گفتگوى اختصاصى با معاون سياسى نهاد نمايندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
گفتگوى اختصاصى با معاون سياسى نهاد نمايندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها

دانشجوى سياسى کيست؟ خط قرمزها کجاست؟ خواستم در تعریف و تبیین سیاسی بودن دانشجو و ضرورت آن و همچنین حد و حدود این فعالیت ها- به عبارت دیگر خط قرمزها- مقدمه ای بنویسم تا پیش درآمدی شود بر مصاحبه ای که دراین رابطه با دکتر محمد ودود حیدری، مسئول سیاسی نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه ها که اذعان می دارند هدف این نهاد «تحقق عملی فرمایشات رهبری درحوزه مسائل سیاسی در دانشگاه هاست.». بهترین تعریف را گفتمان رهبر فرزانه یافتم که فرمودند: «مسئولیت شما سنگین است؛ هم باید درس را بخوانید، هم محیط سیاسی تان را بشناسید، هم روی محیط سیاسی اثر بگذارید و هم خودتان را از لحاظ فکری و روحی آماده کنید، برای فردایی که بلاشک، وزن این نظام متکی به معنویت- یعنی نظام جمهوری اسلامی- در معادلات جهانی بین المللی، ده برابر امروز خواهد شد. مطمئن باشید که ما چنین روزی را در پیش داریم و شما جوان های امروز، آن روز را خواهید دید. علی القاعده آن روز ماها نیستیم؛ اما شماها هستید و خواهید دید آن روزی را که وزن و ثقل و اهمیت جمهوری اسلامی در معادلات جهانی- چه از لحاظ سیاسی، چه از لحاظ علمی و چه از لحاظ بیان افکار سازنده- ده برابر امروز است. باید خودتان را ان شاءالله برای آن روز آماده کنید»1. ¤ آقای دکتر نگرش های مختلفی در خصوص فضای دانشگاه ها وجود دارد. برخی -گاها کسانی که در کسوت مسئولیت قرار دارند- این فضا را از هرحیث خصوصا از حیث سیاسی مثبت ارزیابی نمی کنند، عده ای هم قائل به تساهل و تسامح افراطی دراین فضا می باشند و فعالیت گروه های معاند در عرصه دانشگاهی را توهم می پندارند. شما به عنوان مسئول سیاسی نهاد نمایندگی ولی فقیه فضای سیاسی دانشگاه ها را چگونه ارزیابی می کنید؟ - دانشگاه و مجموعه آموزش عالی با سابقه هفتاد هشتاد ساله اهمیت و جایگاه ویژه ای در جامعه دارد. اهمیتی که می توان گفت چندین برابر این سابقه است. به عبارتی الان دانشگاه ها در جامعه ما به عنوان یک قشر پیشرو و مجموعه ای که به مسائل از زاویه دیگری نگاه می کند شناخته می شود. به دانشگاه به عنوان مجموعه آرمانگرا نگاه می شود و نقش دانشگاه در جامعه ما به گونه ای تبیین شده است که عموم جامعه به آن احترام می گذارند و نقش قابل اعتمادی را برای آن متصور هستند؛ و این به دلیل حضور دانشگاهیان در عرصه هایی است که سرنوشت مردم و مملکت در آن جریان داشته است. این نقش را نمی توان دست کم گرفت. به تبع همین نقش است که تاثیرگذاری فضای دانشگاهی ما در بحبوحه های مسائل اجتماعی خیلی بارز و آشکار است و این نقش فارغ از نسبت جمعیت دانشجویان به جامعه چندین برابر است. حضور موثر دانشگاه ها از یک سو و اعتماد مردم به دانشگاهیان از سوی دیگر باعث شد تا دانشگاه به کانونی تبدیل شود که سرنوشت و آینده کشور در آن رقم می خورد. نقشی که حضرت امام(ره) بارها و به انحاء مختلف به آن تاکید داشتند و دانشگاه را با همین نگاه کارخانه انسان سازی نامیدند. مرور عملکرد دانشگاه ها در برهه های مختلف اعم از بروز انقلاب، دهه های قبل از انقلاب که منجر به انقلاب اسلامی شد، دفاع مقدس، مباحث دوران سازندگی، حتی مباحث فرهنگی؛ نشان می دهد که