محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826727654
شکوه اسلام از کانادا تا گویانا
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: شکوه اسلام از کانادا تا گویانا
كاناداشكلگیری گروه های مسلمان مهاجر در كانادا در دو زمان، یكی قبل از جنگ جهانی دوم و دیگری پس از آن بوده است. براساس سرشماری سال 1871م، در مجموع دوازده نفر مسلمان در كانادا زندگی میكردهاند. این رقم در سال 1901م به 300 تا 400 نفر كه متشكل از تركها و اعراب بودند رسید. بعدها دولت های حاكم بر كانادا از افزایش تعداد مهاجران كه بواسطه مهاجرت های جدید صورت میگرفت، جلوگیری كردند. به همین جهت، رقم مسلمین در سال های 1911 تا 1915 بسیار كاهش یافت. تعداد مسلمانان در سال 1951م، 1800 نفر، در سال 1961م،5800 نفر، در سال 1971م، 34430 نفر، و در سال 1982م، 120000 نفر بوده است.45% مسلمانان این كشور پاكستانی و هندی هستند، قریب همین نسبت نیز متعلق به اعراب است. تقریبا نیمی از مسلمانانی كه در كانادا زندگی میكنند، در شهر تورنتوی ایالت ANTARIO ساكن هستند. آنها پس از كاتولیكها و یهودیان بزرگترین اقلیت دینی به شمار میروند.در سال های اخیر عمدتا مسلمانانی ساكن كانادا شدهاند كه از تحصیلات عالی برخوردار هستند.مسلمانان كانادا از نظر تشكل های اسلامی، در مقایسه با مسلمانان ایالات متحده آمریكا، برزیل و آرژانتین، در وضع مطلوبتری قرار دارند. نخستین انجمن اسلامی در سال 1920 در «ادمونتون» (EDMONTON) تاسیس شد و در همانجا مسجدی نیز بنا گردید. پس از جنگ جهانی دوم نیز انجمن های اسلامی متعددی در ویندوسور، لوندن، تورنتو، ولاك لابیش و مناطق دیگر به ترتیب در سالهای 1954، 1955،1956،1957 تاسیس گردید.در حال حاضر، حداقل پنجاه انجمن و جمعیت اسلامی در كانادا مشغول فعالیت میباشد. بعدها انجمن های منطقهای نیاز به همكاری و تعاون را در سراسر كشور بیش از پیش حس كرده، در سال1973 اقدام به تاسیس «شورای انجمن های اسلامی كانادا» نمودند.در حال حاضر، حداقل پنجاه انجمن و جمعیت اسلامی در كانادا مشغول فعالیت میباشد. بعدها انجمن های منطقهای نیاز به همكاری و تعاون را در سراسر كشور بیش از پیش حس كرده، در سال1973 اقدام به تاسیس «شورای انجمن های اسلامی كانادا» ( MUSLIM COMMUNITIES OF CANADA-CMCC THE COUNCIL OF) نمودند.شورای مذكور در زمینههای آموزش، جوانان، زنان، دین، روابط مردمی و انتشارات فعالیت نموده، با سازمانهای دانشجویی در كانادا و ایالات متحده آمریكا نیز همكاری دارد. در كانادا حدود پنجاه مسجد وجود دارد كه هر یك از آنها به عنوان یك مركز اسلامی و محلی برای آموزش قرآن شناخته می‌شوند.مهمترین مساجد در شهرهای زیر واقع شدهاند: ادمونتون1983 (مسجد الرشید)، لاك لابیش 1985، لوندن 1965، ویندسور1969، تورنتو 1970، مونترال 1972، اوتاوا 1978، در مدارس كانادا دروس دینی آموزش داده نمیشود، ولی در چارچوب دروس تطبیقی ادیان، در برخی مدارس درباره اسلام نیز بحث هایی صورت میگیرد.در سال1953 در دانشگاه مك گیل و پس از آن در دانشگاه تورنتو «انیستیتوی تحقیقاتی اسلام» تاسیس گردید. مهمترین نشریهای كه به طور مرتب به زبان های انگلیسی و عربی به چاپ میرسد، نشریه «اسلام - كانادا» است كه از سال 1972م منتشر میشود.
