باشد و مهمترین عیب این موزه نیز همین تبدیل شدن آن به گالری و پنهان کردن آثار گنجینهای بود.»به هر صورت طرح تبدیل شدن موزه هنرهای معاصر تهران به عنوان موزهای دائمی از آثار ارزشمند تجسمی ایران و جهان و خارج شدن آن از حالتی نمایشگاهی در دست بررسی است. باشد که این طرح باعث ساخته شدن گالریهای بزرگ و استاندارد در تهران باشد تا دیگر مجبور نباشیم موزه تهران را محل برپایی نمایشگاهها کنیم. بابک اطمینانی اما معتقد است که حرفها و تصمیمهای مدیران را نباید جدی گرفت چرا که عموما کارشناسی شده نیستند. حالا باید دید تا محمود شالویی که این طرح را در روزهای میان دو دولت بیان کرده تا چه حد میتواند به قول خود عمل کند. البته این منوط است به حضور دوباره او به عنوان مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی و سرپرستی موزه هنرهای معصر تهران. به نظر باید چند هفتهای صبر کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 388]