دانشگاه ها همواره نقش پیشرو داشتند، چه در حقیقت انجام انقلاب اسلامی که به کمک گروه های مختلف آمدند، چه در اداره کردن جنگ و ایجاد نهادهای انقلابی مانند سپاه پاسداران، جهاد دانشگاهی، کمیته امداد و... شاهد این هستیم که این جمعیت دانشجویی ما بوده است که این حرکت ها را شروع کردند، پایه گذاری کردند و به انجام رساندند. چه در حوزه فرماندهان دفاع مقدس که می دانیم عمده حرکت آنها از حرکت های دانشجویی بوده است؛و همچنین در دوران سازندگی و حوزه های فرهنگی. به تصور بنده داشتن نگاه غیردینی و غیرمذهبی به بدنه دانشگاهی هم نگاه غلطی است هم دور از انصاف است. یعنی الحق و الانصاف توده بدنه دانشگاهی ما بدنه دینی و مذهبی دارد. اصالتا در جامعه ما وقتی مجموعه ای مورد اعتماد قرار می گیرد که این شاخصه را داشته باشد. دانشگاه های ما مجموعه ای بود که با آداب، سنن و ریشه های دینی هزار و اندی ساله جامعه باید منطبق می بود تا مورد اعتماد قرار بگیرد و این شاهد مثال بنده است که جامعه دانشگاهی ما جامعه مؤمن و مسلمانی است که توانسته مورد اعتماد جامعه قرار بگیرد. فضای سیاسی هم که از فضای دینی و معرفتی جدا نیست. اصالتا فضای سیاسی دانشگاه متأثر از حرف اصلی انقلاب و سخن اصلی امام راحل(ره) و تفسیر دقیقی است که از مسائل مربوط به حکومت دینی ارائه داده اند و آن همین جدایی ناپذیری دین از سیاست است. این نگاه آرمان گرایانه دانشگاه است. البته ممکن است در برهه هایی در رابطه با مسائل سیاسی تفاوت دیدگاه وجود داشته باشد که این ناشی از وجود سلایق مختلف در دانشگاه است و این نه تنها اشکالی ندارد بلکه اصلا محل بروز آن در دانشگاه است. در فضای دانشگاه ها باید تعامل منطقی درباره هویت ملی و هویت اسلامی وجود داشته باشد. البته بخش دیگری هم بوده که عرض می کنم به جهت اهمیتی که دانشگاه ها داشتند مطمع نظر دشمنان هم قرار گرفته اند و این را هم ما نمی توانیم منکرش باشیم که به خاطر همین جایگاه ویژه ای که دانشگاه در بین جامعه داشته در حقیقت مورد نظر بوده است. بخش هایی از جامعه دانشگاهی ما خواسته یا ناخواسته درگیر مباحثی شدند که آبشخور آن خارج از مرزها بوده است و توانستند لطماتی را هم وارد بکنند اما در کل برآیند حرکت فرهنگی سیاسی دانشگاه ها برآیند قابل قبول و منطبق بر آداب و سنن، فرهنگ و آداب اسلامی است. ¤ با توجه به اشاره ای که فرمودید، اگر چه نمی توان اهمیتی قائل شد برای جریان ها و نیروهایی که می شود گفت دنباله رو جریان های مخالف نظام در داخل کشور هستند اما به هر ترتیب برای اینکه شاید انتظار از معاون سیاسی نهاد این است که یک جریان شناسی ارائه کند از نیروهای ضدانقلاب یا به تعبیری معارض شما چه تصویری از این گروه ها در دانشگاه ارائه می دهید. - در جریان هستید که گروه های اصلی خارج از دانشگاه برای اینکه در دل جامعه رسوخ بکنند و به اهدافشان برسند عمدتا به دنبال این بودند که گروه های دانشجویی داشته باشند. وقتی سال های اول انقلاب را بررسی می کنیم می بینیم چنین جریاناتی با تشکیل گروه های دانشجویی در دل دانشگاه ها به خصوص دانشگاه تهران حتی به مبارزه مسلحانه هم پرداختند. عرض کردم این به جهت اهمیتی است که جامعه دانشگاهی ما دارد. اما میزان و نسبت این گروه ها به نسبت نیروهای اسلام گرا که در همان زمان در یک مواجه بنیادین -به نظر من- کار را یکسره کردند، نشان داد که نیروهای مذهبی نیروهای تعیین کننده