بيوگرافي اساتيد بزرگ حقوق ايران::.

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: دوستان در اين تاپيك سعي خواهيم كرد تا با معرفي اساتيد بزرگ حقوق ايران ، دانشجويان عزيز اين رشته را هرچه بيشتر يا اين عزيزان آشنا كرده تا بتوانند الگوبرداري هاي مناسبي را در اين رشته از علم انجام دهند .
هر يكي از دوستان هم كه مايلند ميتوانند بيوگرافي اين اساتيد رو بذارن..لطفا از صحت اين زندگي نامه ها با خبر شويد و سپس آن ها را ارسال كنيد...لطفا پست تكراري هم ارسال نكنيد-;{@

با آرزوي موفقيت براي شما.

1 . محمد جعفر جعفري لنگرودي
()
2 . ناصر كاتوزيان
()
3 . سيد حسن صفايي
()
4 . ايرج گلدوزيان
()
5 . سيد حسن امامي
()
6 . علي اكبر داور
()
7 . حسن ستوده تهراني
()
8 . حسن مير محمد صادقي
()
9 . محمد آشوري
()
10 . احمد متين دفتري
(
)
11 . سيد مصطفي محقق داماد
(
)
12 . سيد محمد موسوي بجنوردي
(
)
13 . گودرز افتخار جهرمي
(
)
14 . مهدي شهيدي
()
15 . محمود مصطفوي كاشاني
(
)
16 . عباسعلي عميد زنجاني
()
17 . بهروز اخلاقي
()
18 . محمد علي اردبيلي
()
19 . سيد محمد هاشمي
()

--------------------------------------------------------------------------------

M.A.H.D.I2010-Aug-21, 16:22
بیوگرافی دکتر محمد جعفر جعفری لنگرودی

- متولد ۱۳۰۲ لنگرود

- فراگيرى علوم دينى و عربى و ادبيات عرب در حوزه هاى علميه مشهد

- اخذ دكتراى حقوق از دانشكده حقوق دانشگاه تهران

- تجربه سال ها قضاوت در دادگسترى هاى ايران

- بيش از ۳۰ سال تدريس در دانشكده حقوق دانشگاه تهران

- اولين نويسنده دايرةالمعارف حقوقى ايران در ۵ جلد

- اولين نويسنده فرهنگ حقوقى در ايران

- رئيس دانشكده حقوق و علوم سياسى

- اولين نويسنده ترمينولوژى حقوق در ايران

- برخى از آثار تأليفى وى عبارتند از: كامل الميزان، التقريب الى حاشيه التهذيب، اصول فلسفى حقوق در فلسفه حقوق، شخصيت معنوى حافظ، تأثير اراده در حقوق مدنى، تاريخ حقوق ايران، مقدمه عمومى علم حقوق، رهن و صلح، وصيت، مكتب هاى حقوقى در حقوق اسلام، حقوق ثبت، حقوق اموال، دايرةالمعارف علوم اسلامى و...
تمام آنها كه در عالم حقوق دستى بر آتش دارند و يا حقوق خوانده اند يا حقوق مى دانند و يا استاد حقوق هستند و يا وكيل مدافع و حتى قاضى مى دانند. محمدجعفر جعفرى لنگرودى كيست؟ و البته همگى او را به واسطه آثار نفيس و گرانبهايش مى شناسند. شايد لقب «دهخداى حقوق» دادن به محمدجعفر جعفرى لنگرودى پربيراه نباشد. چه جعفرى لنگرودى بيش از هر چيز دغدغه گردآورى فرهنگ حقوق و دانشنامه حقوقى را داشته است و به همين دليل در آثار او مى توان كتاب هاى چند جلدى نظير «دانشنامه حقوقى»، «ترمينولوژى حقوق»، «فرهنگ حقوق» و «دايرة المعارف حقوق تعهدات» را يافت كه تلاش عظيم و درخورى براى گردآورى واژگان، اصطلاحات، تعاريف و قواعد و قوانين حقوقى است.
مرورى در اين كتاب ها نشان دهنده عزم استوار و جزم ثابت نويسنده آنهاست. شايد برخى از اين كتاب ها بيش از ۳۰ سال از عمر او را به خود اختصاص داده باشد و از همين روست كه جد و جهد جعفرى لنگرودى آدمى را به حيرت وامى دارد كه چطور اين محقق صبور و استاد انديشمند اين همه سعه صدر و تحمل براى يافتن تمام زواياى هر كدام از واژگان و اصطلاحات حقوقى به كار برده است.
محمدجعفر جعفرى لنگرودى متولد سال ۱۳۰۲ شمسى است و از نام خانوادگى اش مى توان حدس زد كه او اهل لنگرود است. پدرش با آنكه روحانى بود به كار كسب و تجارت اشتغال داشت و ترجيح مى داد كه از آن رهگذر، امرار معاش كند. خود لنگرودى درباره پدرش مى گويد: «خطى بسيار خوش داشت و گاه شعر مى سرود، اما اين يكى را از ما پنهان مى داشت. از كسب و بازرگانى محدود معاش مى گذراند. علاقه او به ادبيات فارسى او را بر آن داشت تا يك روز خمسه نظامى را به دست گيرد و به سوداى آنكه سواد فارسى به من بياموزد، مرا فرا خواند. در حالى كه هنوز الفبا را نمى شناختم، گفت: بنشين و بخوان! گفتم: چگونه بايد بخوانم؟ گفت: از روى اين كتاب، من مى خوانم و تو هرچه را كه مى گويم، بگو! آنگاه گفت:
بسم الله الرحمن الرحيم
هست كليد در گنج حكيم
فاتحه فكرت و ختم سخن
نام خداى هست در آن ختم كن
مبدع هر چشمه كه جوديش هست
مخترع هر چه وجوديش هست
من گفتار او را چند بار تكرار كردم تا از بر شدم. به اين ترتيب اندكى نگذشت كه از روى خمسه حكيم نظامى گنجوى سواد فارسى را بدون آموختن الفبا از پدر ياد گرفتم و از حوصله مجنون عامرى (قهرمان داستان ليلى و مجنون) درس حوصله و بردبارى آموختم.
پدر لنگرودى او را خيلى زودتر از آنچه كه مرسوم بود به فرهنگ و ادب واداشته بود. چنانكه زودتر از زود او را راهى دبستان و دبيرستان كرد و سپس به دانشسراى مقدماتى كه در آن زمان به تازگى در رشت تأسيس شده بود، فرستاد. جعفرى پس از مدتى تحصيل در دانشسرا رهسپار مشهد مقدس شد و در آنجا به فراگيرى فرهنگ زبان عربى و ادبيات عرب پرداخت.
در اين باره خودش مى گويد: با ورود به دانشسراى مقدماتى، مادر و پدر زود از اين جهان ديده بربستند و من كه به شرح حال دانشمندانى چون ابوعلى سينا و ابوريحان بيرونى و سعدى و حافظ و مولوى و ديگر بزرگان در كتابخانه پدرم انس گرفته بودم، پس از وفات پدرم به تماشاى مدرسه هايى رفتم كه آن مردان بزرگ را پرورده بود. خاك طوس را مى ديدم كه مردان علم و هنر و ادبا و نويسندگان خراسان بر آن، گام نهاده بودند. من آنها را با چشم خود مى ديدم.
او سپس ادامه مى دهد: «بدون اينكه به آينده معلوم بينديشم ناگهان خود را در تلاش سهمگين علم و ادب ديدم. ديرى نگذشت كه جوانان پرشور و پاكدل را گرداگرد خود مشاهده كردم. چراغ نفت سوز اتاق من ديرتر از هر چراغى خاموش مى شد. نيمه هاى شب بر مى خاستم و از خداوند براى پيشرفت علم، يارى مى جستم.»
جعفرى لنگرودى پس از دانش اندوزى وسيع در حوزه مشهد در سال ۱۳۳۱ شمسى به تهران رفت و با برخوردارى از فضل بسيار وارد دانشكده حقوق شد و به تحصيل در رشته حقوق قضايى پرداخت. بهتر است مرور اين ايام از عمر او را با نثر شيواى خودش بخوانيم:
«سحرگاهان پيش از آنكه از خواب برخيزم شاگردانم در هواى يخبندان، زير برف با يكديگر زمزمه مى كردند و منتظر بودند كه در اتاق باز شود و حلقه درس را تشكيل دهند، در اتاقى سرد با دلى گرم، بر فرش بوريا، در عرش صفا.
اما افسوس كه آن همه صفا به هوا رفت و آن جمع جوانان، دچار تفرقه شدند و به سفرى دور و دراز بدرقه ام كردند. استاد سالخورده من مى دانست كه چگونه رنج گران اين سفر را بايد بر دوش كشم. بى آنكه از او چيزى بخواهم چون مى دانست كه بار سفر بسته ام و ديگر اورا نخواهم ديد، «قوه قدسيه» را بر بساط سفر من نهاد و مرا به اجازه اى، افتخار داد (۱۳۳۰ ه-) تا آن رنج گران و بار سفر بر من آسان گرداند. خدايش غرق رحمت كند.»
و جعفرى لنگرودى از اين پس بود كه از روزن دانشكده حقوق دانشگاه تهران به افق دانش غرب، سر كشيد و به قدر توانايى خود مشغول ترجمه كتب حقوقى فرانسه شد. چهره انسانى غرب در افق علوم، ملكوتى و قابل تحسين بود. اما او هرگز فكر نمى كرد كه روزى رضا به قضا دهد و به خدمت قضا درآيد. خودش مى گويد: يك سال از پذيرش اين حرفه سرباز زدم لكن به ضرورت معاش و اندرز دوستان و ممانعت اهل حسد از ورود به دانشگاه تهران، به قبول آن ناگزير شدم.»
جعفرى لنگرودى رشته حقوق را تا درجه اخذ دكترا در سال ۱۳۳۹ به پايان برد و رساله دكترايش با عنوان «تأثير اراده در حقوق مدنى» در سال ۱۳۴۰ منتشر شد. از استادان و مربيان او مى توان به كسانى چون شيخ هاشم قزوينى كه نزد او سطح و خارج را آموخته بود اشاره كرد. همچنين او ادبيات را نزد مرحوم اديب نيشابورى (اديب ثانى) به كمال آموخت. وى صرفنظر از استادى در ادبيات عرب و فارسى از ذوق و قريحه شاعرى نيز برخوردار است كه ميراث پدر عالم و فرزانه اش است و خود اشعارى نيز مى سرايد.

