تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 6 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):خداوند روزه را واجب كرد تا به وسيله آن اخلاص خلق را بيازمايد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

بهترین وکیل تهران

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

خرید یخچال خارجی

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

سلامتی راحت به دست نمی آید

حرف آخر

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

کپسول پرگابالین

خوب موزیک

کرکره برقی تبریز

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

سایت ایمالز

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1812844783




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

دم خروس در جشنواره کن


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > دانش، مهرزاد  - درباره اخراج لارس فون تریر از جشنواره کن به دلیل همدردی اش با هیتلر   معمولا هر جشنواره سینمایی ای، واجد شگفتی هایی است که عموما به فیلم های شرکت کننده در آن ها مربوط می شود. اما در جشنواره امسال کن، شاید بتوان یکی از بزرگ ترین شگفتی ها را نه در فیلم ها، که در تصمیم عجیب و غریب مدیریت جشنواره در اخراج لارس فون تریر، کارگردان شهیر دانمارکی، دانست که بعد از صحبت های نیمه جدی و نیمه هزل او در همدردی با هیتلر و جریان نازیسم صورت پذیرفت. در جنایتی که هیتلر و سایر جریان های قدرت طلب در جریان جنگ دوم جهانی مرتکب شدند که هیچ بنی بشر عاقل و سلیم النفسی شک ندارد، ولی در سرزمینی که مهد آزادی برشمرده می شود و بزرگ ترین انقلاب تاریخ بر علیه استبداد در آن رخ داده است و سرود ملی اش با واژه های زیبایی همچون آزادی و رهایی مزین شده است؛ چنین تنگ نظری مرتجعانه ای چه جایگاهی می تواند داشته باشد؟ اولا که خود این فیلمساز به شوخ بودن بیان خود هنگام ادای آن صحبت ها اشاره داشته است، ثانیا هر اندیشمند و هنرمندی قاعدتا این اختیار را داشته باشد که راجع به هر ایدئولوژی و جریان تاریخی و شخصیت نامداری اظهار نظرهای موافق و مخالف و حتی مناقشه پذیر داشته باشد، و ثالثا اصلا به هر دلیل و هدفی که این صحبت ها ادا شده باشد، چگونه در یک محفل فرهنگی فوری ماجرا تعبیر و تبدیل به فرایندی سیاسی می شود؟ نگارنده تمایلی به ایده های توطئه پندارانه که این روزها از در و دیوار می بارد، ندارد اما اولین نکته ای که از این تصمیم نابخردانه به ذهن متبادر می شود، بیش از آن که به قسم حضرت عباس متولیان جشنواره برگردد، دم خروس صهیونیست بازی و اسرائیل گرایی از پس قضیه پیدا است. باعث تأسف است که متولیان جشنواره امسال کن از نام بردن از جنایتکار آلمانی 65 سال پیش احساسات شان جریحه دار می شود، ولی در رفت و آمد و نشست و برخاست با جانیان معاصر اسرائیلی ، یاد انسانیت نمی افتند. اما در جریان داوری، ماجرا متفاوت بود. انتخاب هنرپیشه فیلم همین لارس فون تریر به عنوان بهترین بازیگر زن جشنواره، تا حدی بر آبروریزی مزبور پوشش داد و خوشبختانه منش مستقل هیأت داوران، این دو زمینه ( یعنی حرف های فیلمساز و ارزشگذاری فیلم) را از یکدیگر منفک دانست. نگارنده البته این فیلم و سایر آثار جشنواره را ندیده است و قاعدتا نظر خاص منتقدانه ای درباره شان ندارد، ولی این موضوع که احساس به فیلمسازی مغضوب - به هر دلیل - در داوری اثرش توسط داوران تأثیر نداشته باشد، رهیافتی درست و اساسی است و بادآور همان تفکیک بین ماقال و من قالی است که در معارف آیینی ما هم بدان توصیه شده است. حال این رهیافت را مقایسه کنید با نوع داوری دوستان مان در جشنواره اخیر فیلم فجر در خصوص فیلم یک حبه قند که به واسطه صحبت های انتقادی کارگردانش نسبت به وزنه هیات داوری ( میرکریمی از هیچ جنایتکاری هم یاد نکرد!)، نه تنها فیلم را نادیده گرفتند که حتی بعضا در صحبت هایی، موضع لجبازانه خود را در قبال این حرف ها صراحتا ابراز داشتند؛ حال بگذریم از یکی از داوران که ضعف این فیلم را وجود قورباغه در باغچه لوکیشن اثر دانسته بود و با اصرار بر این که شهرستان یزد - محل وقوع داستان فیلم - اصلا قورباغه ندارد، این فیلم را شایسته توجه در داوری ندانسته بود. جایگاه داوری در هر جشنواره ای رکن رکین آن محفل است. ممکن است نتایج نهایی هر گروه داوری ای به هر دلیلی با نظر برخی دیگر از کارشناسان متفاوت باشد، ولی این که داوران رسما اعلام کنند در واکنش به فلان حرف یک هنرمند از داوری کارش اجتناب کرده اند، وجهه خوشایندی ندارد. از جانب دیگر اخیرا دوستان مان در هیأت داوری انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی فهرست نامزدهای شان را در بین آثار جشنواره اخیر فجر اعلام کرده اند که به نظرم انتخاب های شایسته ای است. در نوبت بعدی این فضا، به معیارهای این شایستگی اشاراتی خواهیم داشت.    




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 330]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن