تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834503426
پنج شیوه برای نجات جهان از گرسنگی
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: گرسنگی مردم جهان یکی از بزرگترین معضلاتی است که کشورهای مختلف برای مقابله با آن سعی دارند از فناوریهای مختلف بهره جویند. این بحران می تواند تا چند ده سال آینده بسیاری از مردم جهان را با خطر مرگ مواجه سازد. به گزارش خبرگزاری مهر، بحران گرسنگی یکی از بزرگترین مشکلاتی است که بشر تا سالهای آینده به صورت جدی با آن دست به گریبان خواهد شد. تولید دو برابر محصولات کشاورزی تا سال 2050 به منظور تامین غذای مورد نیاز در حدود 9 بیلیون انسان با درنظر گرفتن کاسته شدن روز به روز از سطح زمینهای قابل کشت، بحرانی است که عبور از آن بسیار پیچیده به نظر می آید. اما دانشمندان جهان در تلاشند انقلاب سبز دومی را در صنعت کشاورزی به وجود آورند. استفاده از میکروبهای تولید کننده نیتروژن، حسگرهای زیر خاکی و روباتهای برداشت میوه از ابزارهایی هستند که این انقلاب برای پیشبرد خود نیاز خواهد داشت. تبدیل بیابانها به مزرعه: در حال حاضر در حدود 70 درصد از آب پاک جهان در صنعت کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد. در صورتی که بتوان گلخانه هایی را در کناره سواحل دریاها راه اندازی کرد می توان مقادیر قابل توجهی از آب دریاها را بدون نیاز به سیستمهای پر هزینه نمک زدایی به آب قابل استفاده در کشاورزی تبدیل کرد. در این صورت کشاورزان می توانند برخی از محصولات کشاورزی مانند کاهو و سیب زمینی را در بیابانها و یا زمینهایی در نزدیکی سواحل پرورش دهند. در حال حاضر سه پروژه بر این اساس در حال اجرا بوده و محققان برای یافتن موقعیتی مناسب برای اجرای کامل آنها در جستجو به سر می برند. به اعتقاد طراحی انگلیسی مرز میان بیابان و دریا می تواند یکی از بهترین نقاط برای بنای چنین گلخانه هایی باشد. چنین گلخانه هایی که ساخت آنها کمتر از پنج دلار در هر فوت مربع سرمایه نیاز خواهد داشت، آب مورد نیاز خود را از دریا تامین می کند. این آب از طریق لوله کشی یا پمپ کردن به شبکه هایی لانه زنبوری هدایت شده و با تبخیر شدن هوای اطراف خود را به شدت سرد و مرطوب می سازند. این هوا با حرکت کردن در سطح گلخانه به تدریج داغتر شده و قبل از رسیدن به مرحله تبخیر دوم که هوا را به حالت فوق اشباع در خواهد آورد، رطوبت بیشتری را در خود حفظ می کند. پس از اشباع شدن هوا به سرعت وارد سیستم فشاری می شود که آب پاک را از رطوبت هوا خارج کرده و به تانکهایی زیرزمینی هدایت می کند تا در آینده از آن به منظور آبیاری محصولات استفاده شود. به منظور افزایش حرارت هوای مرطوب می توان از سیستم انرژی رسانی خورشیدی نیز استفاده کرد. حسگرهای زیر خاکی: در حال حاضر از حدود 300 تا 500 پاند در جریب کود در مزارع آمریکا استفاده می شود که با استفاده از شبکه ای از حسگرهای زیر زمینی میزان مناسب کود و آب را متناسب با نیاز خاک به خاکهای زراعی وارد کرد. در این صورت از میزان هزینه های ناشی از تولید و تامین این مواد نیز کاسته شده و تولید محصولات کشاورزی مقرون به صرفه خواهد شد. محققان کشاورزی و مهندسی بیوسیستمها در دانشگاه آیووا در تلاشند شبکه ای از این حسگرها را با مقاومت بالا برای استفاده از مزارع مختلف تولید کنند. این حسگرها به صورت مداوم می توانند رطوبت، حرارت و اطلاعات مربوط به مواد غذایی خاک را به ثبت رسانده و به صورت بی سیم به رایانه مرکزی انتقال دهند. این حسگرها در قالب شبکه مانند در عمق 18 تا 48 متری از سطح زمین قرار گرفته و اطلاعات جمع آوری شده را با کمک امواج رادیویی با طول موج کوتاه به رایانه انتقال می دهند. استفاده از این شبکه میزان استفاده از کود را در صنعت کشاورزی به شکلی قابل توجه کاهش خواهد داد. هزینه نصب 6 حسگر در هر جریب از زمین در حدود 20 تا 30 دلار خواهد بود اما در کنار آن صرفه جویی در میزان آب و کود می تواند در حدود 150 دلار در جریب از هزینه های کشاورز بکاهد. تغییر ژنتیکی برنج: به منظور تامین نیاز جمعیتی که 50 درصد از ساکنان جهان را تشکیل داده و برنج غذای اصلی آنها به شمار می رود، می توان با کمک