پل الوار هم شاعر مقاومت است

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: پل الوار Paul Eluard اسم مستعار اوژن گریندل (Eugen Grindel ) از شاعران سورئالیست و مبارز فرانسوی است . او در سال ۱۸۹۵ در شهر سن دنی در شمال پاریس به دنیا آمد . پدرش کارمندی ساده بود و مادرش خیاط.

او پس از آشنایی با «برتون» ، «سوپو» و «آراگون» جنبش ادبی سورئالیسم را پایه گذاری کرد.
با مجموعه های
«جانوران و آدمیزادگانشان» ۱۹۲۰ ،
«نیازهای زندگی و نتایج رویاها» ۱۹۲۱،
به عنوان یکی از شاعران نامدار سورئالیسم شناخته شد. با مجموعه «پایتخت درد» ۱۹۲۶،‌ که از شاهکارهای الوار است او به عنوان شاعری سوررئالیسیت بر سر زبانها افتاد .
این مجموعه را پس از بازگشت از سفری دراز نوشت . سفری که در پی مسائل خانوادگی و مشکلات دیگرش انجام گرفت: فرار از خویشتن خویش. هفت ماه گریز به اقیانوسیه ،‌استرالیا ،‌ هندوچین ، سیلان، جزایر آنتیل، پاناما، مالزی ، هند ، زلاند نو و سرانجام دوستانش او را در سنگاپور یافتند. درباره پایتخت در منتقدان گفته اند :
همین کتاب کافیست تا الوار نماینده شعر نو فرانسه باشد . در سال ۱۹۳۰ در هیاهوی نهضت های اجتماعی و تشکیل جبهه ملی در فرانسه و جنگ های خونین داخلی در اسپانیا تعهد شعری الوار بروز می کند و شاعر را از بعد فردی به بعد انسانی و مردمی می کشاند. او به مبارزات زیرزمینی علیه اشغالگران نازی می پردازد. مجموعه های
«شعر و حقیقت ۱۹۴۲»
«شایستگان زیستن ۱۹۴۴» و
«در وعده گاه آلمانی ۱۹۴۴»
در چنین حال و هوایی منتشر شدند. که از مهمترین اشعار سیاسی و رزمی دوره مقاومت به شمار می آیند.
در زمستان ۱۹۴۰ زمانی که فرانسه تحت اشغال نازی ها بود او شعرا و نویسندگان را در اتاقش جمع می کرد و آنان را به مقاومت بر می انگیخت. با وجود نظارت شدید گشتاپو ، در کوچه های غمزده پاریس راه می رفت و با شعرهایش مردم را به مقاومت دعوت می کرد.
او به اوج شهرت رسیده بود ، زندگی اش دستمایه شعرش و شعرش زندگی او بود . اشعارش همه جا شور به پا می کرد. شعر «آزادی» او در ژنو، الجزیره ، مسکو و نیویورک به چاپ رسید . او عشق و سیاست را در هم می آمیخت و همچنان یکه تاز می سرود.
عشق درونمایه و پویایی اصلی شعر الوار است . اما این عشق طغیان می کند و اتحاد و اتفاق انسان را سبب می شو.د شعر او کوتاه، موحز و خطابی است و به سادگی با مخاطب ارتباط برقرار می کند.شعر او سرشار از تصاویری آشناست ، سنگریزه ، آتش، باران، کوچه ، مردم و عابران . او می خواست شعر را وسیله ارتباط مردم قرار دهد.
به عقیده ژان روسلو نویسنده فرهنگ شعر معاصر فرانسه ، پل الوار از میان همه شاعران مکتب سورئالیسم ، کسی است که وسیع ترین و بیشترین تأثیر را بر نسل های جدید شاعران گذاشت. بزرگترین الهام بخش شعر او وطنش مردم و مسکنت همگانی بود. او تصاویر شاعرانه را به روشنی ارائه می دهد . از پس بلورهای شعر او دنیا را به سادگی می توان دید.
عشق درونمایه و پویایی اصلی شعر الوار است . اما این عشق طغیان می کند و اتحاد و اتفاق انسان را سبب می شو.د شعر او کوتاه، موحز و خطابی است و به سادگی با مخاطب ارتباط برقرار می کند. او در زمان صلح شعر سیاسی را رها می کند اما بازهم مردمی می گوید . با تغزل خاص فرانسوی
«درس اخلاق ۱۹۴۴» ،
«قدرت گفتن همه چیز ۱۹۵۱» ،
«ققنوس ۱۹۵۲» .
اینها اشعاری استدلالی و پر شورند و شاعر در این شعر ها خواستار دادن «درس اخلاق» به مخاطبان خود است.
او بعد از جنگ جهانی دوم ، یکی از رهبران جنبش صلح جویی فرانسه شد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 277]