مولاي من؛ اي كاش مي‌توانستم يادت را لابه‌لاي هر قلبي جاي دهم تا با هر تپش تو را بخواند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: مولاي من؛ اي كاش مي‌توانستم يادت را لابه‌لاي هر قلبي جاي دهم تا با هر تپش تو را بخواند

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: نگاهي به وبلاگها

هيچكس تو را نمي‌خواند. هيچكس از تو نمي‌گويد. به چشم‌هاي رهگذر كه مي‌نگرم اثري از دوري و فراق تو در آن‌ها نمي‌بينم.

به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگ "شكوفه نرگس" به نشاني http://shekoofeyenarges.parsiblog.com/ آمده است: روزنامه‌ها را كه ورق مي‌زنم نام نيكوي تو كمتر به چشم‌هاي كم سوي من مي‌خورد. همه روزه به اخبار شهر و كشور و جهان توجه مي‌كنم تا شايد خبري از تو بگويد اما تنها تويي كه از خبرهاي جهاني در اماني! سراغت را از هر زائر كه بر سر راهم باشد مي‌گيرم اما آنها هم مثل من، تو را نديده‌اند يا ديده، ولي نشناخته‌اند. من كه در آخرين نقطه‌ي شعاع دايره‌ دوستي تو بر خط مماس راه مي‌روم و تحمل غربت و دوري تو را ندارم. پس آنها كه به مركز دايره نزديكند چه حالي دارند؟

دوستدارانت، غربت و غيبت تو را چگونه تحمل مي‌كنند؟ آيا ياد تو از خاطر آنها مي‌رود؟ آيا بر هر سفره غذا، دعاي بر تو فراموششان مي‌شود؟

چگونه تو را از ياد ببرند درحالي كه به بركت وجود تو نفس مي‌كشند؟! چگونه فراموش كنند در حالي كه به خاطر توست كه روزي مي‌خورند و در آسايشند؟

همه برخوان گسترده تو ميهمانيم و همه روزه به بركت تو از خواب برمي‌خيزيم. آيا بي‌توجهي ما را بخششي هست؟! آيا راهي به تو داريم تا ما را ببخشايي و از اين همه ناشكري و ناسپاسيمان در گذري؟

اي كاش مي‌توانستم ياد تو را در لابه‌لاي هر قلبي جاي دهم تا با هر تپش تو را بخواند.

اي كاش مي‌توانستم نام تو را بر سر در تمام خانه‌هاي شهرم نصب مي‌كردم.

اي كاش همه تو را مي‌خواستند و همه تو را مي‌خواندند.

نام تو هر كجا كه بلند آوازه شود، بركت با خود به همراه دارد و به يقين اگر همه بر عهد خود ثابت و پايدار مي‌مانديم، بركت بر ما نازل مي‌شد.

انتهاي پيام
جمعه 24 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 253]