آشنايي با امام زمان

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: آشنايي با امام زمان
خبرگزاري دانشجويان ايران - گيلاندر جو هراس ناك شهر سامرا، دور از ?شم جاسوسان و ?ماشت?ان حكومت عباسي، آخرين خورشيد آسمان ولايت در سحر?اه روز جمعه ?انزدهم شعبان سال 255 هجري، در خانه كو?ك امام حسن عسكري (ع) طلوع كرد. او در اولين لحظات ولايت به ي?ان?ي خدا و نبوت ?يامبر (ص) شهادت داد و در هفتمين روز در آغوش ?در بزر?وارش آيه شريفه قرآن را قرائت نمود. او را بر حسب وصيت ?يامبر (ص) و مطابق احاديث بشارت آسا «محمد» نام نهادند، تا نه فقط به سيماي زيبايش – كه بيشترين شباهت را به رسول الله داشت – بلكه با نام و مرامش نيز يادآور آن آخرين ?يامبر بزر? الهي باشد و آيينه تمام نماي جدش خاتم الانبياء ?ردد. كنيه اش را نيز به همين مناسبت «ابوالقاسم» نهادند، ا?ر ?ه به مناسبت هايي دي?ر كنيه هاي ابوجعفر ، عبدالله و ابوصالح نيز به آن افزوده شد. مهدي، قائم، منتظر، صاحب العصر، صاحب الامر، صاحب الزمان، بقيه الله، حجت الله، منصور، خلف الصالح، موعود از مشهورترين القابي هستند كه در كتابهاي حديث و دعا و كتب تاريخي در مورد امام زمان تصريح شده اند. حضرت ابو محمد امام حسن عسكري (ع) در طي دو دهه عمر شريف خويش، جز مرارت و سختي نديده و در مبارزه ?يدا و ?نهان عليه حكومت جابرانه عباسيان، همواره ?رفتار حبس و مراقبت شديد آنان بوده است. بزر? زاده اي از نسل دو تن از بزر?ترين شخصيت هاي اجتماعي – مذهبي روميان، مليكه، دختر يشوعا، فرزندان شمعون، وصي حضرت عيسي مسيح (ع) بود، افتخار مادري حضرت مهدي ( ع) را يافت. زماني كه يازدهمين ?يشواي معصوم اسلاميان به زهر جفاي معنمد، خليفه ستم?ر عباسيان، در سن بيست و هشت سال?ي به شهادت رسيد، حضرت مهدي (ع) كودكي ?نج ساله بود. آغاز ولادت حضرت مهدي (ع) در خردسالي، با توجه به اعجاز الهي و قدرت خدادادي اعجاب بران?يزي كه در وجود هر امام معصوم به وديعت نهاده شده، امري ش?فت ان?يز و قابل ترديد نيست. به ويژه كه در تاريخ نمونه هايي بارز از اين قبيل تكرار شده و مورد قبول و تصديق هم?ان است. آن ?نان كه قرآن كريم درباره حضرت يحيي (ع) مي فرمايد: « ما در كودكي او را به نبوت و حاكميت رسانديم» و درباره حضرت عيسي (ع) حكايت سخن ?فتن او در ?هواره نقل مي فرمايد: « ?فت: من بنده خدا هستم و او به من كتاب عنايت كرده و مرا ?يامبر قرار داده است». همان دلايلي كه باعث شد ولادت امام زمان (ع) از دشمنان و مخالفان مخفي بماند، سبب غيبت او نيز ?شت. امام زمان (ع) را در روايات به حضرت موسي (ع) تشبيه كرده اند كه فرعونيان به ان?يزه از بين بردن او همه زنان حامله و همه شيرخوار?ان آن دوران را مورد هجوم قرار دادند و همه ?سران نوزاد را از دم تيغ ?ذراندند. عباسيان براي حفظ ?ايه هاي حكومت غاصبانه خويش و جلو?يري از ?ديد آمدن وصي ?يامبر (ص) كه از بين برنده همه ستم?ران و جباران معرفي شده بود، براي همه جنايتي آماد?ي داشتند. در سال 260 كه حضرت مهدي (ع) از حجره بيرون آمد و عموي خود « جعفر كذاب» را به كنار زد و بر جنازه ?در بزر?وارش نماز خواند و با اين عمل آغاز امامت خويش را اعلام فرمود، عوامل حكومت عباسي به فكر دسيسه افتادند و به شهادت او كمر بستند. خداوند متعال آخرين حجت خويش را با قدرت مطلقه خود از همان آغاز امامت، در ?س ?رده غيب قرار داد تا او را از توطئه هاي دشمنان در امان بدارد و از كشته شدن او جلو?يري به عمل آورد. « مي خواهند نور خدا را با دهان هايشان خاموش كنند؛ در حالي كه خداوند نور خويش را كامل خواهد ساخت، ا?ر?ه براي كافران ناخوشايند باشد ». دوران 69 ساله غيبت صغري به عنوان مقدمه اي براي غيبت كبري و فصلي كوتاه براي آماده سازي مردم جهت تحمل غيبتي طولاني به شمار مي رود. امام زمان (ع) از آن رو كه وارث همه ?يامبران عظيم الشان و اولياي ?ران قدر الهي است، مجموعه اي كامل از صفات كمال و جمال را دارا است. او تجلي بخش اخلاق عظيم ?يامبر (ص) و خصوصيات ش?فت ان?يز اميرالمومنين (ع) و مكارم و فضايل والاي فاطمه زهرا (ع) و فرزندان معصوم او است. عاقبت، روز?ار ?ر مرارت غيبت امام زمان (ع) به سر خواهد آمد و دوران ?رشكوه ظهور و غلبه اسلام و توحيد، فرا خواهد رسيد. با ?نين ديد?اهي هر كس كه به امام زمان (ع) اعتقاد دارد و ?يمان ولايت و طاعت او را بر عهده ?رفته است هميشه ?شم انتظار خواهد بود و هر?ز از حركت و تلاش براي آماده سازي خويش دست بر نخواهد داشت. انتظار مهدي (ع): ايمان به «غيب» اقرار به « ولايت» و باور داشت حق مالكيت «قرآن» است و عصاره «يقين»، ?كيده « تقوي» و خلاصه «عمل صالح » است. عشق به « زيباييها » انتزام به « خوبي ها » و شوق به كمالات است. تلاش براي يافتن، مقاومت براي رسيدن و جهاد براي ساختن است. انتظار مهدي (ع) روايت اشتياق، حديث جستجو و قصه وصل است. انتظار امام زمان (ع) از ?نان عظمتي برخودار است كه در برخي روايات، نه در رديف فروغ دين بلكه در شمار اصول و قواعد اساسي دين قرار ?رفته است. اميرالمومنين (ع) در خطبه هاي متعددي سخن از انحرافات و نابساماني هاي ?يش از ظهور ?يامبر به ميان مي آورد و اوضاع اجتماعي دوران جاهليت را به بيانهاي مختلف متذكر مي شود. از آن جمله مي فرمايد: «خداوند يكتا بنده و ?يامبر خويش حضرت محمد (ص) را هن?امي فرستاد كه نشانهاي هدايت به كهن?ي ?رائيده و جاده هاي دين محو و نابود شده بود. او حق را آشكار ساخت و مردم را نصيحت نمود و آنها را به سوي كمال هدايت كرد و به ميانه روي و عدالت فرمان داد. ?ردآورنده: تعرفه محمدي منابع: 1- نا?يدا ولي با ما 2- انتظار بهار و باران واحد تحقيقات مسجد قدس جمكرانانتهاي پيام
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 369]