محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847235917
هرگز تو را نخواهم بخشید!
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هرگز تو را نخواهم بخشید!
بسیاری از افراد تصور می كنند كه داشتن روح گذشت و بخشش، دلیل سستی اراده و تزلزل است. مثلاً اگر بدرفتاری پدرشان را نبخشوده اند، كار درستی انجام داده اند؛ زیرا این مشكلی بوده كه خود پدر ایجاد كرده و خودش هم چوب اخلاق و رفتارش را می خورد و باید بخورد. حال آنكه این را نمی توان مشكل پدر محسوب كرد، بلكه دقیقاً مشكل خود شخص است! هنگامی كه ما فكر " گذشت وعفو" را از سرمان بیرون می كنیم، در واقع مشكلی را برای خود به وجود آورده ایم . بیشتر اوقات، شخصی را كه ما "مقصر" قلمداد كرده ایم، آسوده و آرام به زندگی خویش ادامه می دهد و كمترین اعتنایی هم به ما نمی كند، چون در اصل خبر ندارد كه در سر ما چه می گذرد و ما چگونه در محكمه ذهنی خویش او را متهم و محكوم ساخته ایم. اگر روحیه عفو و بخشش نداشته باشیم و به این گفته زیبا توجه نكنیم كه: " كسانی را كه نسبت به شما تعدی روا می دارند، ببخشایید و از گناه آنان در گذرید" طبعاً در رنج و عذاب و بدخلقی و ناراحتی ، زندگی را سر خواهیم كرد و همواره بهانه ای برای قهر كردن و از مردم بریدن پیدا خواهیم نمود. داشتن روحیه " گذشت" سبب می شود كه ما از نظر روانی، شاد و راحت باشیم و اطرافیان و نزدیكان و آشنایان خود را با چوب ملامت از خویش نرانیم. لازم به ذكراست كه افكار بد جسم را نیز ناتوان و بیمار می كند. علاوه برآن، تا زمانی كه دیگران را مسئول و مقصر گرفتاری ها و بدبختی ها و اصولاً غم و غصه خود به شمار آوریم، آشكارا از زیر بار مسئولیتی كه در قبال خویش و زندگی خود داریم، شانه خالی خواهیم كرد. دیگران را سرزنش و شماتت كردن، باری از دوش ما بر نخواهد داشت. هنگامی كه تصمیم می گیریم دست از مقصر شناختن دیگران برداریم، به طور ناگهانی متوجه می شویم كه اوضاع و احوال ، رو به راه و كارها بهتر می شود. ایراد گرفتن و سرزنش كردن ، عذر و بهانه و دستاویزی است برای این كه وارد عمل نشویم و از مقابله با حقیقت سرباز زنیم. شخصی ممكن است بگوید: " من شما را تا حدودی می بخشم، اما خطایی را كه مرتكب شده اید، همچنان در ذهن نگاه می دارم تا بعداً سرفرصت به حسابتان برسم." بخشش و گذشت واقعی چنین نیست، بلكه پاك كردن حسابها با خود و دیگران است. البته درك این نكته از اهمیت خاصی برخوردار است كه باید تا آنجا كه می توانیم به بهترین وجه زندگی كنیم و بدانیم چگونه می توانیم این مهم را به انجام رسانیم. ما اغلب در راهی كه طی می كنیم دچار اشتباهات كوچك و بزرگی می شویم و گاهی اوقات به سبب سوء تفاهمات و اطلاعات غلطی كه كسب می كنیم، از مسیر درست زندگی به بیراهه می افتیم و یا دست به كارهای احمقانه می زنیم ؛ با این حال برای شناخت بهترین راه از هیچ تلاش و كوششی خودداری نخواهیم كرد. والدین تا آنجا كه از دستشان بر می آمد، سعی در تربیت ما كردند و براساس اطلاعات و معلوماتی كه كسب كرده بودند و نمونه ها و مثالهایی كه در اختیار داشتند، وارد قلمرو ناشناخته ای به نام مقام و جایگاه پدری یا مادری شدند. حال اگر بخواهیم به خاطر قصوری كه ناخواسته و ندانسته در مورد تربیت ما مرتكب شده اند دائماً آنها را سرزنش و ملامت كنیم، كاری عبث و بی فایده انجام داده ایم. برخی افراد عادت كرده اند كه اهمال های پدر و مادر را هرگز فراموش نكنند و تمام عقب افتادگی ها و بیچارگی هایشان را نتیجه ی كوتاهی آنها بدانند. گویی با زبان بی زبانی چنین می گویند: " این گناه شماست كه من چنین تنها و بدبخت مانده ام و قدرت هیچ كاری را ندارم و غمگین هستم. پس حالا رنج و عذابی را كه در زندگی می كشم تماشا كنید. دیگر چه می خواهید." ملامت كردن دیگران ما را به هیچ جایی نمی رساند. گذشته ها، گذشته است و هر قدر در باره آن فكر و خیال كنیم راه به جایی نخواهیم برد و تغییری درآن به وجود نخواهیم آورد. سرزنش و شماتت، آب و هوا را عوض نخواهد كرد، چنانكه ملامت و عیبجویی از مردم نیز ما را به جایی نمی رساند. ولی هنگامی كه عفو و گذشت را در زندگی بر می گزینیم، اصل عالی و پرشكوهی را در مسیر حیات خود به جریان می اندازیم. اگر ما عوض شویم، دیگران هم عوض خواهند شد. اگر ما برخورد خود را با دیگران تغییردهیم، آنها هم رفتار خود را با ماعوض خواهند كرد. به هر حال، از همان لحظه ای كه تصمیم می گیریم دیدگاه خود را دگرگون سازیم، دیگران نیز واكنش مطلوب و مساعدی را نشان خواهند داد و توقعاتی را كه از ایشان داریم تا حد امكان برآورده خواهند ساخت. زمانی كه دیگران را می بخشیم سطل زباله ای را كه درون آن پر از كینه، حسادت، دلخوری، توهین و بالاخره تمام چیزهایی است كه به نوعی باعث ناراحتی ما شده اند، از وجود خود جدا می سازیم و دیگر مجبور به حمل آن در تمام لحظات زندگیمان نیستیم. چون بیشترین كسی كه از بوی این سطل زباله در عذاب است، خودمان هستیم. با " بخشودن"، یاد می گیریم كه در زمان حال زندگی كنیم و زندگی پر از شادی و سرور و زیبایی را برای خود ترسیم نماییم و متوجه این موضوع باشیم كه همه ما مرتكب اشتباه می شویم ، با این حال همه ی ما شایسته مهر و محبت هستیم. زهره پری نوش - سایت تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 598]
-
گوناگون
پربازدیدترینها