واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - گزارشی از گلوگاه ورود کالاهای چینی به ایران پویا دبیری مهر: جیانگ زوئین، رئیسجمهور اسبق جمهوری خلق چین در کتاب خاطرات خود، رشد و پیشرفت چین را یک اتفاق نمیداند و آنرا حاصل یک پروسه بلندمدت و برنامه ملی معرفی میکند. وقتی از چگونگی تغییر نگرش چشمبادامیها از حفط و حراست از مرزهایشان به صورت فیزیکی به بالندگی اقتصادی از طریق به کارگیری نیروی کار انبوه میپردازد، علتالعلل رشد سریع اقتصادی چین و تصرف بازارهای جهانی را بیش از پیش میتوان یافت. چینیها که روزگاری به دلیل جمعیت میلیاردی خود قادر به تأمین مایحتاج اولیه مردم هم نبودند، طرحی در انداختند تا حتی آمریکاییها که به دلیل مزیت نسبی خود در تولید برخی کالاها در جهان یکهتازی میکردند، اینبار به قدرت اقتصادی چین اذعان کنند و در برابر غول اقتصادی دنیا کرنشی از روی غبطه پیشه سازند. اما چینیها چه کردند که امروز نه تنها بازارهای ایران و کشورهای مصرفی شبه ایران را تصرف کردند که دیگر نمیتوان بازاری در دنیا یافت که نام و نشانی از کالاهای چینی نباشد. طرح ملی چشمبادامیهای کوتاهقد چه بود؟ چین در سال 1986 مقدمات اولیه طرح اصلاح الگوی تولید را عملی کرد تا 2 سال بعد آن را به طور تمام و کمال در سراسر کشور 5/1 میلیاردی خود به اجرا درآورد. 50 میلیون سرباز چینی که از مرزهای جغرافیایی کشور خود محافظت میکردند به کار گرفته شدند و شرکتهای تولیدی از پرداخت مالیات به دولت معاف شدند. تولیدکنندگان مکلف شدند تا میزان تولید خود را نه برای تکمیل چرخه داخل، که برای صادرات جهانی بالا و بالاتر ببرند به نحوی که تولید یک محصول تیراژ میلیاردی داشته باشد. مزد کارگران به دلیل تزریق نیروی کار انبوه نصف شد و ظهور موج جدیدی از کارگران روزمزد در چین آن روزها، از جمله زیرساختهای زلزله در ساختار اقتصادی و نگرش صادراتی این کشور بود. ادامه روند تولیدی در چین با هدف تولید برای صادرات سبب شد تا کشور فقیر و پر جمعیت وقت چین به سرعت جای خود را در فضای تجارت جهانی پیدا کند. نتیجه زلزله اقتصادی در این کشور پیوستن این کشور به سازمان تجارت جهانی بود. الحاقی که بدون چون و چرا و مشوقهای سیاسی انجام گرفت و تنها دلیل موجه برای آن، تصرف بازارهای جهانی بود. کیش، جزیره زیبای چینیها؟ تولیدات چینیها اما نیازمند بازاری برای ارائه و فروش بود. نقطه هدف صادراتی چینیها به ایران نیز که به دو گلوگاه واردات کالای چینی در بین تجار شهرت یافته است، یکی بندر کشتیرانی کیش و دیگری بندر شهید رجایی است که از جمله بزرگترین مبادی ورودی کالا از راههای دریایی است. کالاهای چینی که اکثر آنها نیز از نوع درجه سوم و به عنوان صادرات مجدد به کیش میآید، از اسکله کشتیرانی کیش وارد کشور شده و در بازارهای متنوع و متعدد جزیره مرجانی بدون نظارت خاصی به فروش میرسد. حجم عظیمی از واردات کالاهای چینی را پوشاک و البسه، ماشینآلات و اسباب بازی تشکیل میدهند. گوشه گوشه جزیره مرجانی کیش را که این روزها تجار و بازاریان آن به مزاح آن را «جزیره زیبای مرجانی چین» مینامند، کالاهای چینی فراگرفته است، به نحوی که پیدا کردن کالاهای تولید وطنی سعی و خطایی بیش نیست. نفوذ چشمبادامیها در مراکز تجاری یکی از مهمترین مبادی ورودی کالاهای تجاری به ایران به گونهایست که برای برقراری ارتباط کلامی و تجارت روانتر، تجار و فروشندگان چینی زبان فارسی را به مراتب بهتر از جنوبیهای ایرانی و سلیستر و واضحتر صحبت میکنند. این درحالی است که برخی فروشندگان ایرانی ساکن در جزیره کیش تولید چین را افتخار ملی میدانند، نه تولید ملی و بر این عقیدهاند که تولیدات چینیها از حیث کیفیت و مقایسه قیمتی و قیمت تمام شده با کالاهای ایرانی بالاتر و برتر هستند و به دلیل سود بیشتری که به فروشندگان میرسانند برای آنها مقرون به صرفهترند. جولان کالاهای چینی در مبادی ورودی اجناس خارجی به کشور، در حالی صورت میگیرد که نه تنها نظارتی بر ورود کالاها و اجناس خارجی نیست، که به دلیل عدم حمایت و ارائه تسهیلات به تولیدکنندگان داخلی، تنظیم بازار و ساماندهی فروش هم به یک نقطه مغفول در فضای تجارت داخلی درآمده است. نبود امکان دریافت تسهیلات جهت اخذ نمایندگی از سوی برندهای خارجی توسط عاملین فروش نیز یکی دیگر از دلایل گستردهتر شدن بازار چینیها و تولیدات بیکیفیت برخی از کشورهای حاشیه جنوب شرقی آسیا در ایران است. با کیفیتهای چینی کجایند؟ تولیدات چینی گرچه در میان عامه به دلیل گستردگی ورود محصولات درجه سوم به یک نگاه بدبینانه میان مصرفکنندگان بدل گشته است، اما باید توجه داشت که تولیدات چین فقط به تولید کالاهای بنجل و با عمر مصرف پایین معطوف نمیشود، چه آنکه وجود ساختار درجهبندی در تولیدات محصولات چینی امکان انتخاب را به مصرفکنندگان کشورهای پیشرفته که امتیاز تولیدات خود را به دلیل ارزانی دستمزد کارگر به شرکتهای تولیدی چین میسپارند میدهد تا بین تولیدات درجه یک تا درجه سه چینی تمیز قائل شوند. اسدالله عسگراولادی، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین و از تجار به نام ایرانی که با چند و چون تجارت چینیها آشناست میگوید: «کالاهای چینی در سه نوع متفاوت تولید میشوند. نوع اول که در زمره سفارشهای کشورهای توسعه یافته صنعتی قرار میگیرد و کشورهایی چون انگلیس و آمریکا هم بیشتر از استقبال میکنند جزو تولیدات برتر دنیاست و با کالاهی درجه یک کمپانیهای جهانی رقابت میکند.» عسگراولادی میافزاید: «نوع دوم کالاهای چینی که به درجه دومیها مشهور است به دلیل تولید انبوه با قیمت ارزانتری به فروش میرسد و از نوع جنس و مواد اولیه تولید نیز از کیفیت قابل قبولی برخوردار است.» وی با اشاره به نوع درجه سوم کالاهای چینی که مخاطب آن کشورهای توسعه نیافته و جهانسومی هستند، میافزاید: «این نوع اجناس از نظر شکل ظاهری و ساختار تولید با تولیدات برتر و درجه یک تفاوت ملموسی ندارد، اما کیفیت و مواد اولیه تولیدی آن برای مصرف بلندمدت نیست و عمر کالاهای تولیدی در این دسته کوتاه است.» به عبارت دیگر تولیدات برتر تولیدکنندگان چینی در کشورهای توسعه یافته به فروش میرسد و فقط بخش محدودی از آنها در قالب سفارش برندها و مارکهای معروف بینالمللی بهصورت صادرات مجدد در داخل ایران هم به فروش میرسد، اما تاکنون این کالاهای درجه سوم چینی هستند که گوی رقبت را از دیگر تولیدات ربودهاند و در بازار داخلی ایران هم به دلیل ارزان بودن با استقبال از سوی مصرفکنندگان مواجه شدهاند. راهکاری که کارگر نیفتاد گرچه بازار داخلی به دلیل تزریق نقدینگی بدون برنامه در حال حاضر مدتهاست روبه کسادی گرائیده است و رکود تورمی دامنگیر تجار شده است اما این دلیل محکم هم نتوانسته است از روند افزایشی واردات کالاهای بیکیفیت و درجه سومی چینی به ایران ممانعت به عمل آورد. این فرآیند غیرمعمول در حالی صورت گرفته است که راهکاری دولت، خاصه وزارت بازرگانی برای مقابله با واردات کالاهای بیکیفیت کارگر نیافتاده است و هنوز اقدام عملیاتی از سوی کارگروه جلوگیری از واردات کالاهای بیکیفیت که چندی پیش از سوی وزیر بازرگانی و به ریاست بابک افقهی رئیس سازمان توسعه تجارت تشکیل شد، انجام نگرفته است و همچنان دروازههای وررود کالاهای بنجل به کشور باز است. اما همزمان با موج ورود کالاهای بیکیفیت چینی، متولیان امر صادرات و واردات ایران و چین در شانگهای گرد هم آمدند و با افتتاح مرکز تجاری ایران در این شهر با هدف حمایت و پشتیبانی از مؤسسات، بنگاهها و فعالان اقتصادی ایرانی در فرآیند ورود و توسعه حضور در بازار این کشور، نخستین گام عملی را برای واردات کالاهای با کیفیت چینی برداشتند تا زین پس به جای واردات کالاهای بیکیفیت، شاهد ورود کالاهای با کیفیت چینی به کشور باشیم. کالاهایی که در دسته تولیدات درجه یک چینی قرار میگیرند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 483]