گرفتن از مهندسی ژنتیک، میزان بیشتری از این محصول کشاورزی را تولید کرد. در این صورت می توان میزان تولید برنج را تا 50 درصد افزایش داده و از شیوه ای مشابه در تولید دیگر محصولات کشاورزی نیز استفاده کرد. به گزارش مهر، محققان موسسه تحقیقات ملی برنج در مانیل در همین راستا در حال ایجاد تغییرات بنیادینی در ساختار برنج هستند. محققان در تلاشند با ایجاد تغییر در روشهای نورگیری این محصول، رشد آن را سرعت ببخشند. این برنجها می توانند در شرایط گرم و خشک با استفاده از فرایندهایی خاص کربوهیدراتهایی تولید کنند که به میزان کمتری دی اکسید کربن نیاز خواهد داشت. این فرایند مدت زمانی را که گیاه برای باز نگاه داشتن حفره در برگهای خود به منظور جذب بیشتر دی اکسید کربن نیاز دارد را کاهش داده و آب کمتری از برگها تبخیر خواهد شد. به منظور ایجاد چنین خصوصیتی محققان باید ژنی را که در برنج وظیفه متعادل سازی ساختار برگها را به عهده دارد شناسایی کرده و آن را تغییر دهند. در صورت دستیابی به این ژن و تغییر آن، امکان بهبود دادن بسیاری از دیگر محصولات کشاورزی نیز به وجود خواهد آمد. جایگزینی کودها: میزان گازهای گلخانه ای ناشی از تولید انواع کودها در جهان در حدود 1.2 درصد است که می توان این میزان را با استفاده از میکروبهایی که توانایی تولید نیتروژن را دارند کاهش داد. استفاده از چنین میکروبهایی در کنار پاک تر نگاه داشتن محیط زیست می تواند خاکی سالم را برای کشاورزی به وجود آورد. کودها به دلیل تولید میزان بیشتری از نیتروژن، فسفر و پتاسیم که برای تولید آمینو اسید و سلولهای دیواره در گیاه بسیار حیاتی اند، مورد استفاده قرار می گیرند. در صورتی که میکروبهای مولد نیتروژن جایگزین این کودها شوند صدها هزار دلار از میزان هزینه تامین کود از هزینه های کشاورزان کاسته خواهد شد. به گزارش مهر، محققان دانشگاه میشیگان به منظور جایگزینی میکروبها بر روی بیش از 300 میکروب طبیعی موجود در خاک مطالعه کرده و ترکیبی از آنها را ارائه کرده اند که می تواند میزان نیاز به کودهای فسفری و نیتروژنی را کاهش داده، از گیاه در برابر آفات حمایت کرده و بازدهی محصول را در هر گونه گیاهی افزایش دهد. آزمایش این میکروبها بر روی نوعی سیب زمینی باعث افزایش 90 درصدی میوه های این گیاه 90 شده است. استفاده از کارگران روباتیک: برداشت بسیاری از محصولات کشاورزی از قبیل سیب، انگور، گلابی و بسیاری از میوه های دیگر نیازمند نیروی انسانی بسیار بوده و در نتیجه هزینه برداشت این محصولات را افزایش خواهد داد. در صورتی که بتوان سیستم کشاورزی را مکانیزه کرده و از ماشینها برای کنترل، حرص و برداشت محصولات استفاده کرد میزان زیادی از این هزینه ها کاسته شده و در عوض صرف تولید بیشتر محصولات خواهد شد. این پروژه ای است که محققان دانشگاه کارنگی ملون در تلاش برای عملی ساختن آن هستند. این محققان قصد دارند با ابداع سیستم کشاورزی خودکار کیفیت کشاورزی را بهبود بخشیده و کمبود نیروی انسانی را جبران کنند. روباتهایی که این محققان به منظور برداشت سیب ابداع کرده اند دارای چهار چرخ بوده و کاملا خودکار هستند. این روباتها با کمک چندین حسگر پدیده های مانند آفتها و سرعت رشد گیاه را ردیابی می کنند همچنین حسگرهای مجزایی درون خاک میزان رطوبت خاک، رطوبت هوا و میزان سطح نور را اندازه گیری کرده و اطلاعات آن را در اختیار کشاورزان قرار می دهند. با استفاده از چنین سیستم خودکاری کشاورزان می توانند از طریق ایستگاه مرکزی کنترل خود را بر روی هر تک گیاه متمرکز کنند تا درصورت مشاهده هر نوع آفتی روباتها را قبل از مرگ گیاه به مقابله با آفتها اعزام کنند. روباتها برای انجام چنین ماموریتهای ظریفی نیازمند دوربینهایی چندگانه هستند تا بتوانند موقعیت و ابعاد درخت و میوه ها را درک کنند. بر اساس گزارش پاپ ساینس، همچنین روبات باید از بازوهایی برخوردار باشد تا با کمک آنها قدرت چیدن محصولات را به دست آورد. در حال حاضر دقت و سرعت روباتهای موجود در حد انسان نیست اما تا 2 سال آینده تکنولوژی می تواند سیستم کشاورزی خودکار را متحول سازد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 630]
-
گوناگون
پربازدیدترینها