هوشنگ امير احمدي در گفتگو با خبرنگار قدس: بسياري از مسايل ايران و آمريكا نان مي خورند!

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: هوشنگ امير احمدي در گفتگو با خبرنگار قدس: بسياري از مسايل ايران و آمريكا نان مي خورند!
گروه سياسي- مسعود بصيري: «هوشنگ اميراحمدي» تقريباً با دو واژه ايران و آمريكا عجين شده است. برخي او را دلال روابط دو

كشور مي دانند و بعضي ديگر نيز جاسوس به هر صورت او پس از حدود 10 سال، هم اكنون در ايران به سر مي برد و خودش مي گويد: «آقاي احمدي نژاد سبب شد من به كشورم سفر كنم».
اميراحمدي واژه دلال را چيز بدي نمي داند، اما گويا چندان هم از اين لقب خوشحال نيست.فرصتي دست داد تا گفتگويي با اين «تالشي» مقيم نيويورك داشته باشيم كه آن را بدون هيچ گونه قضاوتي در برابر ديد خوانندگان قرار مي دهيم.
بديهي است، روزنامه قدس در خصوص اظهارنظرهاي «اميراحمدي» در مقام اثبات يا نفي قرار ندارد و جاي نقد گفته هاي وي را براي تحليلگران و منتقدان، محفوظ مي داند:
* آقاي اميراحمدي! نظرتان درباره واژه «دلال رابطه ايران و آمريكا» كه در خصوص شما به كار گرفته مي شود، چيست؟
** ببينيد، من احساس مي كنم دارم به كشورم خدمت مي كنم. به من جاسوس و خائن نگويند، اما كلمه دلال چيز بدي نيست.
* آيا شما فرد سياسي با روابط خاصي هستيد؟
** من آدم معمولي و متولد تالش هستم و تا ليسانس هم در ايران بودم. سپس براي اينكه از شاه و حزب رستاخيز فرار كنم، از ايران رفتم. به هر حال، قضيه ماند تا سال 78 تا 76 كه آقاي مهدي چمران مرا دعوت كرد و من به ايران آمدم. بسياري از شهرهاي جنگ زده را هم ديدم و در چند كنفرانس دفاع مقدس شركت كردم.من اين مسافرتها را ادامه مي دادم تا اينكه آقاي خاتمي رئيس جمهور شد و ناگهان پاي من از ايران بريده شد.
* چرا؟
** من مطالبي را نوشته و چاپ كرده بودم. برخي از دوستان، تفكر جامعه مدني را به حساب من نوشتند و نمي دانم چه شد كه پاي من از ايران بريده شد. جالب آنكه با وجود اين كه درباره جامعه مدني مطالبي را نوشته بودم، اما در انتخابات آن سال طرفدار آقاي ناطق نوري بودم. همه هم اين را مي دانستند. گر چه من معتقد بودم، بهتر بود آقاي ناطق رئيس جمهور مي شد به خاطر اين كه جريان آقاي خاتمي زودرس بود و نبايد اين قدر زود رخ مي داد.
* در قضاياي كوي دانشگاه هم نام شما چند بار مطرح شد؟
** ببينيد، اين هم يكي از عجايب بود. من اصلاً ايران نبودم. ناگهان آقايي به نام منوچهر محمدي را دستگير كردند و او هم گويا در اعترافاتش از كسي به اسم رامين احمدي نام مي برد، اما خيلي ها فكر مي كردند اين همان «اميراحمدي» است. روز بعد از اعترافات، برخي روزنامه ها مقالات تندي عليه من نوشتند كه فلاني دانشگاه را بهم ريخته است.جالب آنكه اين آقاي محمدي آمده بود آمريكا و هر كاري كرده بود تا با من ملاقات كند، موافقت نكردم. بعد هم رفته بود پيش «رامين احمدي». من هم خدا را شكر او را نديدم و هنوز هم نديده ام و نمي خواهم ببينم.
