بهبود تشخيص و درمان سرطان با نانوذرات فلوريني

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: بهبود تشخيص و درمان سرطان با نانوذرات فلوريني
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فناوري استراتژيك

پرفلورين‌ كربن، يك خانوادة روغني و بي‌اثر از پليمرها هستند كه به‌ عنوان عاملي براي تعيين حالت بيمار به كار مي‌روند. اين مواد كاربردهاي كلينيكي مختلفي از قبيل تصويربرداري اولترسونيك و جراحي قرنيه دارند.

به گزارش سرويس فن‌آوري ايسنا، اخيراً محققاني از Siteman CCNE، از اين پليمرها به‌ عنوان نانوذراتي استفاده كردند كه توانايي رساندن طيف وسيعي از مواد حاجب و داروها را به تومور دارند.

در اولين مرحله، از نانوذرات پرفلورين‌ كربنة هدفمند، براي رساندن دو ماده به عروق خوني استفاده شد كه سريعاً در حال رشد بوده و يك تومور را تغذيه مي‌كردند. مادة اول سمّ قارچي نيرومندي به نام فوماگلين و مادة دوم مادة حاجب MRI بود.

اثر فوماگلين به‌عنوان يك ضد سرطان براي انواع مختلفي از اين بيماري اثبات شده‌ است، امّا دوزهاي درماني اين دارو عوارض جانبي شديد و ناگهاني ايجاد مي‌كند كه براي فائق آمدن بر اين مشكل، محققان فوماگلين را در نانوذرات پرفلورين ‌كربن ـ كه هدف آنها b3 اينتگرين بود ـ كپسوله كردند.

b3 اينتگرين، مولكولي است كه در سطح عروق خوني تازه تشكيل شده در تومورها يافت مي‌شود.

محققان همچنين دريافتند كه اين فرمولاسيون جديد مي‌تواند با داشتن مقدار بسيار كمتري از فوماگلين نسبت به دوزهايي كه در گذشته استفاده مي‌شد، مانع از رگ‌سازي در تومورها و كاهش اندازة آنها با همان قدرت قبل شود.

در MRI هم سيگنال به دست‌آمده از تومور، به‌دليل اتصال اين نانوذرات به مادة حاجب تشديد مي‌شود كه اثرات مطلوب اين ماده در تصوير برداري را تأييد مي‌كند.

در دومين مرحله محققان نشان دادند كه نانوذرات پرفلورين‌كربنه‌ مي‌تواند حاملي پايدار براي پپتيدهاي سايتوتوكسيك باشد.

مهم‌تر اينكه، اين نانوذرات كه روكش پپتيدي پيدا كرده‌اند، زماني پپتيدهاي خود را آزاد مي‌كنند كه در تماس فيزيكي با سلول‌ها باشند.

اين اثر آن مانند اثر ميانجي‌گري عوامل ايجادكنندة هدفمندي است؛ مثل اثر آنتي‌بادي‌هايي كه براي ايجاد هدفمندي نسبت به avb3اينتگرين به كار مي‌روند.

در سومين آزمايش محققان سعي در رساندن يك محموله توسط نانوذرات پرفلورين‌كربنه به سلول‌ها را داشتند.

به گزارش ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، در اين مطالعه سلول‌ها بعد از تحريك اولتراسونيك شروع به جذب نانوذرات به درون كردند.

در اين‌جا مشخص شد كه رساندن يك محموله با ميانجي‌گري اشعه، باعث از هم گسيختگي غشاي سلول نمي‌شود؛ البته ساز وكار دقيق اين انتقال هنوز مشخص نيست.

انتهاي پيام
يکشنبه 26 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 146]