- «كتاب قانون» دوري از سطحی‌نگری و شعار زدگی + عكس

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايی ايران معتقد است: در سينمايی دينی كشورمان معمولاً باب است كه اثر به خلوت‌های شخصی قهرمانان داستان می‌پردازد، اما «كتاب قانون» در كنار پرداختن به مفاهيم دينی، نگاهی مردم‌شناسانه به جامعه پيرامون خود دارد. «فرشاد پارسانيا» عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايی ايران، درباره فيلم «كتاب قانون» اظهار كرد: اين فيلم از جمله توليداتی در سينمای دينی ماست كه توانسته در كنار پرداختن به مفاهيم دينی، نگاهی مردم‌شناسانه به جامعه خود داشته باشد. به نحوی كه از نگاه اين فيلم به روشنی می‌توان شاهد تناقضات موجود در جامعه بود. وی افزود: مدت نسبتاً زيادی بود كه توليدات دينی سينمای ما بيشتر به مسائل شخصی توجه داشت، اما اين كار توانسته با برخورداری از تحقيقات كافی، گامی رو به جلو در اين گونه سينمايی باشد، چراكه كنش‌های رفتاری در آن به خوبی مورد تجزيه و تحليل قرار می‌گيرد. اين منتقد اضافه كرد: البته ذكر اين نكته را ضروری می‌دانم كه مازيار ميری (كارگردان فيلم) در اثر ديگر خود «پاداش سكوت» ضرب آهنگ فيلم را كند تنظيم كرده بود، به ‌نحوی كه در تدوين مجدد كار هم اين ضعف بر طرف نشد، اما در «كتاب قانون» چنين مشكلی را شاهد نيستيم، به همين دليل است كه بيننده از كار استقبال كرد. پارسانيا در بخش ديگری از سخنان تصريح كرد: آن‌چه كه بيش از هر چيز ذهن مرا پس از تماشای فيلم با خود درگير كرد اين نكته بود، مسلمانی تنها به گفتن شهادتين خلاصه نمی‌شود، بلكه هنگامی كه ما نام مسلمان را بر خود می‌نهيم بايد به اصول و فروع دين خود نيز پايبند باشيم. «كتاب قانون» سعی كرده به اين مهم توجه داشته باشد. وی ادامه داد: نام فيلم نيز بسيار خوب است و با قصه «كتاب قانون» به درستی مربوط است. بدين معنا كه يك مسلمان شيعه با استفاده از آيات قرآن و سخنان ائمه معصومين(ع) و همچنين دستورات دينی و احكام الهی رساله، در قالب يك كتاب قانون و راهگشا و راهبر زندگی، بايد زندگی كند و وقتی پای عمل پيش كشيده می‌شود، مسلمان شناسنامه‌ای و مسلمان حقيقی دستشان رو می‌شود. عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينمای ايران، درباره نحوه به كارگيری اشعار حافظ در اين فيلم برای پيشبرد داستان گفت: استفاده قهرمان خارجی فيلم (دارين حمسه) از ابيات حافظ به خوبی به پيشبرد و هدف‌گذاری فيلم كمك می‌كند، اما می‌بينيم كه شخصيت‌های ايرانی برداشت درستی از كلام حافظ ندارند. رويكردی كه به ما می‌فهماند ما قدر داشته‌های خود را به درستی نمی‌دانيم. وی درباره نگاه مردم‌شناسانه فيلم گفت: اين فيلم همچنين نقدی درست به برخی از رسوم رايج در جامعه دارد و سعی می‌كند مرزی بين اين‌گونه رسوم و اعتقادات دينی قائل شود، البته در اين نقدها جدا از انتقادها، می‌بينيم كه راه حل نيز برای معضلات گفته شده ارائه می‌شود. وی در پاسخ به اين سوال كه آيا فيلم در دام شعار گرفتار آمده است يا خير؟ گفت: در «كتاب قانون» سعی شده كه از سطحی‌نگری و شعار زدگی تا حد مقدور پرهيز شود، البته مازيار ميری در آثار قبلی خود نيز نشان داده كه تا حد ممكن از كلی گويی پرهيز می‌كند، مسئله‌ای كه در سينمای ما به خوبی رعايت نمی‌شود. پارسانيا به كارگردان «كتاب قانون» توصيه كرد: سفارش من به فيلمساز اين است كه جذابيت سينمايی را بيشتر با آثارش همراه كند، چراكه شاخص‌ترين آثار سينمايی نيز اگر نتواند با تماشاگر ارتباط برقرار كند، هيچ تاثيرگذاری با مخاطب به همراه نخواهد داشت. وی درباره كيفيت فيلمنامه «كتاب قانون» گفت: فراز و فرودهايی كه در فيلمنامه موجود است، با ضرب‌آهنگ داستان بسيار همنوا است، به نحوی كه بار درام داستان به شدت مخاطب را با خود درگير می‌كند. در ضمن گره‌هايی كه در فيلم وجود دارد در پلان‌های مربوطه گنجانيده شده است. اين منتقد سينما در پايان درباره كيفيت بازيگری اين خاطرنشان كرد: پرستويی و حمسه انتخاب مناسبی برای كاركترهای مورد نظر بودند، هرچند كه درخصوص نقش‌های فرعی می‌شد انتخاب‌های بهتری نيز انجام گيرد، اما در كل بازی‌ها روان و خوب بود منبع : ايكنا /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]