طرح‌هاي استاني فولاد در ليست آمايش صنعت

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: طرح‌هاي استاني فولاد در ليست آمايش صنعت
طرح فولاد چهارمحال و بختياري،زمستان 86احمد بختيارطرح‌هاي استاني فولاد، درون ليست آمايش صنعت و معدن قرار گرفتند. اين طرح 800 پروژه را در خود جاي داده كه شاخص‌ترين آنها طرح‌هاي استاني فولاد هستند. وزير صنايع و معادن علائم اين برنامه را سال گذشته نشان داده بود.

علي‌اكبر محرابيان نخستين بار در دوره سه ماهه سرپرستي وزارت صنايع و معادن در يكي از شهرستان‌ها، چنين خبري را اعلام كرد. البته در آن زمان سخني از طرح آمايش صنعت و معدن نبود اما صراحت آن كلام، عزم علي‌اكبر محرابيان را بر واگذاري 8 طرح استاني فولاد، نمايان كرد. اگرچه ابتداي پاييز گذشته و تنها چند روز پس از انتشار آن خبر، اعلام شد كه دولت اراده جدي براي به اتمام رساندن طرح‌هاي استاني فولاد دارد و با تزريق از حساب ذخيره ارزي، پروژه‌ها را به پايان مي‌رساند و پس از آن ،واحدهاي ساخته شده را به بخش خصوصي واگذار مي‌كند. اما مصاحبه اخير وزير با خبرگزاري مهر و تاكيد بر واگذاري طرح‌هاي نيمه‌تمام استاني فولاد، نشان از تصميم قاطع محرابيان براي عملي ساختن آن برنامه‌اي كه پيشتر در سر داشت، مي‌داد. به تازگي وزارت صنايع و معدن فهرست 800 طرح آمايش صنعت و معدن را در پايگاه اطلاع رساني خود قرار داده است. بيننده سايت با جست‌وجوي كلمه فولاد به راحتي شاهد ظهور نام برخي از پروژه‌هاي استاني فولاد بر صفحه اينترنتي مي‌شود. محرابيان در سال گذشته البته به طور تلويحي عزم خود را نشان داده بود. استفاده از حساب ذخيره ارزي براي طرح فولاد تنها در حالتي قانوني است كه پروژه متعلق به دولت نباشد. اكنون نيز جملگي طرح‌هاي آمايش صنعت و معدن كه از تبليغات تلويزيوني نيز بهره مي‌گيرند، به منظور اجرا توسط بخش خصوصي، در آستانه واگذاري قرار گرفته‌اند. هدف وزارت صنايع و معادن از اين اقدام، توسعه متوازن صنعتي و معدني كشور است. پشتوانه اين پروژه‌ها 30هزار ميليارد تومان اعتبار ويژه است كه از انواع حمايت‌هاي دولتي برخوردارند. اما آنچه كه وجه متمايز به اين 8 طرح از 800 طرح مي‌بخشد، سابقه تاريخي نه چندان دور اين پروژه‌ها است كه مسوولان در اذهان مردم نقاط دورافتاده 8 استان شكل داده‌اند.
پروژه‌هاي استاني فولاد كه در دولت نهم پديدار شدند در واقع بخشي از برنامه جامع فولاد براي رسيدن به ظرفيت 29ميليون تني توليد فولاد خام بود.در دولت قبلي قرار بود كه شركت‌هاي فولادي همچون ذوب‌آهن اصفهان، مباركه، خوزستان و خراسان بخش اعظم توسعه اين صنعت را بر عهده بگيرند. اما دولت نهم چنين برنامه را در تضاد با اهداف عدالت طلبانه خود مي‌دانست از همين رو برنامه احداث 4/6 و بعدها 8ميليون تن فولاد خام را در 8 شهرستان گسترانيد.
طوري كه شهرهاي قائنات (خراسان جنوبي) سبزوار (خراسان رضوي)، ميانه (آذربايجان شرقي)، سپيددشت (چهارمحال و بختياري)، شادگان (خوزستان)، ني‌ريز (فارس)، بافق (يزد) و بافت(كرمان) هر كدام صاحب يك كارخانه يك‌ميليون تني فولاد شوند. سال 85 در هفته دولت كلنگ احداث اين هشت پروژه در 8 روز متوالي و در هشت استان به زمين خورد.