يكى از اتفاقات مهم زندگى جعفرى لنگرودى همان اجبار كردنش به قضاوت بود. اجبارى كه برايش توفيق فراوانى همراه داشت. خودش مى گويد: «در كشاكش اصحاب دعوى و وكيل و تلاطم اوراق پرونده و دليل، مشاهده شد كه جاى كتاب هاى علمى درباره حقوق نظير دانشنامه حقوق در ميدان زندگى مردم سرزمين ما تهى است و مردان علم باختر، طى اين طريق به چابكى و دلاورى و چيرگى كرده اند و حال آنكه ما اندر خم يك كوچه مانده ايم. بيشتر مردم ما به تكذيب دانش شرق و تعريف سطحى علوم غرب، سرگرم شده و از عمق هر دو بى خبر.
به اين ترتيب بود كه جعفرى لنگرودى، دامن همت به كمر زد و بنيان اولين دايرة المعارف حقوقى را از سال ۱۳۳۶ پى نهاد. نهالى كه در سال ۱۳۵۸ برآمد و ميوه شد. چنانكه او براى ديدن محصول باغ زندگى علمى اش رقعه بر رقعه نهاد و اين مرقع شرقى و غربى را فراهم آورد. خودش درباره اين ۲۲ سال عمرش مى گويد: «در اين مدت از تتبع و تحقيق نياسودم.» و بالاخره او پس از عمرى دراز توانست رقم گرانبهايى بر فرهنگ ايران زمين بزند كه بر جبين شخصيت ايرانى نقشى تازه از وقار مى توان ديد.
جعفرى لنگرودى در تمام اين سال ها علاوه بر قضاوت و تحقيق از تدريس و تربيت شاگردان بنام غافل نماند و بيش از ۳۰ سال از عمر خود را صرف تدريس و تعليم نمود.
چنانچه آمد، يكى از مهمترين آثار جعفرى لنگرودى، كتاب ارزشمند «دايرة المعارف حقوقى» است. در اين كتاب فقط از حقوق شكلى بحث شده است و آنچه كه مورد بررسى قرار گرفته است، ادله اثبات دعوى و امارات و فرض قانونى و اصول عمليه و دعاوى و مسائل ثبتى است. او درباره معيارى كه براى تشخيص عناوين راجع به حقوق شكلى به كار برده، مى گويد: «زير واژه «ثبوت و اثبات» مى توان آن معيار را احساس كرد، در تشريح اين واژه، نظر بر آن بود كه معيار انتخاب عنوانها براى بررسى در يك دايرة المعارف حقوق شكلى، به دست داده شود.»
او معتقد است: «حقوق شكلى همچنان كه در زمينه مسائل حقوق خصوصى به كار مى رود و براى اثبات مسائل حقوقى از آن بهره مى گيرند، در قلمرو مسائل كيفرى نيز مى توان از نوع ديگر حقوق شكلى بهره گرفت.» به همين دليل هم هست كه او پنج جلد تمام را به دادرسى مدنى و ادله اثبات دعاوى مدنى اختصاص داده است.
جعفرى لنگرودى مى گويد: «در قلمرو حقوق شكلى، استدلال، نقش اساسى دارد، به طورى كه اگر كسى يك دور اين مجلدات را دانسته از نظر بگذراند، در پايان كار، صنعت استدلال حقوقى را فرا خواهد گرفت.»
او كه ساليان دراز شاگرد مكتب فلاسفه بوده است، با استمداد از فلسفه و منطق، در پايه گذارى مطالب كتاب دايرة المعارف حقوقى، كوشش فراوان كرده و اساس صنعت استدلال حقوقى را تا آنجا كه ميسر بوده است، در اين ۵ جلد استوار كرده است. خودش مى گويد: «پرده از يك رمز علمى بايد برداشت و آن اين است كه روزى ممكن است صاحبان همت به نوشتن منطق حقوق، اقدام كنند. براى نوشتن چنين منطقى هم از نظر مصالح كار و هم از نظر مثالهاى عملى و عينى، مطالعه مكرر مجلدات كتاب دانشنامه حقوقى ضرورت خواهد داشت.» پيروى از همين انديشه بود كه او را واداشت كه به اختصار از ارزش منطق ارسطو در صفحه ۴۱۱ جلد ۵ دايرة المعارف حقوق اش صحبت كند.
كتاب ۵ جلدى دايرة المعارف حقوقى، اولين دايرة المعارف حقوقى ايرانى است. بنابراين، ممكن است دچار برخى لغزش ها نيز شده باشد. چنانچه خود جعفرى لنگرودى مى گويد: «كسى كه اولين بار در كشورش دست به نوشتن دايرة المعارف حقوقى يا پزشكى و يا غيره مى زند، دشوارترين كارهاى او انتخاب عنوانهايى است كه بايد درباره آنها جداگانه تحقيق كند. نوشتن يك كتاب لغت معمولى ازاين جهت، دشوار نيست، زيرا قبلاً به مقدار زياد، ديگران كتب لغت نوشته اند و عنوانها را گردآورى كرده اند. براى تهيه آن عنوانها و نهادن آنها به طور هجايى، قيچى عامل مؤثر است. اما در اثر حاضر بايد مؤلف با حوصله بسيار، عنوانها را براى نخستين بار گرد آورد. در اين راه به عنوانهايى بر مى خورد كه قبلاً مؤلفان درباره آنها از يك صفحه تا يك جلد كتاب نوشته اند. مثلاً استصحاب، عنوانى است كه درباره آن كتابها نوشته اند. پس اين عنوان مهار شده از قبل است كه از راه نوشتن، كتاب، مسائل آن، به هر صورت و به هر شكل مهار شده و در خدمت خلق ما قرار گرفته است، اما اكثر عنوانهايى كه در فهرست عمومى در پايان جلد پنجم مى بيند، عنوانهاى مهار شده نبوده است. يعنى تا اين لحظه كسى يك صفحه درباره مسائل مربوط به اين عنوانها ننوشته است.»
و اما نظر جعفرى لنگرودى درباره حقوق. او مى گويد: «حقوق بايد در خدمت عدالت باشد. اگرچه در ميدانهاى آزاد حقوقى به ترجمه بسيارى از متون قوانين، نياز هست (مانند قوانين تابعيت، بيمه، حقوق بحرى و غيره)، اما تنها اين ترجمه ها نمى تواند ما را در راه اجراى عدالت يارى دهد. بناى كاخها و مجسمه ها و تظاهراتى از اين دست، هرگز هويت دادگسترى جديد را خلق نمى كند. تلاشهاى علمى گسترده و طولانى صاحبان همت در علوم و عاشقان عدالت مى تواند شناسنامه دادگسترى جديد را به دست دهد.»
جعفرى لنگرودى همواره اميدوار بوده است كه عدل و انصاف در اين سرزمين بزرگ و فلات گرم و سوزان جارى باشد. چه او معتقد است: «عدل و انصاف، بيشتر از آب رودخانه ها و نهرها و چشمه سارها مى تواند به سرسبزى و خرمى يك كشور كمك نمايد و نقش خنده بر لبها و گونه هاى خلق بنشاند.» آيا آرزوى او كه رسيدن به اين جايگاه از حقوق است، برآورده شده است؟ آيا مى توان اميدوار بود كه روزى آرزوى او برآورده مى شود؟ براى تحقق اين آرزو ما نيز بايد چون جعفرى لنگرودى دامن همت به كمر بزنيم. اين گوى و اين ميدان. بسم الله!

