واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: علم و دانش امام(ع)
بدون شك بعد علمى و آگاهى گسترده ائمه علیهم السلام در همه زمینهها از پایههاى اساسى امامت در طول حیات آن به شمار رفته و به عنوان یكى از معیارهاى مطمئن و روشن - كه در دسترس همگان قرار داشت - براى تشخیص امام برگزیده از سوى خدا، از مدعى امامت، در جامعه اسلامى شناخته شده بود.حاكمان ستمگر اموى و عباسى در رویارویى با پیشوایان حق به هر اقدامى - كه به گونهاى در تثبیت موقعیت آنان و تضعیف موقعیت امامان شیعه مؤثر بود - دست زدند، و حتى موفق شدند چهرههاى وابسته و مزدورى را در لباس عالمان دین و فقیهان شریعت به مسلمانان تحمیل كنند، ولى هیچ گاه نتوانستند در میدان علم و دانش بر پیشوایان معصوم پیشى گیرند، و حتى نتوانستند در یك مورد و براى یك بار آنان را محكوم كنند، با آنكه برخى از آنان - مانند مامون - براى دستیابى به این هدف تلاشهاى فراوانى كرده و سرمایههاى زیادى صرف نمودند.اساسىترین ویژگى علوم ائمه علیهم السلام، خدادادى بودن آن است. آنان در هیچ مكتب و نزد هیچ فردى درس نخواندند، بلكه در پرتو شایستگىها و لیاقتهایى كه داشتند خداوند چشمهسارهاى زلال دانش و معرفت را در قلب پاكشان به جریان و جوشش انداخت و وجود مباركشان را - به تعبیر امام هادى(ع) - گنجینههاى علم و جایگاههاى معرفتخویش (1) قرار داد.امام هادى علیه السلام در سخنى به این دانش گسترده اشاره نموده مىفرماید:«اسم اعظم خدا 73 حرف است و نزد آصف (بن برخیا) تنها یك حرف آن بود كه چون خدا را بدان خواند، زمین - حد فاصل بین او و (پادشاه) سبا - براى او درهم پیچیده شد. آصف تخت بلقیس را برداشت و آن را نزد سلیمان برد، سپس زمین كشیده (منبسط) شد (و به حال نخست بازگشت). تمام اینها در كمتر از یك چشم بر هم زدن صورت گرفت.ولى نزد ما از اسم اعظم الهى 72 حرف است و یك حرف آن نزد خداست كه آن را در (خزانه) علم غیب به خود اختصاص داده است». (2)بزرگترین خیانت زمامداران غاصب اموى و عباسى معاصر ائمه علیهم السلام به بشریت ، به ویژه مسلمانان؛ این است كه با مشكلات و محدودیتهایى كه براى امامان علیهم السلام به وجود آوردند، مانع نشر و گسترش علوم آنان در جامعه شده و مردم را از آن فیض بزرگ محروم ساختند.این محدودیت درباره همه پیشوایان اعمال مىشد، ولى نسبت به عسكریین (پیشواى دهم و یازدهم) علیهما السلام با شدت بیشتر، به گونهاى كه بخش اعظم دوران امامت امام هادى و تمامى دوران امامت امام عسكرى علیهما السلام در «سامرا» - كه عنوان پادگان نظامى را داشت - تحت نظارت دقیق نیروهاى امنیتى دستگاه سپرى شد و براى مردم امكان دسترسى به آنان و استفاده از محضرشان وجود نداشت.با این حال، امام هادى از هر فرصتى استفاده كرده و با افاضه شمهاى از علوم خدادادى خود به صورت كتبى یا شفاهى، در قالب سخن گفتن با افراد مختلف به زبان خود آنان، پیشگویى نسبت به حوادث آینده، خبر دادن از نیت افراد و. . . انسانها را از فروغ دانش خود بهرهمند کرده و بدین وسیله آنان را به شاهراه حق، رهنمون مىساخت. (3)سلاح علم ویژه امامت و به كارگیرى آن در قالبها و پوششهاى یاد شده، كار سازترین، كوبندهترین و در عین حال بىخطرترین سلاحى بود كه در شرایط حاكمیت جو خفقان آن روز، در اختیار پیشواى دهم(ع) قرار داشت و حكومت، هیچ راه و بهانهاى براى مبارزه با آن نداشت.پىنوشتها:(1) السلام علیكم یا اهل بیت النبوة. . . و خزان العلم. . . السلام على محال معرفة الله. . . «زیارت جامعه».(2) ر. ك. مناقب، ج 4، ص 406، الكافى، ج 1، ص 230، حدیث 3 و دلائل الامامة، طبرى، ص 219.(3) در مباحث آینده بخش فعالیتهاى علمى امام هادى(ع) - به نمونههایى از این اقدامها اشاره خواهیم كرد.لینکهای مرتبط: ویژه شهادت امام هادی ( علیه السلام ) میلاد امام هادی علیه السلام گوش بسپاریم به هادی دلها هادی انسانیت راستین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 468]