تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848299268
مرحله اول از لوازم انتظار (قسمت دوم)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مرحله اول از لوازم انتظار (قسمت دوم)در کنار عمل به واجبات و هم ارز آن، پرهیز و دوری از محرّمات الهی است. منتظر امام زمان علیه السلام به دنبال راهی است که او را به ایشان هر چه بیشتر نزدیک سازد تا هنگام استقبال از مولایش جزء دوستان و عزیزان ایشان قرار بگیرد. بر طبق احادیث، تقرّب به امام عصرعلیه السلام جز از طریق تقرّب به خداوند نیست و بهترین راه تقرّب به پروردگار، حریم گرفتن نسبت به محرّمات است که از آن به «ورع» تعبیر می شود. امام صادق علیه السلام فرمودند:فیما ناجی الله عزّ و جلّ به موسی علیه السلام: یا موسی، ما تقرّب الیّ المتقرّبون بمثل الورع عن محارمی .
از جمله مناجات های خدای عزّ و جلّ با حضرت موسی علیه السلام این بود که فرمود: ای موسی، کسانی که(به من) تقرّب می جویند، با هیچ وسیله ای همچون پرهیز و حریم گرفتن از محرّمات من، به من تقرّب پیدا نمی کنند.«ورع» کمالی است در انسان که زمینه پرهیز و حتی فرار از گناهان را در او فراهم می کند، به طوری که از نزدیک شدن به آن وحشت دارد و از ترس اینکه مبادا به حرام بیفتد، به حدّ و مرز آن نزدیک هم نمی شود. به همین جهت در ترجمه آن، تعبیر حریم گرفتن را به کار بردیم.«ورع» کمالی است در انسان که زمینه پرهیز و حتی فرار از گناهان را در او فراهم می کند، به طوری که از نزدیک شدن به آن وحشت دارد و از ترس اینکه مبادا به حرام بیفتد، به حدّ و مرز آن نزدیک هم نمی شود. به همین جهت در ترجمه آن، تعبیر حریم گرفتن را به کار بردیم.اگر تقوا و ورع نباشد، امیدی به اعمال خوب آدمی نیست؛ چون همه آنها در معرض تباهی و از دست رفتن است. امام صادق علیه السلام در باره این آیه شریفه:«و قدمنا الی ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا».و به سراغ اعمالی که انجام داده اند رفتیم پس آن را غباری پراکنده (نابود) ساختیم.چنین فرمودند:اما والله ان کانت اعمالهم اشدّ بیاضاً من القباطی و لکن کانوا اذا عرض لهم الحرام لم یدعوه.بدانید قسم به خدا هر آینه اعمال آنها از پارچه های نازک کتانی سفید رنگ، سفیدتر بود، امّا چون در معرض کار حرام قرار می گرفتند، از آن نمی گذشتند.
کسانی که دراین آیه شریفه، اعمالشان «هباء منثوراً» شده است، به فرموده امام صادق علیه السلام اعمالشان بسیار خوب و در مقایسه با پارچه های سفید رنگ کتانی مصری، روشن تر و سفیدتر بوده است. دلیل تباه شدن آن اعمال خوب، چیزی نبوده جز اینکه ایشان تقوا نداشتند و اگر در معرض عمل حرامی واقع می شدند نمی توانستند از آن بگذرند؛ آنقدر خویشتن دار و خود نگهدار نبودند که بتوانند از آلوده شدن به معصیت، خود را سالم نگه دارند.به صریح قرآن، خداوند فقط از اهل تقوا اعمال خوب را می پذیرد:«انّما یتقبل من المتّقین».اگر تقوا نباشد، هیچ امیدی به پذیرفته شدن اعمال خوب هم نیست و بی تقوایی، همه خوبی ها را نابود می سازد. تقوا سبب می شود که هنگام پیش آمدن معصیت، یاد خدا در مومن متّقی زنده گردد و همین یاد است که او را از انجام گناه باز می دارد.اگر تقوا نباشد، هیچ امیدی به پذیرفته شدن اعمال خوب هم نیست و بی تقوایی، همه خوبی ها را نابود می سازد. تقوا سبب می شود که هنگام پیش آمدن معصیت، یاد خدا در مومن متّقی زنده گردد و همین یاد است که او را از انجام گناه باز می دارد.از امام جعفر صادق علیه السلام چنین نقل شده است:من اشدّ ما فرض الله علی خلقه ذکر الله کثیراً. ... لا اعنی سبحان الله و لااله الا الله اکبر، و ان کان منه، ولکن ذکرالله عند ما احلّ و حرّم فان کان طاعة عمل بها و ان کان مصیة ترکها.