ايراني ها هيچ چيز را جدي نمي گيرند

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

ايراني ها هيچ چيز را جدي نمي گيرند گفتگو:مهديس جعفري پاي صحبت يک بلاروسي که عضو تيم ملي ايران است «ايليونشکو تاتسيان» يا به عبارت ديگر «تانيا» براي شما خوانندگان گرامي شايد نامي ناآشنا باشد اما زماني که نام ايراني اين فرد به زبان مي آيد، مسلماً بسياري از شما وي را مي شناسيد. اين فرد کسي نيست به غير از «ليلا رجبي» قهرمان پرتاب وزنه بانوان ايران. ليلا رجبي، همسر پيمان رجبي، ديگر قهرمان دو و ميداني ايران مي باشد. در يکي از آخرين روزهاي سال 1388 اين زوج ورزشگار ميهمان دفتر مجله بودند که حرفهاي جالبي بين ما رد و بدل شد. شما را به خواندن اين گفتگوي صميمي و دوستانه دعوت مي کنم. نام تانيا به چه معنا بوده است؟ در زبان بلاروسي، نامها معاني خاصي ندارند اما مي دانم که تانيا، نام شاهي در ايتالياي قديم بوده است. چه شد که نام ليلا را انتخاب کرديد؟ زماني که تصميم گرفتم با پيمان ازدواج کنم، دين خود را نيز تغيير دادم. به همين دليل بايد اسمي انتخاب مي کردم. پيمان اسامي مختلفي را به من پيشنهاد داد اما از ليلا بيشتر خوشم آمد. با پيمان چگونه آشنا شديد؟ چند سال پيش پيمان به همراه تيم ملي ايران براي حضور در اردويي کوتاه مدت به بلاروس آمدند. در آن زمان بود که من و پيمان با هم آشنا شده و پس از آن از طريق ايميل و تلفن با يکديگر در ارتباط بوديم. سپس چه اتفاقي افتاد؟ رابطه ما با هم ادامه داشت تا اينکه در 24 مهر 1384 به عقد يکديگر در آمديم.
ايراني ها هيچ چيز را جدي نمي گيرند