پايان

--------------------------------------------------------------------------------

دانشمند کوچولو2010-Aug-21, 17:46
دکتر ناصر کاتوزیان
ناصر کاتوزیان کیست؟
به اتمام « شهباز » متولد: 1310 . تهران، محله دردار. دوران ابتدایى اش را در دبستان اقبال در خیابان
آب » رسانده و دوران دبیرستان را در دبیرستان علمیه طى مى کند و پس از نقل مکان به خیابان
در خیابان رى در همان دبیرستان مى ماند تا اتمام این دوران. دکتر کاتوزیان با کلاس پنجم « منگل
نظام قدیم رشته علمى را دنبال مى کند و در کلاس ششم آن زمان رشته ادبى را انتخاب مى کند، در
همان رشته ادبى در ایران شاگرد اول مى شود و موفق به دریافت مدال درجه 2علمى براى اولین بار در
ایران مى شود. همین دریافت مدال مشوق او مى شود براى ادامه تحصیل. او با انتخاب رشته حقوق
تحصیلات خود را در دانشگاه ادامه مى دهد و در این رشته موفق به کسب مدال درجه یک علمى این
رشته مى شود. با فوت پدر در سال دوم دانشگاه ضربه بزرگى به دکتر کاتوزیان وارد مى شود و این
ضربه باعث مى شود تا او از رفتن به وزارت امورخارجه پشیمان شود و رشته قضا را انتخاب کند. او در
این رشته در مقاطع مختلف تا دکترا همواره با عنوان شاگرد اولى فارغ التحصیل مى شود و رساله اش
به پایان مى رساند و به دفعات متعدد به کشورهاى فرانسه و « وصیت » را در سال 1339 باعنوان
انگلیس و آمریکا سفر مى کند. در آنجا غور و تفحص بسیار مى کند. با این حال علاقه وافر او به فقه
باعث مى شود تا مطالعات فراوانى را هم در این زمینه داشته باشد. همین امر باعث مى شود تا زبان
عربى را به همان اندازه بداند که در زبان فرانسوى و انگلیسى متبحر شده بود. در سال 1332 اولین
مقاله استاد در مجله کانون وکلاى آن زمان به چاپ مى رسد و سلسله مقالاتش در این باره ادامه پیدا
با اتمام دوره دکترى به چاپ برسد. دکتر « وصیت همزمان » مى کند تا اولین کتاب او تحت عنوان
ناصرکاتوزیان اولین دانشجوى ایرانى است که موفق به اخذ مدرك دکتراى حقوق در ایران و دانشگاه
تهران شده است. او در سال 1333 در سن 23 سالگى ازدواج مى کند که حاصل آن دو فرزند پسر است
که یکى از آنها دکتراى روانشناسى بالینى دارد و در حال حاضر مقیم آمریکا است و دیگرى مهندس
الکترونیک است و در همان دیار زندگى مى کند. دکتر ناصر کاتوزیان 43 جلد اثر تألیفى و تحقیقى
دارد که برخى از آنها به 900 صفحه مى رسد مهمترین آنها عبارتند از: 1 عدالت قضایى ( 2جلد) که
مجموعه آرایى است که او در دوران قضاوتش جمع آورى کرده. 2 گامى بسوى عدالت ( 2جلد)
توصیفى از زندگى خود استاد است که تمام زندگى اش را گامى به سوى عدالت مى داند. این 2کتاب
شامل بیش از 400 مقاله اى است که او در مورد حقوق اساسى نوشته است. 3 مقدمه علم حقوق که
هنوز در دانشگاههاى مختلف تدریس مى شود و بیش از چهل بار تجدید چاپ شده است. 4 فلسفه
حقوق ( 3جلد) گل سرسبد کتابهاى دکتر کاتوزیان. او این 3جلد کتاب را بیش از همه آثارش دوست
دارد. البته جلد سوم این مجموعه منطق حقوق نام دارد. 5 حقوق مدنى: دکتر کاتوزیان بیش از
20 جلد کتاب درباب موارد مختلف حقوق مدنى از جمله خانواده، تعهدات، قراردادها، مسؤولیت هاى
مدنى، ارث و وصیت و… نوشته است. 6 نظریه عمومى حقوق 7 کلیات حقوق 8 فرهنگ کاتوزیان
9 تاریخ انقلاب مشروطه ایران 10 آزادى اندیشه و بیان: دکتر کاتوزیان این کتاب را به سفارش
سازمان ملل متحد در مورد آزادى اندیشه و بیان در ایران نوشته است. اولین قانون اساسى جمهورى
اسلامى ایران نیز توسط دکتر کاتوزیان تدوین شده است.
زندگى براى عدالت

