واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: محمدجواد ظريف به تهران بازگشت وي ميگويد: فردي مذهبي هستم. من و همسرم داراي محدوديتهاي مشخص مذهبي درباره غذاهايي هستيم كه ميتوانيم بخوريم يا مراسمي كه ميتوانيم شركت كنيم و ما اين مسائل را چه فردي و يا رسمي مراعات ميكنيم. محمدجواد ظريف بامداد امروز (چهارشنبه) پس از پايان ماموريت 5 ساله خود در نيويورك به كشورمان بازگشت. به گزارش ايسنا، محمد جواد ظريف، نماينده سابق كشورمان در سازمان ملل كه مدت ماموريتش در اين سازمان سپري شده است بامداد امروز وارد تهران شد و مسووليت خود را به محمد خزائي، نماينده جديد كشورمان در سازمان ملل سپرد. دکتر ظريف ساعت 11:30 روز گذشته به وقت نيويورك با پرواز لوفتهانزا با بدرقه خانوادهها و اعضاي نمايندگي دائم جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل عازم فرانکفورت شد. دوره دوم ماموريت ظريف در سازمان ملل متحد تاريخي پر فراز و نشيب از کشمکش بين جمهوري اسلامي ايران و قدرتهاي غربي بر سر برنامه و حق هستهيي کشورمان بود که عليرغم حقانيت کشورمان و تلاشهاي جدي وزارت امور خارجه و نمايندگي کشورمان در سازمان ملل، متاسفانه آمريکا و انگليس با سو استفاده از نقاط ضعف جامعه بينالملل و با فشار شديد اقتصادي و سياسي بر ساير اعضاي سازمان توانستند تعدادي قطعنامه کاملا سياسي عليه کشورمان به ثبت برسانند. اين دوره همچنين با چند سال تلاش براي معرفي کشورمان در سطح مجامع سياسي، رسانهاي، علمي و فرهنگي آمريکا همراه بود که مورد استقبال دوستداران کشورمان و حتي پذيرش برخي مخالفان قرارگرفته بود، به نوعي که برخي تلاش ميکردند براي خنثيسازي عملکرد موفق وي در معرفي چهره انساني و اخلاقي نظام جمهوري اسلامي، او را جدا از نظام معرفي کرده و معيار نامناسبي براي ارزيابي جمهوري اسلامي بدانند. به هر حال اين دوره اکنون سپري شده است و تاريخ سياسي کشورمان در آينده صفحات اين دوره حساس و توام با فشارهاي سياسي بر کشور را ورق خواهد زد. محمد خزائي، سفير و نماينده دائم آتي جمهوري اسلامي ايران در مقر اصلي سازمان ملل متحد در نيويورک هفته آينده وارد اين شهر ميشود تا ادامه تلاشهاي بينالمللي ديپلماسي کشورمان را هدايت و سکانداري نمايد. وي از دوشنبه هفته آينده ماموريت خود را در اين سازمان آغاز مي كند. ظريف نيز كه به گفته خود ديگر قصد انجام كارهاي ديپلماتيك را ندارد، از سال تحصيلي جديد در دانشگاه تهران به تدريس علوم سياسي و روابط بينالملل خواهد پرداخت. مراسم ميهماني خداحافظي دكتر ظريف، سفير و نماينده دايم جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل متحد نيز چندي پيش در محل تالار اصلي هياتهاي نمايندگي سازمان ملل برگزار شد. در اين مراسم گروه چشمگيري از سفرا و روساي هياتهاي نمايندگي و ديپلماتهاي کشورهاي مختلف مقيم در نيويورک، مقامات سازمان ملل متحد، مسوولين و اعضاي مراكز دانشگاهي و نهادهاي تحقيقاتي، نمايندگان و مسوولان طيف وسيعي از رسانههاي گروهي، نمايندگان مراكز اسلامي آمريكا و نيز گروه زيادي از ايرانيان مقيم که به همين مناسبت از سراسر خاک آمريکا به نيويورک عزيمت کرده بودند، حضور پيدا کردند؛ به گونهاي که گروه بسياري از ميهمانان حاضر در اين مراسم مدت زيادي را منتظر ديدار و گفتوگو