محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826058060
گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح امروز ايران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح امروز ايران روزنامههاي صبح امروز ايران در سرمقالههاي خود به مهمترين مسايل روز كشور و جهان پرداختهاند كه گزيده برخي از آنها در زير ميآيد. جمهوري اسلامي روزنامه جمهوري در سرمقاله امروز خود با عنوان رجائي و باهنر الگوهاي خدمت دولتمردان آورده است: نخستين روزهاي شهريور هر سال يادآور شهادت جانسوز دو دولتمرد محبوب و دو چهره مردمي است . شهيد رجائي و شهيد باهنر با آنكه فقط دوران كوتاهي فرصت يافتند در خدمت انقلاب و نظام و كشور باشند ولي در همين دوره آنچنان خوش درخشيدند كه هنوز هم پس از 26 سال « الگوي خدمت دولتمردان » محسوب مي شوند و هركس براي آنكه جائي در قلب مردم براي خود پيدا كند خود را منتسب به رجائي و باهنر مي كند. يكي از افتخارات بزرگ نظام جمهوري اسلامي اينست كه نه تنها فاصله دولت و مردم را به صفر رسانده بلكه به بركت انقلاب اسلامي فرصتي را فراهم ساخته است كه عزيزاني همچون رجائي و باهنر از ميان مردم و از متن توده هاي زجر كشيده و محروم جامعه بتوانند به بالاترين مقام اجرائي نظام برسند و مسئوليت هاي سنگين اجرائي به آنها محول گردد. در واقع هنر انقلاب اسلامي اينست كه زمينه هاي عيني و عملي براي مسئوليت پذيري محرومين و چهره هاي مردمي را فراهم ساخته و به آنها فرصت خدمت رساني به اقشار مختلف جامعه را تفويض كرده است . اين موقعيت هاي استثنائي در هر مقطعي براي طيفي از نيروهاي جامعه پيش مي آيد كه طبعا بايستي با تدبير و درايت ايفاي نقش كنند و با حفظ كرامت هاي انساني و حرمت گذاري نسبت به خدمتگزاران سابق و اسبق از تمامي فرصت ها و نيروها در زير خيمه انقلاب و نظام در جهت پيشبرد اهداف انقلاب استفاده نمايند. خوبست در اين ايام قدري تامل كنيم و به ارزيابي علل و عوامل موثر در محبوبيت رجائي و باهنر بپردازيم و ببينيم كه انصافا چرا رجائي و باهنر محبوب دلها شدند و جامعه از آنها بعنوان « الگو » ياد مي كند رجائي و باهنر ويژگيهاي فراواني داشتند كه آنها را شاخص مي كرد ولي عمده ترين محورهاي مطرح در اين مقوله عبارتند از : - اهداف آرماني و تطبيق فكر و انديشه و عمل آنها در چارچوب اهداف آرماني - ساده زيستي صداقت و هويت مردمي - پرهيز از برخورد جناحي و اجتناب از اعمال سليقه هاي خطي - كاركردن در جهت جذب تمامي نيروها در زير خيمه انقلاب و نظام و تعامل با تمامي نيروهاي معتقد به انقلاب و نظام و رهبري پاي بندي به اين معيارهاي هميشگي مي تواند صحت عمل و سلامت نظام اجرائي كشور و حتي ساير قوا را تضمين كند و عملكرد صحيح دقيق و مدبرانه در اين مقوله مي تواند جاذبه هاي روزافزوني به دولتمردان بدهد و محبوبيتي را در قلب مردم براي آنها رقم بزند. چه بسيار كساني كه از رجائي و باهنر بعنوان الگوي دولتمردان ياد مي كنند ولي در اوايل دوران انقلاب حتي نام رجائي و باهنر را نيز نشنيده بودند ولي با مشاهده عملكرد آنها به اين دو بزرگوار اعتقاد و اعتمادي روزافزون پيدا كردند و همين باعث حسن شهرت و محبوبيت آن عزيزان شد. اين نكته نه تنها براي امروز ما بلكه براي هميشه در ذهن وروح ما بايستي جا بيفتد و پذيرفته