--------------------------------------------------------------------------------

دانشمند کوچولو2010-Aug-21, 17:47
دکتر سید حسین صفائی
متولد 1312 در قزوین
مدارك تحصیلی:
( لیسانس منقول از دانشکده الهیات دانشگاه تهران ( 1332
( لیسانس حقوق (رشته قضائی) از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ( 1337
( شهادتنام ههاي دکتري رشته قضایی از دانشکده حقوق دانشگاه تهران ( 1340
دکتري دولتی حقوق خصوصی از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس ( 1344 ) و برنده جایزه علمی (لورا) از آن
دانشکده
( دیپلم حقوق تطبیقی از دانشکده بین المللی آموزش حقوق تطبیقی استراسبورگ ( 1343 1342
( دیپلم آکادمی حقوق بی نالملل لاهه ( 1354
( گواهی تخصصی دوره حقوق انگلیس از دانشگاه کمبریج ( 1356
مشاغل و کارهاي علمی و اداري
( آسیستان دانشکده حقوق دانشگاه پاریس ( 1344
( استادیار دانشکده حقوق دانشگاه تهران ( 1347 1344
( دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه تهران ( 1352 1347
استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران (از سال 1352 تا کنون)
تدریس درسهاي حقوق بی نالملل خصوصی، حقوق تطبیقی، حقوق مدنی و داوریهاي بی نالمللی در
دانشکده حقوق دانشگاه تهران و دیگر دانشکد هها و مؤسسات آموزشی در مقاطع مختلف
عضو آکادمی بی نالمللی حقوق تطبیقی
عضو انجمن حقوق تطبیقی (فرانسه)
عضو انجمن بی نالمللی حقوق مؤلف (آلمان)
( معاون دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ( 1351 1348
( معاون مؤسسه حقوق تطبیقی دانشگاه تهران ( 1358 1354
( رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی ( 1371 1367
رئیس مؤسسه حقوق تطبیقی دانشگاه تهران از سال 1374
عضو وابسته فرهنگستان علوم جمهوري اسلامی ایران
داراي آثار و تألیفات متعدد در حقوق تطبیقی، حقوق مدنی، حقوق بی نالملل خصوصی و داوریهاي
بی نالمللی
سابقه وکالت و مشاوره حقوقی
وکیل پایه یک دادگستري از 1353 تا کنون
سرپرست بخش تحقیقات دفتر خدمات حقوق بی نالمللی در لاهه و همکاري در پروند ههاي مطروحه در
( دیوان دعاوي ایران ایالات متحده (از 1361 تا 1365
همکاري با سازمانها و مؤسسات دولتی ازجمله وزارت نفت، وزارت دفاع، سازمان صنایع دفاع (ساصد)،
دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان مشاور حقوقی به ویژه در پروند ههاي بی نالمللی.
کتابهاي چاپ شده
الف به زبان فارسی
1 حقوق مدنی، جلد اول، چاپ سوم، از انتشارات مؤسسه عالی حسابداري، 1350
2 حقوق مدنی، جلد دوم، چاپ اول، از انتشارات مؤسسه عالی حسابداري، 1350
3 مفاهیم و ضوابط جدید در حقوق مدنی ،تهران، 1355
4 نهادهاي اساسی حقوق ایالات متحده امریکا (ترجمه) ، چاپ شرکت سهامی کتابهاي جبیبی،
تهران، 1350
5 حقوق ایالات متحده آمریکا (ترجمه)، چاپ چهارم (با تجدیدنظر) ، موسسه انتشارات و چاپ
دانشگاه تهران، 1374
6 نظامهاي بزرگ حقوقی معاصر (ترجمه با همکاري دکتر عزت ا… عراقی و دکتر محمد آشوري)
مرکز نشر دانشگاهی، چاپ چهارم، 1378
7 حقوق خانواده ، جلد اول ( با همکاري دکتر اسدا… امامی )، موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه
تهران، چاپ هشتم، 1380
8 حقوق خانواده، جلد دوم، قرابت و نسب (با همکاري دکتر اسدا… امامی) مؤسسه انتشارات و چاپ
دانشگاه تهران، 1381 (چاپ سوم)
9 مباحثی از حقوق بی نالملل خصوصی، نشر میزان، تهران، 1374
10 حقوق مدنی (اشخاص و محجورین) با همکاري آقاي دکتر سیدمرتضی قاسمزاده چاپ هفتم،
سمت، 1381
11 حقوق بی نالملل و داوریهاي بی نالمللی، مجموعه مقالات، نشر میزان 1375
12 حقوق مدنی و حقوق تطبیقی نشر میزان، 1375
13 مختصر حقوق خانواده، با همکاري دکتر اسدا… امامی، چاپ پنجم، تهران، نشر میزان، 1381
14 درآمدي بر حقوق تطبیقی و دو نظام هماهنگ حقوقی معاصر (ترجمه) چاپ سوم، تهران، 1380
15 دوره مقدماتی حقوق مدنی (اشخاص و اموال) ، نشر میزان، تهران، 1379
ب به زبان فرانسه
.1966La protection des incopables, Etudes comparatives, paris, .16
مقالات منتشر شده:
حدود 33 مقاله به زبان فارسی منتشر شده در مجلات معتبر حقوقی و شش مقاله به زبان فرانسه