برخورد خانواده پيمان با شما چگونه بود؟ آنها با آغوش باز از من استقبال کردند. پس از ازدواج چرا در بوشهر سکونت داشتيد؟ به دليل اينکه پيمان در بوشهر متولد شده و در آنجا سکونت داشت... پيمان در تکميل حرف ليلا مي گويد:پس از اينکه کارهاي تابعيت همسرم به پايان رسيد، به تهران نقل مکان کرده و امروز نيز در منطقه تهران پارس ساکن هستيم. به چه دليل در اين فصل مسابقات ليگ، با هيچ تيمي قرارداد نداشتيد؟ ليلا:در بوشهر قولهاي فراواني به ما داده شد که هيچکدام عملي نشدند. پيمان: مربي من، آقاي نوشادي، که رييس هيات دو و ميداني باشگاه پيام مخابرات است به من گفت که کارهاي ليلا را انجام داده ايم و امسال وي براي تيم ما در ليگ حضور پيدا مي کند. ليلا هم تمريناتش را با جديت انجام مي داد تا اينکه 2 هفته مانده به پايان مسابقات آقاي نوشادي به من گفت که امسال تيم بانوان را در مسابقات شرکت نمي دهيم. زماني که براي اولين بار رکورد پرتاب وزنه ايران را جابه جا کرديد، چه احساسي داشتيد؟ زماني که که وزنه را رها کردم، با خودم فکر مي کردم که مثل ديگر ورزشکاران پرتاب کرده و خيلي از دست خودم ناراحت بودم تا اينکه به من گفته شد 3 متر رکورد ايران را جابه جا کرده ام! براي من بسيار جاي تعجب داشت چرا که فکر نمي کردم سطح ليگ ايران و رکوردهاي ورزشکاران زن ايراني تا اينقدر پايين باشد. امکانات ورزشي در ايران بهتر است يا بلاروس؟ در ايران امکانات خوبي وجود ندارد! در بلاروس پزشک تغذيه، پزشک ورزشي و ماساژور و براي هر ورزشکار يک مربي وجود داشت. در ايران ورزشکار خودش است و خودش! اگر هنگام تمرين نيز اتفاقي بيفتد نيز نمي دانيم که چه کاري بايد انجام دهيم. در بلاروس يک بيمارستان مخصوص براي ورزشکاران وجود دارد در حالي که در اينجا تنها يک بيمه ورزشي است. زماني که به عضويت تيم ملي ايران درآمديد، فدراسيون بلاروس چه واکنشي نشان داد؟ هيچ واکنشي!هرکس که بخواهد از بلاروس برود و تابعيتش را عوض کند، به راحتي مي تواند اين کار را انجام داده و برخوردي با وي صورت نمي گيرد. از 14 تا 24 سالگي فدراسيون دو و ميداني بلاروس براي من هزينه کرد اما زماني که تصميم گرفتم از آنجا خارج شوم، هيچ برخورد بدي با من نداشتند. حالا با شرايطي که در ورزش ايران مشاهده کرديد، نظرتان چيست؟! ارزش افتخار آفريني براي ايران بيشتر از پول و سکه است. آقاي رجبي، حضور شما چرا بسيار کمرنگ شده؟ در سال 88 در مسابقات 100 و 200 متر خوب نتيجه گرفتم، حتي در مسابقات تايوان هم مدال کسب کرده و رکورد 4 در 400 متر ايران را نيز جابه جا کردم اما نمي دانم چرا اسمم در هيچ کجا شنيده نمي شود. شما در 400 متر هم نفر دوم ايران شديد اما چرا در ليست اعزامي به مسابقات اسم شما خط خورد؟ (با خنده و شوخي مي گويد:) فکر کنم اين موضوع به تيپم برمي گردد! فدراسيون براي من هيچ هزينه نکرده است. در گذشته دو مدال در جوانان آسيا کسب کردم اما زماني که اين رفتارها را مشاهده کردم، دلسرد شدم. زماني که براي من ارزشي قائل نبوده و هزينه اي نمي کنند، من هم تمام توانم را نمي گذارم. با اين حساب با چه انگيزه اي ورزش کنم؟! با همين تمرين کمي که دارم قهرمان ايران هستم، پس براي چه بيشتر از اين تلاش کنم؟ اگر به من بگويند براي تو هزينه مي کنيم و تو بايد در آسيا مدال کسب کني، آن وقت تمام توانم را به کار خواهم برد. من مانند ديگر ورزشکاران نيستم که بگويم اين نتيجه را به شرطي مي گيرم که برايمان فلان کار را انجام دهيد! قصد مربيگري نداريد؟ به ليلا هم گفته ام زماني مربي مي شوم که ارزش مربي در ايران مشخص شود. آقاي رجبي از چه چيز بسيار گله مند هستيد؟ اينکه مي گويند من ديگر 25 ساله شده ام و بايد دويدن را کنار بگذارم! اگر من ندوم، چه کسي قرار است جانشين من شود؟ جالب آنکه مدال آوران اين رشته در ايران و خارج از ايران يا هم سن و سال من بوده و يا از من بزرگتر هستند، پس چرا بايد اين رشته ورزشي را کنار بگذارم؟ خانم رجبي شما هم از چيزي ناراحت هستيد؟ بله، چرا که پاداش رکورد بانوان شش برابر کمتر از آقايان است. پاداش آقايان حدود سه ميليون تومان است و پاداش بانوان پانصد هزار تومان! پيمان: ليلا در سطح آسيا براي ايران مدال مي آورد، پس بايد تفاوتي با ديگر ورزشکاران داشته باشد. زماني که آقايان در سطح مسابقات آسيايي مدال کسب مي کنند، حقوق و جوايزشان بيشتر مي شود در حاليکه براي بانوان اين پاداشها وجود ندارد. (و بعد به شوخي ادامه مي دهد) اصلاً به من چه ارتباطي دارد؟ خانمها بايد از حقوقشان دفاع کنند!
ايراني ها هيچ چيز را جدي نمي گيرند

پس با اين شرايط انگيزه تان براي افزايش رکورد کمتر شده است؟ ليلا: بله، زماني که به ما بها نمي دهند، به خودم مي گويم که چرا بايد زحمت بيشتري بکشم؟ با اين شرايط شايد روزي برسد که ديگر نخواهم رکوردهايم را جابه جا کنم. چرا ليلا رجبي تلفن همراه ندارد؟ به دليل اينکه من و پيمان در 24 ساعت شبانه روز با هم هستيم. پيمان برايم يک گوشي تلفن همراه خريده اما به دليل اينکه کسي با من تماس نمي گيرد، تصميم گرفتم که آنرا براي هميشه خاموش کنم. مشهور بودن را دوست داريد يا محبوبيت را؟ (در ابتدا متوجه منظور ما نمي شود، پيمان شفاف سازي مي کند و ليلا با لبخند مي گويد) دوست ندارم معروف شوم، معروفيت براي انسان خوشبختي نمي آورد. خوب است که مردم از روي علاقه تو را دوست داشته باشند، نه اينکه شناخته شده باشي اما کسي شما را دوست نداشته باشد. برخورد مردم با شما چگونه است؟ آنهايي که مرا مي شناسند به من تبريک گفته و با من خوشرفتاري مي کنند اما در کل دوست ندارم کسي مرا بشناسد. در بلاروس هم شرايط همين بود؟ خير، مردمان ايران زمين بسيار مهربانتر هستند. البته در بلاروس به دليل اينکه تعداد ورزشکاران بسيار زياد است، ورزش مانند کار روزانه است. در آنجا ورزش خواستار زيادي ندارد و کسي بازيهاي زنده را تماشا نمي کند. جالب اينکه با اين طيف وسيع ورزشکار، بر خلاف ايران، در آنجا ما فقط 2 روزنامه ورزشي داشتيم. اينگونه که متوجه شدم، دنبال اسم و رسم نيستيد. درست است؟ پيمان: دقيقاً اسم و رسم داشتن بعد از مدتي از بين مي رود. تيمور غياثي در زمان خودش 3 مدال آسيايي را با هم کسب کرده و اسطوره اي بود اما امروزه بسياري از مردم حتي نمي دانند که تيمور غياثي در کدام رشته ورزشي، فعاليت داشته است؟! من تنها به دنبال آرامش هستم تا زندگي راحتي داشته باشم. دل ليلا براي خانواده اش تنگ نشده است؟ مگر مي شود که دلم براي آنها تنگ نشود؟ دلتنگشان مي شوم اما اين دلتنگي را با صحبتهاي تلفني برطرف مي سازم. زندگي در بلاروس سخت تر است يا ايران؟ در ايران زندگي سخت تر است چرا که در اينجا برنامه ريزي وجود ندارد. هرچقدر هم که کار کني، خرج زيادتر از درآمد است. از لحاظ ورزشي هم مثالي مي زنم. در بلاروس اگر کسي در المپيک مدال کسب کند، تا المپيک بعدي يعني در حدود 4 سال، ماهي چند هزار دلار حقوق دريافت مي کند. اما خودتان نگاهي به المپيادهاي ايراني بيندازيد. اولين بار که در ايران تمرين کردم گفتند که 3 متر رکورد ايران را جابجا کرده اي که من تعجب کردم پيمان:در ايران اگر بسيار خوب باشي ماهي 500 هزار تومان به شما مي دهند و اگر در مسابقه اي نتيجه بدي بگيري که حقوقت تا 100 هزار تومان کاهش مي يابد. با اين کار انگيزه ورزشکار از بين مي رود.

