واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تأكيد وافر شهيد سيد عباس موسوي گفت وگو با شيخ اسدالله حرشي، همكلاسي شهيد حجت الاسلام سيد عباس موسوي در آغاز گفت وگو بفرماييد برخورد امام موسي صدر با سيد عباس موسوي چگونه بوده است؟ همانگونه كه بيشتر لبنانيها ميدانند، شهيد سيد عباس موسوي ابتدا توسط امام موسي صدر شناسايي، و در دانشسراي علوم اسلامي شهر صور پذيرفته شد.نظر به اينكه سيد موسي صدر در زمينههاي دانش و اخلاق و رفتار نيكو طلاب علوم ديني را ارشاد و توجيه ميكرد، در سايه اين عنايتها ميان ساير طلاب و سيد عباس موسوي از آغاز ورود او به دانشسرا روابط دوستانه برقرار شد.گمان كنم راهيابي سيد عباس به دانشسراي علوم اسلامي شهر صور در نتيجه نگرش او به شخصيت علمي و فرهنگي شخصيت امام موسي صدر بوده است.به ياد دارم هنگامي كه سيد موسي صدر مردم جنوب لبنان را به اهداي خون به مجاهدان فلسطيني فرا خواند، سيد عباس يكي از پيشگامان اجراي اين طرح بود.او با انگيزه فراوان مردم را به اهداي خون تشويق كرد.شهروندان لبناني در دوران حضور مقاومت فلسطيني در جنوب لبنان به صورت گروهي به بيمارستانها و مراكز درماني شهر صور مراجعه ميكردند و هر شهروند چند بار خون اهدا كرد.درست است كه امام موسي صدر اين فراخوان را مطرح كرد اما، سيد عباس اين كار را با شور و اشتياق و به بهترين شكل ادامه داد. چگونه جنابعالي و شهيد موسوي تصميم گرفتيد به نجف اشرف برويد؟ در اوايل دهه هفتم از قرن بيستم، هر دو تصميم گرفتيم تحصيلات علوم ديني را در حوزه علميه نجف اشرف ادامه دهيم، همه گونه وسايل سفر را آماده كرديم و از طريق سوريه عازم عراق شديم.در نجف كسي را نميشناختيم و چمدانهاي خود را كنار خيابان پياده كرديم.آنگاه شيخ حسن قبيسي كه يكي از علماي لبناني است و شناخت قبلي از او نداشتيم، به طور اتفاقي در حال گذر از آن خيابان بود به طرف ما آمد و پرسيد كه شما از لبنان آمدهايد؟ به او گفتيم آري ما طلبه هستيم و از لبنان آمدهايم و همين الآن وارد شهر نجف شدهايم. آقاي قبيسي به مدت دو هفته در منزل شخصياش از ما پذيرايي كرد، تا اينكه توانستيم محل سكونتي در مدرسه ازديه تهيه كنيم. سپس دروس خود را بيدرنگ با دكتر شيخ محمد جعفر شمسالدين و برخي روحانيون آغاز كرديم اما، اولين تماس ما با علماي بزرگ حوزه علميه نجف اشرف با آيتالله شهيد سيد محمدباقر صدر بود.هنگامي كه در لبنان زندگي ميكرديم و درباره ابعاد فكري و فرهنگي اين شخصيت بزرگ مطالب زيادي شنيده بوديم، به ويژه اينكه كتابهاي ارزشمند او همچون «اقتصاد ما» و «فلسفه ما»را خوانده بوديم، و تاثير ژرفي بر روحيهمان گذاشته بود.در واقع شناختي كه از شهيد سيد محمدباقر صدر داشتيم ما را براي ديدار او بسيار علاقهمند كرده بود.سيمايي كه از شهيد صدر در ذهن خويش ترسيم كرده بوديم، اين سيما پس از اولين ديدار با او دگرگون شد.همچنين در جلسات متعددي كه به محضر ايشان ميرسيديم او را بزرگتر از آنچه كه شناخته بوديم مييافتيم.به هر حال شهيد صدر مسئوليت رسيدگي به تحصيلات حوزويمان را به بهترين شاگردان خود مانند دكتر جعفر شمسالدين و شهيد آيتالله سيد محمدباقر حكيم و آيتالله سيد محمود هاشمي و آيتالله سيد كاظم حائري واگذار كرد.و اين اساتيد ما را مورد عنايت ويژه خود قرار دادند.
آيا سيد شهيد علاوه بر تحصيل در نجف، در فعاليتهاي سياسي و اجتماعي و فرهنگي آن روز عراق شركت مي كرد؟ در حقيقت هدف اصلي شهيد سيد عباس موسوي از عزيمت به نجف اشرف فراگيري علوم ديني و معارف اسلامي و ساير برنامه هاي درسي حوزه علميه بود. او با علاقهمندي و نشاط فراوان در همه كلاسهاي درس شهيد صدر به ويژه در مراسم سخنرانيهاي ايام تعطيلات مذهبي مانند ايام ولادت و رحلت ائمه معصومين (ع)حضور مي يافت.بي ترديد شهيد سيد عباس موسوي براي تحصيل علم و انتقال آن به جامعه لبنان زحمات زيادي متحمل شد اما، با اين حال همه خاطرههاي دوران تحصيل چند ساله در كنار اين شهيد گرانقدر در نجف اشرف زيبا و شيرين است.او پس از بازگشت به لبنان در راه تأسيس حوزه علميه اي پويا، به منظور آموزش انسانهاي متعهد و فداكار گام برداشت.تا اين حوزه بتواند مشكلات و نيازمنديهاي روز جامعه را رسيدگي كند و خدا را سپاس كه به آرزوي خود رسيد. بفرماييد سيد عباس موسوي نسبت به ناپديد شدن امام موسي صدر چه واكنشي نشان داد؟ شكي نيست كه شهيد سيد عباس موسوي، پس از ناپديد شدن امام موسي صدر، يكي از افرادي بود كه شكوهمندترين تظاهرات اعتراضآميز را در لبنان به راه انداخت. او همواره ميان شيخ محمد مهدي شمس الدين و علامه سيد محمد حسين فضلالله در حال رفت و آمد بود، تا به تحركات همگاني قوي و سرنوشت ساز در جهان اسلام در اعتراض به ناپديد شدن امام موسي صدر دامن بزند زيرا، روابط و همكاري امام صدر و سيد عباس به ويژه پس از بازگشت او به لبنان بسيار گسترش يافته بود. شهيد موسوي پس از بازگشت به لبنان، بيشترين تلاش خود را روي چه مسايلي متمركز كرده بود؟ او بيشترين تأكيد و تلاش خود را روي گسترش و نوآوري حوزههاي علمي و بارور ساختن انديشه اسلامي طلاب حوزه علميه متمركز ساخت.چرا كه باروري فكري طلاب، خود به خود تاثير مثبتي بر روي عموم مردم ميگذارد.تنها هدف سيد ساختن عالم و روحاني متعهد نبود، بلكه اهداف بزرگتري را دنبال ميكرد، و تصميم داشت به وسيله علماي دين و طلاب متعهد، امت را بسازد و توانمند كند. ميكوشيد به مشكلات مردم رسيدگي كند. نيازهاي فكري و اجتماعيشان را برآورده كند.اين سيد شهيد اين گونه فكر ميكرد. به طور مثال در نجف اشرف به فراگيري متون كتابهاي «اقتصاد ما» و «فلسفه ما»، و ساير بحثهاي فقهي و اصولي اكتفا نميكرد بلكه، معتقد بود كه علماي متعهد بايستي همه مسائل مورد نياز جوانان جامعه را فرا بگيرند. منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 314]