--------------------------------------------------------------------------------

M.A.H.D.I2010-Aug-21, 18:33
دكتر ايرج گلدوزيان

در سال ۱۳۱۸ خورشيدي در مشهد متولد شد. دورة ابتدايي را در مشهد و دورة متوسطه را در دبيرستان فرخي تهران به پايان رساند. در سفرهايي كه طي دهة ۱۳۴۰ به فرانسه كرد، دوره هاي يك سالة جرم يابي ، كشف جرايم و جرم شناسي را كه ويژة ضابطين دادگستري بود، در دانشكدة حقوق پانتئون و مدرسة عالي مولن فرانسه گذرانيد. در سال ۱۳۴۴ وارد دانشكدة حقوق دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۴۸ رتبه اول كنكور فوق ليسانس حقوق جزايي گرديد. در سال ۱۳۴۹ به فرانسه رفت و دردانشكدة پانتئون دكتراي دانشگاهي حقوق جزا را دريافت كرد. وي در سال ۱۳۵۱موفق به دريافت ديپلم تحصيلات عالي حقوق خصوصي (D.E.S.) شد. سپس دكتراي تخصصي علوم كيفري را دريافت كرد. دكتر گلدوزيان به مدت دو سال در دادگاه شهرستان كرتيل پاريس به كارآموزي نزد قاضي اجراي مجازاتها پرداخت . در سال ۱۳۵۵ با ارائه پايان نامة (قيوميت جزايي ، به دكتراي دولتي حقوق بعد از اخذ (D.E.S.) دست يافت . در همين سال سميناري دربارة قيموميت جزايي در ديوان عالي كشروفرانسه برگزار كرد كه از سوي استادان و قضات و صاحبنظران حقوق اين كشور موردتوجه قرار گرفت و متن آن در نشرية علم كيفر و حقوق جزاي فرانسه به چاپ رسيد و دردائرة المعارف فرانسه از آن استفاده شد. ترجمة آن نيز در نشرية حقوق تطبيقي دانشكدة حقوق به چاپ رسيد.
پس از بازگشت به ايران در ۱۳۵۵ به عنوان محقق در مؤسسه مطالعات حقوق اسلامي وتطبيقي دانشكدة حقوق دانشگاه تهران مشغول به كار شد و همزمان در دانشگاه ملي ايران ، موسسه علوم بانكي ، مجتمع آموزش عالي قم ، دانشكدة حقوق دانشگاه تهران (عضو هيأت علمي ) دانشكده علوم قضايي ، دانشگاه شهيد بهشتي به تدريس پرداخت كه تا هم اكنون نيز ادامه دارد. وي داراي رتبة استادان دانشگاه بوده و وكيل دعاوي ،مشاور حقوقي ، و مترجم رسمي نيز مي باشد. همچنين ايشان داراي درجة پروفسوري حقوق و عضويت در هيأت علمي دانشگاه بين المللي هاوايي مي باشد.
مهمترين آثار تأليفي و تحقيقي دكترگلدوزيان عبارتند از:
۱ ـ حقوق جزاي عمومي (دوجلدي )
۲ ـ حقوق جزاي اختصاصي (جلد اول )
۳ ـ گفتارهايي در حقوق كيفري
۴ ـ حقوق كيفري اختصاصي تطبيقي
۵ ـ بايسته هاي حقوق جزاي عمومي (۱و ۲و۳)
۶ـمحشاي قانون مجازات اسلامي
و مقاله هاي حقوقي متعددي كه در نشريات حقوقي مختلف به چاپ رسيده است .

- ايرج گلدوزيان، استاد دانشگاه، متولد ۱۳۱۸ مشهد

- اخذ ديپلم علوم طبيعى از دبيرستان فرخى تهران در سال ۱۳۳۷

- اخذ مدرك ليسانس حقوق از دانشگاه تهران، ۱۳۴۷

- اخذ مدرك فوق ليسانس (ديپلم) حقوق خصوصى در دانشگاه پاريس ۲ (پانتئون)، ۱۳۵۲

- اخذ مدرك دكتراى دانشگاهى حقوق جزا از دانشگاه پانتئون، ۱۳۵۱

- اخذ مدرك دكتراى تخصصى علوم كيفرى از دانشگاه پانتئون، ۱۳۵۳

- اخذ مدرك دكتراى دولتى حقوق از دانشگاه پانتئون، ۱۳۵۵

- تدريس در دانشگاه ملى (شهيد بهشتى) از سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۷۰

- استاديار مجتمع آموزش عالى قم وابسته به دانشگاه تهران، ۱۳۵۸

- استاديار دانشكده حقوق و علوم سياسى دانشگاه تهران، ۱۳۵۹

- دانشيار دانشگاه تهران، ۱۳۶۸

- استاد دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ تاكنون

- مديركل حقوقى دانشگاه تهران از سال ۱۳۶۴ به مدت ۳ سال

- معاون ادارى - مالى دانشكده حقوق دانشگاه تهران از سال ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۷۳

- عضو آكادمى بين المللى حقوق تطبيقى

- عضو انجمن هانرى كاپيتان فرانسه

- عضو مجمع نشر حقوق به زبان فرانسه

- تأليف ۲۵ مقاله علمى و كتابهاى ۱- حقوق جزاى عمومى، ۲- حقوق جزاى اختصاصى، ۳- گفتارهايى در حقوق كيفرى، ۴- حقوق كيفرى اختصاصى تطبيقى، ۵- بايسته هاى حقوق جزا و ۶- قانون مجازات اسلامى

