راههاي درمان صرع

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: راههاي درمان صرع

در شماره نخست اين مطلب به توضيح بيماري صرع ، علت وانواع آن پرد اختيم .

د راين شماره موضوع بهد اشت رواني صرع ود رمان اين بيماري رابررسي مي كنيم

بهداشت رواني صرع

از آن جا كه صرع به دليل نوعي عارضه مغزي است، همين عارضه مي‌تواند روي اعمال مغزي و يا رواني بيمار اثر گذاشته و نشانه‌ها و حالات عاطفي مانند افسردگي، سستي، وسواس، عصبانيت، حالات تهاجمي و مشكلات ديگري ايجاد كند. داروهاي ضد صرع نيز موجب بروز بعضي عوارض عاطفي، رواني و رفتاري مي‌شود.

به فرد داراي صرع و خانواده‌هاي آنها توصيه مي‌شود با مشاهده چنين عوارضي با روانشناس باليني يا روانپزشك مشاوره كنند.

درمان:

به طور كلي منظور از اهداف درمان در بيماران مبتلا به حملات تشنجي، جلوگيري از بروز حملات صرع، برخورد با پيامدهاي رواني ـ اجتماعي اين بيماري و برگرداندن بيماران به يك زندگي عادي است.

پيشرفت روش‌هاي تصويربرداري راه را براي انجام جراحي بر بافت مغز هموار كرده است. روش ديگر شامل نصب دستگاه‌هاي كوچك زير پوست گردن است كه نوعي محرك الكتريكي ايجاد و به اين شكل از بروز حمله جلوگيري مي‌كند.

به علاوه در برخي بيماران صرع به خصوص كودكان، مي‌توان نوع خاصي در رژيم غذايي پيش گرفت. البته اين برنامه غذايي بسيار سختگيرانه و پيگيري آن دشوار است. در زنان كه گاه با عادت ماهيانه حملات صرع تشديد مي‌شود، نوع خاصي از داروهاي هورموني تجويز مي‌شود. نكته مهم آن است كه بروز حملات صرع را زود و درست تشخيص داد. در غير اين صورت، بيمار ممكن است دچار مشكلات يادگيري، رفتاري و اجتماعي شود. در مواردي كه هوشياري از دست مي‌رود، خطر جاني فرد را تهديد مي‌كند با اين حال، بيشتر افراد مبتلا به صرع كه به درستي درمان مي‌شوند، مي‌توانند زندگي خوب و مولودي داشته باشند. اين قبيل افراد بايد تشويق شوند علامتي را با خود حمل كنند كه در هنگام بروز حمله، ابتلا فرد را به صرع به ديگران نشان دهد. در گذشته به علت آن كه ابتلا به صرع مترادف با نوعي علامت منفي در مورد شخص بود، بيماران از انجام چنين كاري خودداري مي‌كردند. افراد اطراف شخص مبتلا به صرع بايد در مورد وجود بيماري و راه‌هاي تخفيف حمله صرع آگاه باشند.

درمان با دارو

اساس كنترل حملات تشنجي، درمان دارويي است. استفاده از داروهاي ضد صرع در 75 درصد بيماران مصروع، باعث كنترل كامل يا كاهش دفعات و يا شدت بيماري مي‌شود.

در بسياري از موارد براي جلوگيري از بروز تشنج از داروهايي مانند ديلانتين و فنوباربيتال استفاده مي‌شود. اين داروها براساس نوع حمله تجويز مي‌شود. داروهاي ضد تشنج از بروز حمله صرع جلوگيري يا آن را كنترل مي‌كند، اما آن را درمان نمي‌كند. اين داروها عوارض جانبي زيادي همچون خواب آلودگي، لختي، خارش پوست، سردرد و ناراحتي معده همراه دارند. در گذشته بيشتر از تركيب چند دارو براي درمان صرع استفاده مي‌شد. هدف از اين كار آن بود كه با كمتر كردن ميزان هر دارو از عوارض جانبي آن كاسته شود اما امروزه بسياري از عصب‌شناسان ترجيح مي‌دهند در درمان، فقط از يك نوع دارو استفاده كنند و تعداد داروها را به حداقل برسانند تا امكان مصرف اشتباه دارو كاهش يابد. پزشكان مي‌گويند كه در خلال چند سال گذشته چند نوع دارو جديد عرضه شده است و چند نوع ديگر در دست تهيه است. امتياز داروهاي جديد در آن است كه عوارض جانبي آن راحت‌تر تحمل مي‌شود. ارزيابي دقيق و تنظيم مكرر ميزان داروي مصرفي براي مراقبت از بيمار ضروري است. داروها با ميزان متفاوت در افراد متفاوت، سوخت و ساز مي‌شوند. بنابراين بايد ميزان دارو را به نسبت حملات صرع و عوارض جانبي تجويز كرد. هدف از تجويز دارو، جلوگيري از بروز حملات جديد است و اين كار معمولاً تا زماني ادامه مي‌يابد كه دست كم 4 سال از بروز حمله صرع گذشته باشد. وقتي بيمار تا 4 سال دچار حمله صرع نشود، حذف دارو بررسي مي‌شود.

اغلب ميزان دارو مصرفي را ظرف چند هفته يا ماه كاهش مي‌دهند. اگر حمله صرع دوباره رخ دهد،‌ مصرف دارو از سر گرفته مي‌شود. در اين هنگام شدت حملات بيشتر از گذشته نيست.

خوشبختانه صرع يكي از درمان پذيرترين بيماري‌هاي عصبي است و داروهاي بسياري براي درمان آن كشف و ساخته شده است كه البته بايد توسط متخصصين تجويز شوند.

اگر نكات زير رعايت شود، درمان كامل‌تر و مطمئن‌تر مي‌شود:

1) مصرف داروها منظم و مرتب باشد.

2) حتي يكبار و يك روز هم داروها قطع نشود.

3) درمان هر چه زودتر شروع شود.

4) مقدار و دفعات مصرف روزانه دارو، كافي و مطابق روش‌هاي علمي و نظر پزشكان معتبر و متخصص در اين زمينه باشد.

5) با معاينات دوره‌اي و آزمايشات طبي از عوارض دارويي جلوگيري شود.

6) تغذيه مناسب، استراحت، ورزش‌هاي مناسب، مراقبت از لثه‌ها و مسواك‌ فراموش نشود.

طول مدت درمان كامل براي صرع در حدود 3 تا 5 سال است. مشروط بر اينكه در طول اين دوره حمله تشنجي تكرار نشود و نوار مغزي طبيعي شود. اگر در طول دوره، حمله ايجاد شود طول دوره بيشتر مي‌شود و قطع دارو خطرناك است.

گردآورنده: زهرا كرمي

سه شنبه 28 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 449]