واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > بادی، نزهت - این فیلم در کنار پالپ فیکشن و 21 گرم از مهم ترین نمونه های روایت غیر خطی دهه اخیر است و فیلم بخاطر روایت معکوس داستانش که از آخر به اول تعریف می شود، به شدت معروف است. خوشم می آید که من هر چقدر سراغ فیلمهای خاص تر و کمتر دیده شده می روم، شما باز هم آنها را به راحتی حدس می زنید. فیلم هفته پیش که در کشور ما هزار تا ترجمه از آن شده، همانی بود که نوشته بودید. یعنی حباب یا لباس یا مکعب غواصی و پروانه ساخته جولیا اشنابل.اما این هفته فیلمی را برایتان در نظر گرفتم که فکر می کنم همه آن را دیده اند. چون این فیلم در کنار پالپ فیکشن و 21 گرم از مهم ترین نمونه های روایت غیر خطی دهه اخیر است و فیلم بخاطر روایت معکوس داستانش که از آخر به اول تعریف می شود، به شدت معروف است.اساسا فیلمساز مورد نظرمان عاشق داستانهایی با ساختار معماگونه و پر از بازی های زمانی، جابجایی و درهم آمیزی شخصیتها و تغییرهای ناگهانی در روایت است و البته در این زمینه هم به اندازه کافی موفق بوده که او را نابغه سینمای مدرن قرن اخیر بدانند که قابلیتهای قصه گویی در سینما را گسترش داده است.بارزترین مولفه ای که در آثار او می توان یافت، قهرمانانی پر از تردید و ترس است که می کوشند بخشهای تاریک گذشته شان را پاک کنند و برای فرار از واقعیت تلخی که بر زندگیشان آوار شده، بر اساس تکه های مورد علاقه شان حقیقت خودشان را بسازند.به هیمن دلیل در فیلمهای او غالبا با نوعی عدم قطعیت که از راوی نامطمئن و زاویه دید مغشوش او برمی آید، روبرو هستیم و چنان در جهان متزلزل و پریشان ذهن قهرمان گرفتار می شویم که نمی دانیم به چه چیزی اعتماد کنیم .فیلمی که این هفته از آثار او انتخاب کردیم، بهترین نمونه برای نفوذ به دنیای فیلمساز است و تقریبا تمام مولفه های مضمونی و سبکی او را در خود دارد. اگر موافق باشید تکان دهنده ترین صحنه فیلم را برای بازی مان انتخاب کنیم.همان جایی که جو پانتولیانو به گای پیرس حقیقت را می گوید اما پیرس می بیند که این حقیقت نه تنها نمی تواند روح ناآرام او را التیام بخشد، بلکه احساس گناه و عذاب او را بیشتر دامن می زند. پس ترجیح می دهد به بازی اش ادامه دهد و دوستش را می کشد و پشت عکسش می نوسید که دروغهایش را باور نکن.درواقع پیرس برای فراموش کردن فاجعه قتل همسرش نیاز به این خودفریبی و جعل واقعیت دارد و به جز این قصه پوچ و خودساخته یافتن قاتل و انتقام گیری، انگیزه دیگری برای تحمل و ادامه این زندگی دردناک ندارد. درواقع همه ما به طرز بیمارگونه ای میل به انکار و نفی واقعیتهای تلخ و گریز به سوی حقیقتی دلخواه داریم. شاید اگر این کار را نکنیم با این همه احساس گناه حسرت و پشیمانی که مدام با آنها درگیر هستیم، دیوانه شویم.فیلم را که حتما دیده اید، نظرتان درباره اش چیست؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 664]