ترینیداد و توباگو جزایر ترینیداد و توباگو مصادف با انتقال بردههای آفریقایی قبیله ماندینگو به این جزایر و بكارگیری آنها در مزارع نیشكر رفت. در فاصله سال های1777 تا 1802 میلادی و خصوصا پس از استعمار انگلستان در سال1797 و آغاز تجارت برده و انتقال آنها از سنگال، قریب 000/20 نفر به منطقه مذكور آورده شد.بردهها كه عموما مسلمان بودند، بر اثر فشار صاحبان جدیدشان نتوانستند از هویت دینی خود محافظت نمایند؛ نام هایشان تغییر یافت و برای آنكه از ظلم و تعدی نجات یابند، یا دین مسیحیت را پذیرفتند و یا مجبور شدند همانند مسیحیان زندگی كنند. با این حال، مسلمانان ماندینگویی كوشیدند با تبعیت از «محمد بت» كه از سال 1830م در بخش [ PROT OF SPAIN ] ساكن شده بود و رهبری مسلمانان بومی را با قدرت به عهده گرفته بود، هویتخود را حفظ نمایند.آن دسته از مسلمانان ماندینگویی كه برده نبودند و سالهای 1850 - 1840م به جزایر ترینیداد و توباگو مهاجرت كردند، در حراست از دین و فرهنگ خود كاملا موفق بودهاند. بخشی از مسلمانان نیز كه در فاصله سالهای 1818 تا 1825م در قسمتهای شرقی جزایر مذكور ساكن شده بودند، در تبلیغ اسلام در میان اهالی بومی موفق بودند، به نحوی كه كواره [QUARE] در سال 1840م به شهری كه جمعیت غالب آن مسلمان بود، تبدیل شد. البته این روند مدت زیادی ادامه نیافت.در سال های اخیر عمدتا مسلمانانی ساكن كانادا شدهاند كه از تحصیلات عالی برخوردار هستند.در سال 1834 قانون بردهداری در جزیره ترینیداد لغو شد. بنابراین، برخی از بردهها تصمیم به بازگشت گرفتند. همین موضوع موجب وارد آمدن ضربات جدی بر اقتصاد منطقه گردید.انگلستان برای جبران این امر اقدام به عقد قراردادی نمود كه براساس آن، از سال 1854 تا 1915م، كارگران هندی را كه شامل مسلمانان نیز بود، به جزایر مذكور منتقل میكرد. شرایط زندگی این مسلمانان نیز صرفنظر از برخی حقوق كه برخوردار بودند، با وضع بردههای آفریقایی تفاوت چندانی نداشت. میسیونرهای مسیحی برای دور نمودن آنان از اسلام، فعالیت های گستردهای كردند، حتی گاه با اعمال قهرآمیز، اقدام به برهم زدن نمازهای جماعت مسلمانان نمودند.این بود كه مسلمانان هندی مجبور شدند به طور پنهانی اعتقاد به دین و مذهبشان را ادامه دهند. بسیاری از آنان در پایان مدت قراردادشان به دلیل تنگدستی در هندوستان، مجبور میشدند به اقامتشان ادامه دهند. آنها بر خلاف مسلمانان آفریقایی، ارتباط خود را با میهن اصلی ادامه داده، در حفاظت از دین و فرهنگ خود موفق بودند.سید عبدالعزیز افغانی كه در سال1883م، به عنوان كارگر به جزیره ترینیداد آمده بود، پس از اتمام مهلت قراردادش، گروهی به نام «جمعیت هند شرقی» را تاسیس نمود. (1893م) او تا زمان مرگ، ریاست جمعیت مذكور را برعهده داشت. وی در سال1907 سمت قضاوت در ترینیداد را عهدهدار شد و برای ساختن تعداد زیادی مسجد فعالیت نمود، همچنین در سال1926م در تشكیل «جمعیت جوانان مسلمان» سعی و كوشش كرد. وی در همان سال جمعیتی به نام «تقویة الاسلام» را تاسیس نمود. این جمعیتبعدها نمایندگی مسلمانان را در نزد حكومت عهدهدار شد. در سال 1914م فردی به نام «مولانا حاج صوفی شیخ محمد حسن حنفی قادری» به جزیره ترینیداد آمد. او به مردم هشدار داد كه بدون هیچ ملاحظهای باید از اسلام تبعیت كرد؛ زنان نیز مجبورند حجاب را به طور كامل رعایت كنند. وی با اینكه مدت كمی در ترینیداد اقامت داشت، با اقدامات خود موجب شد اسلام جانی دوباره بگیرد. در سال1937م نیز یك روحانی به نام «ناظر احمد» از هند به ترینیداد آمد و برای تاسیس مدارس همكاری هایی نمود.