واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تجسمی - بانیان برپایی نمایشگاه «هفتنگاه» امسال تصمیم گرفتهاند قیمتهای عرضه آثار هنری را در بازار ایران ساماندهی کنند. سما بابایی: در سالهای اخیر بخش خصوصی حضور پررنگتری در عرصه هنر پیدا کرده است. اگر آنها تا قبل از این فقط «سینما» را زمینهای برای سرمایهگذاری و بازگشت سرمایه میدانستند، حالا میتوان حضور بخش خصوصی را در حوزه هنرهای مهجورتری چون تئاتر تجسمی نیز مشاهده کرد.همین اقبال باعث شد هفت گالری خصوصی تصمیم بگیرند دور هم جمع شوند و نمایشگاهی از آثار هنرمندان حوزه هنرهای تجسمی با عنوان «هفتنگاه» راه بیندازند. نمایشگاهی گه استقبال از آن باعث شد تا رقیبی دولتی نیز پیدا کند. این نمایشگاه اما به حیاتش ادامه داد و امسال قرار است چهارمین دورهاش را از پنجشنبه چهارم آذر برگزار کند. داستان هفتنگاه از ابتدا تاکنونخیلیها سال 85 را سال طلایی هنرهای تجسمی در ایران میدانند. در این سال هنر ایران در حراجی کریستی با استقبال خریداران مواجه شد و اثری از پرویز تناولی با قیمتی به فروش رفت که هنوز هم هیچ اثر دیگری نتوانسته رکورد آن را بشکند. در همین سال هفت نگارخانه که برخیشان جزو قدیمیترین نگارخانههای ایران هستند، تصمیم گرفتند فروش خصوصی راه بیندازند. آنها میخواستند همگام با بالا رفتن قیمت آثار هنری ایران در جهان قیمتهای داخلی را هم بالا ببرند. در همین سال کاری از ایران درودی با نام «روناک» به شکلی نمادین 15 میلیون تومان قیمتگذاری شد، آن هم در شرایطی که میشد در آن زمان با دو برابر این قیمت آپارتمانی کوچک در تهران را خریداری کرد. این اثر همان سال به فروش رفت. جالب اینجاست که رکورد تعداد آثار هنری به فروش رفته در هفتنگاه اول را زندهیاد مهدی سحابی نویسنده و مترجم به دست آورد. او پرندههای چوبیاش را با قیمتهایی که بین 250 هزار تومان تا 750 هزار تومان در این نمایشگاه عرضه کرده بود. هفتنگاه دوم اما در روز افتتاحیه رکورد فروش هفت نگاه اول را زده و در یک روز 207 میلیون تومان فروش کرد. در آن سال حبیب الله صادقی - مدیر وقت دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی - 90 میلیون تومان از هفتنگاه خرید کرد. او بعد از مدتی از کار خود استعفا داد و رئیس بعدی - محمود شالویی - اعلام کرد پول آثار خریداریشده را نمی دهد و به این ترتیب آثار بعد از ماهها به هنرمندان باز گردانده شد. پاییز سال بعد زمان برپایی هفتنگاه سوم بود. در حالی که کاتالوگهای این نمایشگاه هم زیر چاپ رفته بود، دفتر هنرهای تجسمی ارشاد به دلیل برگزاری اکسپوی دولتی در تالار وحدت تهران اعلام کرد هفتنگاه باید کار خود را پس از پایان اکسپوی دولتی آغاز کند، در غیر این صورت اجازه برگزاری به آن داده نمیشود. همین مساله باعث شد هفتنگاه سوم با یک سال تاخیر بهمن پارسال برگزار شود. تعدیل قیمتها، هدف اصلی هفتنگاه چهارم«هر خانه ایرانی، یک اثر هنری». این اولین شعاری بود که هفت نگارخانه آریا، الهه، دی، گلستان، ماه مهر، والی و هفت ثمر اولین فروش بزرگ خود را با آن آغاز کردند، اما بعد از سه دوره برپایی به نظر میرسد همچنان مشکلاتی برای تحقق این شعار وجود دارد. لیلی گلستان که در این سالها به عنوان سخنگوی هفتنگاه فعالیت کرده دراینباره به خبر آنلاین، میگوید: «مهمترین تمهیدی که برای هفتنگاه چهارم به کار بردهایم این است که قیمتها را تا حد ممکن پایین آوریم تا بتوانیم زمینه حضور آثار هنری را در خانههای مردم فراهم کنیم.» او از سختگیری برای انتخاب آثار به عنوان یکی دیگر از ویژگیهای نمایشگاه امسال نام میبرد و میگوید: «البته با این کار خیلیها را از خودمان رنجاندیم، اما در عوض این اطمینان را داریم که سطح و کیفیت آثاری که عرضه شده بسیار بالاست.» وقتی از گلستان می پرسیم که به نظر میرسد در یکی دو سال اخیر فروش آثار تجسمی نسبت به سالهای گذشته با یک رکود نسبی روبه رو شده، می گوید: «ممکن است فروش آثار هنری مثل هر چیز دیگری مدتی دچار رکود شود، اما حالا به وضعیت ثابت رسیده است.» این مترجم و گالریدار به فروش خوب نمایشگاههایی که از