زمزمه غزل تنهايي شب هاي قدر در مسجد خاتم الانبياي مسكو

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، امسال نيز مسجد كوچك ، اما زيباي نواتروف در مجموعه مسكوني و اقامتگاه سفارت جمهوري اسلامي در غرب مسكو در شب هاي قدر ، حال و هواي ديگري داشت و از اينكه در فضاي كوچك خود ميزبان اين همه شيعه بيدار دل و شوريده در رثاي مولاست، به خود مي باليد. انگار مسجد نيز آميخته به شب زنده داران شب هاي قدر با درك اهميت اين شب هاي عزيز به وجد آمده بود و در هوايش عطري ديگر پراكنده بود ؛ ديوارهايش براي انعكاس هر چه بهتر و بيشتر ناله هاي عاشقان اهل بين عصمت و طهارت (ع) مرتعش مي شد. شب ، شب قدر بود و محفل ، محفل موجي كوچك اما بلند از دل هاي به دردآمده اي كه آمده بودند تا ياد شب هايي را عزيز بدارند كه خالق عالم و آدم در تشريح عظمت اش مي فرمايد: ليله القدر خير من الف شهر. و چه زيباست شب زنده داري مسلمانان شيعه در قلب روسيه كه براي شنونده عادي بيشتر به حكايت شيريني مي ماند و براي حاضران در محفل شب هاي قدر مسجد نواتروف به رويايي باور نكردني شبيه است كه مانند آهن ربايي ، ذره هاي شيعه را از گرداگرد مسكوي بزرگ و از خيابان ها و معابر دور آن كه بعضي وقت ها مسافت آن با مسجد به 30 كيلومتري مي ر سد ، مي ربايد و گرد هم جمع مي كند. تصوير شب هاي قدر در مسكو ، نمايش شور و شعور انسان هاي ذوب در ولايت و اهل بيت (ع) است كه با عشقي در دل و شوري در سر، دشواري هواي باراني و سرد و دوري مسافت را به جان ميخرند و براي تعيين سرنوشت خويش در نقطه اي از كلان شهر مسكو در شبي سرد و تاريك و در بنايي گنبدي شكل به نام مسجد خاتم الانبيا گرد هم مي آيند تا دل در گروي دردهاي مولاي خود بگذارند و براي ساعتي هم كه شده ، حال و هواي آن شب تاريخي را كه ستاره عالم اسلام پركشيد و به آسمان رفت ، دريابند. و چه زيباست هنگامي كه غريو جمعيت بلند مي شود و همگان با چشماني بسته اي و دل هايي گسترده به وسعت جهان تشييع به آهنگي موزون كه بيشتر به ضجه جمعيتي داغ ديده مي مي ماند ، فرياد مي كشند: سبحانك يا لااله اله الا انت الغوث ، الغوث ، خلصنا من النار يا رب . و اين اوج همدلي و همراهي است با آرمان هاي ميليون ها شيعه پراكنده در سراسر گيتي كه در مناطقي دور از هم ، ولي با يك دل و يك صدا به اميد شفاعت اولياي خود در مسجدي ، تكيه گاهي ، مركزي اسلامي و يا محفلي مذهبي گرد هم آمده در سوز امير مومنان گريه هاي سوزناك سر مي دهند ؛ و مسكوي بزرگ در چنين شبي پذيراي انبوهي شيعه عاشق است كه به اميد شفاعتي و بخشيده شدن معصيتي در عزيزترين شب سال ، مسجد نواتروف را ميعادگاه خود برگزيده و به آن روي آورده اند. و باز اين مسجد است؛ مسجد نوانروف كه از افتخار ميزباني عاشقان اهل بيت عصمت و طهارت (ع) پر درآورده و از اينكه در چنين شبي جاي جاي سنگ فرش ها و ديوارهايش تكيه گاه شيعياني دل بيدار و شوريده سر است ، عظمتي دو چندان يافته است. و چه زيباست ، وقتي كه رهگذر غيرمسلمان مسكويي هنگام گذر از كنار مسجد به شكلي ناگهاني، صداي غريوي دسته جمعي را مي شنود كه به مانند موجي غافلگيركننده از پنجره هاي مشبك و اروسي مسجد به خيابان هاي اطراف سرازير مي شود و براي لحظه هم كه شده ، وي را در فكر فرو مي برد كه چيست اين آواي دلنشين و موزون و دردناك. و باز اين خيل جمعيت تشنه دل و شوريده است كه در پايان قرائت هر فرازي از دعاي جوشن كبير كه محتواي آن بيشتر به قرآني موجز مي ماند ، شور مي گيرد و با غريو سبحانك يا لا اله الا ... ، درد هزار و 400 ساله خويش از پر كشيدن لا فتي الا علي را بيرون مي دهد تا شايد اين فرياد درد، اندكي از درد جانسوزش بكاهد و مرهمي بر دردهاي تلمبار شده اش باشد. و باز اينجا مسجد نواتروف است كه تاريكي شام غريبان اش را نور ضجه و درددل هاي انبوهي عاشق چمباته زده در پيشگاه آفريدگار عاليمان نوراني مي كند و از ميان ذره هاي تاريكي سياهگين اش ، تلالوي شفاعت ها و تمناهاي بخشيده شدن بيرون مي جهد. و چه شورانگيز است لحظه اي كه نفس هاي جمعيت گرد آمده در گرداگرد مسجد نواتروف به مانند طوفاني مي غرد و همصدا وهمدل، صدمين فراز دعاي جوشن كبير را از ته دل فرياد مي زند. و چه مي شود گفت و چگونه مي توان توصيف كرد لحظه اي را كه قرائت دعاي جوشن كبير به پايان مي رسد و مداح ، ابوحمزه ثمالي را شروع مي كند كه خود شوري ديگري دارد و سخت بر دل مي نشيند: اِلهي لا تُؤَدِّبْني بِعُقوُبَتِكَ وَلا تَمْكُرْ بي في ... . و باز اين مسجد نواتروف است كه جمعيتي با چشمان پف كرده و دلي خالي شده از غم ها و غصه هاي اين عالم خاكي و دلسوخته براي مولايشان به مانندي دانه هاي تسبيحي از هم جدا شده و به مانند قطره هايي رو به سوي خانه و كاشانه خود دارند تا در درياي 13 ميليوني مسكو ، صبحگاهي را به روز آورند. راستي چه لذتي دارد ، شب زنده داري شب هاي قدر در ديار غربت و در ميان ساختمان هاي سر به فلك كشيده مسكو كه احساس مي كني صدايت با تمام قدرت ديوار آنها را مي شكافد و راه به سوي معبود مي گشايد. اروپام/518

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]