واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: دانشمندان از چگونگي فعاليت سلولهاي بنيادي پرده برمي دارند
سلولهاي بنيادي در حالت عادي بعد از آنكه يك بافت ماهيچهاي آسيب ببيند، بافت تازهاي ميسازند.
روزنامه سان فرانسيسكو كرونيكل گزارش داد اين تحقيق روي موشهاي آزمايشگاهي انجام شده است و سالهاي زيادي باقيست تا بتوان از اين طريق به شيوهاي درماني براي انسانها دست يافت. با اين حال اين تحقيق جديد با دقت روشن ميكند كه دانشمندان چگونه گام به گام فرايندهايي را كه عملكرد سلولهاي بنيادي را تعيين ميكند، مجزا و مشخص ميكنند..
هدف از چنين تحقيقي يافتن راههايي براي در اختيار گرفتن يا اثر گذاشتن روي اين كليدهاي مولكولي بمنظور بهبود درمان و شايد كند كردن آثار پيري است.
اين تحقيق توسط ايرينا كونبوي و همكارانش در بخش زيست مهندسي انجام شده است. آنها سعي دارند اين راز را كه يكي از اسرار پيري است حل كنند:چرا سلولهاي ماهيچهاي وقتي كه جوان هستند خود را ترميم ميكنند اما اين روند زماني كه پير ميشويم كند ميشود؟
حدود دو درصد از سولهاي بافت ماهيچهاي سلولهاي وابسته هستند.
اين منابع كوچك انرژي ، سلولهاي بنيادي بالغي هستند كه مجموعه خاصي از سيگنالهاي شيميايي ميتواند آنها را به توليد الياف ماهيچهاي جديد تحريك كند.
كونبوي معتقد است سلولهاي بنيادي درون بافتهاي پيرتر فرقي با آنهايي كه در بافتهاي جوان يافت ميشوند، ندارند. ظاهرا در طول زمان در مواد شيميايي كه آنها را روشن و يا خاموش ميكنند تتغيير ايجاد ميشود.
به گفته وي در عمل سلولهاي بنيادي پير نميشوند اما كليدها پير ميشوند.
از اين رو عامل مهم براي ترميم بافتهاي ماهيچهاي پير، شناخت چگونگي عملكرد اين كليدها و چگونگي احياي عملكرد آنها در هنگام پيري است.
يك يافته مهم اين تحقيق آنست كه اين سيگنالها براي خاموش و يا روشن كردن سلولهاي بنيادي رقابت ميكنند و زماني كه بافت ماهيچهاي رو به پيري مي رود، در اين رقابت رفته رفته سيگنالهاي طرفدار تكثير و نو شدن بافت، ميبازند.
كونبوي گفت بايد بفهميم كه مقررات كليدهاي روشن و خاموش را چگونه مي توان تغيير داد به صورتي كه بتوان آنها را براي بازگشت به وضعيت جواني تنظيم دوباره كرد. در اين صورت در بافتهاي پير نيز مانند بافتهاي جوان سلولهاي بنيادي شروع به كار خواهند كرد. هدف آنست كه سلولها را بتوان چنان وادار به بازسازي كرد كه گويي فرد ۲۵سال سن دارد.
قابليت تكثير در ماهيچههاي يك موش دو ساله مشابه يك فرد ۸۵ساله است.
از اين رو، كونبوي براي مقايسه چگونگي عملكرد كليدهاي مولكولي براي فعاليت سلولهاي بنيادي در جوانان و پيرها ، موشهاي جوان و موشهاي دو ساله را مورد مطالعه قرار داد.
اين بررسيها نشان داد كه دو سيگنال شيميايي رقيب با حمله به يكديگر تعادل ثابت ديگري را از بين ميبرند و آن را تغيير ميدهند.
در موشهاي جوان ميزان بيشتري كليدهاي روشن و تعداد كمتري كليد خاموش وجود دارد اما در موشهاي پير اين نسبت برعكس است. به همين دليل در موشهاي جوان بافت ماهيچهاي به سرعت ترميم ميشود در حالي كه اين روند در موشهاي پيرتر كندتر است.
آنچه هنوز پاسخي براي آن يافت نشده، آنست كه دقيقا چه چيز اين تعادل را بر هم ميزند و چرا اين كليدهاي شيميايي از بين ميروند. اين موضوعي است كه احتمالا محققان را طي سالهاي آينده به خود مشغول نگاه خواهد داشت.
---> ايرنا.
سه شنبه 28 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]