شرکت در مسابقات با حجاب اسلامي براي شما سخت نيست؟ خير، من در بلاروس نيز با لباس آستين بلند و پوشش کامل، البته بدون روسري، در مسابقات شرکت مي کردم. به اين اعتقاد دارم که در مسابقات همه نگاه ها به من است و با حجاب راحت تر مي توانم مسابقه دهم. ديگر ورزشکاران در مسابقات مختلف از من مي پرسند که چگونه مي تواني با حجاب مسابقه بدهي؟ در جواب هميشه به آنها مي گويم که من حجاب را دوست دارم حتي قبل از اينکه مسلمان شوم، با پوشش مناسب در مسابقات حضور مي يافتم. به غير از ورزش شغل ديگري هم داريد؟ پيمان: خير، ما ورزش مي کنيم تا پولي داشته باشيم که بتوانيم دوباره ورزش کنيم! بهترين تفريح ليلا در ايران چيست؟ هيچي! تفريح ما ورزشکاران، ورزش کردن است. سبک زندگي ايرانيها با بلاروسها چقدر تفاوت دارد؟ سبک يعني چه؟! بله، متوجه شدم. فرهنگ زندگي کردن ايراني ها را دوست دارم. غذاهاي ايراني بسيار خوشمزه تر هستند. ايراني ها هيچ چيز را جدي نمي گيرند که اين خيلي خوب است. گواهينامه نداريد؟ خير، از ماشين مي ترسم! البته در ايران بسياري از مردم گواهينامه ندارند اما پشت فرمان مي نشينند چرا که جريمه در ايران بسيار کم است.در بلاروس اگر عابر پياده بر روي زمين آشغال بريزد، 500 هزار تومان جريمه مي شود. اهل هنر هستيد؟ ليلا: در گذشته شعر مي گفتم. پيمان: واقعاً! چه جالب. واجب شد که چند شعر هم براي من بگويي! کدام غذايي که پيمان مي پزد را بيشتر دوست داريد؟ ليلا: نمي دانم. پيمان: نمي داني چه غذايي را بهتر درست مي کنم؟! اگر نگويي امشب از شام خبري نيست! ليلا: خوب شام نپز، خودم تخم مرغ مي پزم و مي خورم اما براي اينکه ناراحت نشوي مي گويم که قليه ماهي را خوب درست مي کني! آشپزيتان چطور است؟ من ورزشکار هستم، آشپزي نمي توانم انجام دهم. پيمان آشپز است و من دستيار وي! عيد نوروز با کريسمس چه تشابهي دارد؟ تنها در عيدي دادن و گرفتن تشابه دارند. البته در بلاروس کريسمس نداريم بلکه جشن سال نو داريم. تا به حال به همسرتان عيدي داده ايد؟ ليلا: عيدي پول است؟ ما فقط بلد هستيم که کادو بدهيم. پيمان: او مي گويد که از چه چيزي خوشش مي آيد و بعد من آن را به عنوان کادو برايش مي خرم! نظر شما درباره آداب و رسوم عيد نوروز چيست؟ عاشق چيدن سفره هفت سين هستم چون چيدن هفت سين به نيت خوشبختي و سلامتي بسيار زيبا و دوست داشتني است. بهترين عيدي که از ليلا گرفته ايد؟ همين که ليلا به من بگويد دوستم دارد، بهترين عيدي دنيا را به من داده است. منبع:اطلاعات هفتگي شماره 3413 /ج
#سرگرمی#

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 412]