واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: دفتر بيحاصل روزنامه هم میهن در شماره امروز خود به قلم اکبر منتجبی مطلبی را در باره تشکیل شورای سیاست گذاری و نظارت به آثار و اندیشه های رییس جمهوری منتشر کرده است که در پی می آید:اخيرا دفتر رياستجمهوري شورايي را مبني بر سياستگذاري و نظارت بر آثار و انديشههاي احمدينژاد تشكيل داده است كه در نوع خود بينظير است. صرفنظر از اينكه اين امر مسبوق به سابقه نبوده و روساي جمهور پيشين چنين عملي انجام ندادهاند، بايد متذكر شد رياستجمهوري، يك مقام اجرايي است و چنين مقامي، مادامي كه در اين عرصه فعال است چندان فرصت تئوريپردازي و انديشههاي ناب ندارد و اساسا كسي نيز از او نميخواهد در اين حيطه وارد شود. ايرادي كه گاه به رئيسجمهور سابق گرفته ميشد اين بود كه سخنران خوبي است و انديشههاي نابي دارد اما در مقام اجرا دچار مشكل ميشود. جناب رئيسجمهور آگاه هستند كه سخنراني در اين شهرستان و آن كشور نظريهپردازي و انديشه نيست و عموما هيچ انديشمندي، آنچه روساي جمهور ايراد ميكنند، انديشه و گفتار نميداند. آن سخنان، مواضعي است كه رئيس اجرايي يك كشور درخصوص شيوه و روش خود براي برخورد با پديدهها و حوادث بيان ميكند. اين با ارائه يك نظريه بسيار منافات دارد. در اين ميان، رئيس محترم دفتر رئيسجمهوري نيز آگاه هستند كه در نهاد رياستجمهوري، وظيفه اداره انتشارات، مكتوب كردن سخنان و اظهارات رئيسجمهور است. براي آنها تفاوتي نميكند كه رئيسجمهور كيست. آنها سخنان و اظهارات رئيسجمهور را دستهبندي و منتشر ميكنند. پس بدينترتيب اگر دفتر رئيسجمهور درصدد حفظ و نشر سخنان جناب احمدينژاد در استانها و مراسم مختلف است، اين وظيفه برعهده ادارهاي است كه از زيرمجموعههاي آقاي سعيدلو معاونت اجرايي نهاد است. مضاف بر اينكه در جمهوري اسلامي ايران تنها براي امامخميني بنيانگذار انقلاب و مقام معظم رهبري چنين دفاتري به ثبت رسيده و راهاندازي شده است. در ماجراي تشكيل موسسه حفظ، تنظيم و نشر آثار امام نيز اين مجلس شوراي اسلامي بود كه راي به تشكيل چنين دفتري داد و سپس به تاييد شوراي نگهبان رسيد. در اين ميان براي برخي افراد اين سوال پيش ميآيد كه آيا آقاي احمدينژاد اساسا قبل از تصدي رياستجمهوري و مقام اجرايي كتابي را منتشر كرده است يا خير. اگر جواب مثبت است، نام كتاب و جايگاه آن در عرصه روشنفكري و تئوريپردازي كجاست و اگر خير، اين شورا اساسا براي چه منظوري تشكيل شده است. شايد در پاسخ به اين پرسش گفته شود كه آقاي احمدينژاد، انديشههايي دارند كه لازم است آنها مكتوب شوند. اين پذيرفته است، اما اين سوال در پي مطرح ميشود كه قيد «نظارت» بر «آثار» چه جايگاهي مييابد. اول آنكه هنوز اثري منتشر نشده و دوم اينكه آن انديشه مگر چه موضوعي را در خود نهفته دارد كه لازم است بر آن عدهاي «نظارت» و سياستگذاري كنند. متاسفانه بايد اذعان كرد كه برخي از جهت ابراز محبت به يك مقام مافوق، اقدام به كارهايي ميكنند يا به ايراد سخناني ميپردازند كه تبعات منفي اين اقدامات و اظهارات، براي آن مقام بيشتر از خيرش است. پيش از اين نيز گاه به گاه افرادي در دولت، در جهت حمايت از رئيسجمهور، از «كمخوابي» او سخن ميگفتند و تاكيد داشتند كه رئيسجمهور در طول شبانهروز تنها دو، سه ساعت استراحت ميكنند. غافل از آنكه به لحاظ پزشكي اين موضوع تاثيرات منفي بر جسم ميگذارد. اين تذكر داده شد و خوشبختانه بعد از آن ديگر، كسي چنين چيزي نگفت. اميد اينكه اين تذكر نيز راه به جايي برد و يادآور شود كه آقاي احمدينژاد، پس از ترك اين مقام، ميتواند چنين دفتري داشته باشد اما قبل از آن، نيازي به چنين دفتري نيست؛ چراكه فعلا جز چند پست تشريفاتي و افزودن بر بار مالي يك نهاد، حاصلي در بر نخواهد داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]