واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: ديالكتيك سياسي آمريكا؛پيكان رأي مردم به سمت اوباما - قيصر كللي
جدال و رقابت شديد انتخاباتي حزب دموكرات ايالات متحده پس از طي زمان طولاني به پايان رسيد و باراك اوباما توانست نامزد پيروز اين حزب باشد تا در رقابت نهايي براي احراز پست رياستجمهوري با نامزد و حزب جمهوريخواه سناتور مككين به رقابت بپردازد. پيش از اين در همين زمينه سه مقاله در اين روزنامه چاپ شد. در آن مقالات با رويكردي فلسفي به جدال انتخاباتي درونحزبي و برونحزبي ايالات متحده پرداخته شد و از هر سه مقاله اين نتيجه حاصل گرديد كه باراك اوباما كانديداي پيروز حزب دموكرات خواهد بود و در انتخابات نهايي بر مككين پيروز خواهد شد.
حال رقابت درونحزبي دموكراتها به پايان رسيده و همانطور كه پيشبيني شده بود، باراك اوباما توانست بر ديگر رقيب درونحزبي خود هيلاري كلينتون پيروز شود و كرسي نامزدي حزب را از آن خود سازد.
در آن مقالهها روش ديالكتيك و كامل شدن يك مجموعه و مجموعهها را طرح كرديم و با تعميم رقابت انتخاباتي ايالات متحده به اين طرح ديالكتيك تلاش شد تا نتيجه منطقي حاصل شود. اينطور نتيجه حاصل شد كه باراك اوباما نامزد پيروز حزب دموكرات خواهد بود و در رقابت نهايي نيز ايشان با تفاوت آراي چشمگير بر مككين كانديداي حزب جمهوريخواه پيروز خواهد شد و به عنوان يك رئيسجمهور جوان و اولين رئيسجمهور سياهپوست راهي كاخ سفيد خواهد شد. به دليل سياست نسبتا آرام اوباما نسبت به ديگر رقيبان درونحزبي و برونحزبي در مورد ايران برخي آن مقالات را نوشتههايي جانبدارانه قلمداد كردند. همانطور كه اشاره شد ريشه اين بحث و مقالات در تفكرات فلسفي من قرار دارد و با تعميم جدال انتخاباتي آمريكا به موضوع ديالكتيك تلاش بر اين بوده تا نتيجه منطقي و حساب و كتاب شده حاصل شود. هر گاه يك تز ارائه شد ضد آن به شكلي آنتيتز در برابر آن قرار ميگيرد و از تقابل اين دو، وضع جامعتر و كاملتري به دست خواهد آمد كه آن را سنتز مينامند. هر سنتز پايان يك مجموعه و خود شروع مجموعه ديگري است. بدين معنا كه سنتز بعد از زايش از تقابل تز و آنتيتز خود تز جديدي خواهد بود و آنتيتز را در برابر خود خواهد ديد و براي به دست دادن و زايش سنتزي جديد تقابلي جديد ميان تز و آنتيتز جديد صورت خواهد پذيرفت. اين يك تعريف ساده و مختصر از ديالكتيك و كامل شدن مجموعهها بود.
اما هر گاه تقابل ميان تز وآنتيتز داراي شدت بيشتري باشد سنتز و پايان مجموعه داراي پختگي و قوت بيشتري خواهد بود و همينطور اگر قضيه برعكس باشد و تقابل ميان تز و آنتيتز ضعيف و زودگذر باشد سنتز آن مجموعه نيز دچار ضعف و ناپختگي خواهد بود و همانطور كه شاهد بوديم جدال و رقابت ميان دو نامزد حزب دموكرات بسيار طولاني و پرجدل سپري شد و در مقابل ديالكتيك حزب جمهوريخواه بسيار كمتنش و زودگذر بود. حال اوباما و مككين سنتزهاي احزاب خود هستند. اين دو هر يك پايان مجموعه جدلي حزب خود و در جدال پيشروي يكي به عنوان تز و ديگري به عنوان آنتيتز ديالكتيكي جديد را آغاز خواهند كرد.
جدال و رقابت طولانيمدت نمايندگان حزب دموكرات هيلاري كلينتون و باراك اوباما باعث مطرح شدن بيش از پيش و هرچه بيشتر اين دو نامزد شد كه در آخر اوباما توانست پيروز ميدان آن رقابتها باشد. حال نيز اوباما آن همه مطرح شدن و محبوبيت را در دستان خود دارد و اين در صورتي است كه مككين به علت پيروزي زودهنگام درونحزبي از آن محبوبيت برخوردار نيست. مككين در تمامي مدت رقابت ميان دو نامزد حزب دموكرات فقط شاهد جدال و مطرحتر شدن و محبوبتر شدن اين دو نامزد بود و هيچ كاري از دستش ساخته نبود، به جز ايراد سخنرانيهايي پراكنده كه اين خطابهها نيز در ميان آن همه هياهوي رقابت دموكراتها گم ميشد.
بسياري از مفسران سياسي آن رقابت طولانيمدت حزب دموكرات را عاملي ميدانستند كه باعث فرسايش نامزدهاي اين حزب خواهد شد و نماينده پيروز دموكراتها قدرت رويارويي با نامزد حزب جمهوريخواه را نخواهد داشت اما برخلاف عقيده اين تحليلگران رقابت طولانيمدت نه فقط باعث فرسايش اوباما نشد بلكه آنچنان باعث تقويت ايشان شد كه سناتور مككين در برابر ايشان بسيار كمفروغ جلوه ميكند. اوباما و حزب دموكرات بايد اين رقابت طولانيمدت را يك سعادت و موهبت براي خود بدانند.