شود كه محبوبيت و مقبوليت دولتمردان بخاطر جاذبه هاي حكومتي نيست بلكه بخاطر عملكرد آنها ممكن است در نوسان باشد كم يا زياد گردد استمرار يابد يا متوقف شود و يا حتي سير نزولي بخود بگيرد. آن عملكرد افتخارآميز رجائي و باهنر براي تمامي آحاد ملت بويژه دولتمردان ما درسهاي بزرگي را با خود بهمراه دارد و به همگان مي آموزد كه با ساده زيستي صداقت و پرهيز از برخورد جناحي و تلاش براي كار كردن در جهت جذب و همكاري با تمامي نيروها در زير خيمه انقلاب و نظام زمينه هاي بيشتري براي تعامل روزافزون با تمامي دوستداران انقلاب و نظام و كشور را فراهم سازند. عمل كردن در يك حلقه بسته و عضوگيري از درون يك طيف خاص اگرچه ممكن است « شدني » و يقينا ساده تر باشد ولي بوي تند برخورد جناحي و خطي از آن به مشام مي رسد. اصرار در اين مقوله شرايطي را به وجود مي آورد كه حتي باعث ريزش نيروهاي مخلص در « طيف نيروهاي همكار » مي شود و تدريجا عناصر مدير مدبر متعادل و صادق از دور خارج شده و جاي خود را به عناصر چاپلوس و متملقي مي دهند كه براي حفظ جايگاه و سمت خود مجيز مي گويند اصول را زير پا مي گذارند و حتي نقاط ضعف را هم بعنوان يك ويژگي مثبت معرفي مي كنند. فرو غلتيدن در اين دام به مصلحت هيچ دولتمردي نيست و مشخصا با تمامي اهداف و آرمانها و معيارهاي ارزشي انقلاب و نظام در تضاد و تعارض است . پرهيز از اين شرايط جزو اصلي ترين وظايف تمامي نيروهاي انقلاب است زيرا آثار و تبعات خطاي دولتمردان در اين مقوله نه تنها به خود آنها برمي گردد و باعث افت محبوبيت و مقبوليت مي شود كه حتي بر هيمنه و سرنوشت نظام نيز اثرگذار است و روي اقبال عمومي نسبت به اصل نظام نيز اثرات منفي و خداي ناكرده ماندگاري مي گذارد. چه بسيار نيروهائي كه توان و ظرفيت خدمت به نظام را دارند ولي در پرتو برخوردهاي جناحي فرصتي براي انجام مسئوليت هاي مورد انتظار در اختيارشان قرار نگرفته و نمي گيرد. البته اين نقيصه در بعضي دولتهاي گذشته كم و بيش مشهود بود لكن براي دولتي كه مي گويد عملكرد رجائي و باهنر را الگوي كار خود قرار داده اين نقص بزرگي است كه بايستي برطرف شود. موضوع ديگري كه از شهيد رجائي يك چهره ماندگار و محبوب را در ذهن مردم ترسيم كرد « انتقادپذيري » بود. رجائي ميگفت اگر ديديد من سوابق و جايگاه گذشته ام را فراموش كرده ام به من تذكر بدهيد كه تو چه بودي و به بركت مجاهدات اين ملت به اينجا رسيدي . البته اين يك نمونه است و رجائي با عملكرد خود نشان داد كه براي نقطه نظرات معتقدان به انقلاب و نظام و رهبري در زير خيمه انقلاب تا چه اندازه حساسيت و دلواپسي دارد. اين نكته نيز درس بزرگي براي ماست كه منتقدان و ناصحان دلسوز را نه تنها يار و ياور خود بدانيم بلكه با تمامي وجود و امكانات براي شنيدن پيام آنها درك حساسيت موضوع و عمل به مسئوليت خود براي رفع تنگناها و نارسائي هاي محسوس استعدادهاي خود و نظام اجرائي را به كار بگيريم . شايسته سالاري يكي ديگر از معيارهاي ارزشي مورد اهتمام شهيد رجائي بود. آن شهيد عزيز بارها مي گفت اگر چهره كارآمد و مدير و مدبر بيابم كه به اصل انقلاب و نظام و رهبري معتقد باشد هرگز در جذب او ترديد نخواهم كرد حتي اگر در طيف دوستان من هم نباشد. شايسته سالاري براي حدود يك دهه بعنوان شعاري در جهت سرپوش گذاشتن