ابتدای سال جاری در گالریهای تهران برپا شده، اشاره میکند و میافزاید: «شاید بخشی از رکودی که شما به آن اشاره میکنید به خاطر این باشد که در مدتی قیمت آثار هنری به شکل غیر منطقی با رشد مواجه شد، اما هم اکنون جامعه هنری و همچنین گالریداران به این نتیجه رسیدهاند که باید در این زمینه منطقی و عاقلانه رفتار کنند و قیمتهایی که گاه در حراجیها مطرح میشود در داخل ایران لحاظ نکنند. همین موضوع نیز میتواند به رونق دوباره در این بخش منتهی شود.» او البته معتقد است بالا رفتن قیمت آثار حسنهایی هم داشت، مثلا باعث شد افرادی که حتی با هنر آشنایی نداشتند اثر هنری بخرند. دلیل این حرف گلستان هم مشخص است؛ وقتی قیمت آثار تجسمی بالا رفت خیلیها متوجه شدند که میشود به خرید اثر هنری به چشم یک سرمایهگذاری نگاه کنند. گلستان میگوید: «ولی همان طور که من قبلتر نیز گفتهام باید خریدارسازی کنیم و مردم بیشتری را به سمت خرید آثار هنری جذب کنیم. قیمتها باید در سطحی باشد که اشخاصی که مایل به داشتن اثر هنری هستند، توانایی پرداخت را داشته باشند، یعنی یک ارتباط دوسویه که هر دو طرف در جهت زنده ماندن هنر و بقای هنرمند حرکت کنند و از طرفی درک زیباشناختی مردم افزایش یافته و هنر به زندگی روزمره مردم راه پیدا کند.» او میگوید: «در چند سال گذشته به دلیل برگزاری حراجهای بزرگ کریستی و سوتبی در دبی و لندن، قیمت آثار هنرمندان ایرانی بسیار بیمنطق بالا رفت و بسیار بیمنطق پایین آمد که ما با هر دو آن مخالف هستیم. در این فروش بزرگ قصد داریم قیمت آثار هنری را به گونهای تعدیل کنیم و سعی میکنیم هنرمندان برای پایین آوردن قیمت آثارشان تفهیم شوند تا آثار بیشتری به خانههای مردم راه یابد.» راه دشوار گالریهای خصوصیفریال سلحشور مدیر گالری دی هم که یکی دیگر از گالریداران فعال بخش خصوصی است، اعتقاد دارد گالریداری در ایران کاری بسیار حساس و دشواری است. او می گوید: «خوشبختانه مدتی است هنرهای تجسمی در ایران توانسته جایگاه واقعی خود را چه در داخل و چه در خارج از کشور پیدا کند، اما کسانی که در این بخش فعالیت میکنند باید متوجه این موضوع باشند که وضعیت موجود را حفظ کنند. یعنی نحوه قیمتگذاری آثار باید به شکلی باشد که جریانی که هم اکنون رخ داده متوقف نشود.» او میگوید خوشبختانه هماکنون قیمتگذاری آثار تجسمی با منطق بیشتری انجام میشود و دیگر آن هیجان اولیه فروکش کرده و به همین خاطر است که قیمت آثار هنری با تعدیل و ثبات بیشتری همراه شده است. حرکتی به نام بزرگان به کام جواناندر این سالها بسیاری از هنرمندان دیگر در داخل کشور اثری را به فروش نمی رسانند. اگر هم برسانند طبیعی است قیمتهایشان تفاوت چندانی با حراجیها نداشته باشد، چرا که در این صورت خریداران به جای خرید از حراجیها، آثارشان را از ایران خریداری خواهند کرد، بنابراین حضور این افراد در فروش هفتنگاه، تنها به خاطر حمایت از این حرکت است. سیدمحمد احصایی، آیدین آغداشلو، بهرام دبیری، نصرا... افجه ای، ناصر اویسی، تاها بهبهانی، صداقت جباری، فرح اصولی، گیزلا وارگاسینایی، منصوره حسینی و بسیاری دیگر، اما در واقع این جوانان هستند که آثارشان در این رخداد هم معرفی و هم به علت پایین بودن قیمت به فروش میرسد. از جوانانی که در این سالها تعداد زیادی از آثارشان به فروش رفته میتوان به عادل یونسی، علی ترقیجاه، فاطمه بهرامی، ایرج شافعی، مصطفی درهباغی، مرتضی درهباغی، بهرام حنفی، شیما فریدنی و ... اشاره کرد. دوره، سال و محل برگزاری تعداد هنرمندان شرکتکننده رکورد گرانترین اثر پایان فروش هفتنگاه اول سال 85فرهنگسرای نیاوران 140 نفر ایران درودی با تابلوی «روناک»15 میلیون تومان 200 میلیون تومان هفتنگاه دوم سال 86فرهنگسرای نیاوران 170 نفر محمد احصایی با تابلوی «الله»20 میلیون تومان 220 میلیون تومان (90 میلیون تومان خرید مرکز هنرهای تجسمی پرداخت نشد) هفتنگاه سوم سال 88پردیس سینمایی ملت 223 نفر اثر صداقت جباری35 میلیون تومان 250 میلیون تومان (به اضافه 40 میلیون خرید شهرداری که هنوز پرداخت نشده است.)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]