سي ويكمين نشست عاشوراپژوهي درقم برگزار شد

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش روز شنبه ايرنا، رييس انجمن علمي اديان و مذاهب حوزه علميه قم دراين نشست كه به همت مركز مطالعات راهبردي خيمه در مركز انجمن‌هاي علمي حوزه علميه قم برگزار شد طي سخناني به تشريح واژه اصلاح پرداخت و اظهار داشت: اصلاح و احيا دو واژه‌اي هستند كه در فرهنگ ديني ما پيشينه‌اي طولاني دارند. محمدجواد صاحبي با بيان اينكه اصلاح دربرابر افساد است، خاطرنشان كرد: افساد يعني نابساماني، ‌آشفتگي و درهم‌ريختگي و اصلاح كاملا در مقابل آن به معني به سامان آوردن و مرتب كردن است و لذا وقتي باغباني علف‌هاي هرزه را وجين مي‌كند و يا شاخ و برگ‌هاي اضافي درختان را حذف مي‌كند مي گويند اين درخت را اصلاح كرده است. رييس انجمن علمي اديان و مذاهب حوزه علميه قم با تبيين ساحت‌هاي انجام اصلاح ابراز داشت:‌ اصلاح گاهي در آداب، رسوم، فرهنگ و عقايد صورت مي‌ گيرد، يعني زماني كه آداب، رسوم و عقايد يك جامعه با مطالب واهي، خرافات و امور غيرعقلاني آميخته شود، كساني به عنوان مصلح اين عقايد،‌ آداب و رسوم را پالايش مي‌ كنند و در واقع اصلاح در اين موارد صورت مي‌ گيرد. وي افزود: وقتي مفاهيم غلط جايگزين مفاهيم صحيح مي‌ شوند مصلحان مي ‌آيند و اين مفاهيم را اصلاح و به اصل خود باز مي‌ گردانند. صاحبي با بيان اينكه گاهي اصلاح در نظام سياسي و حكومتي صورت مي‌گيرد، تصريح كرد: وقتي نظام اجتماعي و سياسي يك جامعه دچار انحرافات و از مسير اصلي خود خارج مي ‌شود كساني كه مصلح و اصلاح گر هستند با مبارزات پيگير و بي‌ امان و با روش‌هاي مختلف تلاش مي‌كنند، اين نظام سياسي و اجتماعي حكومت را اصلاح كنند. وي با تاكيد بر اينكه هدف همه انبيا و اوليا الهي اصلاح است، افزود: اصلاح عقايد، فرهنگ، اخلاق، نظامات اجتماعي، سياسي و حكومت در جامعه از عمده‌ترين اهداف انبيا و اوليا الهي است. اين پژوهشگر حوزوي از حضرت اباعبدالله الحسين(ع) به عنوان يك مصلح و اصلاح‌گر بزرگ ياد كرد و گفت: حضرت سيدالشهدا(ع) زماني كه مدينه را به سمت مكه ترك كرد وصيت‌نامه‌اي به برادرش محمدبن حنفيه مي‌نويسد در آن وصيت‌نامه اين جمله معروف را مي‌فرمايد«حقيقتاً و به راستي من براي ايجاد آشفتگي، خودنمايي و ظلم و ستم اين شهر را ترك نمي‌كنم بلكه من از مدينه بيرون مي‌روم براي اينكه امور امت را اصلاح كنم و به سيره جدم پيامبر(ص) و پدرم علي‌بن ابيطالب(ع)، امر به معروف كنم، نهي از منكر كنم». وي با تقسيم اصلاح به دوگونه فردي و اجتماعي،‌ اظهار داشت: ضمن اينكه هم اصلاح فردي و هم اجتماعي داراي اهميت است و انبيا و اوليا خدا و علماي بزرگ به آنها اهتمام داشتند، اما اصلاح اجتماعي داراي اهميت بيشتري است. صاحبي با بيان اينكه اصلاح فردي در بستر مبارزات اجتماعي امكان پذير است، ابراز داشت: اينكه انسان گوشه ‌اي بنشيند و تهذيب نفس كند اصلاح صورت نمي‌ گيرد بلكه بايد با مشكلات درگير شود تا بتواند در اين پستي‌ها، بلندي‌ها و افت و خيزها، تنگناها ومشكلات شخصيت خود را بسازد. وي با بيان اينكه حضرت اباعبدالله‌الحسين(ع) هر دو طريق اصلاح را پيمودند، تصريح كرد: اصلاح فردي حضرت(ع) از همان لحظه حركت از مدينه به سمت مكه آغاز شد و تا انتهاي سفر به كربلا ادامه داشت و در تمام اين مدت اصلاح فردي را از ياد نبردند. رئيس انجمن علمي اديان و مذاهب حوزه علميه قم افزود: نفوذ در قلوب افراد و ساختن افرادي مخلص و فداكار جزء هدف‌هاي اباعبدالله(ع) بود، لذا در بين راه مكه تا كوفه هر جا بارانداز مي‌كردند و فرد يا گروهي را مي‌ ديدند به سمت آنها مي‌ رفتند تا آنها را اصلاح و به راه راست هدايت و از انحرافات او جلوگيري كنند. وي تاكيد كرد: اينكه فرد سابقه خوبي ندارد، ‌آلوده است،‌ از حزب و گروه ما نيست دليل نمي ‌شود كه حسين(ع) با افراد سخن نگويد و آنها به راه هدايت نكند كه نمونه بارز آن ماجراي حربن يزيد رياحي است. صاحبي با بيان اينكه اصلاح افراد با هر عقيده، زمينه و پيشينه ، كاري حسيني است، خاطرنشان كرد: متاسفانه رفتار كساني كه مدعي پيروي از حسين بن علي(ع) هستند با آن حضرت(ع) فاصله زياد است، يعني بر خلاف مكتب تربيتي حسين(ع)، ما مي‌گوييم هر كس با ما نيست بر ما است. اين محقق و نويسنده اصلاح كردن نظامات اجتماعي و سياسي را در راس برنامه‌هاي مصلحان بزرگ از پيامبران تا اوليا خدا دانست و گفت: حسين بن علي(ع) به عنوان يك مصلح بزرگ در كنار اصلاحات فردي به اصلاحات اجتماعي مي‌ انديشد و از همان ابتدا بر روي اين موضع خود پافشاري كرده و تا روز عاشورا هم بر روي آن تاكيد داشتند. ك/3 550/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 368]