«نوشتم تا بماند» سند سال اول

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري فارس: گردآورنده يادداشت‌هاي جنگي آيت الله جمي گفت: كتاب «نوشتم تا بماند»، مجموعه يادداشت‌هاي روزانه جنگ «آيت الله غلامحسين جمي» سندي است كه سال نخست جنگ را از 24 مهر 1359 تا 19 مهر 1360 و شكست حصر آبادان دربر ‌مي‌گيرد. نشست خبري كتاب «نوشتم تا بماند» مجموعه يادداشت هاي روزانه جنگ «آيت الله جمي» امروز در حوزه هنري برگزار شد. محسن كاظمي گردآورنده كتاب صحبت خود را به دو محور شخصيت آيت الله جمي و كتاب حاضر تقسيم كرد و گفت: غلامحسين جمي امام جمعه آبادان بودند كه سوابق انقلابي و مبارزاتي زيادي قبل از انقلاب و پس از سال 1342 داشتند. پيشتر نيز با فداييان اسلام ارتباطي داشته اند. وي افزود: ايشان در اهرم تنگستان متولد شدند و براي ادامه تحصيل به آبادان آمدند بعد به نجف اشرف رفتند و به آبادان بازگشتند و در آنجا اقامت كردند. او تصريح كرد:جمي آبادان را به شرايطي رسانده بودند كه تمامي كساني كه مي خواستند با حضرت امام در نجف اشرف ارتباط برقرار كنند به اين شهر مي آمدند و به همين لحاظ براي خود شهرتي در اين زمينه پديد آوردند. گردآورنده كتاب «نوشتم تا بماند» ادامه داد: آيت الله جمي مورد سوءظن ساواك قرار مي گيرد و چند بار هم دستگير مي شود از آنجا كه حضرت امام به ايشان علاقه‌مند بودند پس از پيروزي انقلاب امامت جماعت شهر آبادان را به ايشان مي دهند. او عهده دار مديريت شهر و شوراي آبادان مي شود. كاظمي عنوان كرد: آيت الله جمي با آغاز جنگ تحميلي در شهر حضور دارند و آنچنان كه از پيام نوروزي ايشان در سال 59 پيداست ايشان وقوع جنگي را محتمل مي دانستند. يكي از دلايل عدم سقوط آبادان وجود شخصي چون آيت الله جمي است و اين به گواه بسياري از حاضران در اين شهر است و دليل آن نيز يكي از مواردي است كه كتاب حاضر به آن پرداخته است. وي تصريح كرد: آيت الله جمي از نظر جسمي ضعيف و بيمار بودند در شرايط سخت در شهر مي ماند اينكه ايشان بر چه اساسي و با چه اعتقادي پايداري مي كند نيز از محورهاي كتاب است. بسياري گفته اند كه آنقدر عرصه به ما تنگ شده بود كه مي خواستيم شهر آبادان را ترك كنيم ولي وقتي مي ديديم كه آيت الله جمي مي خواهد بماند شرمنده مي شديم و ما نيز مي مانديم. كاظمي به برگزاري نماز جمعه در 8 سال دفاع مقدس در شهر آبادان اشاره كرد و افزود: به علت نماز جمعه بمبارانها در روزهاي جمعه بيشتر از هر روز ديگري بوده است و برگزاري نماز جمعه داراي اين پيام بوده است كه شهر هنوز زنده است و كانون ارتباطي ميان مردم است. شخص امام نيز با حساسيت زائدالوصفي پيگير نمازهاي جمعه آبادان بود و اخبار آن پس از نمازجمعه تهران در رسانه ها منعكس مي‌شد. به همين دليل تا آخرين لحظه مكان برگزاري نماز جمعه آبادان به دليل مسائل امنيتي اعلام نمي شد. وي در قسمت ديگري از صحبت هاي خود به فعاليت هاي همه جانبه آيت الله جمي اشاره كرد و گفت: او در تمام سطوح مديريتي شهر شركت مي كرد و هم كارهاي ستادي انجام مي داد و هم مشورت هايي ارائه مي كرد. حتي از حقوق مغازه هاي متروكه شهر نيز دفاع كرد.