با سفير کشورمان در صف ايستادند. روزنامه هرالدتريبيون چندي پيش به قلم وارن هوگ طي مقالهاي با عنوان«صداي ايران در سازمان ملل با لهجه آمريكايي سخن ميگويد»، با تحسين عملكرد دكتر ظريف نماينده دايم ايران در سازمان ملل متحد، تلاشهاي وي در آمريكا و سازمان ملل را ستود. هرالدتريبيون در مقاله خود نوشت:« جواد ظريف چنان زياد در دانشگاهها، مجامع سياسي و اجتماعي و باشگاههاي سياسي براي سخنراني حضور پيدا ميكند كه ليسا آندرسون رييس موسسه امورعمومي و بين المللي دانشگاه كلمبيا اخيرا بطور كنايه آميزي از او پرسيد كه آيا قرار است در رقابت هاي انتخاباتي در آمريکا شركت كند!؟ لطيفه اين است كه ظريف، سفير ايران در سازمان ملل است و ايران از 1980 به بعد هيچ روابط ديپلماتيكي با ايالات متحده ندارد. ظريف، 47 ساله، بخش عمده زندگي بزرگسالي خود را در ايالات متحده گذرانده و انگليسي محاورهاي را با لحجه امريكايي صحبت ميكند. درباره توانمندي وي براي برقراري روابط صميمانه با بسياري از رهبران ايالات متحده و با جمع آمريكايي هايي كه وي معمولا براي آنها سخنراني و از مواضع كشورش دفاع ميكند كه با رهبران آن هيچ گونه موافقتي ندارند، گزارشها و تفاسير متعددي نوشته شده است، بهويژه اكنون كه پنج سال خدمت او در سازمان ملل متحد روبه پايان است.» اين مقاله ميافزايد:« او داراي درجه ليسانس و فوق ليسانس از دانشگاه ايالتي سانفرانسيسكو و دكترا از دانشگاه دنور ميباشد. گرچه وي به شيوه ايراني لباس ميپوشد، پيراهن بدون يقه و كراوات، و مطابق شيوه ايرانيها با خانمها دست نميدهد، اما غير رسمي برخورد ميکند و اظهاراتش را با خنده و لبخند همراه مي سازد. ظريف اين راحت بودن با ظواهر و عادات آمريكايي را، با ابزارهاي ارتباطي نظير كنفرانس ويدئويي و تلويزيوني و سايت اينترنتي شخصي تركيب نموده است تا محدوديت هاي فضا براي خودش را بشكند و بر روابط ايران – امريكا تاثير بگذارد.» اين مقاله ادامه ميدهد:« موقعيت و منصب وي به عنوان رييس نمايندگي كشورش در ايالات متحده امري اتفاقي بوده است و او آن را به مقامات امريكايي ربط ميدهد. ظريف در خانوادهاي ثروتمند در امور نساجي و تجارت در تهران بدنيا آمد و خانواده همسرش داراي املاك بسيار وسيعي بودند كه بخشي از آنها در جريان انقلاب 1979 از دست رفت، اما وي ميگويد كه هيچيك از دو خانواده درگير مسايل سياسي نبودند و لذا هيچ پيامد ديگري براي آنها نداشت.» در ادامه اين مقاله به قلم وارن هوگ آمده است:« وقتي كه وي در سال 1976 با ويزاي دانشجويي به ايالات متحده آمد، براي تدريس در ايران آماده ميشد. اما دقيقا زماني كه وي آزمونهاي جامع دكترايش در دنور را در سال 1985 گذراند، اداره مهاجرت ايالات متحده، رواديد او را باطل كرد و شانسهاي او را براي تکميل تحصيلاتش از بين برد. او كه ميخواست بصورت قانوني در آمريكا باشد، به نيويورك رفت و در نمايندگي ايران مشغول بكار شد. وي طي سه سال بعد و از راه دور، تحصيلاتش را تكميل نمود و در طول آن مدت ارزش خود را براي دولت ايران به اثبات رساند كه از او خواست به وزارت خارجه ملحق شود. ظريف ميگويد: لذا من هم بصورت کاملا اتفاقي و هم بدليل تصميم اداره مهاجرت، ديپلمات شدم. وي در منهتن در يك خانه زيباي نئوكلاسيك سبک فرانسوي در خيابان پنجم زندگي ميكند كه در سال 