نقشه جغرافيايي اين 8 طرح به دايره‌اي مي‌ماند كه كمان كوچكي از آن حذف شده باشد. به عبارتي مسير از ميانه شروع و به سمت جنوب، مركز و شرق كشور امتداد مي‌يابد.
مراسم كلنگ‌زني اين طرح‌ها چنان شور و هيجان ‌نزد مردمان آن نقاط پديد آورد كه تصور آن مشكل مي‌نمايد.
حضور زنهايي كه نوزادان خود را در بغل دارند، پيرمردان آفتاب سوخته‌اي كه متاع اندك خود را به قرباني آورده بودند.جواناني كه فردا را به اميد احداث كارخانه فولاد مي‌نگريستند و پيرزن‌هايي كه خاك‌اندازي در دست داشتن و در نبود دانه‌هاي اسفند بوته‌هاي خشك بيابان را مي‌سوزاندند.
حرارت آن بوته‌ها نشان از درون گداخته مردمان سرزمين‌هاي دوردست مي‌داد.آنان آينده فرزندان خود را در تحقق وعده‌هاي عدالت پروري دولت نهم مي‌جستند.
شايد اين برش تاريخي از روزهاي نخستين شهريور 85 بخشي از حساسيت و نگاه متعصبانه مردمان آن ديار به اين طرح‌ها را منعكس كند.
اگرچه منطق اقتصادي حكم مي‌كند كه طرح‌هاي فولادي در نقاطي به اجرا در آيند كه بستر توسعه را در اختيار داشته باشند، اما اكنون كه اين پروژه‌ها به پيشرفت 18 تا20درصدي رسيده‌اند و بخش اعظم آنها در حال دريافت تجهيزات و حتي نصب برخي سازه‌هاي اصلي نظير كوره‌ها هستند.
حال سوال اين است كه آيا بخش‌خصوصي حاضر است نقاطي كه پيشتر توسط دولت انتخاب شده را برگزيند و آيا تمايل به ادامه و اتمام طرح‌ها را دارد. آيا از نظر ايشان، كار در نقاط دورافتاده جذابيت‌هاي اقتصادي دارد. اين پروژه‌ها عمدتا با اهداف اجتماعي و سر و سامان دادن به نقاط كم‌ برخوردار پي ريزي شده‌اند.
دولت بايد در اين شرايط اهداف اقتصادي را براي سرمايه‌گذاران پررنگ كند يا اينكه هر دو هدف را منطبق بر هم كند. در صورت تحقق اين دو هدف، از يك سو سيستم حاكميتي به توسعه متوازن مورد علاقه خود رسيده و از ديگر سو بخش خصوصي را ترغيب به حضور در نقاط كم‌برخوردار كرده است.
در اين ميان، مساله اين است كه دولت به هر نحو اعتماد بخش‌خصوصي را به دست آورد در آن صورت عمليات موفقيت‌آميزي را پياده كرده است. در غير اين صورت طرح‌ها در يك وضعيت معلق قرار مي‌‌گيرند كه نتيجه آن سرخوردگي بيش از پيش مردم محروم خواهد بود. علاوه بر آن دولت مجبور مي‌شود با يك اختلاف زماني زياد، شركت ملي فولاد را مجبور به اجراي اين طرح هاي نيمه‌تمام كند.
فولادي‌هاي بزرگ خريدار فولادي‌هاي استاني
البته شنيده شده است كه يكي از گزينه‌هاي پيش رو، واگذاري اين طرح‌‌ها به كارخانه‌هاي بزرگ فعلي است. به عبارت ديگر پروژه‌هاي استاني فولاد بين فولاد مباركه، ذوب‌آهن اصفهان، فولاد خراسان، فولاد خوزستان و فولاد ميانه تقسيم مي‌شوند. تزريق به موقع اعتبار، ارائه مشوق‌هاي جذاب به اين كارخانه، در شرايط حاضر مي‌تواند راه علاجي براي برو‌ن‌رفت از وقايع ناخوشايند احتمالي در آينده باشد.
دولت خود اين طرح‌ها را كليد زده و وعده آنها را به مردمان 8 شهرستان داده است.از همين رو هرگونه تصميم غيركارشناسي به راحتي، خدشه به اهداف ترسيم شده آينده وارد مي‌سازد.
شنبه 8 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]