در سال 1945م اسلام در ترینیداد دین رسمی محسوب نمیشد و به همین دلیل، این جمعیت های اسلامی بودند كه تاسیس نهادهای آموزشی را برعهده داشتند. نخستین بار «جمعیت تقویة الاسلام» در سال1949م مدرسهای مطابق با اصول اسلامی تاسیس كرد. بعدها مدارس دیگری تاسیس گردید و این روند ادامه یافت. مسلمانان ترینیدادی امروز دارای هفتاد مسجد هستند كه در آنها كلاس های آموزش قرآن فعال میباشد. همچنین در این جزیره، بیست مدرسه ابتدایی، سه مدرسه راهنمایی و یك دبیرستان متعلق به مسلمانان وجود دارد.مسلمانان منطقه ترینیداد در قاره آمریكا از بهترین تشكلهای اسلامی برخوردار هستند. جمعیت «اهل السنه و الجماعه» كه در سال 1930م در ترینیداد تاسیس و در سال 1935م به رسمیت شناخته شد، نیرومندترین تشكل اسلامی در ترینیداد و توباگوبه شمار میرود. این جمعیت در مجموع مدیریت53 مسجد، هفت مدرسه ابتدایی و دو مدرسه راهنمایی را در اختیار دارد. 80 تا 85% مردم منطقه عضو این تشكل میباشند. گروه ها و جمعیت های دیگر در منطقه ترینیداد و توباگو عبارتند از:«اتحادیه مبلغان مسلمان در آمریكای جنوبی و منطقه كارائیب» كه در سال 1960م تاسیس شد.از فعالیت جمعیت های اسلامی مذكور در ترینیداد میتوان رسیدگی به نیازهای مادی و اعضا را نام برد. تقریبا میتوان گفت هر جمعیت نشریهای برای خود دارد. در خصوص نشریات میتوان به نشریه [THE TORCH OF ISLAM] كه از سال1966 توسط «اتحادیه مبلغان مسلمان» منتشر میشود، اشاره كرد. این نشریه به جای مجله [ THE ISLAMIC HERALD ] منتشر میشود.«مسلم نیوز» ارگان انتشاراتی «جمعیت اهل السنه و الجماعه»، «النادیه» ارگان جمعیت جوانان مسلمان، «الحكمة» ارگان مركز تبلیغات اسلامی، «النور» ارگان جماعت اسلامی، «مسلم استاندارد» نشریهای كه هر دو ماه یكبار از سوی مركز اوقاف اسلامی منتشر میشود، [THE VOICE] كه به شكل گاهنامه و از سوی جماعة المؤمنین منتشر میشود، از نشریات عمده و با اهمیت جزایر ترینیداد و توباگو محسوب می‌شوند. حكومت، علی رغم میل درونی خود، به مسلمانان اجازه میدهد كه از رسانههای جمعی بهرهمند شوند. برای مثال، در سال 1974 مراسم نماز عید فطر مستقیما از رادیو پخش شده و از همان تاریخ به بعد مسلمان ها مجازند روزهای جمعه به مدت نیم ساعتبرنامه رادیویی داشته باشند.
سوریناماین كشور از سال1667م در استعمار هلند بوده است. بردههای مسلمان آفریقایی كه برای كار در مزارع و معادن طلا به این منطقه منتقل میشدند، اولین مسلمانان سورینام محسوب می‌شوند. آنها نیز مانند مسلمانانی كه در كشورهای دیگر زندگی میكردند، تحت فشار و ستم قرار داشتند، انجام اعمال اسلامی برای آنها ممنوع بوده، به همین جهت از هویت دینی خود دور ماندند. در سال1863م، پس از لغو قانون بردهداری در سورینام، دولت هلند برای جلوگیری از خسارات احتمالی در اقتصاد، تصمیمات جدیدی اتخاذ كرد. طبق تصمیمات جدید، بردهها پیش از كسب آزادی خود، مجبور بودند مدت دو سال در مقابل دریافت دستمزد نزد صاحبانشان به كار مشغول شوند. به موازات این تصمیم، طبق قراردادهای پنجساله، كارگران متعددی از هند و جاوه به سورینام آورده شدند. اكثر كارگرانی كه به دنبال این تصمیم در سال های 1831 تا 1850 از جاوه و در سال های1873 تا1916م از هند به سورینام آمدند، مسلمان بودند. كسانی كه مدت نجساله قرار داد خود را به پایان میرساندند، در بازگشتبه كشور خود و یا اقامت دائم در سورینام آزاد بودند. مسلمانان در سال1927م مانند سورینامیهای دیگر توانستند از حقوق شهروندی هلند برخوردار شوند.از سال 1940م به بعد، مسلمانان آزادی برخورداری از حقوق شخصی، خانوادگی و مسائل مربوط به ارث را كسب كردند. هلندیها در سال 1975 كشور را ترك كردند و آنگاه براساس قانون اساسی پذیرفته شده، انتخابات برگزار شد. در سال 1980، ارتش توسط یك كودتا زمام امور را بدست گرفت. در سال 1982 نیز كودتای مشابهی صورت گرفت و بسیاری از مسلمانان هندی الاصل به هلند و انگلستان مهاجرت كردند.