واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: "تیغ کهنه" نمونه یک تلهتئاتر سیاسی خوب
تئاتر تلویزیونی " تیغ کهنه" به کارگردانی نادر برهانی مرند با مضمونی سیاسی یک اثر در خور توجه در این ژانر تلویزیونی و برگرفته از متنی ایرانی است.در ماههای اخیر چند تئاترهای تلویزیونی با مضمون سیاسی از شبکه چهار پخش شده که تقریبا نمایشنامه همه آنها خارجی بوده است. مهمترین ویژگی تئاتر تلویزیونی "تیغ کهنه" ایرانی بودن نمایشنامه و داشتن مولفه های فرهنگ ایرانی است و اینکه بخشی از تاریخ معاصر کشورمان را انعکاس می دهد."تیغ کهنه" شرایط جامعه اوایل دهه 30 را به تصویر می کشد. زمانی که استبداد و اختناق سراسر کشور را فراگرفته و تمامی روشنفکران، فعالان سیاسی و افراد صاحب نظر و اندیشه برای ابراز عقاید خود مشکلات زیادی دارند. در کنار این موضوع، شرایط ویژه جامعه از نظر روابط اجتماعی خانواده ها و ارتباط عاطفی عمیقی که میان اعضای خانواده وجود دارد، شرایطی را فراهم می سازد که یک فعال سیاسی همواره میان عقاید و خانواده اش باید یکی را انتخاب کند. این وضعیت در این تئاتر تلویزیونی به شکلی زیبا ارائه شده بود.عنصر خفقان و فشار سیاسی به خوبی سایه خود را بر اثر انداخته است و بیننده به آسانی می تواند نزد خود تصور کند که افراد آزاداندیش آن زمان با چه مشکلات جدی و عذاب آوری مواجه بودند. از طرف دیگر، مهربانی خاصی که بین اعضاء مختلف خانه برقرار است به خوبی در این نمایش تلویزیونی انعکاس پیدا می کند و بیننده می تواند از ورای این تصویر، وجهی از پایداری بنیان خانواده و وابستگی خانوادگی را مشاهده کند.داستان این تئاتر تلویزیونی درباره شخصی به نام دکتر فرزام از فعالان سیاسی دهه 30 و 40 است. وی پس از کودتای 28 مرداد تحت مراقبت های شدید حکومت قرار می گیرد و ارتباطش با افراد خارج تحت نظر است. در این بین ناظم مدرسه دختر فرزام از او خواستگاری می کند. دکتر فرزام با این ازدواج مخالف است، اما دخترش اصرار می کند. به دکتر فرزام اطلاع می دهند این مرد یکی از افراد اطلاعاتی حکومت و عامل نفوذی برای شناسایی فعالان سیاسی است. دستگیری دکتر فرزام و اعدام او و سرخورده شدن دخترش در عشق شرایط زندگی آنها را تغییر می دهد."تیغ کهنه" دو ویژگی قابل توجه دارد که سطح کیفی اثر را تا حدود زیادی افزایش می دهد. نخست اینکه مطالب سیاسی داستان با آنکه تا حدودی نیاز به اطلاعات قبلی مخاطب دارد، اما به اندازه ای روان و ساده مطرح می شود که هر بیننده ای در هر سطحی از سواد را به خود فرامی خواند. دیگر اینکه، داستان و گره های دراماتیک آن به اندازه ای این تئاتر تلویزیونی را از تعلیق و افت و خیز برخوردار می سازد که بیننده به انگیزه تماشای سرنوشت شخصیت های داستانی به دنبال کردن قصه بسیار علاقمند می شود.در این تئاتر تلویزیونی توجه خوبی به طراحی صحنه و لباس شده است. طراحی این اثر با توجه به استفاده خوب از ابزار صحنه به اندازه ای کاربردی و عجین با لحظات مختلف است که هیچ کدام از این وسایل اضافی به نظر نمی رسند. نکته مهم دیگر، توجه به ارائه رنگ صحنه بر اساس حال و هوای فصل ها و بخش های مختلف تله تئاتر است. یعنی هنگامی که زمان قصه در دهه 30 سپری می شود و شرایط حاکم بر خانواده گرم و بامحبت است، رنگ قهوه ای بر صحنه غلبه پیدا می کند و در بخش های پایانی که شرایط قصه به هم خورده و فضا تا حدی سرد و آزاردهنده به نظر می رسد، رنگ آبی بر دکورها غالب می شود.در این تله تئاتر صدرالدین شجره، مریم بوبانی، مهتاج نجومی، نگار عابدی، سیامک صفری، کیکاوس یاکیده، هدایت هاشمی و پیمان موسوی گروه بازیگران را تشکیل می دهند. در بیشتر تئاترهای تلویزیونی این ویژگی بسیار چشمگیر است که بازی ها موثر و دقیق انجام می شود. به این مفهوم که بازیگران در باورپذیری شخصیت ها خوب عمل می کنند. در این اثر هم بازی ها چشمگیر و قابل توجه است. به خصوص حضور صدرالدین شجره و سیامک صفری در کنار مریم بوبانی به کشمکش های داستان وجهی واقعی و ملموس داده است.در تئاتر تلویزیونی "تیغ کهنه" بیژن صمصامی کارگردان تلویزیونی، منوچهر شجاع طراح صحنه، رضا حامدی خواه تهیه کننده و محمدامیر دستیری آهنگساز هستند. این اثر که در سال 1382 به صورت صحنه ای در تئاتر شهر روی صحنه رفت، در قالب 3 قسمت 40 دقیقه ای بر اساس متنی از محمدامیر یاراحمدی تولید و از گروه ادب و هنر شبکه چهار سیما پخش شد.لینک : تئاتر در سالی كه گذشت تئاتر "سایه" و نمایشهای " قره گوز" در تركیه گزارش تصویری جشن منتقدان تئاتر گزارش تصویری تئاتر از خاك تا افلاك
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]