برروي برخي عملكردهاي جناحي مورد سواستفاده قرار گرفته ولي جا دارد در هفته دولت ضمن ارج نهادن بر تلاش و كوشش تمامي دولتمرداني كه به عزت و اقتدار نظام و كشور مي انديشند يادآور شويم كه شايسته سالاري اگر در ميدان عمل مورد استناد قرار نگيرد شعاري تلقي مي شود كه فقط براي توجيه عملكرد خطي دولتمردان كارآئي دارد كه البته مي بينيم آن كارائي مورد انتظار را هم تدريجا از دست داده و مي دهد. اگر اصرار بر اينست كه گفته شود رجائي و باهنر را الگوي كار خود قرار داده ايم طبعا انتخاب صحيحي صورت گرفته اما لازم است بگونه اي عمل شود كه از عملكردها هم « بوي رجائي » به مشام برسد و ديگران هم در اين باره اينگونه قضاوت كنند كه اين افراد انصافا رجائي و باهنر را الگوي خود قرار داده اند. كيهان روزنامه كيهان در سرمقاله امروز خود با عنوان منفعت پايدار به قلم مهدي محمدي آورده است: دولت نهم از جهات متعدد پديده اي نو در فضاي سياسي ايران است. پديده اي كه اكنون با گذشت حدود دو سال از عمر آن همه فهميده اند تفاوت هايي مهم با اسلاف خود در 16 سال گذشته دارد اگرچه جزئيات اين تفاوت ها هنوز كاملا آشكار نيست. در اين مدت، مهم ترين مسئله منتقدان درباره اين دولت اين بوده كه ادعا كرده اند رفتار دولت نهم در حوزه هاي مختلف سياسي و اقتصادي از مدل خاص و از پيش تعريف شده اي تبعيت نمي كند و به همين دليل در موارد متعدد تبليغات فراواني به راه افتاده است كه تصميم هاي آن دلبخواهي و فاقد پشتوانه نظري كافي است. اين شكل از طرح صورت مسئله البته كمي تندروانه است. به واقع آنچه منتقدان درحال گفتن آن بوده اند اين بوده كه سر در آوردن از رفتار دولت نهم دشوار است و نمي توان از قبل به نحو مطمئني حدس زد كه دولت در فلان شرايط مفروض تقريبا چگونه رفتار خواهد كرد. اين تلقي درباره دولت اصولگرا به يك معنا درست است و به يك معنا نادرست. معناي درست اين نحوه نگاه به دولت اين است كه گفته شود دولت نهم به هيچ يك مكاتب مدرن مديريت سياسي و اقتصادي تعلق ندارد و خود را به اصول و مباني هيچ يك از آنها متعهد نمي داند. اين دولت در اقتصاد نه ليبرال است نه سوسياليست، در سياست نيز (داخلي و خارجي) نه مي توان آن را محافظه كار دانست به اين معنا كه حفظ نظم موجود را بهترين گزينه بداند و نه آنارشيست به گونه اي كه هيچ نظم مستقري را قبول نداشته باشد. دولت نهم در هيچ يك از اين چارچوب ها نمي گنجد و اصول رفتار خود را از هيچ يك از اين مكاتب اقتباس نكرده است. در واقع يكي از مهم ترين پيام هايي كه دولت نهم از ابتداي آغاز به كار خود قصد انتقال آن به جامعه را داشته اين بوده كه چارچوب هاي توصيفي و راه حل هاي فرموله شده در اين مكاتب در مواردي اساسا اشتباه است (مثل اين مورد كه ليبرال ها در درسنامه هاي اقتصادي خود همواره مي گويند رابطه اي مستقيم، هميشگي و ناگسستني هست ميان تورم و نقدينگي حال آنكه اين رابطه تنها در صورتي وجود دارد كه به ازاي نقدينگي موجود به اندازه كافي كالا و خدمات براي عرضه وجود نداشته باشد) و در مواردي ديگر راه حل هاي ارائه شده با ساختارها و ويژگي هاي بومي ما نامتناسب و بيگانه است و ولو در جاهاي ديگر درست جواب داده باشد در اينجا فاجعه به بار خواهد آورد (به عنوان مثال برداشتن تعرفه ها و آزادسازي مبادله كالا و