* رامين احمدي را هم ملاقات نكرده ايد؟
** او را يكي دو بار در كنفرانسها ديده ام، اما رابطه اي نداريم ضمن اين كه او را آدم بي خودي مي دانم. آدمي است كه از آمريكاييها پول مي گيرد و سازماني هم دارد. بگذريم، اما به هر حال بعضي روزنامه ها در آن سالها حسابي درباره من بد نوشتند.
دو سال بعد هم كه خانم آلبرايت را آورديم و از ايران عذرخواهي كرد، باز هم شرايط براي من بدتر شد و به جاي اينكه به من بگويند دستت درد نكند، عكسم را چاپ مي كردند كنار آلبرايت و مي نونشتند چهره اين مرد را به خاطر بسپاريد، او يك مأمور ويژه است.بعد من شدم چوب دو سر طلا و نتوانستم به ايران بيايم. هي گفتند امروز نيا، فردا بيا، دو سال ديگه بيا و همين شد تا 10 سال.تا اينكه خدا رو شكر آقاي احمدي نژاد رئيس جمهور شد و آمد آمريكا. من دو سه جلسه رفتم خدمتشان. از نزديك با ايشان و برخي اعضاي كابينه كه همراهشان بودند، صحبت كردم. از ايشان خواهش كردم وسيله اي فراهم كنند تا به ايران بيايم، ايشان هم زحمت اين كار را كشيدند.
* آيا به دعوت ايشان آمديد؟
** نه، آقاي احمدي نژاد آمدن من را تسهيل كردند، اما به دعوت شخص ديگري مانند آقاي رحيم مشايي نيامدم. به نظرم آقاي احمدي نژاد كار خوبي مي كند. ايراني ها بايد بتوانند بيايند و بروند. آنها داراي سرمايه مالي و فكري هستند.
* چگونه شما به جريان ارتباط ايران و آمريكا وارد شديد؟
** من بيست سال پيش كتابي را به نام «ايران بعد از انقلاب» در دست تهيه داشتم. در جريان مطالعات تحقيقاتي اين كتاب متوجه شدم مسأله اي به نام ايران و آمريكا در حال جدي شدن است.
آن زمان خيلي اين موضوع جدي گرفته نمي شد، اما من بلافاصله موضوع را جدي گرفتم و احساس كردم مانند سرطاني است كه آرام آرام در حال پخش شدن در همه جاي بدن است. همان موقع رفتم پيش آقاي خرازي كه سفير ايران در سازمان ملل بود و مسأله را با ايشان در ميان گذاشتم و اين شروع حركت شد.
* به عنوان يك شخص آكادميك، مسأله را پيگيري كرديد؟
** بله! هنوز هم من يك فرد آكادميك هستم. من سفير، وزير يا يك نيروي امنيتي نيستم. فقط يك استاد دانشگاه هستم. من نيامده ام از اين پيام بگيرم ببرم براي آن يكي و...
متأسفانه يكي از بزرگترين مشكلات ايران و آمريكا نبود شفافيت بين آنهاست. اين يك چيزي مي گويد آن يكي برداشت بدي مي كند و بالعكس و چون اين وسط شفافيت نيست، برخي هم شيطنت مي كنند؛ مانند اسرائيلي ها، عربها، ايرانيهاي مخالف حكومت، شاهي ها و حتي اروپاييها.
ببينيد اين رابطه هيچ دوستي ندارد، عربها مخالفند، اسرائيلي ها مخالفند، كشورهاي همسايه مخالفند حتي چين و روسيه.اين كشورها از رابطه ايران و آمريكا متضرر مي شوند. آنها ميلياردها دلار خرج مي كنند كه رابطه را خراب كنند.
