واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /گزارش خبرنگاران اعزامي فارس - سوئيس/ پرسه در شهري كه ارزشهاي انساني را يك فرانك ميفروشند
خبرگزاري فارس: وقتي از جواني سوئيسي درباره اهميت ارزشهاي انساني ميپرسيم، ميگويد: "مي تواني يك فرانك به من بدهي؟"
به گزارش خبرنگاران اعزامي فارس از سوئيس، مردم كشورهاي سوئيس و اتريش از چند دستگي شديد در سليقه و فرهنگ رنج ميبرند. شماري بر حفظ گذشته پافشاري دارند و شماري بر ترك آن مصر هستند.
هجوم غير بوميان اين اجازه را به شما نميدهد كه سوئيس را در چند جمله ساده خلاصه كنيد. بعيد است ديگر بشود با پنير اصل زوريخ، گاوهاي تپه سبز برن و زنگوله هاي پر سر و صداي لوتسرن، بتوانيد اين كشور را به خاطر بياوريد.
كلونيهاي قوي و گاه مافيايي هندي ها، چيني ها، اهالي امريكاي جنوبي و از اين دست، در شهرهاي ساكت و بي دردسر سوئيس خيمه زده اند؛ بي آنكه از بر هم زدن آرامش اين مردم بي خبر از شلوغي دنيا كمي ناراحت باشند.
آنها خود را سوئيسي ميدانند و براي تشويق تيم ملي به ورزشگاه مي آيند؛ شايد در اين ميان وعده غذايي گرمي يا نوشيدني نصيبشان شود.
از مردم داخل كوچه و خيابان مي پرسيم، آيا كشور مرا مي شناسند؟
برخي پيرمردهاي پا به سن گذاشته كه با حقوق بازنشستگي رويايي خود شروع به جهانگردي كردهاند، ايران مرا با كوه هاي بلند و لاله هاي واژگون كردستان ميشناسند.
يكي از دماوند مي گويد و ديگري از كوير مركزي كه در جهان بي نظير است. تعجب مي كنند كه چرا سازماني از آنها هنگام ورود به كوير بينظير ايران ورودي نگرفته است.
جوانترها از ايران علي دايي را مي شناسند و بازيهاي خوب ايران در 1998 را. نمي دانم براي دل گرمي من مي گويند يا حرف دلشان است؛ اما كلي از تيم ملي آن زمان تعريف مي كنند.
مبارزه ايران با استعمار جهاني از ديد جوانان شهر برن، تحسين برانگيز است. آنها نه به رنگ مطمئن مذهب، كه به رنگ دلهرهآور موسيقي، عاشق مبارزه با ظلم هستند. وقتي از علت اصلي زير بار ظلم نرفتن برايشان ميگويي، ساده مي شود بغضشان را كه هنرمندانه مي كوشند پنهانش كنند، رويت كني.
رئيس جمهوري ايران را مي شناسند و اين ارزشمند است چرا كه حتي مقامات عالي رتبه سياسي كشور خود را هم نمي شناسند. روي پيراهن جواني در ميدان سنت كوئيتيني تصوير هوگو چاوز نقش بسته است. اين جا كسي بدون غرض پيراهن آرم دار نمي پوشد. او بي صبرانه در انتظار روزي است كه اين مبارز قديمي را از نزديك ببيند.
سخنان محمود احمدي نژاد در رم، در روزنامه هاي كثير الانتشار سوئيس بازتاب جالبي داشت. نويسندگان معتبر اين كشور تحليل هاي گوناگوني بر آن نوشتند.
يكي از كاركنان ارشد يوفا كه نمي خواست نامش درج شود و از انعكاس صحبت هايش هراس داشت، از احمدينژاد به عنوان يك مبارز آگاه ياد كرد و ايرانيان را مردمي صبور و وفادار دانست.
از جواني در ايستگاه تراموا ميپرسم كه همين قدر كه برايت ثانيههاي رسيدن به قطار مهم است، زمان رسيدن به ارزش هاي انساني نيز اهميت دارد؛ او در پاسخ ميگويد: "مي تواني يك فرانك به من بدهي؟"
انتهاي پيام/
شنبه 1 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 169]