از سخت ترین اموری که خداوند بر خلق خود واجب ساخته زیاد یاد خدا کردن است... مقصودم (گفتن) سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و و الله اکبر نیست. گرچه این هم از مصادیق ذکر خداوند است، ولی منظور یاد کردن خداوند است . دو مورد از آنچه حلال و حرام فرموده که اگر اطاعت (خدا) است به آن عمل کند و اگر معصیت است آن را ترک نماید.از سخت ترین اموری که خداوند بر خلق خود واجب ساخته زیاد یاد خدا کردن است... مقصودم (گفتن) سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و و الله اکبر نیست. گرچه این هم از مصادیق ذکر خداوند است، ولی منظور یاد کردن خداوند است . دو مورد از آنچه حلال و حرام فرموده که اگر اطاعت (خدا) است به آن عمل کند و اگر معصیت است آن را ترک نماید.هر چه تقوا کمتر باشد، غفلت از یاد خداوند بیشتر است و همین غفلت زمینه انجام معاصی را فراهم می سازد. پس «ذکرالله» نقش اساسی و محوری در ترک گناه و فرار از نافرمانی ها دارد و با توجّه به اینکه فرموده اند: «انّ ذکرنا من ذکر الله» و یا اینکه: «انا اذا ذکرنا ذکر الله». می توان فهمید که یاد اهل بیت علیهم السلام از یاد خداوند جدا نیست و همان اثری که بر یاد کردن خداوند مترتّب است، بر یاد امام عصرعلیه السلام نیز بار می شود.می توان فهمید که یاد اهل بیت علیهم السلام از یاد خداوند جدا نیست و همان اثری که بر یادکردن خداوند مترتّب است، بر یاد امام عصرعلیه السلام نیز بار می شود.با وجود تقوا گر چه حجم اعمال انسان کم باشد، ولی ارزش آن نزد خداوند زیاد است. چون معیار قبولی عمل تقواست و اگر عملی مورد قبول قرار گیرد، دیگر کم نخواهد بود، هر چند که ظاهر آن در مقایسه با بعضی اعمال دیگر ناچیز شمرده شود. حضرت باقرعلیه السلام از امیرمومنان علیه السلام نقل کرده اند که ایشان فرمودند:لا یقلّ عمل مع تقوی. و کیف یقلّ ما یتقبّل؟هیچ عملی با وجود تقوا کم نیست. و چگونه آنچه که پذیرفته می شود، کم باشد؟!زیادی عمل نزد پروردگار متعال با معیار قبولی آن سنجیده می شود. هر چه شرایط یک عمل به مقبول شدن نزدیکتر باشد، آن عمل بیشتر و در میزان الهی سنگین تر خواهد بود.زیادی عمل نزد پروردگار متعال با معیار قبولی آن سنجیده می شود. هر چه شرایط یک عمل به مقبول شدن نزدیکتر باشد، آن عمل بیشتر و در میزان الهی سنگین تر خواهد بود.مفضّل که یکی از ارادتمندان با اخلاص امام صادق علیه السلام بود نقل کرده است که: زمانی در حضور امام علیه السلام سخن از اعمال به میان آوردیم. من گفتم: عمل من چقدر کم و ناچیز است! حضرت فرمودند:! استغفرالله: ساکت شو! از خدا آمرزش بخواه. سپس اضافه فرمودند:انّ قلیل العمل مع التقوی خیر من کثیر العمل بلا تقوی.همانا عمل ناچیز همراه با تقوا، بهتر از عمل زیاد بدون تقواست.من پرسیدم: چطور امکان دارد عمل زیاد بدون تقوا باشد؟ حضرت فرمودند:نعم، مثل الرّجل تطعم طعامه و یرفق جیرانه و یوطی رحله، فاذا ارتفع له الباب من ا لحرام دخل فیه. فهذا العمل بلا تقوی. و یکون الاخر لیس عنده فاذا ارتفع له الباب من الحرام لم یدخل فیه.آری مانند مردی که از غذای خود (به مردم) می خوراند و با همسایگان خود مدارا می کند و در خانه اش باز است، ولی چون دری از حرام به سویش گشوده شود، داخل آن می گردد. این عمل بدون تقواست. و دیگری آن اعمال را ندارد، ولی وقتی دری از حرام به رویش باز گردد، داخل آن نمی شود. (این مصداق عمل کم امّا با تقواست.)برگرفته از کتاب سلوک منتظراننوشته دکتر بنی هاشمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 467]
-
گوناگون
پربازدیدترینها