فارابي و چند علامت سوال بزرگ در برپايي جشنواره فيلم هاي كودك و نوجوان همدان

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: فارابي و چند علامت سوال بزرگ در برپايي جشنواره فيلم هاي كودك و نوجوان همدان
جشنواره فيلم هاي كودكان و نوجوانان همدان در حالي به پايان مي رسد كه چند علامت سوال بزرگ در برابر چگونگي بر پايي اين جشنواره قرار دارد و بنياد سينمايي فارابي به عنوان متولي اصلي بر پايي آن بايد پاسخگو باشد.

سرويس هنري برنا

برگزاري جشنواره فيلم هاي كودكان و نوجوانان همدان اولين تجربه مجيد شاه حسيني به عنوان دبير اين رويداد است كه تابستان گذشته جانشين عليرضا رضا داد در بنياد سينمايي فارابي شد.

شاه حسيني در حالي اين تجربه را به اندوخته هاي خود اضافه مي كند كه چند ماه پس از سكانداري فارابي، بيست و ششمين جشنواره فيلم فجر را برگزار كرد.

جشنواره اي كه آقاي دبير از آن به عنوان يكي از موفق ترين جشنواره ها ياد كرد ولي از آن طرف سينماگران نظر ديگري داشتند.

آنها به اتفاق نظر، بيست و ششمين دوره جشنواره فيلم فجر را هم به لحاظ كيفيت فيلم ها و هم به لحاظ نوع برپايي از ضعيف ترين دوره ها ياد كردند.

اگر اختلاف شاه حسيني و مخالفان وي در چگونگي بر پايي جشنواره را به حساب تنوع سليقه بگذاريم، نمي توان كاستي ها و ضعف هاي مشهود را سليقه اي عنوان كرد.

كاستي هايي كه بعضا دلخوري سينماگران، منتقدان و اهالي مطبوعات را به همراه داشت و بارها شاهد اعتراض جمعي آنها و ترك سالن بوديم.

به هر حال يك جشنواره بين المللي كه تجربه 26 دوره بر پايي را يدك مي كشد، اين نوع برگزاري از افتتاحيه و اختتاميه گرفته تا نحوه نمايش فيلم ها جاي سوال دارد كه هنوز پاسخي روشن به آن داده نشده است.
مديريت جديد فارابي با اين پيشينه مي رفت كه بيست ودومين جشنواره بين المللي فيلم هاي كودكان و نوجوانان همدان را برپا كند.
همه چيز خوب پيش مي رفت و نشان مي داد كه متوليان برگزاري آن اندوخته خود از جشنواره فجر را به همدان برده اند.

در اين ميان تنها نگراني اهالي سينما اضمحلال سينماي ايران و به ويژه ژانر كودك بود.

آري؛ فارابي براي انعكاس اين رويداد مهم از اصحاب رسانه دعوت كرد.مسئولان ارشاد همدان و ديگر متوليان از استانداري گرفته تا مديريت هواپيما و غيره هم خود را آماده مي كردند تا براي دومين بار ميزبان اين جشنواره باشند.

پرواز مرگ

اولين مشكل از فرودگاه مهرآباد و تاخير در پرواز شروع شد، البته اين تاخير ربطي به فارابي و برگزار كنندگان جشنواره ندارد؛مشكلي است كه متاسفانه اپيدمي شده و همه به آن عادت كرده ايم.
اما اولين سوال كه در ذهن خبرنگاران نقش بست و نگراني دست جمعي را به همراه داشت نوع هواپيمايي بود كه براي اين جشنواره اختصاص داده بودند؛ يك فروند هواپيماي ملخي كوپر كه در طول پرواز با لرزش هاي شديد نگراني سرنشينان را به همراه داشت.

البته اين نگراني در قياس با اضطرابي كه در پرواز برگشت از همدان مسافران را در برگرفت، اصلا به چشم نمي آمد.