گروه های مسلمان در سورینام به زبان های مختلف تكلم كرده، از مذاهب متعددی برخوردار هستند.این امر همواره مانع همبستگی كامل آنان بوده است. این موضوع حتی در تعیین قبله نیز خود را به وضوح مینمایاند. جاوهایها از مسیر اقیانوس كبیر به سورینام آمدهاند. از این رو، قبله را به سمت غرب میدانند، اما هندیها چون از طریق اقیانوس اطلس به این كشور آمدهاند، شرق را جهت قبله میدانند.به این دلیل، با اینكه مساجد هر دو جماعت رو به سوی كعبه میباشد، اما قبله آنها متفاوت است! در سورینام هفتاد مسجد وجود دارد. اولین مسجد این كشور در سال 1932م در «پاراماریبو»، پایتخت سورینام، تاسیس گردید. مساجد مذكور عمدتا به آموزش قرآن میپردازند. قرآن تاكنون در سورینام سه مرتبه به زبان هلندی ترجمه شده است. یكی از ترجمهها متعلق به یك استاد هلندی است و دو ترجمه دیگر توسط قادیانیها انجام شده است. علیرغم تمام اختلافات، مسلمانان سازماندهی خود را ادامه دادهاند. آنها در سال1929م «سازمان اسلامی سورینام» را تاسیس كردند.این سازمان تا سال 1978م توسط قادیانیها اداره میشد، از آن تاریخ به بعد، مسلمانان سورینام جمعیتی به نام «جمعیت اسلامی سورینام» را تاسیس كردهاند.
گویاناورود اسلام به گویانا نیز مانند كشور همسایهاش، سورینام، با انتقال عده زیادی از بردههای آفریقایی كه برخی از آنان مسلمان بودند، رخ داده است. مسلمانان این منطقه نیز مانند كشورهای دیگر تحت ستم اربابان اروپایی واقع شده، مجبور به رها ساختن فرهنگ و دین خود شدند. انگلستان پس از لغو قوانین بردهداری در سال 1834، اقدام به انتقال كارگران هند به این كشور نمود. عدهای از این كارگران مسلمان بودند. برای آنكه مسلمانان مذكور در مدت قراردادشان از دین خود دست بكشند، تحت فشار و ظلم های بیشماری قرار گرفتند، ولی آنها با راهانداختن جمعیت های زیرزمینی به حفاظت از هویت فرهنگی خود پرداختند.تا سال 1860، از نكاح اسلامی مسلمانان ممانعت به عمل میآمد و از آنها خواسته میشد در كلیسا ازدواج كنند. از آن تاریخ به بعد، رفتار انگلیس ها نسبتبه مسسلمانان نرمتر شد. به آنها اجازه دادند مسجد داشته باشند و جمعیت های مورد نظر خود را تاسیس كنند. انجمن های متعدد مسلمانان در سال1936 میلادی به هم پیوسته، جمعیتی به نام «جمعیت عالی اسلامی» را تاسیس نمودند.هواداران هندی و آفریقایی این جمعیت در انتخابات سال 1961م هر یك از حزب جداگانهای حمایت كردند؛ به این ترتیب، به دو جناح منشعب شدند. پس از انشعاب مذكور، جمعیت های جدید و مستقلی ظهور یافت. مهمترین آنها «مجلس عالی اخوت اسلامی»، «اتحادیه جوانان مسلمان» و «مركز اسلامی» است. ولی امروزه جماعات محلی در واقع شعباتی از «صدر اسلامی» محسوب می‌شوند. تعداد چنین شعباتی در حال حاضر 120 میباشد. هر شعبه در محل یك مسجد مشغول فعالیت و اداره كلاس های آموزش قرآن است. این كشور دارای 130 مسجد است كه بزرگترین آنها «مسجد كوئین استان» در پایتخت این كشور یعنی «جورج تاون» میباشد. مسلمانان در پارلمان و هیات وزیران گویانا حضور دارند. آنها در احوالات شخصی، خانواده و حقوق مربوط به ارث، مطابق احكام اسلامی عمل میكنند.در گویانا 130 هزار نفر مسلمان زندگی میكنند. نسبت جمعیت مسلمانان به كل جمعیت كشور17% میباشد.منبع: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامیترجمه: غلام وفائیلینک مطالب مرتبط:سوگند به قرآن کریم در کنگره امریکا!معجزه ساحل كالیفرنیاافزایش محبوبیت نام محمد در بریتانیا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 479]
-
گوناگون
پربازدیدترینها