خدمات از اصول اقتصاد نوليبرالي است، در حالي كه تنها نتيجه امتحان چنين فرمولي در كشوري مانند ايران كه در آن توليد داخلي فاقد قدرت رقابت با مشابه خارجي است ورشكست شدن طبقه توليد كننده به عنوان ستون فقرات بخش خصوصي خواهد بود. بر همين مبنا بود كه دولت سال گذشته تعرفه واردات گوشي تلفن همراه را به نحو قابل توجهي افزايش داد). به معنايي ديگر اما اين تلقي كه رفتاردولت نهم از هيچ مدلي تبعيت نمي كند و يك چارچوب منسجم (فاقد تناقض دروني) براي توصيف رفتار آن نمي توان يافت، كاملا غير منصفانه و بيشتر از هر چيز نشانه ناتواني منتقدان در درك پيچيدگي رفتار دولت است. اتفاقا دقيق اگر باشيم يك مدل كاملا قابل فهم وجود دارد كه رفتارها و تصميم هاي دولت به تمامي بر مبناي آن قابل تبيين است. براي فهم اين مدل يكي از بهترين روش ها اين است به خاستگاه اجتماعي اين دولت مراجعه كنيم. جامعه شناسان سياسي مي گويند دولت ها علاوه بر همه مشخصات ويژه اي كه دارند نمايندگان طبقات اجتماعي خاصي هم محسوب مي شوند و در واقع منافع آن طبقه را نمايندگي مي كنند. دولت نهم بي تعارف در تلاش براي اثبات اين نكته بوده كه منافع توده مردم خصوصا محرومان را در مقابل «طبقه ويژه خوار» نمايندگي مي كند. يك فرض عموما ناگفته پس رفتارهاي دولت نهم اين است كه از ديد اين دولت طبقه اي از مردم نابرخوردار وجود دارد كه در سال هاي گذشته از منابعي كه متعلق به آنها بوده محروم شده اند و در مقابل اين منابع بيشتر در جهت اهداف كساني مصرف شده كه خود را اعضاي طبقه اي خاص(نخبه) و داراي صلاحيت براي برخورداري هاي ويژه فرض مي كرده اند. دولت اصلاحات را به ياد بياوريد. حجم انبوهي از منابع كشور صرف اموري با ماهيت كاملا سياسي و بلكه جناحي مي شد و دولت هم با كمال سرافرازي مدعي بود اساسا براي همين چيزها از ملت راي گرفته است. بودجه سازماني نهادي مانند مركز بين المللي گفت وگوي تمدن ها چنان بي امان و سخاوتمندانه افزايش پيداكرد كه رييس آن ناگزير بخشي از پول ها را بازگرداند و گفت به اين همه پول نيازي ندارد. در مقابل دولت نهم تلاش كرده است بيشترين خدمات را به نابرخوردارترين طبقات ارائه دهد. اكنون مردم محروم ترين استان هاي كشور بيش از هر كس ديگري طعم خدمتگزاري دولت را چشيده اند و بعضي مشكلات مزمن آنها كه ديگر از حل آن نااميد شده بودند درمدتي كوتاه و به نحوي شگفت حل شده است. پروژه هاي استاني -كه بعضي چيزي جز تكميل پروژه هايي با قدمت بيش از ده سال نيست- به سرعت در اين مناطق به سرانجام مي رسد و با احداث اين زيرساخت ها مي توان اميدوار بود مشكلاتي چون اشتغال نيز به شيوه اي مطمئن تر و در مدت زماني كوتاه تر حل شود. بحث درباره مباني نظري رفتار دولت نهم بحث مفصل و درازدامنه اي است اگر چه تا امروز كمتر به آن پرداخته شده است. آنچه در مرحله فعلي مهم است اين است كه قضاوت درباره دولت نهم را نبايد قرباني برخي سطحيات كرد. مردم بايد بدانند حضور مردان دولت نهم بر مسند اجرايي كشور به معناي فراهم آمدن يك منفعت پايدار براي آنهاست كه طبعا عاقلانه نيست پيش پاي هزينه هاي مقطعي قرباني شود خصوصا كه روي كار آمدن رقيب آن يكسره ضرر است. رسالت روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان دولت نهم، پيشقراول اجراى سند چشم‌انداز به قلم