واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مهندس سعید فائقی:ورزش بـا بـرنـامهترین بخش جامعه استلیگ تازه متولد شده را نمیتوانستیم واگذار كنیمورود افكارسیاسی به مطبوعات ورزشی نگرانكننده است
كثرت در حوزه رسانهای ورزش یك امر مثبت است كه راه را برای رسیدن به آمال مدرنیته هموار میسازد.مهندس سعید فائقی، معاون ورزشی سابق سازمان تربیت بدنی ، افزود: دنیای مدرن برپایه عقلانیت شكل گرفته و آن كسانی كه در دنیای مدرن رشد كردهاند صاحب عقل نقاد بودهاند. در این راستا نقد در حوزه ورزش نیز برای تعالی یك امر مثبت به شمار میرود.وی ادامه داد: همچنین نهادهای مدنی در بخش ورزش به مراتب بیشتر از نهادهای مدنی در بخشهای دیگر هستند و شكلگیری این مساله به واسطه وجود رسانههای گروهی است. در حقیقت این دو بخش لازم و ملزوم یكدیگرند. البته یكی از مشكلات جامعه ما كه دراین بخش نیز دیده میشود، عدم تمرین چند صدایی است و دوست داریم كه تك صدایی حركت كنیم. بنابراین وقتی با این كثرت مطبوعات و رسانههای ورزشی مواجه میشویم به سوی حوزه نظری گرایش پیدا كرده و در نهایت نیست انگاری و حذف یكدیگر را پیشه كار قرار میدهیم.مهندس فائقی با اشاره به تاثیر ابرمردان ورزشی در روند حركتی ورزش كشور گفت: تاثیر گذاری و موفقیت مردان ورزشی در جامعه سیاسی كشور، بسیاری از افراد را در حوزه سیاسی نگران كرده است و این جریان به داستان نخبهكشی در ورزش كشور بدل شده است. همچنین طی سالهای اخیر، این ابرمردان ورزشی بودهاند كه توانستهاند سكان هدایت ورزش قهرمانی را به دست گیرند. البته این بخش نیز زمانی در دست مردان سیاسی بود ولی پس از آن به دست صاحبان اصلی ورزش افتاد اما در نهایت این روند نیز با مشكل مواجه شد. نمونه بارز این امر امیر رضا خادم در فدراسیون كشتی بود.وی در ادامه با اشاره به بحث مطبوعات و رسانههای ورزشی و كثرت در این بخش اظهار داشت: طبیعتا كثرت باعث كاهش كیفیت میشود. بخصوص جامعهای كه یك روز تنها 2 هفته نامه ورزشی داشت، امروزه بیش از 25 رسانه و مطبوعات ورزشی دارد. اما به طور كلی و با نگاهی گذرا بر بخش مطبوعات و رسانههای ورزشی، غنای این بخش را نیز در مییابیم و این مساله نیز به خاطر نفس هیجان انگیز ورزش و ورود جوانان كوشا و پیگیر است. عملكرد رسانههای ورزشی باعث شده حتی در دور افتادهترین نقاط كشور نیز شاهد روزنامههای ورزشی باشیم، در حالیكه در هیچ بخش دیگر چنین محبوبیت و شناختی دیده نمیشود. همچنین این كثرت مشكلات زیادی را بوجود آورده، اما برای تمرین چند صدایی باید چنین تاوانی را بپردازیم.معاون سابق ورزشی سازمان تربیت بدنی در ادامه با انتقاد از نشریات سنتگرا یادآور شد: متاسفانه با این همه كثرت رسانههای خبری در زمینه ورزش، اما هنوز برخی از مطبوعات به صورت سنتی تولید احساسات میكنند كه در نهایت این احساسات منجر به تشنج میشود. علت این امر نیز عدم برنامهریزی و آموزش در این بخش است. اگر برنامه واقعی برای این نوع نشریات نیز وجود میداشت آنان نیز رو به تعالی حركت میكردند.مهندس فائقی با ابراز نگرانی از ورود افكار سیاسی در بخش هدایت كننده مطبوعات ورزشی به ایسنا گفت: رسوخ افكار سیاسی و گردانندگان سیاسی در بخش های مطبوعات و رسانههای ورزشی از عمده نگرانیهای من است. قاعدتا توهین و افتراء در بخش ورزش نمیگنجد و وجود چنین مباحثی در مطبوعات ورزشی كشور بیانگر وجود فكر سیاسی است.وی درادامه با اشاره به بحث برنامه محوری در ورزش كشور خاطرنشان كرد: یكی از مشكلات جامعه ما این است كه برنامه محور نیستیم ولی با این حال با برنامهترین بخش جامعه، بخش ورزش است. به طوریكه حوزه ورزش زود بازده بوده و همگان در انتظار كسب نتیجه در كوتاهترین زمان ممكن هستند.