1912 ساخته شده و در دهه 1960 خريداري و پيش از انقلاب ايران محل برگزاري مراسم ولخرجانهاي بود. يكي از ميهمانان شام ظريف در سال گذشته جيمز بيكر، وزير خارجه سابق آمريكا و عضو هيات رييسه گروه مطالعه عراق بود كه بلافاصله پس از آن توصيه كرد كه واشنگتن ارتباط مستقيم با ايران برقرار نمايد. ظريف ميگويد در خلال سالهاي حضور در نيويورك چنان گرفتار سخنرانيها بوده كه وقت اندكي براي شناخت شهر و يا حضور در محافل جشن ديپلماتيك داشته است. وي ميگويد: فردي مذهبي هستم. من و همسرم داراي محدوديتهاي مشخص مذهبي درباره غذاهايي هستيم كه ميتوانيم بخوريم يا مراسمي كه ميتوانيم شركت كنيم و ما اين مسائل را چه فردي و يا رسمي مراعات ميكنيم. در تعطيلات آخر هفته، وي خريدهاي منزل را با همسرش انجام ميدهد و در پارك مركزي نيويورك قدم ميزند. وي ميگويد: اگر قصد استراحت داشته باشم، به اين شكل آنرا انجام ميدهم.» اين مقاله ادامه ميدهد:« در مجامع عمومي به او با احترام گوش داده ميشود و به گرمي تشويق ميگردد. وي ميگويد: من ميدانم آنچه كه ميگويم دقيقا آن چيزي نيست كه آنها ميخواهند بشنوند اما من هيچ مشكلي در برقراري يك ارتباط اصيل با گروه زيادي از آمريكاييها نميبينيم. ظريف البته در سخنراني ها و مصاحبه هايش يك حامي جدي براي ايران است. ظريف در باره هولوكاست استدلال ميكند كه احمدي نژاد اين موضوع را مطرح نكرده كه آيا چنين چيزي رخ داده است بلكه صرفا ميگويد كه فلسطينيها به اشتباه تاوان آن را ميدهند. وي گفت: فلسطيني ها هيچ ربطي به اين جنايت ندارند، و اين يك جنايت بوده و بايستي محكوم گردد و نبايد هرگز تكرار شود. اين چيزي است كه من در اينجا به شنوندگان ميگويم. وي همچنين ميگويد که اعتقاد دارد ايالات متحده مدارك مربوط به اتهام ارسال بمب و سلاح به داخل عراق را جعل ميكند و درباره بن بست هستهاي وي ميگويد كه غرب در خلال دو سال كه ايران با تعليق غني سازي اورانيوم موافقت نمود، از مذاكره اجتناب كرد و لذا تهران اعتماد به مذاكره را از دست داده بود. از وي پرسيده شد كه آيا رويكرد ايران را نيز داراي عيب و نقص ميبيند، ظريف فقط تاييد كرد كه ما ممكن است بدليل تشريح نکردن وضعيت خودمان به بهترين نحو ممكن، در برخي سوءبرداشتها سهيم باشيم. منتقدين ايران نظير جان بولتون، سفير سابق آمريكا در سازمان ملل، ميگويند كه جذابيت ظريف يك ابزار سنجش مناسب و دقيق براي اندازه گيري نيات واقعي تهران نيست. بولتون ميگويد: وزارت خارجه ايران آخرين جايي است كه از حوادث مطلع ميشود و اين امر كار را براي ظريف آسان ميكند كه با يك چهره كاملا صريح و معصوم حرف خلاف بزند، زيرا وي از اوضاع بي اطلاع است. ظريف در باره اين گزارشها گفت: برخي افراد احتمالا فكر ميكنند كه فرهنگ لغات من نامناسب است و به من بابت لحنم حمله ميكنند و ميگويند كه تلاش ميكنم خيلي همراه باشم.» اين مقاله در خاتمه آورده است: درحاليكه او برميگردد تا به آرزوي اصلياش براي تدريس در دانشگاه تهران جامه عمل بپوشد، آيا وي فكر ميكند كه تلاشهايش در اينجا براي رفع شكاف موجود موفقيت آميز بوده است؟ وي ميگويد: اگر به ايجاد صرفا يك خراش بر روي سوتفاهم موجود كمك كرده باشم، راضي خواهم بود و فكر ميكنم اين كار را كرده باشم.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 545]