واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - تنور نانواییها چند ماهی است که با قیمتهای جدید گرم میشوند؛ قیمتهایی که قرار بود بهبود کیفیت نان را بهدنبال داشته باشد. این در حالی است که هنگام خرید نان، تنها چیزی که دیده نمیشود، بهتر شدن کیفیت است. مریم فکری: تنور نانواییها چند ماهی است که با قیمتهای جدید گرم میشوند؛ قیمتهایی که قرار بود بهبود کیفیت نان را بهدنبال داشته باشد. این در حالی است که هنگام خرید نان، تنها چیزی که دیده نمیشود، بهتر شدن کیفیت است. گلایههایی را میشنویم؛ لازم نیست برای شنیدن آنها راه دوری برویم. بهتر است به نزدیکترین نانوایی محل سکونت خود بروید و به مردمی که در صف خرید نان ایستادهاند، توجه کنید. «چرا با افزایش قیمت نان، کیفیت آنها بهتر نشد؟»، «نانها که کوچکتر شده است!»، «فقط هدفها از اجرای قانون در بخش نان، گران شدن نان بود؟» همه اینها گلایههایی است که شنیده میشود و وقتی این گلایهها از طریق رسانهها به مسوولان منتقل میشود، کسانی که در چند ماهه گذشته همواره عنوان میکردند هدف از هدفمند شدن یارانه آرد، گندم و نان، بهبود کیفیت و مشتریمداری است، امروز میگویند: «هدفمندسازی به دلیل ارتقای کیفیت نان نبود که البته ممکن است کیفیت نان، نتیجه اصلاح روند باشد.» اگر هدف از افزایش قیمت نان که فاز دوم آن پس از ۳ ماه و با هدف افزایش قیمت خریداری شده گندم از کشاورزان اجرا شد، کیفیت نان نبود، چرا در دی ۸۹ و با اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها، مسوولان بازرگانی کشور به فکر برگزاری همایشی برای بهبود کیفیت نان افتادند و یک هفته از آن هم بهعنوان «بهبود کیفیت نان» نام گرفت؟ همایشی که تنها یک دستاورد داشت و آن، تهیه پیشنویس کیفیت نان بود. نکتهای در یاد ماندنی یادمان نمیرود که در همان هفته اول که تب و تاب برای افزایش قیمتها وجود داشت و نگرانیهایی از سوی مردم مطرح میشد، وزیر بازرگانی برای آرامش مردم و اطمینان دادن برای بهتر شدن کیفیت نان، گفت: یکی از دلایل اصلی مشکل در کیفیت نان تولیدی، ساختار معیوبی بود که قبل از اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها در روابط میان مزرعه، آسیابانی و نانوایی وجود داشت.از نگاه او، دولت به دلیل اینکه میخواست قیمت آرد را ثابت نگه دارد، مجبور بود یکسری از کنترلها را اعمال کند، از جمله اینکه گندم را خودش به آسیابان میداد، آرد را میگرفت و به نانواها عرضه میکرد و مراقب بود تا خدشهای وارد نشود و به این صورت، تجارت گندم، آرد و نان به معنای واقعی در اختیار بخش خصوصی نبود.مهدی غضنفری همان زمان تاکید میکرد که این ساختار معیوب جلوی بسیاری از خلاقیتها و نوآوریها را میگرفت و دولت با اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها، سعی در اصلاح و بهبود روشها دارد. از سوی دیگر، اعداد و ارقامی همواره به گوش میرسید که ضایعات نان در ایران قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیست؛ بهطوری که یک چهارم نان تولیدی کشور به ضایعات تبدیل میشود و این میزان در کشورهای پیشرفته حدود یک تا دو درصد است.به گفته حمید علیخانی، مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی، در گذشته ضایعات نان بین ۱۵ تا ۲۰ درصد بود و حتی در بخش گندم و آرد به ۳۰ درصد میرسید.