فاصله ميان حق و باطل

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ** پرهيز از شنيدن غيبت (خطبه 141) اي مردم! آن كس كه از برادرش اطمينان و استقامت در دين، و درستي راه و رسم را سراغ دارد، بايد به گفته مردم درباره او گوش ندهد. آگاه باشيد! گاهي تيرانداز، تير افكند و تيرها به خطا مي رود. سخن نيز چنين است؛ درباره كسي چيزي مي گويند كه واقعيت ندارد و گفتار باطل، تباه شدني است و خدا شنوا و گواه است. بدانيد كه ميان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نيست. پرسيدند، معناي آن چيست؟ امام (ع) انگشتان خود را ميان چشم و گوش گذاشت و فرمود: باطل آن است كه بگويي شنيدم، و حق آن است كه بگويي ديدم. ** پرهيز دادن از غيبت و بدگويي (خطبه 140) به كساني كه گناه ندارند و از سلامت دين برخوردارند، رواست كه به گناهكاران ترحم كنند و شكر اين نعمت گذارند كه شكرگزاري، آنان را از عيب جويي ديگران باز دارد. چرا و چگونه آن عيب جو عيب برادر خويش گويد و او را به بلايي كه گرفتار است سرزنش مي كند؟ آيا به خاطر ندارد كه خدا چگونه او را بخشيد و گناهان او را پرده پوشي فرمود؟ چگونه ديگري را بر گناهي سرزنش مي كند كه همانند آن را مرتكب شده! يا گناه ديگري انجام داده كه از آن بزرگتر است؟ به خدا سوگند! اگر خدا را در گناهان بزرگ عصيان نكرده و تنها گناه كوچك انجام داد؛ اما جرات او بر عيب جويي از مردم، خود گناه بزرگتري است. اي بنده خدا! در عيب جويي از كسي به خاطر گناهش شتاب مكن. شايد خداوند آن گناه او را بخشيده باشد و از گناه كوچكي كه خود گرفتار آن شده اي آسوده مباش، كه ممكن است به آن گناه عذاب شوي. پس هر كدام از شما كه به عيب كسي آگاه است به خاطر آنچه كه از عيب خود مي داند بايد از عيب جويي ديگران خودداري كند و شكرگزاري از عيوبي كه پاك است او را از اينكه ديگران را بيازارد؛ مشغول دارد. ** به سخن من گوش فرا دهيد (خطبه 139) مردم! هيچ كس پيش از من در پذيرش دعوت حق شتاب نداشت و كسي چون من، در صله رحم و بخشش تلاش فراوان نكرد. پس به سخن من گوش فرا دهيد و منطق مرا دريابيد كه در آينده اي نه چندان دور براي تصاحب خلافت، شمشيرها كشيده شده و عهد و پيمان ها شكسته خواهد شد؛ تا آنكه بعضي از شما پيشواي گمراهان و پيرو جاهلان خواهيد شد. فراهنگ**2006**

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]