222420.jpg

هم اكنون چهار دهه تحصيل، تحقيق و تدريس در حوزه هاى حقوق جزا و حقوق خصوصى را در كارنامه خود دارد و در مقاله اى كه چندى پيش به قلم آيت الله العظمى سيستانى مرجع شيعى ايرانى مقيم عراق در روزنامه كثيرالانتشار داخل ايران چاپ شد، اين مرجع شيعى در يك مورد به كتاب «بايسته هاى حقوق جزا»ى اين استاد دانشگاه تهران استناد كرده است.
ايرج گلدوزيان متولد ۱۳۱۸ شهر مشهد است كه تحصيلات ابتدايى را در همان شهر طى مى كند و دوره متوسطه را در شهر تهران و در مدرسه فرخى واقع در جنوب تهران به پايان مى رساند.
ديپلم علوم طبيعى را از اين دبيرستان به سال ۱۳۳۷ اخذ مى كند. به ياد دارد كه به عنوان عضو تيمهاى واليبال و فوتبال مدرسه اش در سطح دبيرستان هاى جنوب و شرق تهران مقام اولى را كسب مى كند. شاگردى كه پينگ پنگ هم بازى مى كرده و از جنبه اخلاقى و تربيتى به گونه اى بوده كه دبيران مدرسه فرخى از او به عنوان الگو ياد مى كرده اند و از ديگر دانش آموزان مى خواسته اند كه مثل او باشند. اين نوع برخوردها باعث مى شده كه او بيش از پيش نسبت به ديگران محترمانه رفتار كند.
در سال ۱۳۳۷ به خدمت نظام وظيفه اعزام مى شود و در قسمت حقوق و قوانين ژاندارمرى خدمت مى كند. بعد از گذراندن دوران سربازى در سال ۱۳۴۰ در رشته زبان و ادبيات فرانسه دانشكده ادبيات دانشگاه تهران تحصيلات خود را ادامه مى دهد. او در سال ۱۳۴۴ در رشته حقوق دانشكده حقوق دانشگاه تهران هم پذيرفته مى شود، بالاجبار دوره ۶ ساله تحصيل در زبان فرانسه را ناتمام گذاشته و به تحصيل در رشته حقوق روى مى آورد. در كنكور ورودى حقوق نفر سى و چهارم مى شود و رشته حقوق قضايى را براى تحصيل بر مى گزيند. در اسفند سال ۱۳۴۷ به عنوان دانش آموخته اين رشته كار خود را در اين دوره به پايان مى رساند.
او البته در سال ۱۳۴۰ به كشور فرانسه عزيمت نموده و دوره يك ساله كلاسهاى جرم يابى و كشف علمى جرايم و جرم شناسى را كه مخصوص ضابطين دادگسترى فرانسه بوده، در دانشكده حقوق پانتئون (Panteon) و مدرسه عالى مولن فرانسه گذرانده است.
او در كنكور ورودى فوق ليسانس دانشكده حقوق و علوم سياسى در رشته حقوق جزايى موفق به احراز رتبه اول مى شود. بعد از دو ترم تحصيل در اين رشته در سال ،۱۳۴۹ علم آموزى اش را در اين دوره ناتمام و به زعم خودش به دانشگاه معتبرترى در اروپا راه پيدا مى كند.
وى عازم فرانسه شده بود و به طور همزمان در چند رشته مصمم مى شود تحصيلاتش را در مقاطع عالى ادامه دهد.
در دانشكده پاريس ۲ (پانتئون) در رشته حقوق خصوصى مشغول تحصيل شده و در سال ۱۳۵۲ فارغ التحصيل اين رشته در مقطع كارشناسى ارشد شناخته مى شود. او دكتراى دانشگاهى رشته حقوق جزا را در همان دانشكده از همان سال ۴۹ شروع و در سال ۱۳۵۱ به پايان مى رساند، ولى ديگر از تزش با عنوان «جغرافياى جزايى ايران» دفاع نمى كند.
باز دكتراى تخصصى (سيكل سوم) علوم كيفرى را كه از همان ۱۳۴۹ شروع كرده بود، در سال ۱۳۵۲ به پايان مى رساند با تزى تحت عنوان «آزادى مشروط».
«آزادى مشروط در حقوق ما هم پذيرفته شده. كسى كه محكوميت به حبس پيدا كرده، بعد از طى كردن نصف مدت حبس اگر تضمين كافى بدهد كه در آينده مرتكب جرم نشود و رفتارش هم از اين موقعيت حكايت كند دادگاه مى تواند با آزادى مشروط او موافقت كند. اگر اين فرد نوعى مرتكب جرم جديد شود، مجازات جرم جديد را با مجازات جرم قبلى بايد تحمل كند. در ايران دادگاه آزادى مشروط را مى تواند تعيين كند و در فرانسه قاضى اجراى مجازات ها با اين نوع آزادى موافقت مى كند».
اعطاى آزادى مشروط، از طرف دادگاه قانوناً ارفاق تلقى مى شود و لذا رد تقاضا قابل شكايت نيست. در ضمن جلب رضايت مدعى خصوصى شرط استفاده از آزادى مشروط نيست. مدت آزادى مشروط اصولاً شامل بقيه مجازات است ولى دادگاه مى تواند مدت آن را تغيير دهد و در هر حال در اجراى ماده ۴۰ قانون مجازات اسلامى كمتر از يكسال و زيادتر از پنج سال نخواهد بود. مگر اينكه بقيه حبس كمتر از يكسال باشد كه در اين صورت مدت آزادى مشروط معمولاً برابر بقيه مدت حبس است.
علاوه بر اين موارد، ارتكاب هر نوع جرم در مدت آزادى مشروط حتى جرايم غير عمدى باعث از بين رفتن آزادى مشروط است. ايرج گلدوزيان در تز خود از چنين تاسليسى مفيد و مناسب دفاع مى كند. وى مدرك دكتراى حقوق دولتى حقوق را نيز در سال ۱۳۵۵ با دفاع از تز «قيمومت جزايى» اخذ مى كند.
وى در ارتباط با اين تز مى گويد: «اشخاصى هستند كه به ارتكاب جرم عادت دارند و قادر به كنترل وثبات خودنيستند. در فرانسه، تاسليسى در پوشش مكتب دفاعى اجتماعى ايجاد شد كه چنين فردى مجازات حبس اش ۱۰ سال باشد ولى اين فرد تحت نظارت تشكيلات قضايى در اردوگاههاى خاصى باشد. به مدت ۵ سال اين موضوع تحت بررسى قرار گرفت و بالاخره نتيجه گرفته شد كه اجراى چنين حالتى براى كشور فرانسه پر هزينه خواهد بود. او در مقابل ۵ استاد راهنما، مشاور و متخصص و در عين حال مشهور و صاحب نام در زمينه حقوق از تز خود دفاع مى كند و با درجه افتخار آميز كارش را در اين خصوص به پايان مى رساند.
در همان زمان سمينارى درباره قيمومت جزايى در ديوان عالى كشور فرانسه برگزار شد كه از سوى استادان و قضات و صاحب نظران حقوق اين كشور مورد توجه قرار گرفت و متن ارائه شده توسط گلدوزيان و همكارانش در زمينه قيمومت جزا در نشريه علم كيفر و حقوق جزاى فرانسه (۱۹۷۶) به چاپ رسيد و ترجمه آن هم در شماره ششم نشريه مؤسسه حقوق تطبيقى دانشگاه تهران انتشار يافت.
او در ارتباط با تز آزادى مشروط، قريب به دو سال در دادگاه شهر كرتيل پاريس نزد قاضى اجراى مجازات ها كار آموزى داشته است. ثمره اين كار آموزى را هم آشنا شدن با نحوه اجراى عدالت و دقت در دادرسى در آن كشور قلمداد مى كند.

در زمان حضورش در فرانسه از سفر به شهرهاى فرانسه و ديگر شهرهاى فرانسوى غافل نبوده و چه به صورت گروهى و چه به صورت فردى به مسافرت رفته است وى اعتقاد دارد در آنجا افراد چندان وارد زندگى خصوصى ديگران نمى شوند. «ممكن است يكى دو بار پيش شما بيايند و يكى دوبار هم شما را به منزل خود دعوت كنند. در مجموع وجهه ما ايرانيان در آنجا از نظر افكار عمومى بهتر از آفريقايى ها و اعراب است. البته ژاپنى ها در آنجا نسبتاً محبوب هستند».
ايرج گلدوزيان بعد از بازگشت به ايران يعنى در سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۷۰ در دانشگاه ملى «شهيد بهشتى» به صورت حق التدريس مشغول به تدريس شده بود. از سوى ديگر به عنوان محقق در مؤسسه حقوق تطبيقى دانشگاه تهران هم كار تحقيقاتى را از سر گرفت تا سال ۱۳۵۸. از اين سال در مجتمع آموزش عالى قم (وابسته به دانشگاه تهران) عضو هيأت علمى شد و در سال پس از آن نيز استاديار و عضو هيأت علمى دانشكده حقوق و علوم سياسى دانشگاه تهران شد.
او علاوه بر كار تدريس و تحقيق چند سال در معاونت ادارى - مالى دانشكده حقوق دانشگاه تهران به كار پرداخت و قبل از آن هم مدير كل حقوقى دانشگاه تهران شده بود.
گلدوزيان داراى پروفسورى حقوق و عضويت در هيأت علمى دانشگاه بين المللى هاوايى است. در سال ۱۳۶۸ با تقدير هيأت مميزه دانشگاه تهران دانشيار مى شود و در سال ۱۳۷۳ استاد اين دانشگاه. حكم پايه ۲۶ استادى وى نيز در روز هشتم تيرماه ۱۳۸۴ به ايشان ابلاغ شده است.
او همواره در ساليان اخير تلاش كرده كتاب هايش «به روز» باشد و از اين روحتى كتاب هايى با تيراژ ۵ هزار جلد او پس از اندك زمانى ناياب مى شود.
در حال حاضر تهيه كتاب حقوق جزا جرائم اقتصادى را در دست تأليف دارد.
مى گويد: هر چقدر تعداد دانشجويانش در كلاس بيشتر باشد لذت بخش تر است، مثلاً كلاس هاى مقطع ليسانس برايش اينگونه است و او در چنين فضايى به ذوق مى آيد.
از حقوق به خاطر اجراى قانون و برقرارى نظم و امنيت در جامعه دفاع مى كند و در پايان چنين اظهار نظرى دارد:
«هدفم جلب افكار دانشجويان به حاكميت قانون و احترام به حاكميت قانون است. خوبى و بدى اش را نبايد چندان بهانه كنيم، بالاخره اجراى قانون با همين وضع كنونى از هرج و مرج جلوگيرى مى كند».

