واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: داروهاي پايين آورنده فشارخون
خبرگزاري دانشجويان ايران - گيلانفشارخون بالا از علل قابل پيشگيري حمله هاي قلبي، نارسايي قلبي و نارسايي كليوي است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)- منطقه خزر و به نقل از پايگاه اطلاع رساني پزشكان ايران اين بيماري به صورت خاموش و بي صدا در طول ساليان با آسيب عروقي باعث عوارض فوق مي شود. بنابراين تشخيص سريع و كنترل آن از اهميت خاص برخوردار است. در موارد خفيف ممكن است با تغيير شيوه زندگي به صورت ترك مصرف سيگار، كاهش وزن و فعاليت ورزشي منظم و رژيم غذايي سالم و بهداشتي فشار خون كنترل شود ولي در صورت عدم موفقيت و در موارد شديدتر درمان دارويي بايد سريعاً شروع شود. گروه هاي مختلف دارويي در اين رابطه مورد استفاده قرار مي گيرند. شايع ترين داروهاي مورد استفاده در زير مورد اشاره قرار مي گيرند. 1- داروهاي مُدر(ادرارآور): يكي از شايع ترين گروه هاي مورد استفاده دارويي مي باشند. اين داروها از طريق كاهش حجم خون به واسطه خواص ادرار آوري منجر به كاهش فشار خون مي شوند. تنظيم ميزان مصرف شده توسط پزشك كاملاً ضروري است. چراكه مهمترين عارضه اين داروها كاهش آب بدن (اصطلاحاً دهيدراتاسيون) ممكن است در برخي افراد به ويژه سالمندان مشكل ساز شود. تكرر ادرار در اوايل شروع درمان آزار دهنده است ولي به مرور زمان اين عارضه كمتر مي شود. به دليل اين عارضه بهتر است اين دارو قبل از خواب مصرف نشود. سرگيجه وضعيتي، تعريق و ضعف و بي حالي از عوارض ديگر داروهاي مُدر است و ممكن است ناشي از ايجاد كم آبي بدن باشد و در صورت ايجاد بايد به پزشك اطلاع داده شود. با توجه به تغييرات ايجاد شده در الكتروليتهاي خون ممكن است آزمايشات دوره اي لازم باشد. عارضه ديگر اين داروها ناتواني جنسي در مردان مي باشد. شايع ترين داروهاي مُدر كه در كشور مورد استفاده مي باشند شامل هيدروكلرتيازيد، تريامترن- اچ ،اسپيرينولاكتون و فوروزمايد مي باشند. داروي فوروزمايد خواص ادرار آوري قوي داشته و معمولاً در بيماران مبتلا به نارسايي كليه و نارسايي شديد قلب و موارد مقاوم فشار خون استفاده مي شود. 2- داروهاي مهاركننده عصبي(سمپاتيك): اعصاب سمپاتيك منجر به افزايش ضربان و قدرت انقباضي قلب و همچنين انقباض شريانها و در نتيجه افزايش فشارخون مي شوند. داروهايي كه قادر به مهار اين اعصاب باشند باعث كاهش فشارخون مي شوند. شايع ترين داروهاي مورد استفاده در اين گروه شامل آتنولول، متوپرولول، پروپرانولول، كاروديلول مي باشند. ضعف و بي حالي و ناتواني جنسي از عوارض شايع اين داروها مي باشند. گاهاً اين داروها منجر به كاهش شديد ضربان و يا بلوك قلبي مي شوند و ايجاد ضعف و سرگيجه شديد و احياناً غش(سنكوپ) در بيمار علامت هشدار دهنده اين عارضه مي باشد و مراجعه فوري به پزشك الزامي است. عارضه مهم ديگر اين داروها تشديد تنگي نفس در مبتلايان به آسم وبيماريهاي انسدادي ريه مي باشد كه گاهاً خطرساز است. در صورت ابتلا به بيماريهاي تنفسي پزشك خود را مطلع سازيد. گاهاً داروهاي مهاركننده سمپاتيك منجر به اختلال در كنترل قند خون بيماران ديابتي مي شود. در اين زمينه با پزشك خود مشورت كنيد. داروهاي پرازوسين و ترازوسين نيز از طريق مهار عصبي سمپاتيك باعث كاهش فشار خون مي شوند. اين داروها تأثيري به ضربان قلب نداشته و با كنترل قند تداخل ندارند و ضمناً در مبتلايان به بزرگي پروستات كاربرد دارند. با اين حال گاهاً منجر به افت شديد فشار خون و سنكوپ مي شوند. شروع دارو با مقادير كم و ترجيحاً قبل