تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817204103
نقش ملک الموت در دیپلماسی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > دیپلماسی - ویژهنامه نوروزی روزنامه همشهری در یادداشتی با عنوان «پازل مفقوده دستگاه دیپلماتیک ایران» نوشت: *سال 90 چگونه سالی خواهد بود؟ تصور میکنید چه رویدادها وتحولاتی در این سال به وقوع خواهندپیوست؟ تفاوتها و تشابهات ایران سال 89 با ایران سال 90 را در چه پارامترهایی قابل مشاهده میدانید؟ اگر امروز این پرسشها در برابر شما قرار بگیرد، چه پاسخی به آنها خواهید داد؟ آیا اصولا میتوان حتی به مدد قوانین احتمالات پاسخی دست کم نزدیک به دایره واقعیات، در مقابل این پرسشها درج کرد؟ پاسخهایی که اگر در اسفندماه سال90 آن را مرور کنیم،دستی از سرتحسین وتفکر به چانه بکشیم وبرای خود نوشابه! باز کنیم. حق بدهید در کشوری که بسیاری از امورش از نتایج تیمملیفوتبال گرفته تا مدت زمان اتمام بخش عمده پروژههای عمرانی همگی پیشبینی ناپذیر است، صدور حکم قطعی درمورد وقایع احتمالی آتی این دیار اعتماد به نفسی فوقالعاده میخواهد ویا ارتباطی با عالم ماورا؟... * اگر همین الان اعلام شود که آقای چاوز هنگام دیدن فوتبال و حین خوردن چوبشور، هیجانزده شده و درنتیجه چوبشور در گلویش گیر کرده و متاسفانه جان به جانآفرین تسلیم کردهاست، چه آیندهای برای روابط استراتژیک ایران و ونزوئلا متصور خواهید بود؟ آیا می توان مطمئن بود جانشین آقای چاوز حتی با فرض اینکه از نزدیکان وی محسوب شود، همان رابطه راهبردی سابق را با ایران ادامه خواهد داد؟ فکر میکنید تکلیف توافقات و سرمایهگذاریهای ما در این کشور، که در حال حاضر با تحلیل دیپلماتهای وزارت امورخارجه ایران حتما در راستای منافع ملی وراهبردی ایران است، چه خواهد بود؟ آیا ما به ونزوئلای پس از چاوز چه با فرض بدبینانه فوق وچه در صورت شکست انتخاباتی رفیق چاوز ویا وقوع هر احتمال دیگر اندیشیدهایم و راهکارهایی دراین زمینه تدوین کردهایم؟ *شاید بعضی از خوانندگان این نقد را طرح کنند که مسائل طرح شده استثناهایی هستند که در قاعده کلی سیاست خارجه ایران تاثیر چندانی ندارند. اما باید تاکید کرد که این ابهام درباره بسیاری از متحدین استراتژیک ما مطرح است. کافی است چشمان خود را ببندیم و سوریه را پس از خاندان اسد، کرملین را بدون سایه پوتین، گردش چرخ وفلک دمکراسی در ترکیه، پیروزی لیست سکولارها در عراق و... را تصور کنیم. آیا میتوانیم به بازیگران دیگر این میدان اعتماد کنیم؟ آیا ممکن است که یک شبه بسیاری از گزینهها از فهرست دوستان ما خارج شوند؟ *مثال نزدیک این ماجرا را میتوان در انتخابات ریاست جمهوری برزیل مشاهده کرد. برزیل دوران «لولا» به یکی از متحدان ودوستان محوری ایران در آمریکای لاتین بدل شده بود. هرچند که در انتخابات امسال حزب لولا داسیلوا به پیروزی دست یافت ومعاون ورئیس دفترسابق وی خانم«دیلما روسف» بر مسند ریاستجمهوری بزریل تکیه زد، کمترکسی بر این باور است که دماسنج دیپلماسی، گرمای روابط این دوکشور دردوران لولا، در عصر دیلما نیز همان درجه سابق را نشان دهد. * بسیاری از صاحبنظران عرصه دیپلماسی در تحلیل این خصیصه بر این نکته تاکید میکنند که متاسفانه نوع روابط دیپلماتیک ما در بسیاری از مواقع به جای انکه برپایه برنامهای مدون واستراتژیک بنا شود، بیشتر تحت تاثیر خلاقیتهای فردی استوار است. بدین معنی که بسیاری از وزرا و روسای جمهور با استفاده از ظرفیتهای شخصی خود روابطی را با برخی از دولتمردان کشورهای دیگر برقرار میکنند، اینگونه روابط در اکثر موارد قائم به شخص بوده وبا جابجایی مسولیتها از سوی هرکدام از طرفین احتمالا بدون فرجامی پایدار به بایگانی دستگاه دیپلماسی فرستاده می‌شود. *برای رفع این نقیصه مهم دستگاه دیپلماسی کشور، به نظر میرسد راهکارهای زیادی وجود داشته باشد. راهکارهایی که در بسیاری از دستگاه‌های دیپلماسی موفق جهان مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. نخستین و شاید مهمترین راهکار حل معضل مورداشاره، این نکته کلیدی است که دستگاه دیپلماسی ما باید اعتماد همه بازیگران عرصه سیاست در کشورهای دوست را به دست آورد. این مهم نیز در صورتی تحقق مییابد که به جای حمایت ونزدیکی به فرد ویا حزبی خاص به ساختار سیاسی کشورهای متحد نزدیک شویم. این مساله در کنار استفاده از دیپلماتهای کارکشته میتواند منافع ملی کشور را برای مدتی طولانیتر تضمین کند. /111119
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 526]
-
گوناگون
پربازدیدترینها