پايان

--------------------------------------------------------------------------------

M.A.H.D.I2010-Sep-09, 19:10
سید حسن امامی

دکتر سید حسن امامی در سال 1281 هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. پدرش امام جمعه و جماعت بود و به همین دلیل پس از تحصیلات مقدماتی در مدرسه پروکیمنیاژ که توسط روسها اداره می شد، برای فراگیری علوم فقهی و دینی، ادبیات عرب، منطق و سایر علوم به حوزه علمیه نجف اشرف رفت و به درجه اجتهاد نائل شد. پس از مدتی به منظور فراگیری علم حقوق نوین به سوئیس رفت (1307). پس از پنج سال اقامت و تحصیل در رشته حقوق خصوصی در دانشکده حقوق دانشگاه لوزان، در سال 1312 با ارائه رساله خود با عنوان "اساس قضائی مهر در فقه شیعه اسلامی" موفق به اخذ درجه دکترای حقوق شد.
در سال 1313 به ایران بازگشت و در مدرسه عالی حقوق و دانشکده معقول و منقول به تدریس تاریخ حقوق و حقوق اسلام پرداخت. در سال 1317 در تشکیلات دادگستری نوین به شغل قضائی منصوب شد. در سال 1323 ریاست کل دادگاههای شهرستان تهران را برعهده گرفت و در سال 1317 در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران به تدریس حقوق ثبت اسناد و اصول محاکمات حقوقی در مقاطع مختلف پرداخت. در سال 1336 دروس حقوق مدنی و شرح قانون مدنی، به درخواست دانشجویان که به کتابهای مدون حقوق مدنی دسترسی نداشتند، برای تهیه کتابی در این زمینه به لوزان سوئیس سفر کرد. با فراغتی که در این سفر به دست آورد، شش جلد کتاب حقوق مدنی را بر اساس یادداشت ها، جزوه ها، کتابهای فقهی و حقوقی و منابع دیگر به رشته تحریر در آورد. این کتابها تاکنون بارها تجدید چاپ شده و هنوز هم یکی از اصلی ترین مراجع و منابع تدریس، مطالعه و تحقیق در دروس دانشگاهی حققو مدنی و دوره های کاربردی حقوق (کارآموزی وکالت دادگستری، مشاوره حقوقی و قضاوت) به شمار می آید.

دکتر سید حسن امامی

دکتر امامی پس از سالها تدریس و ریاست گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشکده حقوق و علوم سیاسی و انتخاب شدن به عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران در سال 1346، به درخواست خود بازنشسته شد (1347) اما گاهی در دانشکده حقوق دانشگاه ملی سابق ( شهید بهشتی کنونی ) تدریس می کرد.
دکتر سید حسن امامی در سال 1358 پس از سالها تلاش و ممارست در عرصه آموزش حقوق بویژه حقوق مدنی ایران، بر اثر بیماری سرطان و در حالی که ماههای آخر عمر قادر به تکلم نبود و در اغما به سر میبرد، چشم از جهان فرو بست. پیکر این عالم برجسته و چهره ماندگار حقوق ایران در سوئیس به خاک سپرده شده است. یادشان گرامی باد.

--------------------------------------------------------------------------------

M.A.H.D.I2010-Sep-10, 15:40
علی‌اکبر داور

علی‌اکبر داور از رجال دورهٔ رضاشاه ، وزیر مالیه در کابینه محمد علی فروغی (۱۳۱۲-۱۳۱۵) و بنیانگذار دادگستری نوین ایران بود. پدرش کربلائی علی خان معروف به کلبعلی خان خازن خلوت بود.

از بین رجال دورهٔ پهلوی او تنها کسی است که هم اکنون یک خیابان در تهران به نام او ست.

او در سال ۱۲۴۶ در تهران به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه و مدرسه علوم سیاسی به خدمت عدلیه قدیم درآمد و مشاغل مختلفی را عهده‌دار شد. در ۲۵ سالگی، دادستان تهران شد و به میرزا علی اکبر خان مدعی العموم شهرت یافت. در پی آن برای ادامه تحصیلات، به سوئیس رفت و تا اخذ درجه دکترای حقوق تحصیل کرد. ماجرای سفر داور به سویس از این قرار بود که هنگامی که حاج ابراهیم پناهی فرزندان خود را برای تحصیل به اروپا می فرستاد داور را به عنوان سرپرست آنها انتخاب کرد. در این همراهی داور درس خواند و خود را به مرحله دکترای حقوق رسانید.[۳] سپس به ایران بازگشت. مدتی وزیر معارف شد و در کابینه‌های مستوفی‌الممالک و مخبرالسلطنه به وزارت عدلیه منصوب شد. مهم‌ترین خدمت او، ایجاد تحول در ساختار نظام قضایی عدلیه بود. تاسیس «ادارهٔ ثبت احوال»، «قانون ثبت اسناد»، «قانون ثبت املاک»، و «قانون ازدواح و طلاق» از نتایج و حاصل زحمات او است.

داور یک عنصر سیاسی نیز بود. با انتشار روزنامه مرد آزاد و انتخاب به نمایندگی مجلس از بازیگران مهم سیاست شد، با تیمورتاش و نصرت الدوله متحد گردید و از پایه گذاران اصلی سلطنت رضا شاه شد. مدت ۱۵ سال بازیگر سیاسی و وزیر مقتدر و اصلاح طلب عصر پهلوی بود.

او در دوره وزارت پروژه های بزرگی را با تامین اعتبار دولتی به انجام رسانید. او مناسبات و دادوستدهای اقتصادی را دولتی کرد. در دوره او تجارت ایران با شوروی بر اساس معاملات پایاپای گسترش یافت. در آذر ۱۳۱۴ یک معاهده تجارتی پایاپای مهم بین ایران و آلمان منعقد شد که طبق آن دولت آلمان در قبال صادرات پنبه، چوب، برنج، جو، قالی، خشکبار، خاویار و طلا و نقره و ... از ایران به این کشور، تجهیزات صنعتی و ماشین آلات به ایران صادر کند.

او در ماههای پایانی عمر و در حالی که گرفتار ناراحتیهای روحی بود از هیالمار شاخت، اقتصاددان آلمانی ناسیونال سوسیالیست دعوت کرد تا برای رائه برنامه جامع نوسازی اقتصاد ایران به تهران بیاید. شاخت به دولتمردان وقت توصیه کرد :«برای رفع بحران اقتصادی مؤسسات اقتصادی را تقلیل دهید.»

وی سرانجام در بهمن ۱۳۱۵ درگذشت. برخی جراید مرگ او را ناشی از سکته قلبی دانستند، در حالیکه دیگران آن را خودکشی قلمداد کردند. برخی دیگر نیز مرگ او را بی ارتباط با لایحهٔ پیشنهادی او به مجلس در باب مذاکره با آمریکاییان ندانسته‌اند. لایحه مذکور شدیدا از طرف دول بریتانیا و شوروی مورد اعتراض بود. داور همچنین پیش از تصدی وزارت، در یکی از روزنامه‌های آن زمان مقاله‌ای با عنوان «اسرار عدلیه» به چاپ رساند که محتوای آن شامل انتقادی بود نسبت به یکی از آرای محاکم وقت.