از خواب (اولين بار مصرف) توصيه مي شود. 3- گشادكننده هاي عروقي: اين داروها براي كاهش درد آنژيني در مبتلايان به تنگي سرخرگي قلب نيز كاربرد دارند. داروهاي وراپاميل، ديلتيازم، نيفديپين و آميلوديپين از طريق مهار كانال كلسيم باعث گشادي عروق و در نتيجه كاهش فشار خون مي شوند. وراپاميل و ديلتيازم باعث كاهش ضربان قلب شده و در نارسايي قلبي مجاز نمي باشند. نيفديپين گاهاً منجر به افزايش ضربان قلب و تشديد نارسايي قلب مي شود. آميلوديپين از نظر قلبي كم عارضه تر بوده و در بيماران نارسايي قلب و تنگي عروق كرونر قابل استفاده مي باشد. عارضه جانبي مشترك داروهاي فوق، تورم اندام تحتاني بوده كه معمولاً كم اهميت است و در صورت نياز با داروهاي ادرارآور برطرف مي شود. گشادكننده هاي وريدي ديگر از قبيل هيدرالازين، مينوكسيديل و … نيز موجود مي باشند كه با توجه به عوارض جانبي زياد مگر در موارد خاص مورد استفاده قرار نمي گيرند. 4- داروهاي مهار كننده هورمون آنژيوتانسين (ACEI) : آنژيوتانسين يك هورمون منقبض كننده عروقي است و داروهاي مهاركننده آن منجر به كاهش فشارخون مي شوند. شايع ترين داروهاي مورد استفاده در اين گروه كاپتوپريل و انالاپريل مي باشند كه در درمان نارسايي قلب نيز كاربرد ويژه دارند. در بيماران ديابتي مبتلا به فشارخون اين گروه دارويي با توجه به اثرات مفيد ويژه، قدم اول درماني مي باشد. در 10-5 درصد بيماران مصرف اين داروها منجر به سرفه خشك و آزاردهنده مي شود. عارضه نادرولي مهم اين داروها واكنشهاي شديد آلرژي است كه به صورت تنگي نفس شديد همراه علائم گوارشي تظاهر مي كند.لوزارتان با مكانيسم مشابه داروهاي فوق منجر به كاهش فشار خون مي شود با اين حال عارضه سرفه و واكنشهاي حساسيتي توسط اين دارو ايجاد نمي شود و در صورت ايجاد اين عوارض توسط كاپتوپريل و يا انالاپريل به عنوان جايگزين استفاده مي شود. يك عارضه مهم و مشترك بين داروهاي فوق تشديد نارسايي كليوي در برخي مبتلايان به نارسايي پيشرفته كليه و مخصوصاً مبتلايان به تنگي سرخرگي كليه مي باشد. در صورت ايجاد علائم بي اشتهايي تهوع و استفراغ ،خواب آلودگي و تورم دور چشم و اندام ها با احتمال ايجاد اين عارضه حتماً به پزشك مراجعه فرماييد. كنترل فشار خون در موارد خفيف تا متوسط ممكن است توسط يك دارو قابل انجام باشد ولي در موارد شديد اغلب نياز به استفاده بيشتر از يك گروه دارويي مي باشد. گاهاً تا رسيدن به فشارخون مناسب نياز به چندين بار تغيير و يا تعويض دارو مي باشد كه در اين موارد صبر وتحمل و اطمينان به پزشك توصيه مي شود. داروهاي تزريقي پايين آورنده فشارخوناين داروها در موارد بسيار شديد فشارخون كه معمولاً همراه با علائم مغزي و يا قلبي مي باشد كاربرد دارند. بيمار تا كنترل مناسب فشارخون در بيمارستان بستري شده و از اين داروها استفاده مي شود. سرم نيترات به صورت تزريق پيوسته وريدي وتزريق آمپول فورزمايد پركاربردترين داروهاي تزريقي موجود براي كنترل فشار شديد در بيمارستانهاي كشور مي باشند. نكته: كاهش فشار خون به صورت ناگهاني منجر به علائم سرگيجه ضعف و بي حالي شده و آزاردهنده است. بنابراين براي كنترل فشارخون اغلب از مقادير پايين دارو استفاده شده و افزايش ميزان دارو و يا اضافه كردن داروي جديد به تدريج انجام شده. گاهاً در موارد شديد فشارخون، رسيدن به فشارخون مناسب بايد در طي چند هفته انجام شود تا از ايجاد اين عوارض پيشگيري شود. صبر و حوصله و اطمينان به پزشك در اين رابطه بسيار كمك كننده است.انتهاي پيام
دوشنبه 10 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2909]