واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - خبرآنلاین در گفت و گو با زین الموسوی سفیر لبنان در تهران موضوعات مربوط به انتخابات این کشور و تشکیل کابینه را بررسی کرده است. ناجیه نیسی انتخابات لبنان در هفتم ژوئن سال 2009 غرب را متوهم کرد و در این جبهه این خیال پدید آمد که لبنان به تمام و کمال به خیمه گاه غرب بازگشته است و حزب الله لبنان به حاشیه رانده خواهد شد. اما مناسبات پس از انتخابات که اهمیت آنها در هنگام تشکیل کابینه از سوی حریری بیشتر نمایان شد، همه این معادلات را بی معنی ساخت. کابینه اول حریری با مخالفت و دست کم نارضایتی جریان معارض تشکیل نشد و حتی او به صورت قهر از پست نخست وزیری کنار رفت و رئیس جمهور این کشور را واداشت تا او را برای دومین بار مامور تشکیل کابینه کند. اهمیت و قدرت معارضان و خصوصا حزب الله در تشکیل کابینه این بار نیز رخ نمایاند و آن زمانی بود که آنهابالاخره موفق شدند حرف خود را به کرسی بنشانند و پست های مد نظر خود را در دولت حریری به دست آورند. کابینه حریری نیز سرانجام توانست یکی از بالاترین رای اعتماد ها را برای خود از پارلمان اخذ کند. خبرآنلاین در گفت و گو با زین الموسوی سفیر لبنان در تهران موضوعات مربوط به انتخابات این کشور و تشکیل کابینه را بررسی کرده است. کابینه حریری که پس از چندین ماه کش و قوس سرانجام تشکیل شده بود توانست رای اعتماد بالایی از پارلمان بگیرد. پیش از پاسخ به سوال شما لازم است از خبرآنلاین به واسطه پرسیدن سوالاتی که در ذهن بسیاری ایرانیها می گذرد تشکر کنم. بله همانگونه که گفتید کابینه رای اعتماد بالایی گرفت و از ۱۲۳نماینده حاضر در مجلس ۱۲۱ نفر به دولت جدید این کشور رای اعتماد دادند. این رای تاریخی است و می توان آن را نقطه عطفی در تاریخ سیاسی لبنان برشمرد چرا که همه گروه هاو جریان های سیاسی خود را در کابینه سهیم دیده و به نوعی از ترکیب و توزیع پست ها راضی بوده اند. در واقع رای اکثریت نمایندگان پارلمان به دولت حریری نشانه درک بالای لبنانی ها از وحدت ملی و کنار گذاشتن اختلافات برای یک آینده درخشان است. انتخابات لبنان با افت و خیزهای زیادی همراه بود، از زمان برگزای آن تا زمان تشکیل کابینه و گرفتن رای اعتماد. این فرایند در لبنان عادی است. ببینید هر کشوری در عرصه انتخابات با یک فرایند پیچیده و مهم روبروست که شرایط اقلیمی، فرهنگی، سیاسی و موضوعات دیگر می تواند به پیچیدگی و دشواری آن اضافه کند. لبنان نیز از این قاعده مستثنی نبود. ما با شرایط دشواری مواجه بودیم. در کل اگر بخواهم مروری بر انتخابات داشته باشم باید برگردیم به هفتم ژوئن 2009 ،یعنی پنج روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری ایران. حزب مستقبل به ریاست سعد الحریری وهمپیمانانش با برتری خوبی در این انتخابات پیروز شدند. بر اساس نتیجه انتخابات رئیس جمهور لبنان میشل سلیمان بعد از مشاوره با اعضای پارلمان، جناب سعد الحریری را به تشکیل حکومت مکلف کرد. برای تشکیل حکومت رئیس جمهور باید با رؤسای احزاب در پارلمان مشاوره کند. نخست وزیر مکلف مشاورات متعددی انجام داد ولی در مرحله اول موفق به تشکیل حکومت نشد. بنابراین رئیس جمهور برای بار دوم