تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833427741
جایگاه خانه سینما واقعا نیاز به بازنگری دارد
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - کیوان کثیریان عجبا که بالاخره این آقای جواد شمقدری به خبرگزاری سینمایی ایران حرفهایی زد که من با بخش‌هایی از آن موافقم! ایشان با نگاهی مثبت گفته: «من امیدوارم هیات مدیره جدید تلاش خود را بر این موضوع متمرکز کند که به کمک معاونت سینمایی بیاید تا با برنامه هایی که داریم مشکلات سینما را یک به یک حل کنیم.» این کلمه «کمک» واقعا به جا بود و همه باید بپذیرند که مدیریت سینما بدون کمک اصناف سینمایی نخواهد توانست مشکلات سینما را حل کند. «جایگاه خانه سینما نیاز به بازنگری دارد» این جمله مهمی است که معاونت سینمایی گفته و ظاهرا همه درباره آن متفق القولند. خانه سینما به عنوان بزرگترین و تنها تشکل صنفی قانونی سینماگران ایرانی، پس از حدود بیست سال فعالیت، واقعا دیگر حالا دیگر وقتش رسیده جایگاه واقعی اش را بیابد. هدف تشکیل خانه سینما مطابق اساسنامه اش «حفظ و صیانت حقوق مادی و معنوی دست‌اندرکاران حرفه‌ای در امر تولید، توزیع و نمایش هنر - صنعت سینما از طریق ایجاد امنیت شغلی، تأمین اجتماعی و همچنین کمک به فعالیت های فرهنگی، پژوهشی و آموزشی به منظور ارتقای دانش حرفه‌ای اعضا» است. این خانه طبق اساسنامه‌اش «باید در کلیه شوراها، مراکز کارشناسی و تصمیم‌گیری‌های مرتبط با تولید، توزیع و نمایش فیلم در تعامل با تشکل های صنفی ذیربط مشارکت و حضور داشته باشد». این «باید»، گاه و بیگاه توسط برخی از مسئولین دولتی مخدوش شده و تصمیم‌ها حتی درشوراهایی همچون پروانه ساخت و شورای صنفی نمایش و... بدون مشارکت و حضور خانه سینما گرفته شده است. خانه سینما طبق اساسنامه‌اش «کمک به فراهم ساختن امکانات رفاهی مناسب برای اعضاء از طریق ایجاد پوشش‌های تأمین اجتماعی، خدمات درمانی، ایجاد تعاونی‌های مصرف و مسکن و صندوق‌های حمایتی و نظایر آن» را در شرح وظایفش دارد که در دوره اخیر معاونت سینمایی به دلیل بلوکه شدن بودجه مصوب خانه سینما، برخی از این وظایف درحال انجام بر زمین مانده است. اساسنامه خانه سینما می‌گوید: «سرمایه‌گذاری و مشارکت در طرح‌ها و فعالیت‌های فرهنگی و اقتصادی از طریق تشکیل مؤسسات و شرکت‌های وابسته به خانه سینما برای تقویت بنیه مالی خانه ، برای دستیابی به اهداف خانه سینما» از وظایف مهم خانه است، وظیفه‌ای که تاکنون بطور کامل محقق نشده و به نظرم باید در صدر دغدغه‌های هیات مدیره جدید قرار گیرد تا دیگر فعالیت‌های صنفی خانه تحت تاثیر تغییرات مدیران دولتی و تفاوت سلایق آنان قرار نگیرد. خانه سینما باید راه خودش را برود و طبق اساسنامه خودش به وظایفش عمل کند نه آنکه با پرداخت نشدن دلبخواه بودجه مصوب دولتی، کمیتش لنگ بماند و بودجه، اهرم فشاری شود برای تحت تاثیر قراردادن خانه. قدرت واقعی خانه سینما وقتی متجلی می‌شود که به این استغنا برسد. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل 44 خود تصریح دارد «بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ، صنایع مادر، بازرگانی خارجی، معادن بزرگ، بانکداری، بیمه، تامین نیرو، سدها و شبکه‌‌های بزرگ آب‌رسانی، رادیو و تلویزیون، پست و تلگراف و تلفن، هواپیمایی، کشتیرانی، راه و راه آهن و مانند اینها است که به صورت مالکیت عمومی و در اختیار دولت است.» کاری به این ندارم که بعضی از همین بخش‌ها هم حالا خصوصی شده‌اند. مهم آن است که خوشبختانه قانون، بخش فرهنگ را در این فهرست قید نکرده است. خصوصی‌سازی در بخش فرهنگ و کاهش تصدی‌گری و دخالت مزاحم دولت، ازجمله اهدافی است که هم از دهان دولتی‌ها می شنویم و هم از زبان اهل فرهنگ. عقل سلیم هم حکم می‌کند تصدی فرهنگ به اهل آن سپرده شود، اما خارج از محدوده دولت و در بخش خصوصی و البته با کمک و حمایت دولت. بخش خصوصی دراصل 44 قانون اساسی اینگونه تعریف شده: «بخش خصوصی شامل آن قسمت از کشاورزی، دامداری، صنعت، تجارت و خدمات می شود که مکمل فعالیت‌های اقتصادی دولتی و تعاونی است. مالکیت در این سه بخش تا جایی که با اصول دیگر این فصل مطابق باشد و از محدوده قوانین اسلام خارج نشود و موجب رشد و توسعه اقتصادی کشور گردد و مایه زیان جامعه نشود مورد حمایت قانون جمهوری اسلامی است.» و برای اداره صنعت سینما کدام نهاد صالح‌تر از خانه سینما که طبق اساسنامه‌اش «مؤسسه‌ای است مستقل، غیر دولتی و غیرانتفاعی، متشکل از تشکل‌های صنفی و هنری - صنعت سینمای جمهوری اسلامی ایران که به عنوان «جامعه اصناف سینمای ایران تشکیل شده است.»؟ رویکرد مثبت معاون سینمایی را می‌شود به فال نیک گرفت ولی اگر آقای شمقدری نگران بازنگری در جایگاه خانه سینماست باید در جهت قدرت بخشیدن به آن حرکت کند و اگر خواهان تعامل با خانه سینماست باید بداند که کلمه تعامل در باب تفاعل به معنای «انجام فعل مشارکت دوجانبه بین فاعل‌ها»ست. پس جناب آقای معاون که منتظر هیات مدیره بعدی خانه سینما بودید، اگر خواهان تعامل هستید و اگر اصل 44 را قبول دارید و اگر نگران جایگاه خانه سینما هستید، بسم‌الله، این شما و این هیات مدیره جدید خانه سینما.54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 271]
-
گوناگون
پربازدیدترینها