* شما چگونه با مقامهاي دو كشور بخصوص آمريكاييها رابطه برقرار مي كنيد. مثلاً گفتيد ما آلبرايت را آورديم براي عذرخواهي، اين روابط چگونه شكل گرفته است؟
** ما يك شورا به اسم «ايرانيان و آمريكاييها» داريم كه اولين رئيس هيأت مديره آن هم «سايروس ونس» بود؛ همان كسي كه در ماجراي طبس و در مخالفت با اقدام عليه ايران، استعفا كرد.او رئيس هيأت مديره و استاد آلبرايت بود. آلبرايت به حرف او گوش مي داد.اصلاً اسم «ونس» سايروس يا همان سيروس است. پدر او علاقمند به ايران بود. وقتي به دنيا آمد، پدرش نام او را سيروس گذاشت. خب وقتي چنين آدمي رئيس هيأت مديره انجمن ما شد، كار مهمي انجام شد. بعد هم به طبع او آدمهاي بزرگي وارد اين شورا شدند.
اكنون هم رئيس هيأت مديره ما خانم «دانا شليلا» است. او لبناني الاصل است و هشت سال وزير بهداشت آمريكا بود. فارسي بلد است و در دانشگاه جندي شاپور هم درس داده است.
* اما شما در حالي از دوستي حرف مي زنيد كه ما اكنون مورد تهديد و تحريم آمريكاييها هستيم.
** ببينيد ما هيچ وقت اعتقاد نداشتيم كه ايران و آمريكا در آينده نزديك بتوانند دوست باشند. هيچ لزومي هم ندارد. بحث ما اين است كه اين رابطه غير عادي است.
در جريان جنگ سرد، بزرگترين دشمن آمريكا شوروي بود و بزرگترين دشمن شوروي آمريكا؛ اما اين دو كشور بزرگترين سفارتخانه ها را در كشورهاي يكديگر داشتند.اصلاً كشورها در حال جنگ به اين روابط ادامه مي دهند. جمهوري اسلامي ايران آمريكا را يك كشور مشروع مي داند. نظرما درباره آمريكا يك دنيا با نظرمان درباره اسرائيل متفاوت است. ما اسرائيل را اساساً مشروع نمي دانيم، اما با سياستهاي آمريكا مخالفيم.
* نبود اعتماد در اين ميان خيلي مهم است، آمريكاييها اجازه ندادند روابط همراه با اعتماد باشد.
** ببينيد، خيلي چيزها ميان ايران و آمريكا ربطي به هم ندارد.مثلاً تروريست.كدام ايراني بر ضد آمريكا تروريست را بوجود آورده است؟ بعضي از اين سازمانهايي كه آمريكا يا اسرائيلي ها تروريستي مي دانند، خودشان به وجود آورده اند، مانند القاعده. آقايان آمريكايي وقتي با انگليسي ها در كشور خودشان مي جنگيدند، به خودشان مي گفتند جنگجويان آزاديبخش، حالا چرا تعريفتان عوض شده است؟ شما مشكلتان را با حماس و حزب ا... حل كنيد، از سرزمينهايشان بيرون برويد، مسأله حل مي شود.يا همين مسأله غني سازي، طرف 150 تا بمب دارد؛ آن وقت به ما مي گويد حتي سانتريفيوژ هم نداشته باش!
* پيش از سفر به ايران، آخرين ديدار شما با چه كسي در آمريكا بود؟
** با زلماي خليل زاد. (سفير آمريكا در سازمان ملل)
* آيا شما حامل پيام خاصي هستيد؟
** اصلاً. من فقط از او پرسيدم بحث افتتاح دفتر حافظ منافع در ايران چقدر جدي است و او گفت كاملاً جدي است.
* آيا گروه شما در آمريكا از حاميان مالي خاصي كمك مي گيرد؟
** كمكهايي انجام مي شود، اما خيلي منظم نيست.
* مثلاً از چه كساني؟
** اعضا كمك مي كنند و برخي كمپاني ها فهرست آنها در سايت ما هست.
* مشخصاً مي توانيد نام ببريد؟
** توضيح: آقاي امير احمدي در پاسخ به اين پرسش از يكي دو شركت معروف نام مي برد كه بنابر ملاحظات تبليغاتي، روزنامه از درج آن معذور است.