مسائل دانشگاه هستند. به نظر من این یک اقدام حاکمیتی نبود یعنی اگر بستر حضور نیروهای مذهبی در دانشگاه ها نبود با اقدام حاکمیتی، تعطیل کردن دانشگاه ها، دستگیری و اقدامات امنیتی قابل جمع شدن نبود. منتهی به دلیل اینکه مبنای حرکت های اسلامی در دانشگاه ها مبنای حرکت ریشه داری بود و غلبه هم داشتند نیروهای ارزشی توانستند که باعث تداوم جریان های اصیل انقلاب اسلامی در دانشگاه ها بشوند و بقیه جریان ها را حذف بکنند. ¤ وضعیت جریان های دانشجویی در حال حاضر به چه صورت است؟ - به تصور بنده الان ما شاهد دو خرده جریان در دانشگاه هستیم یکی جریانی است که مباحث عمدتا مبتنی بر مباحث لیبرال دمکراسی را در دانشگاه پیگیری می کند. این جریان ریشه ای حدودا ده ساله دارد. ریشه این جریان هم در دانشگاه نبوده و جریانی است که از خارج از دانشگاه پیگیری شده و در دل دانشگاه رسوخ نموده است. در یک برهه خاص هم خیلی اوج گرفت. اما به دلیل اینکه عدم تطابق با گفتمان اسلامی داشت رو به افول گذاشت. جریان دیگری که ما شاهد ظهور و بروز کم و بیش آن هستیم جریان مارکسیستی است. جریان مارکسیستی هم جریانی است که از اوایل انقلاب و بعد از انقلاب در دانشگاه های ما حضور داشته است. البته بنده معتقدم این دو جریانی که الان بحث شد در حال حاضر ریشه شان ریشه مشترک است. یعنی جریان مارکسیستی که ما الان در دانشگاه ها در بعضی از بخش ها شاهد بروزش هستیم با آن جریان مارکسیستی اول انقلاب متفاوت است. جریان مارکسیستی ابتدای انقلاب مبتنی بود بر یک حرکت مبنایی و عقیدتی، اما به تصور بنده جریان مارکسیستی کنونی که بعد از حدود 25-30 سال تاخیر دارد اتفاق می افتد ناشی از تحریک همان عناصری است که معتقد به مبانی لیبرال دمکراسی هستند و از این طریق روزنه ای را برای مبارزه با جریان اسلام گرا در دانشگاه ها باز کرده اند. ¤ اقبال دانشجویان به این جریان ها چگونه است؟ - از آنجایی که فضای دانشجویی ما از فضای سنتی و اعتقادی جامعه قابل تفکیک نیست این حرکت ها حرکت هایی نبود که با اقبال زیادی مواجه شود. ¤ درخصوص تفکر لیبرالیستی طیف غیرقانونی دفتر تحکیم وحدت برخی از سایت های ضدانقلاب ادعا می کنند این گروهک اقبال زیادی در دانشگاه ها دارد. ظرفیت اینها را چطور می بینید؟ - مجموعه دفتر تحکیم وحدت گذشته از اینکه سابقه و پیشینه ارزشمندی در مجموعه انقلاب دارد؛ مجموعه ای است که به عنوان تنها اتحادیه و یا اصلی ترین اتحادیه دانشجویی است که از ابتدای انقلاب اسلامی با شعار پیرو خط امام بودن در دل دانشگاه ها شکل گرفت و اثرات متعددی در دانشگاه ها داشت و برآیند مجموعه ارزشی دانشگاه ها همیشه در اختیار دفتر تحکیم وحدت بودند. متاسفانه به خاطر نفوذی که در این دفتر به وجود آمد و خطی که در بخشی از دفتر تحکیم پیگیری شد و به دلیل انحرافات ایجاد شده جفای بزرگی در حق این جریان دانشجویی صورت گرفت. در خصوص ادعای طیف علامه باید بگویم که این موضوع تنها در حد ادعاست چرا که برآیند نظرات و برآیند نیروهایی که تحت عنوان انجمن های اسلامی الان دارند در دانشگاه ها فعالیت می کنند این را نشان نمی دهد. امروزه آنچه که تحت عنوان مجموعه تحکیم وحدت طیف علامه مطرح می شود چیزی غیر از حضور و بروز رسانه ای محدود در بخشی از سایت ها نیست و بدنه دانشجویی و عقبه دانشجویی به عنوان اینکه حامی چنین جریانی باشند در دانشگاه خودش را نشان نمی دهد. به هر حال ما شاخصه