جمي نمازهاي يوميه خودش را نيز در مسجد مي خواند و يك بار هم زير آوار ماند. گردآورده كتاب «نوشتم تا بماند» عنوان كرد عبدالرسول جمي برادر آيت الله جمي در برابر چشمان او با گلوله كاتيوشا هدف قرار گرفت و قطعه قطعه شد. به گفته شاهدان در آيت الله جمي كوچكترين اثر خميدگي ديده نشد نه اينكه ايشان عاري از احساس بودند بلكه مي‌دانستند خميدگي او موجب تضعيف روحيه مردمي مي شود. كاظمي در محور دوم سخن خود درباره كتاب مذكور اظهار داشت: «نوشتم تا بماند» برآمده از همه اين شرايط است.آيت الله جمي از 24 مهر 1359 شروع به نوشتن يادداشت هاي روزانه مي كند و يادداشت هاي او همه به صورت ساعت و دقيقه ذكر شده است. وي افزود: جمي 24روز اول جنگ را به دليل مشغله زياد نتوانست بنويسد ولي هنگامي كه قلم به دست گرفت حوادث اين 24 روز را نقل كرد و از اين رو هيچ خلائي مشاهده نمي شود.او نوشتن را تا 19مهر 1360 كه مصادف با شكسته شدن حصر آبادان است ادامه داد. كاظمي ادامه داد: دستخط نوشته ها بيانگر اوضاعي است كه نويسنده در آنها نوشته است. اين يادداشتها بوي باروت و آتش و خون مي‌دهد. و در حالي نوشته اند كه هر لحظه امكان افتادن بمب بر سر مردم و نويسنده وجود داشته است. وي به صحبت درباره بازنويسي بخشي از يادداشتها توسط خود نويسنده پرداخت و افزود: ما به خاطر اينكه به نسخه اصلي استناد كنيم آن را پيدا كرديم و با نسخه جديد كلمه به كلمه مقايسه كرديم. و كلماتي را كه از قلم افتاده بود مجددا به متن اضافه كرديم. كاظمي با بيان اينكه روايت سال هاي جنگ در زمان حصر آبادان و وضعيت اقتصادي كشور در آن برهه و همچنين سندي از جنگ دستخوش تغيير نشده است از ويژگي هاي اين كتاب محسوب مي شود گفت: آيت الله جمي مي دانست كه يك روز يادداشت هايش را مردم مي خوانند و گواه اين حرف اين است كه در جاي جاي كتاب مردم را مخاطب قرار مي دهند. وي افزود: زماني كه براي مصاحبه با ايشان رفته بودم درباره چرايي اين نوشته ها از آيت الله جمي سوال كردند ولي ايشان به دليل عمل تومور مغزي در سال 51 و همچنين سكته مغزي در سال 80 حافظه تاريخي خود را از دست دادند و فقط به من پاسخ ‌دادند كه من مسئول هستم و بايد مي نوشتم تا بماند و عنوان كتاب نيز از همين جمله گرفته شده است. گردآورنده كتاب «نوشتم تا بماند» ادامه داد: پيشنهاد نوشتن كتاب را ارديبهشت امسال مرتضي سرهنگي به من ارائه داد و ما توانستيم درمدت كمتر از 5 ماه در قالب دو گروه فني و هنري و همچنين تخصصي اين اثر را گردآوريم. كاظمي به فصول كتاب پرداخت و گفت: كتاب از يك مقدمه و سه فصل تشكيل شده است. فصل يك به يادداشت هاي روزانه جنگ آيت الله جمي در هفت دفتر مي پردازد كه دفتر اول همان دفتر بازنويسي شده و شش دفتر ديگر عين دفترهاي اصلي است. فصل دو نيز يادداشتها و قسمتي از اطلاعات درباره زمان جنگ و شخصيت ايشان را دربرمي گيرد و فصل آخر 28عكس و ضمائم را تشكيل مي دهد. انتهاي پيام/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 305]