وی را مکلف به تشکیل حکومت کرد و نهایتا این فرایند با توافقاتی که میان طرفین حاصل شد به سرمنزل رسید. گفتید توافقات. این توافقات داخلی نبودند و احتمالا توافقاتی از خارج به داد رسید. چرا که این سوال پدید آمده است که کابینه ای که در عرض پنج ماه تشکیل نشد چگونه در مدت کوتاهی تشکیل شد و همه گروه ها نیز از آن اعلام رضایت کردند. بله توافقاتی از بیرون هم بود اما به هرحال طرفین اصلی این ماجرا در لبنان هستند. به طور مشخص ایا توافقی میان عربستان و سوریه و یا ایران صورت گرفت؟ در این مدت توافقی بین عربستان و سوریه انجام شد. ملک عبدالله پادشاه عربستان از سوریه دیدار کرد و به نظر می رسد در آن دیدار توافقاتی صورت گرفته است، از جمله اینکه ملک عبدالله با بشار توافق کردند که حکومت اتحاد ملی در لبنان تشکیل شود. و البته این توافق از جهتی خوب بود چون برخلاف انچه که امریکائیها اعلام می کردند که حکومت لبنان را اکثریت تشکیل می دهد، اینگونه نشد و کابینه الان متشکل از همه گروه ها اعم از اکثریت و معارضین است. پس به نظر شما دیدار ملک عبدالله از سوریه در تشکیل حکومت لبنان تاثیر داشت؟ این اولین بار نیست که مداخله های عربی و منطقه ای در اوضاع سیاسی لبنان تاثیرگذار می شود. همانطور که بحران انتخاب رئیس جمهور جز با کنفرانس دوحه که کشور ایران نیز در ان مشارکت داشت میسر نشد. بهتر است بگویم که تقاربی بین عربستان و سوریه در این دیدار بوجود آمد که پس از ان حکومت لبنان با سی وزیر تشکیل شد. سهم حزب الله در کابینه مناسب جایگاه آن هست؟ حکومت اتحاد ملی که از 30 وزیر تشکیل شد بین گروههای سیاسی و مذهبی مختلف لبنان تقسیم شده است. بر اساس توافق دوحه هر گروه سهم مشخصی (تعداد معینی وزیر) را از حکومت دارد. شیعیان شش وزیر در حکومت دارند که دو وزیر از حزب الله، سه وزیر از جنبش امل و یک وزیر از حزب رئیس جمهور با موافقت حزب الله و جنبش امل انتخاب می شود. این وزیر تضمینی برای عدم توقف تشکیل حکومت است. بر اساس توافق انجام شده پانزده وزیر از احزاب اکثریت که همان حزب سعد الحریری و 14 مارس هستند، و ده وزیر از گروههای مخالف که حزب الله و جنبش امل و حزب میشل عون هستند و پنج وزیر از گروه رئیس جمهور انتخاب می شوند. بنابراین سهم حزب الله دو وزیر بود که به آن تعلق گرفت. تهدیدات اسرائیل چقدر جدی است. اسرائیلی ها گفته بودند حضور وزرای متعلق به حزب الله را در کابینه لبنان تحمل نمی کنند. بدیهی است که اسرائیل و کسانی که در پشت او هستند خواهان دوری حزب الله از حکومت هستند. اسرائیل تهدید کرد و هواپیماهایش را در آسمان لبنان به پرواز دارد و تجاوزات هوایی خود را در اسمان لبنان گسترش داد. این تلاشهای اسرائیل به هدف فشار بر لبنان به منظور دور کردن حزب الله از حکومت بود. ولی جناب رئیس جمهور ژنرال میشل سلیمان و نخست وزیر سعد الحریری و همچنان نبیه بری به این تهدیددات اسرائیل بهایی ندادند. پس حکومت با حضور حزب الله و مشارکت آن تشکیل شد. سران به تهدیدات اسرائیل اهمیت ندادند و از آن نترسیدند و این تهدیدات مانع از تلاش انها برای آزادی سرزمینهای باقیمانده در دست اسرائیل نمی شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 564]