هایی داریم برای ادعاهایی که مطرح می شود. امروز در دانشگاه ها بیش از 35 تا 40 درصد را انجمن های اسلامی تحت عنوان انجمن های دانشجویان مستقل فعالیت می کنند. نزدیک به همین تعداد انجمن های اسلامی هستند که تحت عنوان دفتر تحکیم وحدت در حال شکل گیری می باشند که منادی احیای دفتر تحکیم هستند با همان اصالت در حقیقت گفتمانی که در مورد انقلاب اسلامی داشتند. رسانه های این انجمن های اسلامی، سخنرانی ها، میتینگ ها و نشست هایی که دارند، فضاهایی که در اختیار دارند؛ همه و همه شاخصه این است که مجموعه این حرکت با آن حرکتی که به صورت رسانه ای و توسط ضدانقلاب هدایت می شود تفاوت ماهوی وجود دارد. ما منکر این نیستیم که چندین سال جریان لیبرالی بر دفتر تحکیم وحدت سایه انداخته بود اما با روشن شدن مطالبات دانشگاهی و بازگشت بدنه دانشجویی به گفتمان اصلی انقلاب این جریان در حال حاضر از دست افراطیون خارج گردیده است و صرفاً و صرفاً در قالب رسانه ای و به صورت کاذب روی این قضیه مانور می دهند. ¤ آیا نهاد در مواجهه با این جریان ها، منظورم جریان های لیبرالیستی و مارکسیستی موجود در دانشگاه است؛ برنامه ای داشته یا دارد؟ همانطور که از اسم نهاد نمایندگی پیداست، نهاد، نمایندگی ولایت فقیه و نمایندگی رهبر انقلاب و بنا به یکی از صحبت های حضرت آقا نمایندگی روحانیت در دانشگاه ها است و خودش را حافظ مسائلی می داند که عمده مردم کشور با بروز انقلاب شان، بروز جنگ تحمیلی اشان ثابت کردند. ما هر شخص یا گروه یا جریانی را که عشق به اسلام، انقلاب و ولایت فقیه داشته باشد در دایره حرکت انقلابی خودمان می دانیم. ما معتقدیم دانشگاه باید محل بحث و گفتگو و محل تضارب آراء حتی با گروه های الحادی و گروه هایی که آن قلت هایی جدی به مبانی انقلاب اسلامی دارند، باشد. در حقیقت خود مجموعه نهاد هم وارد این عرصه شده و امکانش هم وجود دارد. منتهی یک نکته ظریفی هست و آن اینکه ما فعالیت قانونی را متعلق به گروهی می دانیم که در دل مباحث تعریف شده اند که مباحث اسلامی بدان سمت حرکت می کند. ببینید ما امروز حق نداریم که از مجموعه اهدافی که در سی سال گذشته گفته شده و به صورت جهانی هم مطرح شده عدول کنیم و یا بازگشت مختصری داشته باشیم. ¤ ما در اوایل انقلاب فضایی متکثر از ایدئولوژی های مختلف داشتیم که در دانشگاه ها هم نماینده داشتند. مواجهه نیروهای اسلام گرا با این فرق که به صورت مناظره های بسیار دیدنی بود یکبار برای همیشه پرونده آنها را بست. الان هم که در واقع تفاله های همان جریان ها دوباره بازگشت کرده اند. به نظر شما خیلی خوب نیست بدون اینکه وجاهت رسمی به این گروه ها داده بشود صرفا برای تبادل آراء و از باب نقد این افکار در معرض عمومی دانشگاه، اینها را از فضای مجازی خودشان خارج کنیم و حقیقت آنها را به نمایش عمومی بگذاریم؟ این توصیه ها در برنامه های نهاد به چه صورتی وجود دارد؟ - شهید مطهری جمله معروفی دارند که من نقل به مضمون عرض می کنم. ایشان می فرمودند: «جایگاه اصلی بحث در مورد مباحث مارکسیسم در دانشگاه الهیات ماست.» دانشگاه ها باید بستر این مباحث باشند. نهاد رهبری هم از چنین بحثی حمایت می کند. ما حاضریم زمینه ساز حضور این مجموعه ها در دانشگاه ها باشیم. اما نکته ای که وجود دارد این است که گروه های مورد اشاره حضرت علی که در چند سال اخیر وارد فضاهای دانشگاهی شدند با پرچم نگاه تئوریک و اعتقادی وارد نشدند