محمد مهدى انصارى آورده است: 1- يكى از ويژگى‌هاى شروع به كار دولت نهم اين بوده كه در اولين سال حركت به سوى افق توسعه 20 ساله كشور (1404- 1384) فعاليت خود را آغاز كرده است. همين امر وظايف و كار ويژه‌هاى دولت در «فراهم‌سازى زير بناها» و «الزامات يك خيزش بلند در تحقق اهداف سند چشم‌انداز را دو چندان مى‌كند. در اين سند، ابعاد مختلف توسعه كشور و در يك كلام حركت گام به گام به سوى حيات طيبه اسلامى كه در آن قدرت و اقتدار، توسعه و پيشرفت، عدالت و كارآمدى و معنويت و اخلاق شاخص‌هاى اداره شئون جامعه به شمار مى‌آيند ترسيم شده، از اين رو دولت نهم متولى «گام اول» در اين حركت كلان به شمار مى‌آيد و به هر ميزان كه گام‌هاى اوليه با قاطعيت، درايت و سرعت برداشته شوند، طى مسير آسان‌تر خواهد شد. 2- پيش نيازهاى اين اراده و خواست ملى كه اميدها و انگيزه‌ها را براى «افق روشن »1404 ايران اسلامى مصمم مى‌سازد، مى‌توان در چند محور و مولفه كلان در نظر داشت: تعيين اولويت‌ها، توجه دائم به سند چشم‌انداز، سرعت همراه با دقت، سالم سازى دستگاه دولت، اجتناب از تصدى‌گرى دولت در غير وظايف حاكميتي، تمركز زدايى و خصوصى‌سازى در اقتصاد ملي، توجه به تحقيق و پژوهش نخبگان و دلسوزان و فراخوان مردم به مشاركت همه جانبه. بديهى است در كنار اين محورهاى كاربردي، توكل به خدا، بهره‌گيرى دورانديشانه از ظرفيت‌هاى مادى و معنوى كشور، بسط اميد و نشاط و از همه مهمتر فرهنگ‌سازى در لايه‌هاى اجتماعى و نسل‌هاى جديد تحقق اهداف را امكان‌پذير مى‌سازد. 3- دولت نهم در كنار ساير فعاليت‌ها و خدماتى كه طى دو سال گذشته داشته تا حدود زيادى از مقوله «فرهنگ» و مباحث فرهنگى غفلت ورزيده است. بيشتر وقت دولت صرف مباحث، اقتصادى (بنزين، بانك‌ها، ماليات، سهام عدالت و ...) سخت‌افزارى و عمران در سطح وسيعى از كشور شده است. البته ممكن است گفته شود تا اين سخت‌افزار و بستر كار مهيا نباشد و تا ورزشگاه و فرهنگسرا و ساختمان و ... نباشد نمى‌توان ظرفى براى برنامه‌هاى فرهنگى داشت. اما واقعيت آن است كه دربحث اداره يك جامعه كه بايد به شكلى ارگانيك به آن توجه شود، نمى‌توان مقطعى را براى يك حوزه و مقطع ديگر را براى حوزه‌هاى ديگر در نظر آورد. «هنر دولتمردي» اين است كه ساير حوزه‌ها و نيازمندى‌ها را در يك برنامه عملياتى و اجرايي، محقق سازد. «منظومه مطالبات اجتماعي- انساني» شهروندان آن چنان متنوع و متكثر است كه غفلت از هر كدام عواقب پر مخاطره‌اى در بر خواهد داشت. دولت نهم ظرفيت‌هاى بسيار تعيين كننده‌اى در عرصه‌هاى فرهنگى و گفتمانى دارد و از اين ظرفيت حتى براى شعار فراگير «عدالت» به عنوان محورى‌ترين رويكرد در دولت بهره‌گيرى چندانى نشده است. حال آنكه همين مقوله داراى چنان گستردگى و تنوعى هست كه بتواند به گفتمان‌سازى و مفهوم پردازى دولت در ساحت فرهنگ و اجتماع يارى رساند و آن گاه زمينه‌هاى اجرايى شدن همان مفاهيم و سياست‌ها در پيش گرفته شود. انتظار مى‌رود دولت آقاى احمدى‌نژاد در مدت باقيمانده، اولويت بيشترى به عرصه‌هاى فرهنگى و آموزشى اختصاص دهد. 4- عدالت محورى و عدالتخواهى كه از سوى دولت «منتخب سوم تير» تبيين و تكرار گشته يك «شعار تشريفاتي» يا «تعارف تبليغاتي» نيست بلكه يك نياز و مطالبه حياتى و استراتژيك در مسير تعالى