به عنوان مثال بحث ورزش همانند بحث اقتصاد فرآیندی زودبازده نیست و سالها به طول میانجامد. در ورزش نتایج را به سرعت دریافت میكنیم و برای دستیابی به این موفقیت باید برنامه اصولی داشت. البته حوزه ورزش، حوزه هزینه است و این مساله نیز پیشبرد برنامهها را با مشكل مواجه میسازد. اكنون هیچ فدراسیونی به اندازه نیاز اعتبار دریافت نمیكند و با وجود چنین شرایطی مدیران ورزش كشور مجبورند تا بهترین برنامه را برای دستیابی به هدف داشته باشند.فائقی افزود: با یك مقایسه ساده بین بخش ورزش و صنعت میتوان میزان برنامه محوری بخش ورزش را فهمید. هزینه بخش صنعت در سال حدود 400 میلیارد دلار است در حالیكه هزینه سال ورزش شاید به یك میلیارد دلار نیز نرسد. اما در نتیجه شاهد هستیم كه تعداد لژیونرهای ورزشی ایران در جهان بسیار بیشتر از لژیونرهای بخش صنعت است. این نتیجه برنامه محوری بخش ورزش است. البته جامعه ایران را نخبگان سیاسی و اقتصاد اداره میكنند و كمتر اطلاعی نسبت به ورزش دارند.معاون سابق ورزشی سازمان تربیت بدنی در بخش دیگری از این گفتوگو در مورد پیشینه طرح واگذاری لیگ برتر فوتبال به اتحادیه مدیران باشگاههای كشور به ایسنا گفت: طرح واگذاری لیگ برتر به اتحادیه از زمان ریاست صفایی فراهانی بر فدراسیون فوتبال مطرح بود ولی آن زمان قبل از اینكه لیگ متولد شود، نمیتوانستیم سرپرستی آن را مشخص كنیم. تحلیل نهایی فراهانی نیز همین بود و هیچ مخالفتی با واگذاری لیگ برتر به اتحادیه نداشت. حتی اگر اكنون وی رئیس فدراسیون بود چنین اتفاقی رخ میداد.فائقی افزود: زمانی كه لیگ بوجود آمد باید این نوزاد تازه تولد یافته و نوپا، جایی را برای خود باز میكرد و پس از آن تكلیف قیومیت آن را مشخص میكردیم. فدراسیون فوتبال نیز در شرایط كنونی میتواند نظارت امور را برعهده گیرد و مباحث اجرایی را برعهده اتحادیه قرار دهد. به عنوان مثال فدراسیون باید همچون كنفدراسیون آسیا در بحث مسابقات جام باشگاهها و سایر مسابقات قارهای عمل كند. به گونهای كه كنفدراسیون آسیا تنها بحث نظارت بر كلیه امور را برعهده دارد.وی با بیان اینكه در زمان مسوولیت من در سازمان تربیت بدنی، حتی دستور واگذاری لیگ برتر فوتبال به اتحادیه داده شد افزود: در آن موقع، آقای مرتضوی زحمات زیادی برای این كار كشید و حتی فكر میكنم كه یادداشتی مبنی بر واگذاری لیگ به اتحادیه داشته باشد. حتی تبلیغات دور زمین نیز به اتحادیه سپرده شد. اما برای هر كاری باید یك برنامهریزی خاصی داشت و یكدفعه نمیشود كار انجام شود.مهندس فائقی همچنین در مورد بحث روند خصوصی سازی ورزش كشور گفت: خصوصیسازی در حوزه ورزش با حوزههای دیگر متفاوت است، در حوزه ورزش اول باید مراكز ورزشی اقتصادی شده و بعد به بخش خصوصی واگذار شوند. در شرایط فعلی تنها كسانی كه واقعا عاشق ورزش هستند به این بخش سوق پیدا میكنند به گونهای كه اكنون در بخش ورزش هیچگونه بازگشت سرمایه وجود ندارد. همچنین زیبانگری در بخش ورزش تنها عامل پایبندی و گرایش افراد بدین بخش میشود. در حالیكه كمتر صرفه اقتصادی در ورزش موجود است، اما همین تفكر زیبای ورزش باعث بقای آن میشود.وی ادامه داد: با وجود چنین شرایطی روند خصوصیسازی در بخش ورزش باید به تدریج و با اعطای معافیتها و ضریبها انجام شود. این پروسه باید در برنامه چهارم زمینههای حمایتیاش بوجود آید و در برنامه پنجم به مرحله اجرا در آید.معاون سابق ورزشی سازمان تربیت بدنی با اشاره به بند (چ) تبصره 7 بخشی از قوانین مالی دولت گفت: این بند تنها شرایط كار را برای مدیران علاقهمند به ورزش بوجود آورده و هیچ اجباری در اجرای آن وجود ندارد به طوریكه شركت صنعتی به صورت دلخواه میتواند در ورزش هزینه كند و هیچ اجباری نیست. البته برنامههایی وجود دارد تا این طرح نیز به صورت اجباری در آید تا با یك درصد سود درآمد شركتهای صنعتی، كمك شایانی به بخش ورزش شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 497]