غالب ترین قول این است که داور به دلیل توهین و بی احترامی از طرف رضاخان دست به خودکشی زده است. می گویند داور پس از آن که مورد بی مهری رضاشاه قرار گرفت به خانه رفت. مقداری تریاک در لیوانی حل کرد، خورد و خوابید. فردا که جنازه او را در بستر یافتند نوشته ای هم در کنار تختش یافتند. داور روی آن نوشته شعر معروف کلیم را نوشته بود: افسانه حیات دو روزی نبود بیش آن هم کلیم با تو بگویم چه سان گذشت یک روز صرف بستن دل شد به این و آن روز دگر به کندن دل زین و آن گذشت

داور هنگام خودکشی فقط ۱۵ تومان پول نقد در جیب پالتو داشت که تنها دارایی نقدی دولتمردی بود که به (امیر کبیر عصر پهلوی) ملقب شد. اکثر دولتمردان عصر پهلوی از داور و اصلاحاتش ستایش کرده اند ولی مخالفین می گویند او از پایه گذاران سلطنت استبدادی بود که خود در آتش آن سوخت. مرگ داور به حیات شخصیت پر ارزشی خاتمه داد که می توانست منشاء خدمات درخشان تری به کشور و ملت ایران باشد.

--------------------------------------------------------------------------------

M.A.H.D.I2010-Sep-10, 15:41
دكتر حسن ستوده تهراني

(تو 1286 ش)، استاد دانشگاه و نویسنده. در تهران متولد شد. پس از پایان دوره‏ى ابتدایى و متوسطه در سال 1304 ش از مدرسه‏ى علوم سیاسى فارغ‏التحصیل و داخل وزارت دادگسترى شد. در سال 1306 ش براى ادامه تحصیل به فرانسه عزیمت كرد و موفق به اخذ لیسانس و دكترى در اقتصاد و امور ادارى شد. ضمن تحصیل در دانشكده‏ى حقوق پاریس موفق به دریافت دیپلم مدرسه‏ى علوم سیاسى در رشته‏ى مالى شد. در سال 1315 ش به ایران مراجعت و در دانشكده‏ى حقوق به تدریس آمار و حقوق ادارى اشتغال یافت تا آنكه كرسى تدریس تاریخ دیپلماسى عمومى به وى واگذار گردید. از آثار وى: «تاریخ دیپلماسى عمومى»، در دو مجلد.[1] فرزند حاج على‏اكبر بازرگان، در 1286 در تهران متولد شد. پس از اتمام دوره‏ى دبستان و دبیرستان وارد دانشكده‏ى حقوق تهران شد و لیسانس گرفت. در 1307 در زمره دانشجویان اعزامى به اروپا قرار گرفت و به فرانسه عزیمت كرد و در پاریس دوره‏ى لیسانس و دكترا را گذرانید و به ایران بازگشت. در 1318 پروانه‏ى وكالت دادگسترى گرفت و در همان سال به سمت دانشیارى آمار در دانشكده حقوق انتخاب گردید و یك سال بعد استاد كرسى تاریخ دیپلماسى عمومى شد و پس از چندى، كرسى استادى حقوق تجارت و حقوق دریائى و هوائى را عهده‏دار شد. وى مدتى نیز معاونت دانشكده حقوق را عهده‏دار بود. دكتر ستوده تهرانى ضمن عهده‏دارى وظایف دانشگاهى، مشاعلى را نیز احراز كرد از جمله چندى مشاور حقوقى و رئیس اداره بررسى و آمار بانك كشاورزى بود. چندى هم عضویت هینت مدیره شركت سهامى بیمه را عهده‏دار گردید و در 1332 در كابینه‏ى سپهبد زاهدى، به معاونت وزارت اقتصاد برگزیده شد و قریب یك سال و نیم در آن سمت بود. دكتر ستوده تالیفاتى براى تدریس رشته‏ى تخصصى خود نوشته و انتشار داد، از جمله سه جلد تاریخ دیپلماسى عمومى است كه سالها در دانشكده حقوق تدریس مى‏شد. وى از وكلاى مبرز دادگسترى بود و چون به زبان‏هاى فرانسه و انگلیسى تسلط داشت، بیشتر شركت‏هاى خارجى وكالت خود را به او واگذار مى‏كردند.

--------------------------------------------------------------------------------

M.A.H.D.I2010-Sep-15, 15:20
حسين ميرمحمد صادقي

متولد: ۱۳۳۵ در تهران
سوابق تحصيل

- سال اخذ ديپلم رياضي: خرداد ۱۳۵۴

- سال ورود به دانشكده حقوق دانشگاه شهيد بهشتي (ملي سابق) : مهر ۱۳۵۴

- سال اخذ مدرك كارشناسي در رشته حقوق: خرداد ۱۳۵۷ ، با احراز رتبه اول در ميان كليه دانش آموختگان

- اخذ گواهينامه عالي در حقوق تطبيقي از دانشگاه لندن: سال ۱۳۵۹ (۱۹۸۰ ميلادي)

- اخذ مدرك كارشناسي ارشد در رشته حقوق از دانشگاه لندن: سال۱۳۶۰ (۱۹۸۱ ميلادي)

- اخذ مدرك معادل دكتري در رشته حقوق جزا از دانشگاه لندن و مدرك دكتري در رشته حقوق قراردادها از دانشگاه ليورپول در انگلستان.

سوابق كاري

- رئيس دفتر خدمات حقوقي بين‎المللي ج.ا. ايران (شعبه لندن) ۱۹۸۶ ـ ۱۹۸۱ ميلادي

- عضو هيأت علمي دانشكده حقوق دانشگاه شهيد بهشتي از سال ۱۳۶۶، در حال حاضر: دانشيار پايه ۱۴

- رييس دانشكده علوم قضايي و خدمات اداري از سال ۱۳۷۳

- معاون آموزش و تحقيقات قوه قضاييه به مدت حدود يك سال

- نايب رييس شوراي توسعه قضايي

- داور منصوب طرف ايراني در برخي از داوريهاي مطروحه در اتاق بازرگاني بين‎المللي (I.C.C.)

سوابق پژوهشي

- ارائه سخنرانيهاي حقوقي در همايشها و گردهم آييهاي متعدد در داخل و خارج

- نشر مقالات مختلف در نشريات حقوقي ايراني و خارجي به زبانهاي فارسي و انگليسي

- تاليف نه جلد كتاب به شرح زير:
۱ ـ واژه نامه حقوق اسلامي
۲ – واژه نامه حقوق جزا
۳ – تحليل مباني حقوق جزا (ترجمه)
۴ ـ مروري بر حقوق جزا ي انگلستان (ترجمه و توضيحات)
۵ ـ مروري بر حقوق قراردادها در انگلستان (جلد اول) (ترجمه و توضيحات)
۶ – مروري بر حقوق قراردادها در انگلستان (جلد دوم) (ترجمه و توضيحات)
۷ ـ حقوق جزاي بين

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 992]