نظام و انقلاب‌اسلامى است. همه دولت‌هاى گذشته نيز در قبال عدالت گسترى وظيفه و دغدغه داشته‌اند اما اكنون كه گام‌هاى برنامه‌ريزى شده خود را به سمت چشم‌انداز و افق ترسيم شده برمى‌داريم، هيچ مدل و چارچوبى جز ملاك و معيارهاى عدالتخواهانه، اهداف اين نقطه مطلوب را عملى‌تر نخواهند ساخت. دولت نهم از اين رو كه پيشقراول اين حركت و جهت گيرى به سر منزل 1404 است، تعيين كننده‌ترين رويكرد و عقلانى‌ترين گزينه يعنى عدالتخواهى و عدالت‌گسترى را پيشه خود ساخته است. اعتماد ملي روزنامه اعتماد ملي در سرمقاله امروز خود با عنوان قواعد سياسي يا ادعيه الهي آورده است: بايد با دقت و وسواس به اظهارات سيدمحمد خاتمي در جمع جوانان برگزيده احزاب مهم كشور نظر انداخت.در حالي كه تنور انتخابات آهسته آهسته گرم مي‌شود و سايه رقابت‌هاي انتخاباتي و موضوعات مترتب بر آن بر فضاي سياسي كشور سايه مي‌اندازد، اين اظهارات در باب شرايط برابر انتخاباتي و موضوع غامض تاييد و رد صلا‌حيت‌ها از با‌اولويت‌ترين موضوعات ماه‌هاي اخير كشور است. درحالي كه يك جناح سياسي از اينك فهرست‌‌هاي خود را در بسياري از شهرستان‌هاي كشور بسته و بدون دغدغه در حال آماده شدن براي چنين حضور مهمي است، جناحهاي سياسي ديگر كشور از فقدان دورنماي انتخاباتي درباره موضوع تاييد و رد صلا‌حيت‌ها رنج مي‌برند.اين دغدغه در كنار تخريب‌هاي گاه و بيگاه سرمايه‌هاي انقلاب و حذف متزايد ياران انقلاب و رهروان انديشه امام رحمت‌ا... عليه، موج نگراني‌ها را بيشتر دامن مي‌زند. در كنار اين فضاي يادشده، تغييرات در حوزه معاونت سياسي وزارت كشور خود به دغدغه اهل سياست بدل شده است.معلوم نيست چرا دولت نهم تكيه خود را از سياستمداران برداشته و متمايل به نظاميان شده است. اين سخن كلي وزير كشور كه تنها به صرف نظامي بودن يا نبودن نمي‌توان توان مديريتي فردي را انكار كرد، تعبير درستي است، اما جامع و كامل نيست. در حالي كه دولت احمدي‌نژاد خود را برآيند نيروهاي اصولگرا مي‌داند، مشخص نيست چرا در اردوگاه سياستمداران جناح راست، غور و تامل بيشتري نمي‌نمايد. گويا دولت نهم به همان اندازه كه به مديران اصلا‌ح‌طلب بي‌اعتماد است و در اقدامي شبه‌انقلا‌بي تمام توان مديريتي كشور پس از انقلاب را يكجا به پاركينگ! منتقل نمود، چنين رويكردي را در خصوص متحدان غيراستراتژيك راست و اصولگرايان غير <رايحه خوش> نيز روا مي‌دارد، زيرا حجم استفاده از نيروهاي نظامي به نسبت نيروهاي سياسي قابل مقايسه هم نيست. به هر حال آنچه معلوم است، تغييرات در حوزه سياسي و شائبه مداخله روزافزون نظاميان در حوزه سياست نه‌تنها براي كليت نظام جمهوري اسلامي بلكه براي دولت نهم و البته آحاد فعالا‌ن سياسي اصلا‌ح‌طلب و مستقل نيز مناسب نيست .چنانچه دولت نهم نيازمند مشاوره‌هاي معاونت سابق سياسي وزارت كشور بود، بهتر مي‌بود اين جابه‌جايي در حوزه سياست صورت مي‌گرفت.حال در شرايطي كه دورنماي روشني از چگونگي تعامل هيات‌هاي اجرايي و هيات‌هاي نظارت شوراي نگهبان در خصوص انتخابات هشتم مجلس شوراي اسلامي وجود ندارد، تنها امكان باقيمانده، رايزني‌هاي گسترده، بازسازي تشكيلا‌تي، واقع‌بيني در عرصه رقابت، كاهش هزينه‌هاي تنش‌زا در سپهر سياست براي احزاب و نظام جمهوري اسلامي و دستيابي به توافق‌هاي روشن و قابل اندازه‌گيري است، در غير اين صورت تنها بايد دست به دعا برداشت. حزب‌الله روزنامه حزب‌الله در سرمقاله امروز خود با عنوان محاسبه اشتباه آورده است: در روزهاي اخير و همزمان با انتقاد الله كرم از وزارت ارشاد به دليل صدور مجوز براي روزنامه حزب الله شايعه اي مبني بر تلاش برخي دولتمردان براي ابطال اين مجوز منتشر شد كه روز گذشته در يكي از روزنامه?