* به نظر شما در آمريكا دموكراتها بيشتر به ايران تمايل دارند يا جمهوري خواهان؟
** اين گونه نبايد نگاه كرد. برخي مي گويند دموكراتها آرام تر هستند اما نه، ما بزرگترين ضربه ها را از دموكراتها خورديم. در ايالات متحده روابط ايران و آمريكا براي عده اي يك تجارت و بازار است. بسياري از اين راه نان مي خورند. مي دانيد كمپاني هاي اسلحه فروشي، جاسوسي و... چقدر از اين راه نان مي خورند؟ در آمريكا دو طيف وجود دارند، طيفي كه منافع ملي آمريكا را مي خواهد و مي داند كه مصلحت آمريكا در منازعه با ايران و اسلام نيست؛ طيف دوم هم منافع ديگري مانند منافع كشورهاي ديگر را در نظر مي گيرد.
ما بايد كاري كنيم كه طيف اول در آمريكا تقويت شود.
* رابطه ايران و آمريكا براي شما هم جنبه «تجاري» دارد؟
** نه، اصلاً من اكنون هم كه اينجا (هتل استقلال) نشسته ام، روزي 250 تا 300 هزارتومان هزينه دارم، دلم مي خواهد يكي از شما بپردازد. ]با خنده [
* آيا آقاي خليل زاد درباره درخواست رسمي براي افتتاح دفتر حافظ منافع حرفي نزد؟
** خير! اما من مطمئنم اكنون براي فرستادن اين درخواست رسمي در وزارتخارجه آمريكا ميان همان دو طيفي كه گفتم، جنگ است.البته، به نظر من ميان دو طيف اكنون توازني ايجاد شده است، زيرا تا چند وقت پيش طيف جنگ با ايران خيلي قوي بودند، اما اكنون اين گروه در درون حكومت خيلي ضعيف شده اند. اين طيف اكنون توان خود را به اسرائيل منتقل كرده اند و از اسرائيل مي خواهند شلوغ كاري كند.
* شما با «شائول موفاز» هم ديدار كرده ايد. در اين ديدار چه گفتيد؟ به هر حال، موفاز در جمع سران صهيونيستهاي اشغالگر، پرچمدار جدال و چالش با ايران است.
** من به او گفتم تو چرا ايران را تهديد مي كني؟ در حالي كه ايرانيها هيچ گاه كشور شما را به حمله نظامي تهديد نكرده اند؟
او گفت: نه، آنها امنيت ما را به هم ريخته اند. من پاسخ دادم ايران هيچ وقت شما را تهديد نكرده و مثال آن هم 30 سال گذشته است.بعد گفتم: تو يزيد را مي شناسي؟ او هم گفت: بله !مي دانيد كه موفاز ايراني است و تا 12 سالگي هم اصفهان بوده است. به هر حال گفت: مي شناسم. گفتم 1400 سال پيش، يزيد امام حسين(ع) را شهيد كرد. ايراني ها از همان زمان تا اكنون به دنبال آن هستند كه يزيد را پيدا كرده و بشدت مجازاتش كنند.بعد ادامه دادم: تو اسرائيل و قوم يهود را يزيد ايرانيها نكن، چون مطمئن باش امروز، 14 سال يا 14هزارسال ديگر هم كه شده، از دست آنها رها نمي شويد.
اين را هم اضافه كنم كه يهوديان ساكن اسرائيل به شدت از توان ايران وحشت دارند؛ اين را هم خود اسرائيلي ها در دل مردمانشان ايجاد كردند؛ اما اكنون بلاي جان خودشان شده است.
دوشنبه 31 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]