واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: تاثیر قارچ بر پوست
چرا به رغم تنوع و قابلیت دسترسی انواع داروهای ضد قارچ، شیوع بیماری های قارچی پوست همچنان یکی از علل مهم مراجعه بیماران به مراکز درمانی پوست است؟ پاسخ واضح است. اول: عدم رعایت اصول بهداشتی و درمانی، دوم: عدم توجه به درمان کامل و سوم: سهل انگاری در مراقبت های پیشگیرانه از سرایت بیماری به دیگران.
بیماری های قارچی یا درماتوفیت جزو بیماری های عفونی ـ مسری هستند که از منبع آلودگی آن ـ انسان، حیوان یا اشیاء و گیاهان آلوده ـ به فرد در معرض، منتقل و در لایه های سطحی و میانی پوست موجب بروز ضایعات پوسته دار با لبه های برجسته می شود که با گذشت زمان ضمن خارش متوسط تا شدید تمایل به گسترش دایره ای شکل دارند. شکل ضایعات و شدت پیشرفت آن بستگی به نوع قارچ (انسانی یا حیوانی) دارد. در نوع حیوانی ممکن است علاوه بر خارش شدید و درد، جوش های چرکی و حتی تاول های کوچک در سطح ضایعات داشته باشد که به سرعت در سطح و عمق پوست پیشرفت می کند. شاید به همین علت باشد که گاهی این بیماری قارچی با بیماری های عفونی غیرقارچی اشتباه می شود و بیمار صرفا تحت درمان با آنتی بیوتیک های موضعی و خوراکی قرار می گیرد؛ در حالی که داروی ضد قارچ یک ضرورت بوده است.
اما قارچ علاوه بر نوع حیوانی و انسانی بر حسب محل بروز عفونت در بدن به انواع قارچ های سر، صورت، تنه، کشاله، مو، دست، پا و ناخن تقسیم می شود که هرکدام درمان های مجزا و مشخصی دارد، به طوری که قارچ مو به دلیل ایجاد کچلی دائم و قارچ ناخن به علت سرسختی و مقاومت نیازمند درمان طولانی تر و جدی تری است، این درحالی است که نوع کشاله ران به دلیل ماندگاری کرم های ضدقارچ در آنجا بهتر و سریع تر به درمان پاسخ می دهد. بنابراین تعیین نوع درمان (خوراکی یا موضعی) براساس نوع قارچ و محل ضایعه با پزشک معالج است، اما از آنجا که بسیاری از بیماری های پوستی از جمله اگزما می توانند در شکل و شمایل این بیماری آشکار شوند، انجام یک آزمایش پوستی دقیق ضروری است و بسیار اهمیت دارد که نمونه برداری سطحی پوست در زمانی انجام شود که قارچ های زنده در سطح پوست به راحتی در دسترس باشند. از این رو، فرد مبتلا باید حداقل تا ۳ روز از مالیدن هر پماد ضد قارچ و حتی صابون و شامپو در محل عفونت خودداری کند تا قارچ ها براحتی برای آزمایشگاه در دسترس باشند و این شاید مهم ترین نکته آموزشی این نوشتار باشد که کمتر مورد توجه بوده است، زیرا گزارش منفی آزمایشگاه یعنی عدم درمان و پیشرفت بیماری و حتی ابتلای دیگران.
شیوع بیماری در دامداران، کشاورزان و مراکز جمعی (سربازخانه ها و مدارس) بیشتر بوده و افراد ورزشکار بخصوص کشتی گیران به دلیل تماس بدنی با افراد مختلف در معرض بیشتر این بیماری هستند. مضاف بر این، کسانی که تحت درمان با داروهای شیمی درمانی یا خانم های حامله و افرادی که به دلیل بیماری های طولانی یا جراحی وسیع از ضعف جسمانی قابل ملاحظه ای برخوردار هستند در معرض جدی این بیماری قرار دارند.
از سوی دیگر افراد مبتلا به بیماری های آمیزشی (سوزاک و سیفلیس) و ایدز مبتلا به فرم پیشرفته این بیماری در قسمت های مختلفی از بدن می شوند که درمان اولیه در این افراد بسیار حائزاهمیت است.
نکته مهم در درمان این بیماری مسری، کامل کردن دوره درمان است، زیرا علاوه بر کسب سلامتی مانع انتقال آن به دیگران می شویم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 229]