این در حالی است که مصرف ماهانه نان هر ایرانی که در بهمن ۸۴، ۱۳ کیلو و ۴۰۰ گرم و مصرف سرانه آن ۱۶۱ کیلوگرم بود، در بهمن ۸۹ به ۸ کیلو و ۷۰۰ گرم و مصرف سرانه ۱۰۴ کیلوگرم کاهش یافت. تامل در کیفیت نان برای درک علاقه ایرانیان به نان، تنها کافی که بدانیم آمریکاییها با اینکه جمعیت و مصرفی ۵ برابر ما دارند، اما سرانه مصرف گندم آنها در سال حدود ۵/ ۸۰ کیلوگرم است که این رقم در مقابل ۲/ ۱۶۵ کیلوگرم سرانه مصرفی گندم در ایران، خیلی ناچیز است.حال همین مردم که یکی از نانخورترین مردمان جهان شناخته شده و مقام مقام ششم جهان را کسب کردهاند، میگویند که همه حرفها و تاکیدها برای بهبود کیفیت نان، برای همان هفته اول هدفمند شدن یارانه نان بود؛ نهتنها کیفیت نان بهتر نشد، بلکه برخی نانواییها اقدام به کوچک کردن حجم نان کردهاند. حتی نمایندگان خانه ملت هم این روزها نسبت به کیفیت نان گلایه دارند. کاظم فرهمند، نایب رییس کمیسیون کشاورزی مجلس میگوید: دولت هیچ نظارتی بر کیفیت نان ندارد؛ آن هم در شرایطی که قیمت نان افزایش پیدا کرده است. مشخص نیست وزارت بازرگانی چرا نظارتی بر نابهسامانیهای قیمت و کیفیت نان در شهرها اعمال نمیکند.رضا رحیمی، دیگر نماینده مردم در مجلس هم معتقد است که افزایش ضایعات نان با وجود گران شدن ۲۵ درصدی، جای بررسی، تامل و تاسف دارد. وی میگوید: افزایش قیمت نان باید همراه با بهبود کیفیت پخت همراه میشد، اما در عمل شاهد این هستیم بهدلیل پایین بودن کیفیت آرد، دورریزی و ضایعات همچنان در حال افزایش است.این در حالی است که یکی از اهداف هدفمند کردن یارانهها، جلوگیری از اسراف و مصرف بهینه نان، سوخت و... بود، اما در مقابل شاهد این هستیم ضایعات نان بهدلیل عدم نظارت بر پخت نانواییها و کیفیت پایین آرد، همچون گذشته است و هیچ تغییری نکرده است. اما پاسخ حمید علیخانی، مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی به این انتقادها چنین است: وزارت بازرگانی بهتنهایی از عهده ارتقا و بهبود کیفیت نان برنمیآید، زیرا دستگاههای مختلفی در تولید نان دخیل هستند.او که سهم بهروزرسانی ماشینآلات نانواییها در مدت اخیر برای بهبود کیفیت نان را بسیار ناچیز میداند، تاکید میکند: علاوه بر وزارت بازرگانی، دستگاههای اجرایی دیگری مانند وزارتخانههای بهداشت و درمان، صنایع و معادن و جهادکشاورزی در کیفیت نان دخیل هستند، زیرا عوامل متعددی در مساله کیفیت نان تاثیرگذار است. خانوار چه کند؟ با این وجود، نباید فراموش کرد که وقتی مردم نان سنگک را ۵۰۰ تومان، نان بربری را ۳۷۵ تومان، نان تافتون را ۲۵۰ تومان و لواش را ۱۲۵ تومان، نمیتوانن انتظار داشته باشند که نانی با کیفیت گذشته و پیش از هدفمندسازی یارانهها و با وزنی کمتر بخرند.همین مردم ماهانه تنها ۵ هزار تومان یارانه نان دریافت میکنند و اگر بخواهند روزانه تنها یک نان سنگک که کیفیتی بهتر از نانهای دیگر دارد، خریداری کنند، باید ماهانه ۱۵ هزار تومان هزینه کنند که ۱۰ هزار تومان بیشتر از یارانههای ماهانه است. حال بماند که کارگران ما امسال دستمزدی ۳۳۰ هزار تومان دارند و برای پر کردن سفره خود قبل از اینکه به سراغ سایر کالاها همچون گوشت بروند، به نانواییها میروند؛ چراکه نان قیمتی متعادلتر دارد. شاید بهتر بود قبل از اینکه مسوولان به فکر افزایش قیمتها بیفتد، شرایط کیفی کردن نان را فراهم میکردند تا امروز در مقابل این همه گلایه قرار نگیرند؛ گلایههایی بهجا، برای کالایی که در سبد هزینه خانوار نقشی اساسی دارد. /39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 534]