واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > صنعت - گفت و گو با علیرضا ارزنده، کارشناس هوانوردی سمیه فتحی: چند ماهی از وقوع سوانح هوایی در کشور می گذرد. مانند سالهای گذشته، سقوط هواپیمای توپولف کاسپین و سانحه هواپیمای ایلوشین در فرودگاه مشهد نیز به فراموشی سپرده شد. کلاً حافظه حادثه در جامعه ما حافظه ای کوتاه مدت است و همین باعث می شود تا به سرعت با موضوع کنار بیاییم و فراموش کنیم که باید چه درسهایی از حوادث می گرفتیم. حتی اعلام علت کارشناسی سوانح نیز شامل مرور زمان می شود به طوری که پس از شش ماه از سقوط هواپیمای توپولف وزیر راه وترابری به این جمله بسنده می کند« چیز قابل بررسی از توپولف ارمنستان -تهران به دست نیامده که قابل بررسی باشد. اما تنها با سر هم کردن نوار مکالمات خلبان آخرین مکالمه ضبط شده خلبان توپولف ،گفتن «یا حسین» بوده است». این درحالی است که تعداد حوادث جزئی و شبه حوادث در شرکتهای هوایی رو به افزایش است . اگر فکری به حال سیستم هوانوردی کشور آنهم به شکل ریشه ای، نظام یافته و موثر نشود باید منتظر وقوع حوادثی دیگر بود. بحث فاکتورهای انسانی و مدیریت ایمنی هوانوردی موضوعی است که در صنعت هوانوردی ایران به آن توجه کافی نمی شود. علیرضا ارزنده کارشناس فاکتورهای انسانی در بخش هوانوردی در گفت وگو با خبرآنلاین معتقد است که نیاز به وجود سازمان مدیریت ایمنی ((NTSB در کشور به شدت احساس می شود تا حوادث این حوزه به صورت مستقل و تخصصی بررسی کند و مانع از وقوع حوادث مشابه شده و آموزه های حادثه را در اختیار متخصصین این صنعت قرار دهد. وی افزود: تیم پروازی از خلبان گرفته تا مهمانداران در این زمینه آموزش نمی بینند. اطلاعات شرکتها هم در این زمینه کافی نیست. به عنوان مثال در یکی از شرکتهای بزرگ هواپیمایی کشور که تعداد پروازهای زیادی را در پرونده خود دارد و حتی رقیبی برای ایران ایر بحساب می آید پروازها به شکل Set Crew انجام می شود به این معنی که یک تیم پروازی همیشه و همواره با هم پرواز می کنند و تغییری در تیم های ایجاد نمی شود. ارزنده ادامه داد: این موضوع شاید از نظر قوانین تنظیم برنامه (Flight Scheduling) قانونی باشد اما تیمی که همیشه با هم پرواز می کنند می توانند دو عملکرد مختلف را رقم بزنند. شاید تنظیم برنامه ی این ایرلاین با این باور که تیمی که همیشه با هم کار می کنند بهتر و مناسب تر با یکدیگر هماهنگ می شوند و یکدیگر را پیدا می کنند سیستم Set Crew را اجرایی نموده است. به گفته وی، این ماجرا روی دیگری هم دارد و روی دیگر این ماجرا می تواند این باشد که تیمی که همیشه با هم پرواز می کند به دلیل رفاقت و تجانسی که بین آنها به وجود می آید اعتمادی کاذب به هم داشته و خطاهای یکدیگر را چک نکنند چرا که به این باور رسیده اند که همکارشان انسان دقیق و منظمی است.کافیست این موضوع یک بار خطا بوده باشد، همین یکبار برای وقوع فاجعه کفایت می کند. بیاد داشته باشیم که سیستمها باید امکان خطا را انسانها بگیرند در حالیکه می بینم سیستم ها خود فرصت خطا را ایجاد می کنند. ارزنده با تاکید براینکه، خرید هواپیمای جدید با سن کم شاید گره صنعت هوانوردی کشور را باز نکند. تصریح کرد: بیماری صنعت هوانوردی ما را باید در جایی دیگر جستجو کرد و یافت چرا که سیستم بیمار می تواند به سرعت هواپیماهای جدید و تازه را هم بیمار کند. موضوعی که هم اینک نیز شاهد آن هستیم. وی افزود: همانگونه که مشاهده می شود انواع هواپیماها در لیست حوادث و شبه حوادث حاضرند. لیستی که فقط مربوط به چند ماه اخیر است. بنابراین شاید عدم امکان دسترسی و تامین قطعات یدکی دلیل قابل قبولی برای این وقایع نباشد چرا که در خصوص هواپیماهای روسی چنین مشکلی وجود ندارد ولی باز هم شاهد وقوع این رویدادها می باشیم. دلیل را باید در سیستم مدیریتی و سازمانهای مرتبط جستجو کرد. این کارشناس فاکتورهای انسانی معتقد است: چنانچه در صنعت هوانوردی کشور سیستم مدیریت مناسب، با کفایت و موثر استقرار یابد می توانیم از این زنگ خطرها برای پیشگیری از حوادث استفاده نماییم. حسگرهای سازمان باید به این موضوعات غیر عادی حساس باشند . وی تصریح کرد: اینکه بگوییم وقوع نقص فنی در هواپیماها موضوعی ساده و عادی است و اصلاً هم جای نگرانی ندارد زمانی معتبر خواهد بود که سیستم مدیریتی قوی در سازمانی پویا مستقر شده باشد. وقتی کودک شما مرتباً سکندری می خورد و نزدیک است به زمین بخورد یا چشمش ضعیف است یا زمین زیر پایش ناهموار یا راه رفتن را درست نیاموخته است و شاید سلسله دلایلی دیگر، بنابراین موضوعی عادی و کم اهمیت نبوده و حتی می تواند منجر به تنبلی چشم عزیز شما شود. به اعتقاد وی، اگر سازمان هواپیمایی یا شرکت خود را از آن خود بدانیم باید به فکر سکندری های پیاپی آن باشیم. در زمینه صنعت هوانوردی کشور به دو موضوع معتقدم اول اینکه سازمان هواپیمایی کشور باید از یک سیستم مدیریتی کارآ و با کفایت بهره بگیرد و دوم اینکه قوه مقننه و مجریه باید در کنار هم شرایط ایجاد سازمانی مستقل، متخصص و مسئول را در زمینه سوانح حمل و نقل فراهم نمایند. این سازمان می تواند در تمام بخش های حمل و نقل از هوایی گرفته تا جاده ای، ریلی و دریایی فعالیت نماید و آموخته های حادثه را برای پیشگیری از وقوع مجدد در اختیار متخصصین قرار دهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 525]