محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855081064
آموزش در باغچه
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش - آغازگر انقلاب آشپزی کالیفرنیا از لزوم اصلاح الگوی تغذیه در مدارس سخن میگوید هنگامی که آلیس واترز در سال 1971 / 1350رستوران چزپانیس را افتتاح کرد، مواد اولیه تازه را از تولید کنندگان محلی می‌خرید و برای غذاهای خود استفاده می‌کرد؛ کاری که جرقه انقلاب آشپزی در برکلی کالیفرنیا شد و بعد به همه جای دنیا سرایت کرد. در دهه گذشته او دامنه این انقلاب را به آموزش هم کشانده است. واترز در گفتگو با نیچر در مورد آموزش در باغ و هزینه واقعی یک ناهار مدرسه‌ای سخن گفته است. چرا شروع به آموزش سبزی‌کاری به دانش آموزان کردی؟مدیر یک مدرسه محل با من تماس گرفت تا ببیند که آیا دانش‌آموزان علاقه‌مند به کشاورزی و آشپزی می‌توانند نحوه غذا خوردن خود را تغییر دهند یا نه. از آنجا که من 25 سال در رستوران خود کار کرده بودم، فهمیدم که نباید در استفاده از این منابع طبیعی غذاهای محلی تنها باشم. در یک زندان در سن‌فرانسیسکو، زندانیانی را دیدم که به قدری به باغبانی علاقه‌مند شده بودند که نمی‌خواستند آنجا را ترک کنند! من می‌دانستم که فرو کردن دستتان در خاک نکات عمیقی را به شما خواهد آموخت. این چیزی است که ما در برنامه «حیاط خوراکی‌های مدرسه» دریافتیم: اگر دانش اموزان آن را بکارند و بعد بپزند، تمایل زیادی به خوردنش خواهند داشت. چگونه از طریق باغداری علوم را آموزش می‌دهی؟شما می‌توانید غذا را از هر راهی که تصور کنید وارد آموزش کنید: کاشت آن، پخت آن یا نحوه خوردن آن. شما می‌توانید بچه‌های کوچک را وادار کنید که به جای دکمه‌ها، دانه‌های متفاوت لوبیا را بشمارند. هنگامی که بچه‌ها به باغ می‌روند، آنها مساحت باغچه‌ها را اندازه می‌گیرند و می‌توانند تعداد بذرهایی را که باید در آن کاشته شود، حساب کنند. آنها روی سیستم‌های آبیاری کار می‌کنند. می‌بینند که کرم‌ها چقدر سریع سبزیجات را از بین می‌برند. این علم است و آنها فکر می‌کنند که یک تفریح است. من قبل از شروع به کار رستورانم یک معلم بودم. ایراد ناهار مدارس چیست؟در ایالات متحده، مدارس ناسالم‌ترین غذاها را به دانش آموزان می‌دهند، و ضمنا پول کافی برای استخدام آشپزهای واقعی وجود ندارد. شما ترکیب کشنده‌ای از موادی دارید که در اصل فست‌فود هستند، و بودجه‌ای که به سالاد تازه و میوه‌ها کفاف نمی‌دهد. نتیجه؟ همه‌گیری چاقی، آلودگی محیط زیست و تباهی فرهنگ ما. آیا دولت باید به ما بگوید که چگونه غذا بخوریم؟ما عقیده داریم که غذا خوردن، حریم خصوصی ما است. ولی اگر دیگر افراد غذاهای ناسالم بخورند، این هزینه سرانه درمانی همه را بالا می‌برد. این مساله‌ای جهانی است که دولت‌ها باید آن را حل کنند. ما باید تصمیم بگیریم که غذا از چه چیزی تشکیل شود. در فرانسه آنها نظام ملی بهداشت عمومی دارند، در نتیجه وزن کودکان را اندازه می‌گیرند و به آنها می‌گویند که چند کالری در هر وعده غذایی باید بخورند. ما نیاز به این داریم که «آموزش غذایی» از سنین کودکی شروع شود. دولت باید در این زمینه به پیشگیری بپردازد، نه اینکه بعدها با خدمات درمانی، سعی در رفع مشکلات به وجود آمده داشته باشد. آیا این مساله را با مشاوران باراک اوباما در میان گذاشته‌ای؟از سال 1992 / 1371 هدف من این بوده که روسای جمهور ایالات متحده را ترغیب کنم باغچه‌ای در مقابل مجسمه توماس جفرسون ایجاد کنند. در تابستان گذشته با میشل اوباما ملاقات کردم، و می‌دانم که افرادی در کنگره به فکر ایجاد ارتباط بین باغ‌ها و مدارس هستند. هیلاری کلینتون نیز یکی از طرفداران بزرگ این ایده است. من این را یک مجموعه انگیزه می‌نامم. شما تمام کودکان را با غذایی که خوب، پاک و خوش‌ظاهر است تغذیه می‌کنید. این به معنای خرید آنها از تامینکنندگان محلی است. نمی‌توان برای آن یک روز صبر کرد. در خارج از کالیفرنیا چه برنامه‌های آموزشی غذایی در جریان است؟ما اکنون بر روی نیواورلئان متمرکز شده‌ایم. چون که خیلی حاصل‌خیز است و به این کار هم نیاز دارد. بعد از طوفان کاترینا ما می‌خواستیم کمک کنیم، و در سه سال این برنامه رشد کرده است. البته هزینه زیادی دارد، صدها هزار دلار برای استخدام بهترین معلمان و مراقبت از بازدید کنندگان نیاز دارد. برنامه غذایی دانشگاه ییل در شش سال گذشته نیز یک موفقیت است. این برنامه یک مزرعه دارد که در آن 250 گونه متفاوت از میوه‌ها و سبزیجات در برنامه آموزشی قرار دارند. صدها دانشجو داوطلب کار در این مزار‌ع هستند و حاصل آن برای دانشجویان قهوه و تغذیه حیواناتی پروار از علف‌های مزرعه است. من به زودی به دانشگاه هاروارد می‌روم تا ببینم که آیا می‌توانیم سیستم قدیمی تغذیه آنجا را تغییر دهیم یا نه. در مورد کشورهایی که با مشکل تغذیه دانش آموزان خود مواجه هستند چه؟ من در غنا با آموزگاری در تماس بودم که می‌گفت: «ما برای بقای خود نیاز داریم که به کودکان بیاموزیم که خودشان غذای خود را بپزند». کوفی عنان، دبیر کل سابق سازمان ملل متحد نیز در مورد انقلاب سبز در آفریقا سخن گفته بود. مشکل مردم آفریقا طعم و ظاهر غذا نیست، بلکه صحبت از گرسنگی و نیاز است. ولی همه ما در یک نقطه با هم مشترک هستیم. ما نیاز داریم که همه افراد در این کره خاکی تغذیه کنند. نشریه نیچر، شماره 7249- ترجمه: مجید جویا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 377]
-
گوناگون
پربازدیدترینها