محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853341354
نامه‌ای از ناحیه امام زمان (عج) به عثمان بن سعید
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نامه‌ای از ناحیه امام زمان (عج) به عثمان بن سعید
شیخ صدوق در «كمال الدین» مىنویسد: این توقیع به افتخار عثمان بن سعید و پسرش محمد بن عثمان از ناحیه مقدسه صادر شده است. این توقیع را سعدبن عبدالله اشعرى روایت كرده است. شیخ ابوعبدالله جعفر - رضى الله عنه - مىگوید: من آن را به خط سعدبن عبدالله اشعرى - رضى الله عنه - دیدهام و توقیع این است كه:«خداوند شما دو نفر را در راه بندگى خود موفق و بر دین مقدسش ثابت بدارد و شما را با آنچه موجب خشنودى اوست، نیكبخت گرداند. آنچه گفته بودید كه «میثمى» از «مختار» و گفتگویش با شخصى كه او را ملاقات كرده بود و استدلال كرده بود كه پدرم امام حسن عسكرى علیه السلام جانشینى غیر از جعفر بن على(جعفر كذاب) ندارد و او هم امامت او را تصدیق كرده است، به ما رسید؛ و از تمام مضمون مكتوبى كه از آنچه دوستان شما در خصوص او به شما خبر داده بودند، به وى نوشتهاید، مطلع شدیم. من از نابینایى بعد از روشنى و از ضلالت بعد از هدایت و از عواقب سوء اعمال و فتنههاى خطرناك به خدا پناه مىبرم. خداوند عزوجل مىفرماید:«الم. احسب الناس ان یتركوا ان یقولوا آمنا و هم لایفتنون»؛ آیا مردم گمان كردند ما آنها را به مجرد این كه گفتند: ایمان آوردیم، رها مىكنیم، و دیگر امتحان نخواهند شد. (1)چگونه است كه به فتنه افتاده در وادى سرگردانى گام مىسپارند؟ و به چپ و راست منحرف مىشوند؟ از دین خود دورى گزیدهاند یا در دین خود دچار تردید شدهاند؟ با حق در آویختهاند یا از روایات صحیح و درست بىخبرند؟ یا آگاهند و خود را به فراموشكارى مىزنند؟! مگر نمىدانند كه زمین هرگز خالى از حجت نخواهد بود؟ یا ظاهر و آشكار و یا غایب و پنهان! مگر نمىدانند كه امام‌هاى آنها، بعد از رسول اكرم صلی الله علیه و آله یكى پس از دیگرى به طور منظم آمده و رفتهاند. تا نوبت به امام پیشین - یعنى، پدر بزرگوارش امام حسن عسكرى علیه السلام - رسید، كه به فرمان خدا به این مقام منصوب شد و بر جاى پدران بزرگوارش نشست و مردمان را به سوى حق و صراط مستقیم رهنمون گردید. او نیز قدم به قدم راه پدرانش را پیمود و سرانجام به جانشین خود عهد امامت را تسلیم نمود. خداوند جانشین او را از دیدهها پوشیده داشت و جایگاهش را پنهان ساخت؛ و این بر اساس مشیت خدا بود كه در قضا حتمى خدا گذشته و در تقدیر الهى قطعیت یافته بود. و اینك موقعیت او با ماست و دانش و فضیلت او در اختیار ماست. اگر خداوند اجازه دهد در مورد آنچه منع فرموده، و برطرف سازد. آنچه(غیبت) را كه مقرر نموده، حق را به نیكوترین شكل و روشن‌ترین قالب آن عرضه مىنماید و خود از پشت پرده ظاهر مىشود، و حجت خویش را اقامه مىكند، ولیكن تقدیر الهى شكستناپذیر، و اراده او تردیدناپذیر است و از مشیت او نتوان پیشى گرفت. باید هواى نفس را به كنار گذاشته، بر اساس اعتقاد خود استوار بمانند و از آنچه كه از دیدههایشان پوشیده شد، جستجو نكنند، تا به گناه نیفتند، و از آنچه خداى پوشیده نگه داشته، پرده برندارند تا پشیمان نشوند.آنها بدانند كه حق با ما، و در خاندان ما معصومین است؛ هیچ كس جز ما این را نمىداند، مگر این كه دروغگو باشد، و بر خدا افترا ببندد! جز ما كسى این ادعا را ندارد، مگر این كه گمراه و خیره‌سر باشد. بنابر این با این مختصر كه گفتیم به ما اكتفا كنند و دیگر توضیح بیشتر لازم نیست، و با این اشاره قناعت نمایند.»(2)پى‌نوشت‌ها:1- سوره عنكبوت، آیه 2.2- كمال الدین، ج 2، ص 510، حدیث 42، باب توقیعات/ بحارالانوار، ج 53، باب توقیعات، حدیث 19، ص 190.منبع:مهدى موعود، ترجمه جلد سیزدهم بحارالانوار ، قدیم(جلد 5 - 53 جدید)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 586]
-
گوناگون
پربازدیدترینها