بلکه با پرچم مبارزه با اصل نظام و با پرچم مبارزه با اسلام وارد شدند. چنانچه ما بعضاً شاهد مبارزه مسلحانه برخی از این گروه ها نیز بوده ایم. به این شکل قاعدتاً مصاف، مصاف تئوریک و اندیشه ای و عرض اندام ایدئولوژیکی نیست. این گروه ها اگرواقعا با نگاه تئوریک، مبنایی و عقیدتی وارد بشوند نهاد رهبری این آمادگی را دارد که زمینه ساز حضور آنها در دانشگاه ها برای مناظره و تبادل نظر باشد. ¤ آیا تاکنون نهاد رهبری تبلیغاتی را از باب اینکه گروه هایی که اهداف براندازانه ندارند و صرفا در حوزه نظر، نظریاتی دارد که مخالف نظام یا حتی اسلام است؛ می تواند بیاید و نظرات خودش را عرضه بکند، داشته است؟ - عرض کردم خط قرمز ما حضور در جریان های برانداز است. گروه هایی که خط سیرشان مشخص شده است، ارتباطات خارج از کشورشان مشخص شده است، خیانت کاریشان به این ملت و به این نظام به اثبات رسیده است؛ فکر نمی کنم محملی برای حضورشان در دانشگاه ها به بهانه مسائل تئوریک وجود داشته باشد. اما اصالتا این زمینه فراهم است. ¤ اکنون که در فضای انتخابات هستیم نهاد برای ترمیم فضای سیاسی دانشگاه و همچنین پویاتر شدن دانشجویان در این عرصه، چه اقداماتی را انجام داده و یا در نظر دارد که انجام دهد؟ - در مقوله انتخابات رسالت اصلی مجموعه نهاد، بصیرت بخشی است. به هر حال مجموعه نهادبه عنوان مجموعه ای که ارتباط با تشکل های دانشجویی و دانشگاهی دارد و اصالتا جایگاه حزبی را برای خودش قائل نیست و نمی تواند باشد از ورود مصداقی به انتخابات اجتناب می کند. آنچه الان در حال انجام است و زمینه اش فراهم شده، سخنرانان مختلف با نگاه های مختلف بنا به درخواست تشکل ها در حال اعزام به دانشگاه ها هستند. همچنین رایزنی های لازم با وزیر علوم و بهداشت برای حضور کاندیداها صورت گرفته است. به تشکل های دانشجویی نیز پیشنهاد داده شده و بستر سازی شده که برای انجام گفت وگوهایی با حضور طیف های مختلف انتخابات به صورت میزگرد شرکت نمایند. دراین میزگردها دو طرف به تبیین مسائل اصلی انتخابات می پردازند. دو بحث دیگر همه در حال پیگیری است. ما معتقد هستیم تشکل های دانشجویی و حرکت های دانشجویی به عنوان دو چشم بینای مجموعه دانشگاهی این وظیفه را به عهده دارند که از کاندیداهای اصلی که از دل نظارت شورای نگهبان درآمدند سوالات جدی را درعرصه انتخابات داشته باشند، تا هر یک از کاندیداها که موفق به تصدی کرسی انتخابات شدند مجموعه دانشجویی به عنوان مجموعه پیگیر و مطرح کننده مطالبات اجتماعی بتوانندنقش خودشان را در مراحل بعدی ایفا نمایند. ما به این منظور نشست های دوره ای را با تک تک کاندیداهای اصلی طراحی کرده ایم. ¤ با تشکر از شما؛ لطفا اگر مطلب خاصی باقی مانده بفرمایید. - خبری هست برای تشکل های دانشجویی. امسال در مردادماه هشتمین اردوی آموزشی سیاسی معاونت سیاسی را در دانشگاه ها با حضور 1500 نفر از فعالین اصلی تشکل ها و دانشجویان اصلی که در نشریات دانشجویی سیاسی و یا وبلاگ ها و یا رسانه های مختلف دانشجویی و حوزه های مختلف سیاسی از جمله کانونهای مطالعات سیاسی، تشکل های دانشجویی فعال هستند برگزار خواهد شد. هدف از این اردو دانش افزایی و بصیرت بخشی به مجموعه حرکت های سیاسی دانشجویی است که جزییات آن متعاقبا اعلام خواهد شد /1001/ منتظر اخبار ، انتقاد و پیشنهاد های شما هستیم :

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 410]