پرواز برگشت با همان هواپيماي فوق الذكر انجام شد؛ پروازي كه با لرزش هاي شديد و ممتد هواپيما خاطره فوق العاده تلخي از سفر هوايي را براي مسافران برجا گذاشت. اين نگراني و استرس به حدي بود كه چند نفر دچار بدحالي شديد شدند و بلافاصله به بيمارستان انتقال يافتند.

دراين ميان ناراحتي اهالي رسانه از يك چيز بود و آن اينكه چرا پس از حادثه تلخ هواپيمايي c130 بازهم هواپيماي مشابه به آنها اختصاص مي يابد؟

اگر اتفاقي رخ دهد چه كسي پاسخ گو است؟ اصلا چه كسي خسارت اين همه نگراني، استرس و صدمه هاي جسمي و روحي را پرداخت خواهد كرد؟

نور چشمي ها مي مانند

شاهكار ديگر جشنواره بيست و دوم بازگرداندن حدود 50 نفر از اصحاب رسانه به تهران بود.
فارابي به دلايلي كه فقط براي خود محفوظ نگه داشته، در اقدامي عجيب و غير منتظره، در دومين روز ازجشنواره پنج روزه، نام 50 نفر از منتقدان اهالي رسانه و مطبوعات و ديگر مهمانان را بر تابلوي روابط عمومي خود در هتل محل اقامت گذاشت و از آنها خواست كه ساعت 12 ظهر فردا هتل را به سمت فرودگاه ترك كنند.

اين اقدام غير منتظره، تعجب همگان را بر انگيخت. بسياري از آنها به قول فارابي اعتماد كرده و تا پايان جشنواره براي خود و رسانه متبوعشان برنامه ريزي كرده بودند كه با اين حركت عجيب، تمام برنامه هاي آنها نقش بر آب شد.

جالب اينكه يكي از مسئولان هتل به جاي دوستان عزيز در بنياد فارابي جواب گو بود.او دليل اين كار را ورود مهمانان جديد و كمبود جا عنوان كرد.

البته فارابي خيلي خوب ارزش كار رسانه، خبر و اطلاع رساني را مي داند. به همين خاطر چند رسانه كه به ظاهر برد خبري بيشتري دارند و البته كارشان فقط تعريف و تمجيد است و عملكردي خنثي دارند را به عنوان تريبون خود نگه داشت و باقي را روانه تهران كرد.

جدا سازي هتل هنرمندان و اهالي مطبوعات

معمولا در چنين جشنواره هايي رسم بر اين است كه اهالي مطبوعات و رسانه ها با هنرمندان در يك جا مستقر شوند تا تعامل بيشتري در تحليل اين رويداد داشته باشند.

نمونه آن را در چندين جشنواره از جمله جشنواره فيلم كوثر در مشهد مقدس شاهد بوديم. اما در جشنواره همدان با تفكيكي كه بين هتل محل اقامت هنرمندان و خبرنگاران صورت گرفت، عملا خبرنگاران به مشكل برخوردند.

در اين بين حداقل انتظار از دوستان برپا كننده جشنواره اين بود كه براي ارتباط اهالي رسانه با هنرمندان از قبل تدبيري درست مي انديشيدند.

به هر حال بيست و دومين جشنواره فيلم كودك و نوجوان هم به پايان مي رسد و مديريت جديد فارابي اولين تجربه خود از اين رويداد را به دست مي آورد.

در اين ميان آنچه مي ماند هزاران سوال بي پاسخ است كه البته خيلي از آن ها از دوره هاي قبل مانده و با اين چشم انداز خواهد ماند.

شايد تا قبل از برگزاري جشنواره دغدغه اهالي سينما از فقر و نابودي سينماي كودك بود ولي نحوه برپايي آن هم بر اين نگراني افزوده و آينده اي تاريك براي سينماي ايران رقم زده است.
چهارشنبه 5 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 158]