هاي صبح نيز منعكس گرديد.اگرچه همواره در آستانه انتخابات، قاعده رقابت سياسي بر تحديد رسانه هاي طرف مقابل و تكثير رسانه هاي موافق حكم مي?كند اما انتظار مي رود با توجه به اصل رعايت اخلاق سياسي، اين قاعده ماكياوليستي در دولت نهم جايگاهي نداشته باشد. مضاف بر آنكه روزنامه حزب الله هيچ تقابل و منازعه اي با دولت ندارد و ترويج گفتمان انقلابي دولت نهم و احياء شعارهاي اصيل اسلامي اين دولت را وظيفه خود مي داند. انعكاس مطلوب دستاوردهاي دولت در اين زمينه ها گواهي بر اين مدعاست اما نبايد تصور كرد اين عدم تقابل به معناي عدم ارزيابي تصميمات و نقد سازنده اقدامات دولت باشد. چنانكه شخص رئيس جمهور نيز بارها از انتقاد سازنده رسانه ها استقبال كرده و مشاوران رسانه اي ايشان نيز به دفعات اعلام نمودند كه دولت رسانه مجيزگو نمي خواهد. بنابراين سنجش دلسوزانه برخي عزل و نصب ها و فعاليت برخي وزارتخانه ها نبايد ضديت با دولت تعبير شود و حزب الله را در صف مخالفان دولت ترسيم كند. خوشبختانه اين رسانه در طول فعاليت قريب به يكسال خود هنوز هيچ مطلب منجر به شكايتي را منتشر نكرده و اين خود حكايت از رعايت اخلاق رسانه اي و پاسداشت موازيني است كه در مواد 6 و 7 قانون مطبوعات به عنوان موارد ممنوعه مطرح شده است.بنابراين بر فرض صحت شايعاتي مبني بر تلاش برخي عناصر در وزارت كشور و ارشاد براي ابطال مجوز اين روزنامه، تنها تحليلي كه مي توان از اين تكاپوها ارائه كرد، عجز در برابر فرآيند رسانه اي معقول و منطقي حزب الله است. اگرچه تنها عده محدودي هستند كه تعالي اين رسانه را تحمل نكرده و بر مبناي محاسبه اشتباه، فراگيري حزب الله را محدوديت خود مي دانند اما اگر خداي نكرده اين تفكر در نهادهاي تصميم گير رسوخ پيدا كند، زنگ خطر جدي براي دولت آقاي احمدي نژاد خواهد بود چرا كه برداشت عمومي آن است كه وقتي با روزنامه حزب الله در اين دولت اينگونه برخورد شود، واي به حال ديگران. اگرچه ما معتقديم اين شيطنت ها در سطح انتشار شايعات باقي خواهد ماند زيرا اولاً به علت نبود دليل محكمه پسند هيچ متمسك منطقي و قانوني براي تحقق نيت ياد شده وجود ندارد زيرا صاحب امتياز روزنامه عنوان حقوقي روشني دارد و از سوي ديگر به صلاح ندانستن اين اسم براي روزنامه پس از صدور مجوز و گذشت قريب به يكسال از انتشار آن هرگز قابل پذيرش نيست و ثانياً عقلاي دولت نهم فعاليت رسانه اي حزب الله را در جهت بسط و گسترش فرهنگ انقلابي و منويات رهبر معظم انقلاب مي دانند، چنانكه ارزيابي كارنامه يكساله اين رسانه با شعار رسانه جامعه ديني، همين مسير را نشان مي?دهد.اميد مي رود آن عده اندك نيز با كنار گذاشتن تنگ نظري در سالي كه به نام اتحاد ملي و انسجام اسلامي نامگذاري شده، مصالح ملي و ديني را بر منافع شخصي و حزبي خود ترجيح دهند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 551]
-
گوناگون
پربازدیدترینها