بيش و كم اوباما و مككين دو روش و سياست كاملا مجزا و مشخص از يكديگر نسبت به موضوعات و مسائل داخلي و خارجي ايالات متحده اتخاذ كردهاند در رابطه با حضور يا خروج سربازان از عراق باراك اوباما سياست خروج سربازان از عراق را در پيش گرفته و سناتور مككين هر چند نه كاملا واضح معتقد به حضور نيروها در كشور عراق است و خروج نيروها و سياست خروج سربازان توسط اوباما را چراغسبزي ميداند براي گروههاي تروريستي بهخصوص سازمان القاعده. مردم ايالات متحده در اعتراضها و به خصوص در نظرسنجيها خواهان پايان دادن به جنگ عراق و برگشتن سربازها به آمريكا هستند. براي مردم اين كشور كشته شدن سربازان در اين شمار انبوه و هزينههاي كلان جنگ عراق غيرضروري مينمايد، هرچند توسط دولت تلاش ميشود تا براي اين هزينهها و كشته شدن سربازان توجيهاتي عقلاني صورت پذيرد. در ميان اين دو كانديدا به وضوح مشخص است كه كدام جانب به سمت اراده عمومي دارد و كدام در جبهه مقابل اراده عمومي قرار گرفته است. مسلم همانطور كه اوباما به سمت اراده عمومي متمايل است اراده عمومي نيز ايشان را برخواهد گزيد.
مككين در جنگ ويتنام به عنوان خلبان حضور داشت و به علت اسارت در آن جنگ و تقبل شكنجه و زنداني شدن نسبتا طولانيمدت از قهرمانان آن جنگ به شمار ميآيد. هر چند اوباما نيز در جنگ عراق حضور داشت اما ايشان از قهرمانان آن جنگ محسوب نميشود. كمپين مككين قهرمان جنگ بودن و اسارت ايشان در جنگ ويتنام را بسيار برجسته ساخته و اين مورد را يكي از موارد فوقالعاده برتري ايشان نسبت به اوباما نام ميبرند. يك سوال مطرح ميشود، اگر قهرمان جنگ بودن مككين براي آمريكاييها بسيار مهم و حائز اهميت بود چرا او نتوانست در دوره پيشين انتخابات رياستجمهوري در رقابتهاي درونحزبي بر جورج بوش پيروز شود؟ برخلاف انتظار در همان دوره نيز هر چند قهرمان جنگ بودن مككين برجسته شد، اما اين عنوان نتوانست مانع شكست ايشان از جورج بوش باشد.
همچنين هرچند سابقه عضويت اوباما در پارلمان به پاي سابقه سناتور مككين نيز نميرسد اما اوباما جوان و مككين بسيار پير است و اين موضوع به صورتي ميباشد كه مككين به اندازه پدر اوباما و شايد هم بيشتر عمر دارد و اگر ايشان به عنوان رئيسجمهور انتخاب شود، پيرترين رئيسجمهور تاريخ آمريكا خواهد بود. اين استدلال از جمله دلايل محكمي خواهد بود تا بتوان سمت و سوي اراده عمومي را تشخيص داد. جوان بودن اوباما از عوامل مهم و اصلي پيروزي ايشان بر سناتور مككين خواهد بود و همين عامل به تنهايي داراي اين قابليت و استعداد است تا باراك اوباما را راهي كاخ سفيد كند. جوان بودن اوباما خارج از موضوعاتي همچون نژاد و اقليت، اراده عمومي اكثر آمريكاييها را به سمت او جذب كرده است اما موضوع سياهپوست بودن او از دو منظر به سود وي تمام خواهد شد، اول اينكه او به عنوان يك سياهپوست راي جمعيت سياهپوست آمريكا را در اختيار خواهد داشت، دوم اينكه زماني كه روز ترور مارتين لوتركينگ رهبر سياهان و حقوق مدني مردم آمريكا به عنوان تنها روز تعطيل عمومي در ايالات متحده در پارلمان اين كشور به راي گذاشته شد، سناتور مككين تنها عضو مجلس سنا بود كه با اين لايحه مخالفت كرد. اين مخالفت توسط سناتور مككين در اذهان عمومي جاي گرفت و به همين خاطر مخالفت او با اين لايحه روي راي بسياري از مردم ايالات متحده به خصوص رنگينپوستان تاثيرگذار خواهد بود. به هر حال با استدلالهاي كلي كه برشمرده شد و استدلالهاي جزئي كه برشمرده نشد به وضوح ميتوان جهت حركت اراده عمومي را تشخيص داد كه پيكان راي مردم چه شخصي را نشانه رفته است. اراده عمومي به اين سمت متوجه است تا دين خود را به سياهان ايالات متحده ادا نمايد و حقي را كه قرنها از آنها ضايع شده در اختيار آنها قرار دهد و از اين زمان به بعد حتي تبعيض را در سطح عالي ديپلماسي آمريكا برنتابد و از حالا به بعد كرسي رياستجمهوري را نيز با سياهپوستان تقسيم كند. بدون استثنا تا اين زمان تمامي روساي جمهور ايالات متحده سفيدپوست بودند. هيلاري نيز سفيدپوست بود، مككين هم سفيدپوست است.
انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------
مشاهده خبر بعدي
------------
دوشنبه 17 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 314]